آنچه در مقدمه آمد خطاب به آن دسته ازگماشته‌های حقوق بگیرومزدورهای بی جیره ومواجب حکومت اسلامی درداخل وخارج است، که تلاش میکنند خشونت علیه زنان ایران وقتل‌های ناموسی را درحکومت داعشی جمهوری اسلامی کم رنگ کنند. اینان با ادعای سخیفی که گویا قتل وخشونت علیه زنان درهمه جای دنیا رواج دارد ومنحصر به ایران نیست، میخواهند ازافشای حکومتی که بنیادش برآپارتاید جنسیتی واسارت زنان ایران بنا نهاده است طفره روند. اما اینان نمیگویند که ۱- ماهیت خشونت علیه زنان درسایرکشورها با خشونت علیه زنان درنظام جمهوری اسلامی متفاوت است وانگیزه‌ها ومحرک‌های این دوخشونت قابل قیاس با یکدیگر نیستند. درجوامع پیشرفته حفظ ناموس وآبروانگیزه خشونت وارتکاب جنایت علیه زنان نیست. ۲- درجوامع پیشرفته برخلاف جمهوری اسلامی، قانون، سیستم آموزش وپرورش، نهادهای مدنی جامعه ودرمجموع همه چیزعلیه خشونت است وخشونت ورزان به اشد مجازات میرسند. پس کسانی که با جهانی جلوه دادن خشونت علیه زنان دانسته یا نادانسته تلاش میکنند جمهوری اسلامی و قوانین آنرا که مظهر و مروج خشونت وزن ستیزی درجامعه است را تطهیرکنند، یا نادان‌اند ویا جیره خوارحکومت اسلامی.
معصومه ابتکار معاون رئیس جمهوری در امور زنان در دولت روحانی، همان گروگانگیر و تروریستی که همراه با یاران‌اش که از دیوار سفارت امریکا بالا رفت و مردم ایران تا امروز صدها هزار دلار تاوان عمل "انقلابی" آنان را پرداخته‌اند، دیروز اعلام کرد: "به دنبال قتل رومینا اشرفی، دختر ۱۳ ساله‌ای که پدرش او را به دلایل "ناموسی" کشت، بحث لایحه امنیت زنان در هیات دولت مطرح شده و قرار است به آن رسیدگی سریعی بشود" اودربخش دیگری ازسخنان خود میگوید: "البته این فاجعه خاص کشور ما نیست و در تمام دنیا نیزاتفاق می‌افتد" لایحه‌ای که معصومه ابتکارازآن سخن میگویدهشت سال پیش برای تصویب، حتی به مجلس و شورای نگهبان هم نرسید ومحسنی اژه‌ای سخنگوی وقت قوه قضائیه آنرا مخالف مبانی شرعی اسلامی که موجب تزلزل خانواده میشود دانست وقبل از رسیدن به مجلس وشورای نگهبان مدفون شد. معصومه ابتکاربرای عوامفرینی وآبی برآتش خشم مردم ریختن است که وعده به جریان انداختن آن لایحه را میدهد، غافل ازاینکه تنها لایحه‌ای میتواند امنیت زنان ایران را تأمین کند لایحه است که سرنگونی حکومت اسلامی را توسط مردم این سرزمین تضمین نماید.
رومینا اولین قربانی قتل ناموسی درایران نیست وآخرین نیز نخواهد بود. حکومت خامنه‌ای آماری بدست نمیدهد که مردم ایران وجهان بدانند درهرسال وطی ۴۱ سال گذشته چه تعداد زن ودخترایرانی قربانی قتل‌های ناموسی شده‌اند، اما همه میدانند روزی نیست که قتلی ناموسی ویا خودسوزی زنی ودختری درگوشه وکنارایران، داغ ننگ جدیدی برپیشانی حکومتی که اساسش برزن ستیزی، جهل پروری وناموس پرستی گذارده شده است ننشانند. حکومت زن ستیزی که هدف غائی خود را به اسارت درآوردن تام وتمام زنان جامعه وتبدیل آنان به ابزاری دردست مردان برای تولید مثل ورفع نیازهای جنسی قرارداده است ودربوق تبلیغاتی خود از"کرامت ونجابت و... " زن مسلمان واینکه چه ارج وقربی نزد خدا و پیغمبروائمه دارد، سخن میگویند!
داس مرگی که بدست پدری سنگدل برگردن دخترش فرودآمد، اگرچه اورا بعنوان تنها قاتل ومجرم معرفی میکند، اما دراین میان قاتل فقط پدررومینا وهمدستانش نیستند که با مجازات آنان پرونده قتل بسته شود، قاتل اصلی این پرونده وتمام قتل‌های ناموسی وخودسوزی‌ها و خودکشی‌ها وظلم وستمی که برزنان ودختران ایرانی رواداشته میشود، شخص خامنه‌ای ونظام اسارتباراسلامی‌اش میباشند که با ترویج فرهنگ خشونت وناموس پرستی درجامعه ودرمیان مردان، موجب تمام ناهنجارهای اجتماعی شده‌اند. پدرسنگدل رومینا محصول ودست پروده فرهنگ ونظام ناموس پرست جمهوری اسلامی است. نظامی که ازفردای بقدرت رسیدن درایران با برقرارکردن آپارتاید جنسیتی دراین کشور، خشونت وتبعیض علیه زنان ایران را قانونی ونهادینه کرده است. درکنار پدرسنگدل رومینا، حکومت اسلامی باید محاکمه شود که ۴۱ سال است با تمام قوا وابزارهای قانونی وفرهنگی وتبلیغاتی وآموزشی خود مشغول ترویج وتبلیغ ناموس پرستی واِعمال خشونت علیه زنان درجامعه میباشد.
حرف آخر:
برای حفظ "ناموس خانواده" داس مرگ برگردن چند رومینای دیگرباید فرود آید تا مردان ایرانی فریاد برآورند که دیگربس است این همه جنایت وتبعیض وتحقیرعلیه مادران وخواهران وهمسران ودختران ما؟ برای حفظ "ناموس اسلام" همه روزه وبطورسیستماتیک چندهزارزن ایرانی باید درخانه ومحل کارو کوچه وخیابان مورد اذیت وآزارو توهین وتحقیر اراذل واوباش حکومتی قرارگیرند که مردان ایرانی نسبت به این همه ظلم وستم حساس شوند وآنرا به مثابه توهین وتحقیربه خود تلقی کنند؟ آنهمه سنگسارواسیدپاشی برسروصورت زنان وآنهمه شلاق‌ها وزندانها و تجاوزهای جنسی کافی نیست تا غیرت انسانی مردان ایرانی به جوش آید وبه دفاع ازحقوق پایمال شده زنان ایران قیام کنند؟ چندسال دیگروچند هزار زن آزادیخواه وبرابری طلب باید به زندان بروند وشکنجه واعدام شوند ودراعتراض‌ها وخیزش‌های خیابانی کشته ومجروح شوند تا مردان ایران بفهمند که رفتاروقوانین حکومت اسلامی با نیمی ازجامعه ایران وحشیانه وضدانسانی است وباید برچیده شود؟ چقدرفهم این موضوع برای بسیاری ازمردان ایرانی دشواراست که بدانند زن ایرانی ناموس هیچکس نیست بلکه انسانی است آزاد ومستقل وبا حقوق مساوی با مردان؟ درک این حقیقت برای بسیاری ازمردان ایرانی چقدردشواراست که به جُرم دخترمتولد شدن نمی‌توان نیمی ازجامعه را از حقوق طبیعی وانسانی‌اش محروم کرد وزن را تحت سرپرستی وقیمومت مرد قرار داد؟
بشنویدازحنجره خونین رومینای ۱۳ ساله صدای رسای زن ایرانی درخلال انقلاب مشروطیت ایران را که ما چه آسان دستاوردهای آنرا برباد دادیم. گوئی این تصنیف که صد واندی سال قبل سروده شده وصف حال امروز ماست.
ای زنان ایران
تا به کی در افسوس
زیر دست مردان
تا به چندمحبوس
در چنین محیطی
دختران ایران
تا به کی خموشی
ای زنان ایران
هیچکس خبر نیست
فکر خیر و شّر نیست
ای رجال ایران
زن مگر بشر نیست
چند در حجابی
تابه کی به خوابی
از وجود شیخ است
این همه خرابی
مملکت خراب است
ملت‌اش به خواب است
ای زنان ایران
وقت انقلاب است
