گفتگوی بین ‌(y) و (x)

(y)خیلی ازت ممنونم. واسه این که باعث گسترش و حالا هم حفظ من میشی. 

متأسفانه «دانایی» آدما دره منو از  بین می‌بره. راستی تو چطوری تونستی این همه وقت دوام بیاوری؟! 

(x) در واقع، این منم که باید به موقع ازت ممنون باشم. 

خدائیش،‌من از «ناآگاهی» ترس و طمع آدما ارتزاق می‌کنم. حتماً تو هم می‌تونی،‌ چرا که نه؟!

منبع:پژواک ایران