بدلیل بی آبرویی آخوندها، در تظاهرات نیویورک از هیئت سینه زنان رژیم خبری نبود!
محمد هادی

هر سال در کنار تظاهرات نیروهای سیاسی و ایرانیان مقیم آمریکا علیه حضور احمدی نژاد در سازمان ملل، معمولاً تنی چند از جیره خواران چپ نمای ایرانی رژیم با بسیج و تهیج برخی از عناصر گُم و گیج و چپ آمریکایی به انجام نوعی ضد تظاهرات در حمایت از جفتک زدنهای ضد امپریالیستی آخوندها مبادرت میکردند و تعدادی از چپ های افراطی آمریکایی را تحت عنوان مخالفت با سیاست و جنگ طلبی آمریکا و حمایت از رژیم به صحنه می آوردند و در برخورد با هموطنان معترض، رکیک ترین فحشهای چاله میدانی را به زبان سلیس فارسی نثار میکردند و در کمال وقاحت-بجای ترجمه کلمات رکیک خود-به همرزمان آمریکایی خود میگفتند که تظاهرات کنندگان علیه رژیم، ایرانیان وطن فروشانی هستند که آمده اند تا از دولت امپریالیستی آمریکا بخواهند تا به ایران حمله کند!

امّا امسال خوشبختانه و به یُمن مبارزات قهرمانانه جوانان و مردم ایران و افشای جهانی رژیم، از هیئت سینه زنان ایرانی-آمریکایی رژیم در نیویورک خبری نبود گویی رسوایی بی سابقه آخوندها در انظار جهانی چنان است که احتمالاً چپ های بیخبر آمریکایی از خواب بیدار شده و اینبار از همراهی مزدوران ایرانی رژیم سرباز زدند و در نتیجه امسال در نیویورک کسی روی آنرا نداشت که از به اصطلاح مبارزات ضد امپریالیستی رژیم در برابر جهانخواران بین المللی حمایت کند و بکوری چشمان آخوندها امسال هزاران تن از مخالفان سبز و سرخ و سفید و سایر رنگها، رئیس جمهور متقلب و جنایتکار رژیم آخوندها را رسوای عالم و آدم کردند!

برای احمدی نژاد امسال سفر نیویورک بدشگون بود گویی مظلومیت خونهای بناحق ریخته شده در خیابانهای تهران گریبان احمدی نژاد را در خیابانهای نیویورک گرفته بود! نه در بیرون از سازمان ملل از تظاهرات فرمایشی بنفع رژیم خبری بود و نه در داخل از هاله نور! و رئیس جمهور منتخب خامنه ای، خوار و سرافکنده برای در و دیوار و صندلی های خالی نمایندگان-که بعنوان اعتراض سالن را ترک کرده بودند- سخنرانی و انشاء خواند!

در میان نیروهای شرکت کننده در مقابل سازمان ملل، هواداران سازمان مجاهدین و شورای ملّی مقاومت منظم و متشکل ترین بودند که با بیشترین شرکت کننده و با در دست داشتن تریبون اصلی و محل سخنرانی و تلویزیون صف بزرگ، در قلب تظاهرکنندگان و مرکز توجه بودند!

دیگر نیروها از سلطنت و مشروطه طلبان گرفته تا گروههای چپ و اقلیت های قومی و ملّی و . . . حضور داشتند از جنبش موسم به  سبز عده ای در مقابل سازمان ملل و عده کثیری دیگری از آنها در نقطه دیگری از شهر با شعارهایی در مخالفت با احمدی نژاد و حمایت از میر حسین موسوی راه پیمایی میکردند.

با اعلام عدم حضور اکبر گنجی در روز سخنرانی احمدی نژاد و کناره گیری سبزها از محل تجمع اصلی تظاهرات، به نظر میرسد که رهبران و هواداران جنبش موسم به سبز-حداقل در آمریکا- دارای قوه گریز از همراهی با سایر نیروهای اپوزیسیون میباشند و بیشتر تمایل دارند که خرج خود را از دیگران جدا کنند! شاید نمیخواهند-حتّی با فاصله و حفظ خط و مرز-بطور فیزیکی در کنار  نیروهای سرنگونی طلب قرار بگیرند!

در آمریکا در نبود سازمان و گروه و احزاب واقعی گویی تلویزیون های تهرانجلسی این وظیفه و رسالت خطیر را بر دوش گرفته و هر کانال پیروان و ببیندگان خود را دارد و برخی از  تلویزیونها توانسته بودند تعدادی از هواداران خود را به نیویورک بیاورند. بهمین دلیل، در کنار نیروهای جدّی اپوزیسیون، حضور عده ای از هواداران کانال یکِ شهرام همایون-که به سبک تور های لاس وگاس آنها را بسیج و به نیویورک آورده بود- خالی از تفریح و تعجب نبود.

پیروان کانال یک تحت شعار "ما هستیم" "ماهستیم" معرکه ای راه انداخته بودند که بیشتر به قدرت نمایی در مقابل دیگر کانالها و رقابت های فی مابین تلویزیونها شباهت داشت تا تظاهراتی جدی! و بیخود نبود که یک خط در میان و با نگاهی سرشار از غرور و پیروزی به دیگر رقبا، بصورت هایپر شده و با حرارات بسیار مرتباً تکرار میکردند "ما هستیم" "ما هستیم"!

"ما هستیم" ها پرچمی بزرگ و پر از امضاء را مثل پتو یا قالی  روی دست گرفته و دور آن حلقه زده بودند و آنرا مرتباً مانند قالی تکانی، بصورت موجی بالا و پائین میبردند و زیر لب و با صدایی که بتدریج گرم و بلند تر میشد شعار میدادند: "ما هستیم" "ما هستیم" و از همه پرت تر اینکه در میان مراقبت و محافظت صد ها پلیس، شعار نابجای " نترسید! نترسید! ما با هم هستیم!" را سر میدادند غافل از اینکه دیگر تظاهرات کنندگان بیشتر از هر چیز از این میترسیدند که مبادا با حضور "ما هستیم" ها نظم و انضباط و تداوم تظاهرات و شعارها علیه احمدی نژاد بهم بخورد نشان به آن نشان که از بخت بد سلطنت طلبان در هنگام قرائت قطعنامه، "ما هستیم" ها سر از کنار آنها در آوردند و با شعار "ماهستیم" "ما هستیم" و "نترسید! نترسید! ما همه با هم هستیم"، سروصدای آنها را در آوردند که خوشبختانه بخیر گذاشت!

امّا علیرغم همه این مسائل، تا آنجا که به حضور جدی و اعتراض آمیز هر ایرانی مربوط بود، تک تک هم میهنان حاضر در تظاهرات نیویورک، سزاوار تحسین و خسته نباشیدی صمیمانه هستند چرا که حضور هر کدام تیری بود در چشمان ریز و بد ترکیب دیکتاتور ارسالی خامنه ای!

                                                                       محمّد هادی-آمریکا

     

       

منبع:پژواک ایران


فهرست مطالب محمد هادی  در سایت پژواک ایران 

*مصداقی و یغمایی در آینۀ نامه ها! نکاتی پیرامون افشاگری های مصداقی و یغمایی علیه مجاهدین و شورا! [2013 Jul] 
*بچه هایِ اعماق! عمدتاً مردم آزار!   [2013 May] 
*مصداقی، مُبصر کلاس اپوزیسیون! نگاهی به نامۀ سرگشادۀ مصداقی به رجوی! [2013 May] 
*قایم موشک بازی در سایتها! نگاهی به سوء استفاده از اسامی مستعار در سایتها! [2013 Apr] 
* انتخابات، واقعیت ها و شک ها و تردید ها!  [2013 Apr] 
*زن در قفسِ نامرئی مرد!  [2013 Mar] 
*اصلاح طلبانِ اصلاحِ ناپذیر!  [2012 Dec] 
* انتقاد تنها بخشی از مبارزه است نه تمامی آن!  [2012 Dec] 
*مردم و رژیم، هر دو در تبِ انتظار!  [2012 Jul] 
*اطاقِ انتظارِ عزرائیل!  [2012 May] 
*کلمات رکیک در نوشتجات! تاملی در باب ضرورت استفاده از کلمات رکیک ! [2011 Dec] 
*سکولاریسم در جنوب شهر! جدایی کاملِ لات و لوت ها از سیاست! [2011 Nov] 
*بن بست یا پیچِ خطرناکِ مبارزه! وضعیت امروزِ مجاهدین در شهر اشرف لزوماً نتیجۀ اشتباهات دیروز آنها نیست! [2011 Nov] 
*آزادیِ آسان، عدالتِ سخت! اگر آزادی کاری به عدالت نداشته باشد از هفت دولت آزاد است! [2011 Oct] 
*هر مسافر به "ایران خودش" سفر میکند!  نگاهی به دیده ها و شنیده های مسافران ایرانیان مقیم خارج به ایران!  [2011 Sep] 
*چارۀِ پُر چانهِ گی در جلسات!   [2011 Jun] 
*مبارزه بمثابۀ مهمترین مسئلۀ زندگی! نگاهی به تفاوت مبارزه در نزد مجاهدین و سایرین! [2011 May] 
*سانسور زندگی سخایی در مراسم خاکسپاری!  [2011 May] 
* آخرین مجهول معادلۀ سرنگونی!  [2010 Dec] 
*ارتباط آلترناتیو و رهبری با نحوه سرنگونی!  [2010 Oct] 
*دردهای بی درمان رژیم و اتمام داروهای مُسکن!  [2010 Jun] 
*خورشت قیمه و خداشناسی آخوندی! نمونه هایی از نگاه شکم پرستانه و شهوت آلود آخوندها به جهان هستی و اجتماعی! [2010 May] 
*توقع واقعبیانه از جنبش سبز و سرخ و سپید!  [2010 May] 
*جنازه جهان قشقایی و لاشخورهای رژیم!  [2010 Apr] 
*جنبش داخل و ایرانیان خارج از کشور  [2010 Mar] 
*ماراتُن مبارزه و مفسّران عجول!  [2010 Feb] 
*معمّای رهبری در جنبش! نقطه ضعفی که بطور مقطعی نوعی نقطه قوت است! [2010 Jan] 
*خطر چپ روی بیشتر از راست روی است!  [2010 Jan] 
*توصیه به مبارزه مسالمت آمیز بمنظور حفظ رژیم!  [2010 Jan] 
*حساسیّت برخورد با موقعیت و مواضع موسوی موسوی را بایستی در متن منافع کل جنبش ارزیابی نمود! [2010 Jan] 
*هنگامیکه اسماعیل ابراهیم را به قربانگاه میبرد! نگاهی به مقالات و مواضع اخیر اسماعیل وفا یغمایی [2009 Nov] 
*بدلیل بی آبرویی آخوندها، در تظاهرات نیویورک از هیئت سینه زنان رژیم خبری نبود!  [2009 Sep] 
*رژیم در رفع مسئولیت از مجاهدین  در شروع مبارزه مسلحانه! [2009 Sep] 
*تحملِ تجاوز در راه آزادی  [2009 Aug] 
*«جمهوری ایرانی« پادزهر «جمهوری اسلامی» سبز فقط بهانه است! کل نظام نشانه است! [2009 Aug] 
*تحریم انتخابات، حفظِ حرمتِ نفس و اخلاق انسانی است!  [2009 Jun] 
*سوگنامۀ تسلیم طلبی! نگاهی به مصاحبۀ مرتضی مردیها، تئوریسین اصلاح طلبان! [2009 Mar] 
*خاتمی تُفِ سر بالای رژیم!  [2009 Feb] 
*کشفِ حقایق در شکنجه گاه اوین!  [2008 Dec] 
*برقِ پیروزی اوباما عبای آخوندها را خواهد گرفت!  [2008 Nov] 
*از نگرانی تا نصحیت و سرزنش مجاهدین!  نگاهی به برخی موضعگیری ها در رابطه با موقعیت قرارگاهِ مجاهدین در عراق!  [2008 Oct] 
*اکبر«گنجی» برای خودیها و«رنجی» برای بقیه!  [2008 Oct] 
*نگاهی طنزآلود به لابلای بحث ها و جلسات!  [2008 Oct] 
*مبارزۀ خوب! ايدئولوژی بد!  [2008 Jun]