طرح «کنگره ملی» و فقدان اراده ملی
بهروز ستوده

پیشنهاد آقای مجتبی واحدی مبنی بر تشکیل کنگره ملی ، بازتابی گوناگون و متضادی  در میان گروهها وشخصیت های سیاسی و اجتماعی  ایرانی خارج از کشور داشته است .  طرح ایجاد کنگره ای ملی برای خاتمه دادن به پراکندگی و خرده کاری گسترده ای که  بیش از  30 سال است  اپوزیسیون جمهوری اسلامی را زمین گیر کرده است ، آن هم از جانب کسانی مانند آقای واحدی که به هرحال در گذشته ای نه چندان دور ، خود یکی از مدافعان نظام مذهبی  و  از کوشندگان اصلاح نظام اسلامی در ایران بوده اند البته گامی است به پیش و   نشانه ای بر گسترش اندیشه ی جدائی دین از دولت درمیان فعالان سیاسی ایرانی با گرایشات فکری گوناگون که می بایستی آنرا به فال نیک گرفت . ناگفته نماند که پیش از آقای مجتبی واحدی کسان دیگری نیز طرح تشکیل "کنگره ملی" و  طرح های مشابهی را برای متحد ساختن اپوزیسیون جمهوری اسلامی ارائه داده اند ولی هیچکدام از آن طرح ها از دنیای مجازی اینترنت و حداکثر سخنرانی هائی در اینجا و آنجا فرا تر نرفته اند !  بنابراین چه خوب بود که آقای واحدی پیش از طرح مجدد تشکیل "کنگره ملی"  ابتدا  جمعبندی مختصری را از عدم  موفقیت طرح های مشابهی که پیش از ایشان  ازجانب سایر شخصیت ها و گروههای سیاسی دیگر ارائه داده شده است بدست می دادند و  به موانعی که بر سر راه همکاری و  اتحاد عمل گروههای مختلف سیاسی ایران  وجود دارد اشاره میکردند تا اولاً  علت شکست طرح های سابق  معلوم شود  و ثانیاً  اگر آن موانع همچنان باقی است که بنظر میرسد باقی است ، ایشان چه راه کارهائی را برای ازمیان برداشتن آن موانع ارائه می دهند ؟ وگرنه طرح شعار گونه ی تشکیل "کنگره ملی"  آن هم درخارج از کشور و از بالا  و توسط گروهها و شخصیت هائی که اصولاً مشروعیت   و محبوبیت شان در میان مردم سئوال   برانگیز است  به تنهائی نمی تواند درد مزمن و 30 ساله ی اپوزیسیون جمهوری اسلامی را درمان کند. امروزه  دیگر کسی نیست که بر  ضرورت ایجاد تشکلی که بتواند صدها گروه و شخصیت سالم سیاسی ایرانی را با هدفی مشترک در زیر چتری واحد متحد سازد پی نبرده باشد .   اما سئوال اساسی اینجاست که این ائتلاف  چگونه و  در چه چهارچوبی  و با چه نیروهائی می بایستی صورت پذیرد که بتوان مفهوم "کنگره ملی" بر آن اطلاق نمود ؟

 مفهوم "کنگره ملی" به نهاد و مجمعی متشکل از  شخصیت ها و  احزاب و گروههائی اطلاق می گردد که  این مجمع  برآمده از اراده ملی مردم یک کشور یا یک  سرزمین باشد ، برای رسیدن به نقطه ی تشکیل "کنگره ملی" ، دوشرط لازم و ضروری است ، اول  وجود اراده ی ملی درمیان گروهها وشخصیت هائی که قصد تشکیل "کنگره ملی" را دارند و دوم  مشروعیت داشتن آن گروهها و شخصیت ها است یعنی آنان می بایستی لایه هائی از اقشار و طبقات اجتماعی را نمایندگی نمایند . حال باید دید که آیا در میان احزاب و گروهها و شخصیت های خارج از کشور ، که قرار است تشکیل دهنده "کنگره ملی" باشند  اولاً چیزی بنام اراده ملی و ثانیا مشروعیتی که بتوان آنانرا  منتخب آراء مردم  و یا گروههای اجتماعی نامید وجود دارد یا خیر؟ نگاهی کوتاه به تاریخچه و عملکرد اکثر احزاب و گروههای سیاسی سنتی ایران در چند دهه  گذشته این واقعیت دردناک  را آشکار می سازد که اراده  حاکم برفضای سیاسی احزاب و گروههای سیاسی سنتی ایران  نه اراده ی ملی بلکه اراده ای است فرقه گرا و قوم گرا و اراده ای است ایدئولوژی ومذهب گرا ، بدین معنی که  آنان قبل از آنکه به منافع ملی بیندیشند به منافع و مصالح گروهی خود فکر می کنند که پر واضح است چنین روحیه ای  در تضاد آشکار است با اراده ملی که از ضروریات تشکیل "کنگره ملی" می باشد . بنایراین برفرض محال ، گیریم که معجره ای روی دهد و احزاب و گروههای سیاسی سنتی  ایران که در طول 30 سال گذشته ، هریک به چندین شاخه و شعبه کوچکتر نیز تقسیم شده و در تخاصم با یکدیگر بسر می برند موقتاً دشمنی ها و اختلافات خود را کنار  بگذارند  آیا چنین تجمعی را می توان "کنگره ملی" نام نهاد! آیا مشروعیت چنین تجمعی به عنوان مظهر اراده ملی ایرانیان سئوال برانگیز نیست ؟ 

موانع تشکیل کنگره ملی ایرانیان خارج از کشور ؟

 به باور نگارنده این سطور دو عامل بیرونی و درونی  بمثابه سدی در برابر اتحاد ایرانیان و شکل گیری ائتلافی بزرگ علیه جمهوری اسلامی عمل می نمایند ، این دو عامل عبارت اند از 1 – عامل بیرونی : جمهوری اسلامی است که با توسل به شیوه های گوناگون ، از سرکوب  و ایجاد فضای رعب و وحشت گرفته تا نفوذ دادن مأموران خود به درون اپوزیسیون به منظور تفرقه افکنی   ، تلاش دارد  تا آنجا که ممکن است  تخم یأس و ناامیدی و بدبینی را  در میان ایرانیان بپاشد و از وحدت ملی آنان در راه مبارزه برای برچیدن حکومت اسلامی جلوگیری نماید . 2 – عامل درونی  : رهبران  قدرت طلب و شهرت طلب سازمان ها و گروههای سیاسی هستند  که  علیرغم اینکه شعارهای وحدت خواهانه  سر می دهند همه جا منافع ملی را فدای قدرت طلبی و منافع گروهی خویش می نمایند . آنان حاضر نیستند در هیچ اتحاد و ائتلافی ملی شرکت کنند مگر اینکه از پیش منافع گروهی و رهبری آنان برآن اتحاد و ائتلاف  تضمین  شده باشد ! بی مناسبت نیست که در اینجا به چند ویژگی مشترک رهبری احزاب و گروههای سیاسی سنتی ایران که  مانعی بر سر تحقّق وحدت ملی ایرانیان ولاجرم تشکیل "کنگره ملی" برآمده از اراده ی ملی می باشند اشاره کنم :

1 -  پاره ای از این گروهها و رهبران عمیقاً دچار فرقه گرائی ، قدرت طلبی ، خود شیفتگی ، خود مرکز بینی  ، مسئولیت گریزی ، انتقاد ناپذیری ، تهمت زنی به یکدیگر و غیره و غیره می باشند و منافع گروهی ، قومی  و ایدئولوژیک  برای آنان از اولویت بالاتری برخوردار است تا منافع ملی ایرانیان .

2 –  برخی از این گروهها و رهبران در گذشته و درمقاطع حساس و سرنوشت ساز ایران ،  خطاهای فاحشی را مرتکب شده اند و برضد منافع ملی مردم ایران گام برداشته اند  ولی متأسفانه بجای پوزش خواهی از مردم ایران  و شفاف نمودن  خطاهای گذشته  ،  همیشه در صدد تحریف تاریخ و توجیه  خطای گذشته خود بوده اند ، بهمین جهت این رهبران و گروهها اعتماد مردم را از دست داده و فاقد محبوبیت در میان ایرانیان می باشند و برای اینکه  فقدان محبوبیت در میان مردم را جبران نمایند ناچارند که در گذشته زندگی کنند و جانفشانی ها و مقاومت های نسل گذشته ی این مرزو بوم را در راه آزادی و عدالت اجتماعی ،  به حساب امروز گروه و رهبری خویش واریز کنند  و به امید اینکه بی اعتباری خود با اعتبار روح جانباختگان راه آزادی جبران نمایند !      

3 -  پاره ای از این گروهها و رهبران برای کسب قدرت سیاسی در ایران ، چشم به قدرت های بیگانه وامکانات آنان دوخته  و از کمکهای مالی و تسلیحاتی این قدرت ها استفاده کرده و می کنند و به بهانه ی  مبارزه با جمهوری اسلامی و حفظ مسائل امنیتی درون تشکیلات !  از شفاف سازی  در مورد منابع مالی خود و ارتباط با قدرت های خارجی  طفره می روند .

4 -  ساختار تشکیلاتی  و رهبری احزاب و گروههای سیاسی سنتی ایران ساختاری است  غیر دمکراتیک  که رهبر و مسئولان تشکیلات برای سالیان دراز و گاهی مادام العمر در موقعیت رهبری باقی می مانند ، این رهبران و مسئولان تشکیلاتی  پاسخگو به هیچکس  نیستند و کسی هم ناظر براعمال و رفتارشان نیست . بعبارتی دیگر ساختار و روابط درون تشکیلاتی این گروهها یادآور خانه های تیمی دربسته و مخفی قرن گذشته است و هیچگونه مکانیسم دمکراتیکی ناظر و حاکم بر این گروهها و رهبری آنان وجود ندارد .

5 – نگاه پاره ای از گروههای سیاسی و رهبران آنان به قدرت سیاسی ، نگاهی است توطئه آمیز و از بالا و با توسل به  زد و بند های سیاسی پشت پرده با قدرت های خارجی . بیهوده نیست که هرگاه خطر حمله نظامی به ایران بالا می گیرد جنب وجوش این گروهها نیز برای تشکیل کنگره های ملی افزایش پیدا می کند و رفت و آمدهای آنان در راهروهای وزارت خارجه  قدرت های خارجی بیشتر می شود . اخیراً هم یکی از گروههای قومی  وقاحت  و ایران فروشی را تا بدآنجا رسانده است  که از نیروهای نظامی ناتو دعوت می نماید که برای تجزیه ی کردستان  ایران و تشکیل کشور کردستان بزرگ به این گروه و سایر گروههای مشابه کمک نمایند . 

 بر مواردی که در مورد ماهیت پاره از گروههای سیاسی و رهبری آنها  در بالا ذکر شد می توان  نکات دیگری نیز افزود  اما  گمان می کنم همین قدر کافی باشد که ما را به این  واقعیت نزدیک سازد که تجمّع  چنین احزاب و گروههائی با چنین  ماهیتی  حتی اگر ممکن و عملی باشد ، نمی توان بر آن "کنگره ملی" نام نهاد  چرا که چنین نهادی  برآمده از اراده ی ملی ایرانیان نیست و لاجرم فاقد  مشروعیت ملی  است . حال دربرابر ما این سئوال خود نمائی می کند که  با توجه به تمام واقعیت های موجود ، آیا در شرایط  حساس کنونی ، در شرایطی که بحران تغییر و تحول سرتاسر کشورهای خاورمیانه و میهن ما  را در برگرفته است و اتحاد و همبستگی ملی ایرانیان برای  عبور از حکومت جمهوری اسلامی و تأسیس حکومتی ملی و مبتنی بر اعلامیه جهانی حقوق بشر بیش از پیش ضرورت اش ملموس گردیده است آیا می توان دست روی دست گذاشت و همچنان شاهد به هدر رفتن انرژی مبارزاتی نیروهای واقعاً آزادیخواه و ملی ایرانی در وادی پراکندگی و خرده کاری و دوباره کاری  دهها گروه  و حزب  و دسته  بود ؟ به  ضرورت تاریخی اتحاد ملی ایرانیان چگونه باید پاسخ گفت و اگر طرح هائی از قبیل ساختن آلترناتیو انحلال طلب و دولت موقت در خارج  و تشکیل کنگره ملی و غیره وغیره  آنهم با شرکت سازمان ها وگروههای سنتی که خود منشأ و سرچشمه ی همه اختلافات اند  پاسخی برآمده از اراده ملی  به این ضرورت تاریخی نیست  پس چاره چیست ؟ به باور نگارنده این سطور برای خروج از بن بست کنونی ، هیچ چاره ای نیست مگر اینکه گفتمان برخاسته از خیزش های سبز که همانا ناظر بر حقوق شهروندی و درخواست شفاف سازی و مسئولیت پذیری و پاسخگوئی مسئولین می باشد را  به گروهها و رهبران و فعالان سیاسی کشاند . یعنی اگر قرار است "کنگره ملی" ایرانیان خارج از کشور تشکیل گردد چرا مطرح کنندگان چنین طرحی  تمرین دمکراسی را از همین جا آغاز نمی کنند و خود و سایر مدعیان رهبری را معرض سنجش آراء مردم قرار نمی دهند ؟ آیا برگزار کردن مناظرات  تلوزیونی و براه انداختن کارزار انتخاباتی برای تعیین نمایندگان "کنگره ملی" آنهم درکشورهای اروپائی و امریکائی و با هزاران کیلومتر فاصله از کانون سرکوب  جمهوری اسلامی و بدون ترس و واهمه از دستگیری و زندان و شکنجه ، کار دشواری است ؟ راستی چرا مطرح کنندگان کنگره ملی و آلترناتیو سازان سخنی از نقش مردم و انتخابات آزاد برای سامان دادن به کنگره ملی و آلترناتیو مورد نظر خود نمی گویند؟!    

خیزش های خودجوش و سبزی که پس از کودتای انتخاباتی  خامنه ای – احمدی نژاد  با شعار "رأی من کو" در تهران وبرخی از شهرهای بزرگ ایران بر پا شد در حقیقت اراده ملی ایرانیان را برای اعاده ی حقوق شهروندی خود  به منصه ظهور رساند و گفتمان نوینی را در سپهر سیاسی ایران بوجود آورد .  برای نخستین بار در تاریخ معاصر ایران ، ملیون ها ایرانی بطور خود جوش و نه  بفرمان این یا آن رهبرسیاسی و یا رهنمود این حزب و آن گروه سیاسی ، برای مطالبه ی حقوق شهروندی خویش به مدنی ترین شکل رو در روی جمهوری اسلامی ایستادند ولی متأسفانه خون ریزی ها و سرکوب وحشیانه حکومت اسلامی از یکطرف و فقدان احزاب ملی و تشکل های مدنی  و فقدان رهبری خردمند و ملی باعث گردید که رفته رفته از شور وشوق ملی که لازمه  و منبع انرژی جنبش سبز بود کاسته شود و تداوم آنرا دچار اخلال نماید . متأسفانه آقایان موسوی و کروبی در یک بزنگاه تاریخی نتوانستند از فضای بسته و محدود مذهبی خود خارج شده  و خود را به رهبران ملی جنبش ارتقا دهند (زمزمه های گاه و بی گاه این آقایان در مورد درخواست بازگشت به " دوران طلائی امام راحل واجرای بی تنازل قانون اساسی تبعیض آمیز جمهوری اسلامی" باعث تضعیف شور وشوق ملی ایرانیان گردید.)   

 در خارج از کشور نیز برای نخستین بار ایرانیان در سرتاسر دنیا در پشتیبانی ازجنبش سبز داخل ، بطور یکپارچه و خود جوش درقالب یک اراده ملی بحرکت در آمدند اما دیری نپائید که پاره ای از گروهها و رهبران قدرت طلب و فرصت طلب هوس مصادره ی جنبش سبز به مغزشان خطور کرد ، بر رنگ سبزی  که در یک قرعه کشی دولتی تصادفاً بنام آقای میرحسین موسوی اصابت کرده بود پیشوندها و پسوند ها اضافه کردند و بر جنبشی که مظهر اراده ملی ایرانیان برای کسب حقوق شهروندی بود متناسب با دیدگاههای مذهبی و ایدئولوژیک خود برچسب ها زدند و تا توانستند از این رهگذر وحدت ایرانیان را در دفاع از جنبش سبز دچار تفرقه کردند توضیح : ( در روزهای  پیش از انتخابات 88  کمیته ی نظارت برآن انتخابات تصمیم می گیرد که به منظور تسهیل امر تبلیغات انتخاباتی ، چهار رنگ را بین چهار کاندیدای ریاست جمهوری قرعه کشی نماید ، از قضا رنگ سرخ به  احمدی نژاد اصابت می کند و رنگ سبز به آقای میر حسین موسوی ، که احمدی نژاد از رنگ سرخ استفاده ننمود تا مبادا در اذهان مردم ایران ، یزید در مقابل  امام حسین تداعی شود ، همانطویکه می دانید احمدی نژاد  بجای رنگ سرخ از پرچم ایران به عنوان نماد کارزار انتخاباتی خود استفاده نمود)

جنبش خود جوش پشتیبانی ایرانیان خارج  که هزاران هزار ایرانی را در دفاع از آزادی و دمکراسی و پشتیبانی از جنبش سبز در سرتاسر دنیا  به حرکت در آورد بود ،  بخاطر شبهه افکنی های  پاره ای از گروههای سیاسی و رهبران قدرت طلب و عوامل نفوذی جمهوری اسلامی در خارج از کشور  و همچنین اصلاح طلبان تازه از راه رسیده که اینان نیز دکان و دستکی برای خود تهیه کردند وهریک قرائتی از جنبش سبز ارائه دادند و  خود را منسوب  به شخصیتی و یا گروهی در داخل کشور کردند تا از طریق آنان مشروعیت خود را در میان ایرانیان به اثبات رسانند ! خلاصه همه این عوامل دست بدست هم دادند  و وحدت ملی ایرانیان در خارج از کشور را برهم زدند  تا  دوباره  فرقه گرائی  مطلوب جمهوری اسلامی و رهبران قدرت طلب گروهها و دسته جات سیاسی احیا  شود. برای خروج از این بن بست  قبل از هرچیز به اراده ای ملی و روشنفکرانی صادق و سخت کوش از جنس مهرداد مشایخی نیاز است که ناهمواری راه  آنان را حرکت باز ندارد . یادش گرامی و راه اش  پر پوینده  باد .

19 مهرماه 1390

11 اکتبر 2011

  

    

 

 

 

 

 

منبع:پژواک ایران


بهروز ستوده

فهرست مطالب بهروز ستوده در سایت پژواک ایران 

*خامنه ای جنایتکاردرسایه تفنک وسرنیزه،پیکرنیمه جان خودرابه نمایش گذاشت  [2022 Oct] 
*۱۰ دسامبر روزجهانی حقوق بشرو پیام مادران داغدیده ودادخواه ایران به خارج نشین ها !   [2020 Dec] 
*تا جمهوری اسلامی هست خشونت علیه زنان ایران ادامه خواهدداشت   [2020 Nov] 
*حکومتی بغایت وحشی وناکارآمد، اپوزیسیونی بغایت فرقه گرا وفاقد اراده ملی.   [2020 Oct] 
*نویدافکاری درکنارتختی «جهان پهلوانِ» مردم ایران شد.   [2020 Sep] 
*در تدارک مرگ و تعیین جانشین خامنه‌ای  [2020 Jun] 
*داس مرگِ ناموس‌پرستی و زن‌ستیزی حکومت اسلامی بر گردن زنان و دختران ایران  [2020 May] 
* نه به خودکشی خواسته، نه به جمهوری اسلامی، آری به زندگی شرافتمندانه  [2020 May] 
*چرا ویروس حکومت آخوندی خطرناک‌تر و کُشنده‌تر از ویروس کروناست؟   [2020 Apr] 
* پیام شیرزن زندانی فاطمه سپهری و یارانش: «نه به عفو رهبر، نه جمهوری اسلامی»  [2020 Apr] 
*«نه به جمهوری اسلامی» آغازی بر پایان آن «آری»  [2020 Mar] 
*دربهشت زهرا چه دیدم؟! (یک نامه )   [2020 Mar] 
*بااین همه دردورنج، عمونوروزدرتک تک خانه های ایرانیان حضوردارد  [2020 Mar] 
*شرکت در «انتخابات» حمایت از داعش شیعه و تأییدجنگ وکشتار مردم درایران وخاورمیانه است.  [2020 Feb] 
* مٌهر«نتخابات» لکه ننگی خواهد شد برپیشانی صاحب شناسنامه  [2020 Feb] 
*خامنه‌ای در نماز جمعه: مرگ قاسم سلیمانی "یوم الله" است! کشتار مسافران هواپیما هیچ است!   [2020 Jan] 
*سیدعلی ضحاک فریاد دانشجویان را بشنود «خونی که دررَگ ماست خوراک رهبرما ست»   [2020 Jan] 
*آقای محمود دولت آبادی درمرگ قاسم سلیمانی سوگواراست؟!  [2020 Jan] 
*آقای محمود دولت آبادی درمرگ قاسم سلیمانی سوگواراست؟!  [2020 Jan] 
*غنایم گیری بسیجی ها وسپاهی ها از دستگیرشدگان! نامه یک دستگیرشده.   [2019 Dec] 
*انقلابِ مردم عراق علیه انقلابِ اسلامی ایران  [2019 Dec] 
*لحظه ای است تاریخی، به مار زخمی ولایت فقیه فرصت ندهیم.  [2019 Nov] 
*لحظه‌ای است تاریخی، به مار زخمی ولایت فقیه فرصت ندهیم  [2019 Nov] 
*بایکوت بنزین میتواند جنبش مدنی میلیونی برپا کند  [2019 Nov] 
*دخالت جمهوری اسلامی در کشورهای خاورمیانه و رشد احساسات ضد ایرانی در میان اعراب  [2019 Nov] 
*اقوس مرگ صدورانقلاب و شیعه گستری جمهوری اسلامی در عراق به صدا درآمده است  [2019 Oct] 
*«همه با هم» وعلت مخالفت فرقه گرایان اپوزیسیون با آن  [2019 Sep] 
*با دستگیری وزندان، حرکت ملی و فرا گروهی ۱۴ نفرها سرکوب شدنی نیست  [2019 Aug] 
*پیوستن ۱۴ زن شیردل ایرانی به جنبش ملی «نه به جمهوری اسلامی» خجسته باد  [2019 Aug] 
*تجّلی یک حرکت ملی وفراگروهی در حمایت از بیانیه ۱۴ فعال مدنی،سیاسی وحقوق بشری داخل کشور ‏  [2019 Jul] 
* انقلابی که حس رهبرش به ایران "هیچ" بود، وطنش اسلام وهدفش کسب قدرت بود  [2019 Feb] 
*اقای رضا پهلوی ! با طناب دیکتاتورپرورها وچاپلوس ها به چاه نروید  [2019 Jan] 
*حسن روحانی درسازمان ملل چه دروغ هائی خواهد گفت وچه راست هائی را کتمان خواهد کرد؟  [2018 Sep] 
*به هوش باشید! سپاه، بسیج، قوه قضائیه و شورای نگهبان و... برای تقلب بسیج شده‌اند  [2017 May] 
*حماس مرزهای اسرائیل را به رسمیت شناخت، ولایت فقیه همچنان به دنبال نابودی این کشور است  [2017 May] 
*روسیه و جمهوری اسلامی شریک جنایت های بشاراسد در سوریه  [2017 Apr] 
*درمراسم ۲۲ بهمن شرکت نکنید، به خامنه ای وحکومت فقیه مشروعیت ندهید  [2017 Feb] 
*مرقد«امام راحل» است یا محل دفن «ساکت فتنه»   [2017 Jan] 
*بازیگرسینما از «کرامات» سردارسلیمانی میگوید!  [2016 Oct] 
*آیا جمهوری اسلامی کمتراز حکومت ارتیره علیه بشریت مرتکب جنایت شده است!؟  [2016 Jun] 
*به یاد تراب حق شناس، نقدی برنوشته آقای تقی رحمانی.  [2016 Feb] 
* رؤیای حضانت کعبه! جدال بی پایان ولایت فقیه شیعه با آل سعود وهابی  [2016 Jan] 
*مرزهای ناشناخته مرگ و زندگی  [2015 Sep] 
*باتوافق وین دل واپسان وجنگ طلبان آرام نخواهند گرفت  [2015 Jul] 
*بند"ميم" وصيت‌نامه خمينی و جلوگيری از ورود زنان به ورزشگاه!  [2015 Jun] 
*پزشکی که مجری حکم قصاص شود یک مُجرم وقابل تعقیب است .  [2015 Mar] 
*نقل جمله «من شارلی هستم» در ایران مجازات دارد!  [2015 Jan] 
*آیت الله اصلاح طلب : بهائی نه حق تحصیل دارد نه حقوق شهروندی!   [2014 Dec] 
*آمران بمعروف (اوباش اسیدپاش وچاقوکش) بسیجی اند و گوش بفرمان رهبر   [2014 Dec] 
*علم الهدی (امام جمعه مشهد) نگران جام زهر و مردن رهبر است !  [2014 Nov] 
*قصه یونس پیامبر واعدام محسن امیراصلانی !  [2014 Sep] 
*باریکه غزه نمایشگاه توحش هردو طرفِ جنگ  [2014 Jul] 
*عراق درآستانه تجزیه و دور جدیدی ازجنگهای خونین مذهبی .  [2014 Jun] 
*تعریف جُرم سیاسی درمجلس شوربای اسلامی !  [2014 May] 
*بهاره هدایت : «به زنده دفن شدن محکو م نشده ایم»   [2014 May] 
*شیرین کردن جام زهررهبر با اعدام و شکنجه وحمله به زندانیان سیاسی !  [2014 Apr] 
*عارف نبود قاتل بود!  [2014 Mar] 
*حقوق بشر، چشم اسفندیارحکومت خودکامه خامنه ای .   [2014 Mar] 
*فرزانه مرادی، قربانی قانون قصاص و جامعه مردسالار  [2014 Mar] 
*حقوق شهروندی پيش‌کِش، از حقوق و اختيارات خود دفاع کنيد آقای روحانی!  [2014 Feb] 
* دیکتاتورها اصلاح نمی شوند ، سرنگون میشوند ، آقای حجاریان !   [2014 Feb] 
*سوریه ولبنان وعراق قربانی«داعش وماعش»  [2014 Jan] 
*مدّاح ششلول‌بند و مهاجم «شکوفا» شده است!   [2014 Jan] 
*قوه قضائیه عامل فساد و بی عدالتی وناامنی درجامعه  [2014 Jan] 
*ماهی حکومت اسلامی از سر و دُم گنديده است  [2014 Jan] 
*جنجال‌آفرينی سه قوه جمهوری اسلامی برای اثبات يک دروغ!   [2013 Dec] 
* دیدارنمایندگان پارلمان اروپا با دو چهره نامدار و سوزش کیهان شّر.  [2013 Dec] 
*نخودسیاهِ منشورحقوق شهروندی با چاشنی اعدام !  [2013 Dec] 
*گفتمان جدائی دين از دولت ضرورت امروز است  [2013 Nov] 
*انفجار سفارت و نعل وارونه سفير خامنه‌ای در لبنان  [2013 Nov] 
*زن ستیزی و شیعه سالاری در فرمان رهبربرای افزایش جمعیت   [2013 Nov] 
*«برادران قاچاقچی» درجه می‌گيرند، خرده‌پاها اعدام می‌شوند!  [2013 Nov] 
*دادگاه بلخ است نه قوه قضائیه !  [2013 Oct] 
*چرا خامنه ای آقای توفیقی را از گردونه خارج ساخت؟   [2013 Oct] 
*همجنس‌گرايان ايران، بی‌دفاع‌ترين گروه اجتماعی  [2013 Oct] 
*لگدپرانی کيهان شريعتمداری به جام زهر رهبر!  [2013 Oct] 
*لنگه کفش و نیروهای خودسر(بخوانید نوچه های رهبر)   [2013 Oct] 
*روضه خوانی«قهرمانانه» آقای روحانی درسازمان ملل متحد .  [2013 Sep] 
*«نرمش قهرمانانه» همان جام زهر است  [2013 Sep] 
*باند خامنه‌ای شريک جنايات در سوريه  [2013 Sep] 
*خانم وآقای رجوی! به نشستن درلانه عقرب خاتمه دهید  [2013 Sep] 
*اتحاد سکولار – دمکرات های جمهوریخواه درآینده ای نزدیک .  [2013 Aug] 
*روح خمینی : «هرچه فریاد دارید سرتحریم ها بکشید»  [2013 Aug] 
* «خود تنظیمی» نام جدید خودسانسوری دردولت اعتدال!  [2013 Aug] 
*نقدی بر یک جانبه نگری در نامه زندانیان سیاسی به اوباما  [2013 Aug] 
*در صد وهفت سالگی مشروطیت ، شیخ فضل الله نوری هنوز زنده است !   [2013 Aug] 
*رهبرنانجیب ، کمتر از «توبه» رضایت نمیدهد !  [2013 Jul] 
*زياد نخواهيد! عجله نکنيد! مبادا «اعتدال» به‌هم بخورد!  [2013 Jul] 
*فرمان رهبر! مرگ تدریجی برای زندانیان سیاسی نافرمان !  [2013 Jul] 
*فرقه رجوی ، تونل اتمی دیگری را درایران کشف کرد !   [2013 Jul] 
*خامنه ای خودکامه از رویدادهای مصر درس بگیرد !   [2013 Jul] 
*اصلاح‌طلبانی که برای بازگشت به قدرت «معتدل» می‌شوند   [2013 Jun] 
*بدون هيچ دليلی - خاک تو سر جليلی! شعارهای اين روزهای مردم  [2013 Jun] 
*تجّلی جنبش ملی ایرانیان در جشن پیروزی تیم ملی فوتبال .   [2013 Jun] 
*رأی به آقای روحانی ، رأی به تغییراست نه رأی به حکومت اسلامی  [2013 Jun] 
*مقاله  [2013 Jun] 
*کمدی مناظره "انتخاباتی" ! در سیمای جمهوری اسلامی !  [2013 Jun] 
*نقدی بر پیام آقای تاج زاده به مردم ایران بمناسبت رد صلاحیت رفسنجانی!  [2013 May] 
*پایان دوران طلائی انتخاب بین بد و بدتر و اینک انتخاب بدتر!  [2013 May] 
*رهبر، نشانی نوکر"اصلح" را اعلام کرد .   [2013 May] 
*هراس آقای خاتمی از صف آرائی مردم در مقابل جمهوری اسلامی .  [2013 May] 
*«حق» مردم ایران ! ازانتخاب بین بد وبدتر تا انتخاب بهترین نوکربرای رهبر!   [2013 Feb] 
*خامنه ای کمتر از توبه و ذوب در ولایت قبول ندارد آقای عبدالله نوری  [2013 Jan] 
*پیامی برای تجمع فرانکفورت‎  [2013 Jan] 
*سالگرد پنجاه سالگی کنفدراسیون ، تجربه ای دمکراتیک وموفق .   [2013 Jan] 
*دفاع از زندانيان سياسی - عقيدتی ، مهم ترين وظيفه اپوزيسيون خارج  [2012 Dec] 
*جمهوری اسلامی ، آتش بیار جنگ در باریکه غزه .  [2012 Nov] 
*سودای کسب قدرت در سایه جنگ وحمله نظامی به ایران   [2012 Oct] 
* کنفراس"غیرمتعهد ها" فرصتی تاریخی برای احیای خیزش سبز  [2012 Aug] 
*سخن بگوئید شاه زاده !  [2012 Jul] 
*به احترام زرین تاج قزوینی ، نخستین منادی آزادی زن ایرانی .  [2012 Mar] 
* جنبش گسترده تحریم"انتخابات"مقدمه ای است بر وفاق ملی ایرانیان .   [2012 Feb] 
*نامه سرگشاده ای به آقای پرویز ثابتی(مقام امنیتی ساواک)   [2012 Feb] 
* حزب توده ایران هنوز منتقدان را عامل  [2012 Feb] 
*بحران سازی به امید باج گیری ، جنگ افروزی به امید خروج از بن بست  [2011 Dec] 
*«شاه درون و حلقه منحوسه استبداد» ! نقدی بر پیام دکترابرهیم یزدی به راشدالغنوشی [2011 Nov] 
*طرح «کنگره ملی» و فقدان اراده ملی  [2011 Oct] 
*LC چيست؟   [2011 Oct] 
*سرنگونی قذافی ، وسوسه ی«دخالت محدود نظامی خارجی»!  [2011 Aug] 
* مردم سوریه را دریابیم ، «سکوت شما ، ما را میکُشد»   [2011 Aug] 
*امروز مبارک در قفس آهنی و فردا خامنه ای ، اسد و قذافی و...  [2011 Aug] 
*وداع با دروازه بان محبوب ایران ، فرصتی برای خیزشی دیگرعلیه دیکتاتور  [2011 May] 
*فردا جوانان ایران زمین «حرام» بودن چهارشنبه سوری را به شما نشان خواهند داد !  [2011 Mar] 
*«ای رجال ایران ، زن مگر بشر نیست؟»  [2011 Mar] 
*روز 25 بهمن ماه ، زنگ سرنگونی خامنه ای به صدا در خواهد آمد  [2011 Feb] 
*ازمیدان آزادی تهران تا میدان آزادی قاهره ، در چهار پرده   [2011 Feb] 
*کسی هست که صدای رودابه های ایران را بشنود ؟!  [2011 Jan] 
*ادامه اعدام ها: کسی نیست جلوی این وحشی ها را بگیرد؟   [2011 Jan] 
*بر محور دفاع از زندانیان سیاسی و قطع شکنجه و اعدام و سنگسار متحد شویم  [2011 Jan] 
*این همه اعدام و خون ریزی برای چیست؟  [2011 Jan] 
*نقدی بر « نقش رسانه ها در اعدام شهلا جاهد»   [2010 Dec] 
*تکرار توّحش جمهوری اسلامی درسومالی ، دعوت به تماشای اعدام !   [2010 Nov] 
*آقای کروبی و بهانه «روز قدس»!   [2010 Aug] 
*نه حماس وحزب الله نماینده فلسطین ولبنان اند و نه آقای کدیورسخنگوی جنبش سبز  [2010 Jul] 
*مجوّزسرنگونی حکومت فقیه خون ریز را از کجا باید گرفت ؟  [2010 Jun] 
*حلقه ی دار برگردن شیرین ! حلقه ی ُگل برگردن قاتل بختیار!   [2010 May] 
*«امام راحل و خرد جمعی» !؟ این را چگونه باورکنیم آقای موسوی؟!   [2010 Apr] 
*خیزش سبزملی در چهارشنبه سرخ باستانی  [2010 Mar] 
*آخوند هرزه ای که ما را به تکرارکشتار 67 تهدید میکند! او را بهتربشناسید  [2010 Mar] 
*آقای رفسنجانی ! 31 سال توطئه گری و خیانت به مردم ایران کافی نیست ؟  [2010 Feb] 
*پرده آخرکودتا: خواندن آیه های یأس و شکست در گوش مردم !  [2010 Feb] 
*لحظه ای است تاریخی، به مار زخمی ولایت فقیه فرصت ندهیم   [2010 Feb] 
*استراتژی کودتاچیان : خانه نشین کردن مخالفان در روز 22 بهمن  [2010 Feb] 
*برای مهار جنبش ، رهبر به خواص روی آورده است  [2010 Jan] 
*بهائی ، مرغ عزا وعروسی در توبره خونین شریعت مداران  [2010 Jan] 
*طرح لبنانیزه کردن ایران در بیت کودتا کلید خورد   [2010 Jan] 
* ساطورخونین"محارب" آخرین تدبیرفاشیسم ولایت فقیه   [2010 Jan] 
*از شب یلدا گذشتیم به استقبال طلوع خورشید برویم   [2009 Dec] 
*عقل و وجدانتان کجاست آقایان؟ مردم را وارد بازی قاتلان نکنید  [2009 Dec] 
*دنیاخروش دانشجویان ایران را شنید ، خامنه ای خبیث نشنید !   [2009 Dec] 
*موج سواران سبز اسلامی و مخالفت با شعار «جمهوری ايرانی»  [2009 Oct] 
*فاشیسم جمهوری اسلامی توهّم است یا یک واقعیت ملموس؟ نقدی بر نظریه پردازی آقای گنجی [2008 Feb]