با، مزه‌ی آهنگ ِ ناپیدا.

هر سینه آز آیینه، لبریزست.

زهر ِهراس ِ سنگ، در هر چشم.

در جان ِ ما هر واژه، رنگ ِ ارغوان دارد -

وقتی، دل ِ ما را کسی با نام می‌خوانَد.

ناشاد ِ بی رنگیم-

آنجا که دل، خالی ز آهنگ‌ست.

*

با "نیمه‌ی دیگر"

پیمانه در پیمانه، سرمستانه می‌رقصیم.

میلاد ِ موزون ِ چمن، زیباست.

پایان ِ پرواز پرستو، تلخ.

در روبرو، هر آرزو خوشبو.

‌ای وای... هنگامی که یک پیمانه، می‌افتد.

*

در جستجوی ناکجا، بار دگر، پیمانه می‌گیریم -

از دست ِ مست ِ ساقی ِ گلرنگ.

هستی، جواب ِ ناب ِ ناکامی‌ست.

رنگ ِ سوال ِ تازه دارد مرگ.