پاسخی کوتاه به آقای ایرج شکری
مهدی مظفری

  آقای ایرج شکری در نقد یادداشت من تحت عنوان `میرحسین موسوی، نخست وزیر آینده؟`، مطالب گوناگونی نوشته اند که بعضی‌ بی‌ نیاز از پاسخ است و پاسخ به بعضی‌ دیگر مستلزم وقت زیادی است که من ترجیح می‌‌دهم این وقت را صرف کار مفید تری بکنم. با این همه برای بی‌ پاسخ نگذاشتن ایشان، نکات زیر را به اختصار عرض می‌کنم.

 ۱. درست است، من در زمان شاه، استاد دانشگاه تهران بوده ام. هم چنان که مهدی بازرگان، یداللّه سحابی، کریم سنجابی، مرتضی‌ مطهری و صدها تان دیگر بوده اند. خوب که چه؟

۲. درست است  من نویسنده کتابی‌ تحت عنوان `نظام‌های تک حزبی و حزب رستاخیز ملت ایران` هستم. من مولف چندین کتاب و صدها مقاله دیگر هم هستم. این کار من بوده و هست. اما عضو حزب رستاخیز نبوده ام. سالها پیش در این مورد در پاسخ دشنام نامه  علی‌ اصغر حاج  جوادی، مطالبی نوشته‌ام که می‌‌توان به آن رجوع کرد.

۳. درست است، رنگ این کتاب آبی زیبایی‌ ‌ست. این آبی زیبا،  رنگ رسمی‌ دانشگاه تهران است!

۴. من معتقدم دمکراسی و سکولاریسم مساله اساسی‌ است. شکل حکومت مساله فرعی است..

 ۵. من عضو سکولار‌های سبز نیستم. به نظر من، سکولار ، سکولار است. رنگ و روغن نمی‌خواد!  از عقاید اصولی‌ آنان پشتیبانی‌   می‌کنم.

 ۶. حرف آخر، میر حسین موسوی را یک عقب مانده سیاسی جهان سومی‌ آن هم از نوع اخوان المسلمین شیعی  می‌دانم.

مهدی مظفری

منبع:پژواک ایران