جنگ برای مردم ما نکبت و برای دشمنان ملت ایران نعمت است !
منوچهر تقوی بیات

در این چند سال گذشته که بسیاری از نویسندگان روزنامه ها و تارنماها، مردم ایران را از جنگ می ترسانده اند من هرگز چیزی درباره ی جنگ ننوشتم. چون به گونه ای زدن بر طبل جنگ را مانند غوغای جنگ افزار هسته ای به سود حکومت اسلامی در ایران می دانستم. حکومت اسلامی در سی و یک سال گذشته هر روز با پیش کشیدن غوغایی تازه برای دستگاه های ارتباط جمعی خوراک تبلیغاتی فراهم کرده و نویسندگان و مفسران ما نیز در بوق آن دمیده اند. در این میان حقوق انسانی میلیون ها ایرانی نادیده گرفته شده و هرروز زندگی مردم ما بدتر و نکبت بارتر گردیده است. هیاهو در باره ی فن آوری هسته ای هم، افزون بر آن که پیشرفت هایی را برای مافیای نظامی حاکم در ایران فراهم می کند، افکار مردم را از نابسامانی های روزانه ی ایران بر می گرداند و جهانیان را نیز درباره ی جنایاتی که در ایران می شود، گمراه می کند. با چنین ترفندهایی، حقوق بشر، حقوق شهروندی و خواست های راستین مردم ایران  برای آزادی های اجتماعی و حقوق انسانی، با سر و صداهای هسته ای کم رنگ می شود. هیاهو درباره ی جنگ تا پیش از ۲۲ خرداد امسال به  سود حکومت بود و به گونه ای پشتیبانی از حکومت به شمار می آمد. اما امروز که به گفته ی آقای موسوی قرار است ایران به سال های آغازین حکومت اسلامی بازگردد، برای حکومت هیچ راه فراری جز جنگ باقی نمانده است. سردمداران حکومت اسلامی به این خیال خام که به بهانه ی جنگ می توانند جنبش آزادی خواهی مردم را نابود سازند آماده اند تا با کوچکترین بهانه ای به هر جنگی تن دردهند. حکومت اسلامی یک بار با فرستادن یک میلیون جوان ایران دوست به کشتارگاه جنگ تا سی سال از درد سرهای نان و کار و تحصیل و دیگر نیازهای آنان رهایی یافته است و توانسته است همزمان مخالفین خود را نیز به زندان و جوخه ی مرگ بسپارد.

گواه روشن دیگری که نشان بروز جنگ نزدیک است آن است که دو شرکت غول آسای بیمه ی جهانی اعلام کرده اند که همه ی فعالیت های خود را در ایران پایان داده اند.این دو شرکت به نام های مونیخ ره(مونشنر روک) و ‌آلیانز، هر دو "آلمانی" هستند و کارشان بیمه کردن دوباره ی شرکت های بیمه ی کوچک تر است. فراموش نکنیم که این شرکت ها به خاطر همراهی با جنبش سبز ملت ایران و یا مخالفت با احمدی نژاد این کار را نکرده اند. آن ها منافع خود را پیش تر و بیش تر از هر چیزی در پیش چشم دارند. اگر بینی آن ها بوی جنگ را می شنود ما نیز باید به فکر چاره ی کار خود باشیم.

گواه سوم که از روز هم روشن تر است وِیژگی سودجویانه ی سرمایه داری جهانی و کارخانه های فروشنده ی ابزارهای جنگی است. امروز دیگر بر همه ی مردم جهان روشن شده است که سرمایه داران جهانی خواستار جنگ های کوچک در کشورهای فقیر هستند. جنگ هایی که برای کشورهای باختری بیشترین سودها و کم ترین زیان ها را دارد.

می دانیم و یک بار پیش از این در دوران همین جمهوری اسلامی، دیو جنگ تنوره کشیده و با گوش خود شنیده ایم که "جنگ نعمت است" ! ملت ایران با گوشت و پوست خود، با از دست دادن صدها هزار جوان عاشق و بر دوش کشیدن درد صدها هزار انسان نیمه کشته ی معلول جنگی و با فقر ویرانگر ناشی از جنگ، این نعمت را آزموده است. همه دیدیم که در درازای ده سال نخست حکومت ننگین اسلامی و دوران جنگ، در درون و بیرون کشور چه کسانی و چگونه از این نعمت برخوردار شدند:

·       زیر فریاد های مرگ بر آمریکا و مرگ بر اسراییل، رفسنجانی ، رفیق دوست ، رضایی و دیگر پادوهای خمینی با اسراییل و سرهنگ نورٍث آمریکایی معامله ی اسلحه می کردند و دیگر سرمایه داران جهانی با سوء استفاده از تحریم های خود ساخته ی دروغین، کالاهای خود را با چندین برابر ارزش بازار به کشور ما تحمیل کردند. اقتصاد وابسته ی دلالی همچنان به غارت ایران ادامه می دهد و چیزی به نام تولید و اقتصاد ملی در ایران به چشم نمی خورد.

·       حکومت اسلامی به بهانه ی جنگ صدها هزار از جوانان ما را به جبهه ها گسیل داشت. کسانی مانند محسن رفیق دوست که به گفته خودش وزیر سپاه پاسداران شده بود و پاسدارانی که کارشان شکار بهترین فرزندان این کشور در جبهه ها بود و در زندان نیز تیر خلاص به مغز جوانان ما می زدند، با نیرنگ های جنگی، دستی دستی شماری از پر شور ترین و بهترین جوانان میهن ما را دسته دسته به کام مرگ سپردند و برای آنان مراسم سوگواری با شکوه گرفتند. دوست نازنینم سرگرد توپخانه جهانگیر فولادوند نیمه شب در زمان آتش بس با خمپاره ی همین پاسداران کشته شد و در کنار گور او فریاد و هلهله سردادند که "این گل پر پر ماست،هدیه به رهبر ماست". کشتن بهترین فرزندان ایران و در میدان جنگ ، هدیه به رهبر خونخوار آنان است! او در نیمه شب دوازدهم اسفند ماه ۱۳۶۳ برای جمع آوری کشته ها و پیکر پاره پاره شده ی جوانان میهن مان به خط مقدم جبهه رفته بود اما پیکر پاره پاره ی خودش را به رهبر جمهوری اسلامی و زن و فرزند یک ساله اش هدیه کردند. او افسری دلیر، انسان دوست، پاک باز و بی باک اما بی نماز بود. بسیاری از این افسران میهن دوست و رزمنده ی ارتش را سپاه پاسداران در جبهه ها سر به نیست کرد تا مبادا روزی برای رهبران جمهوری اسلامی درد سر بیافرینند. گاهی نیز هواپیمای همین افسران و سپاهیان به تیر غیب دچار می شد. ویکیپدیا در یک مقاله زیر نام "فهرست سانحه‌های هوایی مهم ایران پس از انقلاب" ، کشته شدگان ارتشی را در یک جدول نشان می دهد که شمارشان به چندین صد نفر می رسد که به هیچ بهانه نمی توان همه ی آن سوانح را تصادفی دانست. زیرا اگر کشتار ترکمن صحرا، کشتار مردم خوزستان، کشتار مردم کردستان در این سه دهه، کشتار سال شصت در تهران، کشتار زندانیان سیاسی در سال ۶۷، کشتار دانشجویان در هجدهم تیرماه ۱۳۷۸و کشتار مردم در نه ماه گذشته در تهران و دیگر شهرستان های کشور، جنایات کهریزک ، جنایات زندان های اوین ، گوهردشت و سراسر کشور در این سی و یک سال تصادفی بوده، می توان سر به نیست کردن افسران ارتش و جوانان پر شور در جبهه ها را نیز تصادفی دانست.   

·       به بهانه ی جنگ مردم ما را از خواست های روزانه ی شهروندی و آزادی های اجتماعی محروم ساختند و هر کسی که اعتراض کرد روانه ی زندان کردند و به دستور ولی فقیه هزاران نفر از آنان را اعدام کردند و در هر گوشه از خاک میهن ما، خاورانی دیگر ساختند. هنگامی که آیت الله منتظری بر اساس باورهای ساده ی خود به آن کشتارهای گسترده اعتراض کرد او را هم برکنار و در خانه ی خودش زندانی کردند. 

·       به بهانه ی جنگ سپاه پاسداران را به سلاح سنگین مسلح کردند و با معاملات بی حساب و کتاب، سرداران سپاه میلیاردها به جیب زدند. در مناظره ی تلویزیونی احمدی نژاد با بیشرمی و افتخار به میرحسین موسوی گفت که این سرداران و وزیران در زمان نخست وزیری شما  به این ثروت ها رسیده اند.

·       به بهانه ی جنگ روزنامه ها و حزب ها و انجمن ها را بستند ، خرافات و نادانی را رونق دادند و تا جایی که می توانستند به جان و مال مردم دست درازی  و منابع و ثروت های کشور را غارت کردند. حتا دختران میهن ما را مانند بردگان به برادران مسلمان عرب خود فروختند.

·       رفسنجانی، خامنه ای و همه ی آیت الله های ریز و درشت به میلیاردها ثروت دست یافتند. روشنفکران دینی و مذهبی هایی که از این نمد لباده ای و کلاهی، نصیبشان نشده بود برای حفظ کلیت نظام دم فرو بستند و به همه ی این ننگ ها تن در دادند و سکوت کردند و هنوز هم نگران حفظ و بقای کلیت نظام جمهوری اسلامی هستند.

امروز کلیت نظام "جمهوری اسلامی نه یک کلمه کم و نه یک کلمه زیاد" آرزوی باز گشت به سی سال پیش را دارد. برای جمهوری اسلامی "جنگ نعمت است"!  با جنگ هم اربابان جهانی به غارت خود دست می یابند و هم جیره خواران دلال ( رانت خوار) داخلی آنان به دارایی های فراوان دست می یابند. افزون بر غارت و بر باد دادن دارایی های ملت ایران ، بیش ترین سود جنگ برای جمهوری اسلامی آن است که هم می تواند خود را از شر جوانان سرکش و بی دین رهایی بخشد و هم می تواند فقر و بیکاری و هزار درد بی درمان اداره ی یک کشور پهناور را چاره کند. اگر سران جمهوری اسلامی در کلیت آن ( یعنی همه ی برادران در حاکمیت و  همه ی برادران مذهبی مخالف با حکومت)، برای نجات اسلام عزیز خواهان جنگ هستند و سرمایه داران جهانی هم برای سودهای کلان خود می خواهند جنگ برپا کنند، وظیفه ی مردم ما چیست؟

پس از تقلب در انتخابات نمایشی ۲۲ خرداد ۱۳۸۸ مردم ما با جانفشانی ها و سرپیچی های گسترده ی خود پشتیبانی مردم آزاده ی جهان را برانگیختند. هنرمندان در سراسر جهان در پشتیبانی از آزادی خواهی مردم ما کارهای ویژه ای آفریدند و در همه جای جهان نمایندگان مردم، خبرنگاران و مردم آزادی خواه با اعتراضات مردم ما همدلی و همراهی کردند. از این پشتیبانی گسترده ی جهانی می باید برای به زیر کشیدن حکومت دزدان و آدمکشان در ایران، بیشترین بهره را برد.

از آنجایی که در درون ایران هر تلاشی برای افزایش رفاه  و آزادی های اجتماعی با بیرحمی سرکوب می شود، باید ایرانیان در همه ی کشورهای جهان با پشتیبانی و کمک مردم آزاده ی جهان، دست به ایجاد کمیته های" مبارزه با جنگ و دیکتاتوری در ایران " بزنند. مبارزه با جنگ و دیکتاتوری هم در درون ایران و هم در بیرون ایران باید گسترش یابد و با هم گره بخورد تا حکومت به آسانی نتواند مردم بی دفاع ما را در درون ایران زیر فشار بگذارد. مبارزه با جنگ و دیکتاتوری نیروهایی فراوانی را توهم زدایی نموده و از حکومت جدا می کند و فضای مبارزه را در سراسر کشور باز تر و گسترده تر می کند.

این کمیته ها یا گروه های "مبارزه با جنگ و دیکتاتوری" به کمک خرد جمعی در درون و بیرون ایران باید راه های مبارزه با بروز جنگ و راه های مبارزه با دیکتاتوری حاکم را در دستور کار خود داشته باشند.این کمیته ها نه با حرف و نه تنها با گفتگوی در پالتاک، بلکه به گونه ای زنده و پویا باید وارد کارزار شوند. ما باید به مردم جهان نشان دهیم که مردم ایران نه خواهان جنگ هستند و نه خواهان ادامه ی دیکتاتوری آدم کش دلال و رانت خوار. جمهوری اسلامی باید بداند که این بار نمی تواند برای نجات کلیت نظام و به بهانه ی دفاع مقدس، جوانان ما را به کام جنگ افزارهای مدرن فرو کند. امروز مسلمانان افغانستان و پاکستان و عراق در دو جبهه رو در روی هم  برای نجات دین خود جهاد می کنند و یکدیگر را به سود سرمایه داران جهانی تکه تکه می کنند. شاید آن ها نیز روزی این حقیقت تلخ را دریابند. مردم ایران نه با اسلام  جنگ دارند، نه با اسراییل جنگ دارند  و نه با هیچ کشور دیگری می خواهند بجنگند. فن آوری هسته ای هم برای مردم ایران نه نان می شود ، نه زندگی و نه آزادی.

« فریاد من، شکسته اگر در گلو وگر فریاد من رسا ـ من از برای راه خلاص خود و شما، فریاد می زنم، فریاد می زنم / نیما یوشیج ».           

منوچهر تقوی بیات

استکهلم ـ سوم اسفند ماه ۱۳۸۸ خورشیدی ۲۲ فوریه ۲۰۱۰ میلادی

   

     

منبع:پژواک ایران


منوچهر تقوی بیات

فهرست مطالب منوچهر تقوی بیات در سایت پژواک ایران 

*تفسیر غزل ۳۶۴ دیوان حافظ  [2024 Mar] 
*کشتن مردم به هر بهانه ای درنده خویی است!  [2024 Feb] 
*آزادی گرفتنی است!   [2024 Jan] 
*غوغای جهانی نرگس محمدی و بانوان ایرانی  [2023 Dec] 
*باید کاری کرد، باز گو کردن مصیبت ها بس است!  [2023 Dec] 
*حافظ راهنمای اهل کرم  [2023 Dec] 
*ز هر طرف که شود کشته سود اسلام است!  [2023 Nov] 
*دموکراسی، حزب، قانون  [2023 Sep] 
*در باره ی حزب، جبهه و کنگره ملی  [2023 Jul] 
*دومین نشست سالانه حزب سوسیال دموکرات و لائیک ایران گزارشی از یک پیروزی [2023 Jun] 
*پرنده ی فلزی و انقلاب در ایران  [2023 Jun] 
*شستشوی مغزی ابزار فریب توده ها  [2023 Jun] 
*فریاد، فغان و ناسزا به خامنه ای، خمینی و الله...  [2023 May] 
* آسیب شناسی و درمان بیماری میهن ما  [2023 May] 
*برگی غم انگیز از تاریخ ایران  [2023 Mar] 
*از کف خیابان تا کنگره ی ملی موقت ایران  [2023 Feb] 
*چرا نمی توانیم سازمان یا حزب بسازیم؟  [2023 Feb] 
*آیا در ایران، پس از این توفان، نسیم آزادی خواهد وزید؟  [2023 Feb] 
*گند آن سخن!  [2023 Feb] 
*آزادی، حزب و دموکراسی!  [2023 Jan] 
*چرا انقلاب ها در ایران پیروز نشده اند؟  [2023 Jan] 
* فرهیختگان ایران پیروز خواهند شد  [2022 Dec] 
*چرا کنگره ملی؟ و چگونه؟  [2022 Dec] 
*امروز چه باید بکنیم؟  [2022 Dec] 
*راه برون رفت از بن بست  [2022 Nov] 
*نامه سرگشاده به ملت ایران و به آقای حامد اسماعیلیون  [2022 Nov] 
*جبهه ای به گستردگی سراسر ایران/ کوچه به کوچه کو به کو  [2022 Oct] 
*در ایران سندیکاها شایسته ترین نمایندگان زحمتکشان هستند  [2022 Oct] 
*دولت موقت چیست و کی برپا می شود؟  [2022 Oct] 
*راه رهایی میهن ما خرد جمعی است  [2022 Sep] 
*حافظ در کوچه ی رندان  [2022 Sep] 
*به یاد پرویز رجایی که در سی ام تیر کشته شد  [2022 Jul] 
*حافظ دلداده ی صحبت جانان  [2022 Jul] 
*قران و دین؛ دام بندگی و اسارت ما ایرانیان است  [2022 Jul] 
* ملت ایران می تواند حکومت اسلامی را سرنگون کند  [2022 Apr] 
*سوسیال دموکراسی و لائیسیته؛ راهی به آزادی و آسایش مردم  [2022 Apr] 
*پیروزی چهارشنبه سوری!  [2022 Mar] 
*پندهای رندانه ی حافظ  [2022 Mar] 
*راه های مبارزه با حکومت اسلامی دست نشانده و دیکتاتور کدامند؟  [2022 Feb] 
*آیا اعتراضات صنفی فرهنگیان می تواند حزب آموزگاران را پدید آورد؟   [2022 Feb] 
*حافظ عاشق مردم، رند ازلی   [2022 Jan] 
*حزب سوسیال دموکرات و لائیک ایران (همسازی ملی جمهوری خواهان) چیست و چرا ؟   [2021 Dec] 
*حافظ در محراب (مهراب)   [2021 Nov] 
*مقام حافظ در راه عشق   [2021 Sep] 
*پس اپوزیسیون کجاست؟   [2021 Aug] 
*حافظ و صوفی باز خوانی غزل ۴۷۴  [2021 Aug] 
* عشقت رسد به فریاد  [2021 Jun] 
*خامنه‌ای آدمخوار از ضحاک خونخوارتر است  [2021 May] 
*حافظ و دکتر مصدق غزل ۴۴۹   [2021 May] 
*دستگیرشد، زندانی شد، کشته شد!  [2021 Apr] 
*خامنه‌ای خائن همه‌ی ایران را به چین می‌فروشد!   [2021 Mar] 
*اسفند ماه؛ ماه زنده ماندن و جاودانه شدن دکتر مصدق   [2021 Mar] 
*حافظ؛ عاشق و رند و می‌خواره  [2021 Mar] 
*ساقی بیار باده که ماه صیام رفت  [2021 Jan] 
*دایی جان ناپلئون برائت جنایات انگلیس و نوکرانش در ایران  [2021 Jan] 
*جشن کریسمس یادگاری از آیین مهر ایرانی  [2020 Dec] 
*استبداد استعماری و مردمان زیر ستم  [2020 Dec] 
*حافظ خدمت به رندان را به بهشت ترجیح می دهد عافیت چشم مدار از من ‌میخانه نشین! غزل ۳۰۷ [2020 Nov] 
*باده‌ی صبوحی و نماز صبح   [2020 Nov] 
*ترس به جان خامنه ای و روحانی افتاده است   [2020 Oct] 
*غزل ۲۸۹حافظ؛ همنشین رندان، سربازان و جانبازان   [2020 Oct] 
*دموکراسی و آزادی چگونه به دست می آید؟  [2020 Sep] 
*سرنگونی یا گذار؟  [2020 Aug] 
*حافظ و خرقه پوشان غزل ۳۷۹   [2020 Jul] 
*برای جوانان میهنم و دوستداران حافظ  [2020 Jun] 
*حافظ رند و فَتویٰ خرد  [2020 Jun] 
*به نظر شما کی از همه خائن‌تر بوده ... «کلاً مثلاً روشنفکرها؟» تو، سالومه!   [2020 May] 
*مایک پمپئو درباره ی خلیج فارس یا دروغ پراکنی می کند یا بی سواد است؟   [2020 May] 
*واپس ماندگی، سزاوار ملت ما نیست  [2020 Apr] 
*غزل ۳۶۶ صدای سخن عشق   [2020 Apr] 
*مشروطه با همراهی مشروعه، راه را بر آزادیخواهی بسته است!   [2020 Mar] 
*با نابسامانی میهن مان؛ چه باید کرد؟  [2020 Jan] 
*جشن کریسمس یادگاری از آیین مهر ایرانی   [2019 Dec] 
*حافظ رند و واعظ نامسلمان غزل ۲۰۰   [2019 Dec] 
*تروریست های حاکم بر ایران درنده تر و بیرحم تر از هر اشغالگری هستند!  [2019 Nov] 
*در همه ی جهان صاحبان قدرت از مردم می هراسند ‏  [2019 Oct] 
*نه می بخشیم و نه فراموش می کنیم!  [2019 Oct] 
* سخنی درباره ی« جامعه شناسى نخبه كشى»   [2019 Aug] 
*خون مورسی از خون چه کسانی رنگین تر است؟   [2019 Jun] 
*هیولای جنگ بر فراز ایران  [2019 Jun] 
*و امروز چه باید کرد؟  [2019 May] 
*برای رهایی مردمان میهنان مان از بدبختی، چه باید کرد؟   [2019 Apr] 
*چرا ما نمی توانیم به آزادی و استقلال دست بیابیم؟  [2019 Mar] 
*پهلوی ها؛ غیر مستقل، قانون شکن و ضد حقوق بشر بودند  [2019 Feb] 
*هُشدار درباره ی پیام های بی نام و نشان!‏  [2018 Dec] 
*ملی مذهبی ها و راه مصدق  [2018 Nov] 
*کوروش و حماسه‌ی کوراوغلو  [2018 Oct] 
*لائیسیته یا آزادی از دین  [2018 Sep] 
* استبداد دینی ی امروز، نتیجه ی استبداد سلطنتی است   [2018 Sep] 
*نقش دین و مذهب در تاریخ  [2018 Aug] 
*رضا خان اجرا کننده ی قرارداد ۱۹۱۹ رویداد شگفت انگیز اکتبر ۱۹۱۷ در ایران [2018 Jun] 
* حزب چپ ایران یا اتحاد فدایی ها؟  [2018 Apr] 
*دوازدهم فروردین روز فریب ملت ایران  [2018 Apr] 
*فدرالیسم؛ کلاهی که برای سر ما ایرانیان گشاد است!   [2018 Mar] 
*جبهه ملی یک مفهوم فلسفی است!   [2018 Mar] 
*انقلاب راهی برای دستیابی به حقوق شهروندی و حق حاکمیت ملی  [2018 Feb] 
*درباره ی سخنرانی و گفتگو در کلن آلمان، پیرامون جنبش سراسری در ایران   [2018 Feb] 
*تفاوتی هست یا نیست؟  [2018 Jan] 
*در باره ی «کارزار حاکمیت ملی و مردمی در ایران»  [2017 Nov] 
*چرا ما و مردمانِ میهن ما به چنین روزِ سیاهی دچار شده‌ایم؟ چاره‌ی رهاییِ میهنِ ما از چنین بن‌بستی چیست؟   [2017 Sep] 
*علی گدا در «مأموریت آزار مردم»   [2017 Aug] 
*کدام ملت بدون تغییر حکومت مشکل خود را حل کرده است؟  [2017 Jun] 
*نامه ی سرگشاده به آقای محمد رضا عالی پیام؛ آقای هالو   [2017 Apr] 
*پهلو‌ی‌ها هم مانند جمهوری‌اسلامی ننگ تاریخ ایرانند  [2017 Mar] 
*فال در دیوان حافظ  [2017 Feb] 
*سیاسی شدن یا خرد ورزیدن؟  [2017 Jan] 
*کودتای ترکیه هدیه ی الهی بود!  [2016 Jul] 
*یادداشتی بر یادداشت خسرو سیف  [2016 May] 
*«حکومت اسلامی»، نیکلا هِنَن، خبرنگار فرانسوی اسیر شده را آزاد کرد!  [2015 Dec] 
*ملی می تواند ناسیونالیست نباشد!  [2015 Jun] 
*غزل ۹۴ ؛ عشق بیکران حافظ به مردم   [2015 Apr] 
*آقای محمد امینی! ما فاتحان شهرهای رفته بربادیم.   [2014 Dec] 
*میهن دوستی دکتر محمد مصدق  [2014 Dec] 
*فیلم بزرگداشت دکتر مصدق در احمدآباد؛ ۱۴ اسفند ۱۳۵۷  [2014 Dec] 
*خودی ها و خودمانی ها، نگاهی به «جامعه شناسی خودمانی»  [2013 Nov] 
*کودتاهای ویرانگر؛ شکستی سه گانه  [2013 Aug] 
*آیا جبهه ملی آرزویی دست نیافتنی است؟  [2013 Aug] 
*آش ملاعلی یا انتخابات؟  [2013 Jun] 
*کالای خارجی دشمن اصلی ما ایرانیان است  [2012 Sep] 
*میعادگاه عاشقان ایران !   [2011 Sep] 
*آیا آزادی و استقلال ما با شیوه ی اندیشیدن و زندگی ما کار دارد؟  [2011 Apr] 
*جنبش سبز و کیستی ملی و ایرانی ما   [2011 Jan] 
*حافظ رند ازلی  [2010 Nov] 
*چرا با خرد جمعی خود برای نگهبانی جان و آزادی خود، هم پیمان نمی‌شویم؟   [2010 Oct] 
*آزادی که نباشد نه استقلال هست و نه عدالت !  [2010 Oct] 
*حافظ رند و شیخ پشمینه پوش (غزل ۴۳۸ )  [2010 Jun] 
*توطئه ی رد «تئوری توطئه»  [2010 Apr] 
*جنگ برای مردم ما نکبت و برای دشمنان ملت ایران نعمت است !   [2010 Feb] 
*دکتر مصدق ملی بود و به ملت ایران باور داشت، نه به ولایت فقیه !   [2009 Dec] 
*۲۸ مرداد ۳۲ نخسین سنگ بنای انقلاب سبز   [2009 Aug] 
*دو دزد رأی مردم را دزدیدند! دزد سوم را با چشم خرد و دیدگان بیدار، هوشیارانه بپاییم ! ؟ [2009 Jul] 
*اندیشیدن به سرنوشت مردم ایران  [2009 Jun] 
*خیمه شب بازی تکراری و محمد ملکی گلادیتوری گرفتار در قفس درندگان وحشی  [2009 May] 
*محمود دولت آبادی زنده بودن خود را اعلام کرد !  [2009 May] 
*حافظ صاحب نظر؛ رند نظر باز!  [2009 Mar] 
*مسئله ی حزب و حکومت های دست نشانده در ایران  [2008 Apr] 
*دانشجویان چپ ، دانشجویان راست  و پیام دکتر مصدق! [2007 Dec]