هردولت مدرن اين چهار عنصر را از نظر حقوقي داراخواهد بود. حكومت، سازمان سياسي است كه حاكميت ملي را كه همان اراده وقدرت فائقه است و درحكومت هاي دموكراتيك به مردم تعلق دارد، تمثيل و اعمال مي كند.پس میتوان نتیجه گرفت که اصولا حاکمیت ملی یعنی حاکمیت مردم.اما در این سی و سه سال و حتی در دوران پس از انقلاب 57 .مشکلات عدیده ایی وجود داشته است.البته من انقلاب 57 را ضد انقلاب میدانم چرا که یک سیستم مذهبی و واپسگرا را به جامعه ما تحمیل نمود.اگر ما در تعریف حاکمیت ملی به این نتیجه رسیده باشیم که این مردم هستند که تصمیم گیرنده نهایی اند,پس این مردم ایران هستند که بعد از رسیدن به این حق و حقوق شهروندی میتوانند نوع حکومت و نوع مدیرت ان کشور را در یک انتخابات ازاد بعد از جمهوری ولایت فقیه  مشخص و مشروعیت بخشند.پس چرا اپوزیسیون با مردم و در جهت حاکمیت ملی حرکت نکندو بعضا نمی کند . من میبینم که هنوز مباحثی مثل 28 مرداد زبان زد همه هست که ایا کودتا بود یا نبود?سوال نسل امروز ما از شما این است که به جای تفرقه و اختلاف و کینه و نفرت از همدیگر چاره ایی به حال امروز ایران داشته باشید و اینقدر فرصت سوزی نکنید?.از تاریخ درس عبرت بگیرید و هر حکومت را درست مورد بررسی و نقد قرار دهید .که مثلا در دوران پهلوی ما چه دستاوردی داشتیم..مگر ایران در ان دوران به طرف مدرنیته نمیرفت?ایا حق رای دادن به زنان در سال 1341 اشتباه بود که خمینی و بخشی از روحانیون مخالف بودند?ایا انقلاب سفید مفید نبود?ایا سپاه دانش و سپاه بهداشت اهمیت نداشت?ایا ایرانیان در جوامع بین المللی قابل احترام نبودند?اما سوال دیگر اینست  چرا انسداد سیاسی که در دوران پهلوی  وجود داشت و من هم منکر نیستم روشنفکران ان زمان که یا ضد امپریالیسم بودند یا در دامن شوروی !چرا نتوانستند در قالب حاکمیت ملی اطلاحات بوجود بیاورند?ما ایرانیان عادت کرده ایم که اگر کاری را کردیم که درست بود میگوییم خودمان کردیم اما اگر ان برنامه شکست خورد دنبال مقصر میگردیم.به خاطر اینکه شکست خود را توجیه نماییم.اپوزیسیون ما گرفتار این درد مزمن است.ایا همین افراد به نسل ما پاسخگو هستند که چرا این حکومت توتالیتر را به جامعه تحمیل نمودند?به فرض اینکه حکومت پهلوی دیکتاتور بود پس چرا به دنبال فردی مثل خمینی افتادید که تفکرش و کتاب توضیح المسایل اش و کتاب ولایت وفقیه اش را خوانده بودید?ایا انتقادی از شما روشنفکران که امروز هم نمیدانید چه می خواهید از اقای خمینی در سال چهل ودو انجام دادید?.ایا کتاب های خمینی را به اطلاع و اگاهی مردم رساندید?..پرده دوم:می خواهم در این پرده به موضوعات دیگر نگاهی بیندازم.با توجه به اینکه جنبش سبزسراغاز اعتراضات مردم برای مطالبات خود که در این سی و سه سال از طرف حاکمیت نادیده گرفته شده بود ;به شدت سرکوب شد .چرا که الترناتیوی سکولار و دموکرات در قبال این حکومت توتالیتر وجود نداشت و اساسا جنبش با رهبری اقای موسوی و کروبی که خواستار همین قانون اساسی موجود و بازگشت به دوران سیاه خمینی بودند منحرف شد .و باعث سردرگمی مردم و ناامیدی انان برای تغییر شد.مردمی که در این جنبش نشان دادند که ساختار شکن  و خواستار عبور از تمامیت این حکومت هستند .اما بدلیل عدم یک مانفیست و برنامه و هدف مشخص جنبش فروکش نمود.به اعتقاد من با توجه به اینکه در ان زمان در حوادث بعد از انتخابات شرکت داشتم و نظاره گر همه مسائل بودم به دو نتیجه رسیدم.اول اینکه این حکومت با قانون اساسی موجود اصلاح شدنی نیست وتنها راه نجات این مردم یک حکومت سکولار و دموکرات است.دوم اینکه خلع مدیریت و نبود یک الترناتیو مشخص سکولار و دموکرات مردم را سردرگم نمود.به اعتقاد من در ایران هر گروهی که بخواهد حرکتی سازنده برای دموکراسی و سکولاریسم انجام دهد به شدت سرکوب و روانه زندان می شود.پس با کسانی که معتقد هستند در ایران الترناتیوی سکولار وجود دارد یک توهم است و در شرایط امروز هم نمی توان از اصلاح طلبان به عنوان الترناتیو این حکومت یاد نمود.چرا که انان در چارچوب همین حکومت و قانون اساسی موجود در حرکت هستند .که نمی تواند مطالبات مردم را براورده نماید.پس وجود یک الترناتیو سکولار و دموکرات با مانفیست و هدف و برنامه در خارج از کشور احساس میشود .هرچند هم که اقداماتی در خصوص اتحاد اپوزیسیون و ایجاد یک الترناتیو در خارج از کشور ایجاد شده است اما هنوز به علت نبود یک هدف مشخص و پراکندگی و چند دستگی و تخریب نتوانسته است شکل واقعی خود را بگیرد............پرده سوم  .':بعد از  این دو پرده می خواهم با اپوزیسیون خارج از ایران صحبتی داشته باشم.شاید گوش شنوایی باشد .سوال اول از اصلاح طلبان رانده شده از حکومت فعلی  است که بعضا در داخل و خارج ازکشور به قول خودشان نقش اپوزیسون را بازی می کنند  .همه شما نیک میدانید که این حکومت با قانون اساسی موجود اصلاح پذیر نیست چرا که خود شما هم توسط همین قانون اساسی از کشتی نظام با یک کودتا پیاده شدید و لقب فتنه هم از طرف رهبری و سپاه هدیه گرفتید.در دوران پس از انتخابات تحقیر شدید و اساسا کوچکترین احترامی به حقوق شهروندی شما که سی و سه سال است نهادینه شده و شما هم بخشی از این حکومت بودید در نظر گرفته نشد.یا به زندان افتادید یا شکنجه شدید و یا مجبور به اعترافات تلویزیونی شدید و یا ایران را ترک کردید.اما شگفتا که هیچ انعکاسی از طرف شما با این همه تحقیر و توهین در خصوص رفتن این حکومت و امدن یک حکومت مردم سالار و سکولاردیده نشد و باز تایید کردید که ما در چهارچوب همین حکومت و قانون اساسی موجود فعالیت مینماییم و خط ما از براندازان و ساختارشکنان جدا است .مشکل شما این است که دموکرات نیستید و فقط از اصلاحات دکانی برای به قدرت رسیدن خود بهره می برید.امیدوارم در دنیای ازاد خارج از ایران به این نتیجه برسید.که منافع ملی و حاکمیت ملی از منافع شخصی و حزبی برتر است و از این فرصت استفاده نمایید و به حکومت مردم برگردید.اتفاقا می خواهم به این نکته اشاره نمایم که در سال شصت و هشت که متن تجدید نظرقانون اساسی توسط اقای خامنه ایی به اقای موسوی که ریس دولت بودند واقای کروبی که ریس مجلس و اقای یزدی ریس قوه قضائیه بودند متمم چه چیزی بود .قانون اساسی که ولایت فقیه را حاکم مطلق میداند.چرا به اصل صدو ده قانون اساسی در ان زمان اعتراض نکردید.?    ایا قانون اساسی موجود را یک قانون دموکرات بر اساس اعلامیه جهانی حقوق بشر میدانید?تمام بدبختی مردم ایران همین قانون اساسی موجود است تا دیر نشده جبران خسارت کنید و خود را در قبال مردم ایران به لحاظ وجدانی و تاریخی مسوول بدانید.زمان به سرعت میگذارد و شما از مردم و زمان عقب هستید.حکومت به هیچ کس وفادار نیست مخصوصا که اگر دیکتاتوری حاکم باشد.به سرنوشت تک تک دیکتاتورها از پینوشه و چائوشسکو.وتروخیو و همین بهار عربی را در نظر بگیرد.اخلاق را از خواهران میرابل در دومینکن یاد بگیرید.باشد که در افکارتان بازنگری کنید و به مردم بپیوندید.مردمی ستمدیده و خسته و گرفتار در زندان بزرگ جمهوری ولایت فقیه? در تاریخ اسم افرادی می ماند که در راه ازادی و دموکراسی هزینه دادند نه با مردم بخاطر منافعشان بازی کردند...پرده چهارم...:.صحبت من با کسانی است که خواستار انحلال و براندازی این حکومت هستند.این افراد باید در شرایط امروز درک کنند که شرایط ایران یک شرایط حساس است و یک توازن نابرابر با حکومت جهل و تاریکی ولایت فقیه وجود دارد .کانت میگوید روشنگری ,خروج ادمی است از نابالغی به تفسیر خویشتن خود و نابالغی در به کار گرفتن فهم خویش است بدون هدایتگری.پس اگر حاکمیت ملی و منافع ملی برای شما هم مهم است چرا در کنار هم با حداقل نظرات در یک دنیای بدون کهریزک و ترس و استرس نمیتوانید یک اتحاد فراگیر با هدف مشخص بوجود اورید  و اینقدر چوب لای چرخ هم می کنید.اگر برای شما حاکمیت ملی مهم است پس چرا نمی توانید با یک طرح اساسی و اتحاد فراگیر حاکمیت مردم را به مردم برگردانید و بعد از مردم رای اعتماد بگیرد.چرا در پیله خودتان هنوز گرفتارید.نسل امروز و مردم ایران برنامه و مانفیست می خواهد.چرا پلورال نیستید و کثرت گرایی را رشد نمی دهید.ایا توهم قدرت اینقدر مهم است یا ایران از همه ما مهمتر است..برخی از شما که در اوردن این حکومت عقب مانده سهیم بودند چرا اظهار پشیمانی نمی کنیدو شهامت به خرج نمی دهید و امروز هم به داد و فریاد این مردم ستمدیده نمی رسید.اگر برنامه ایی ندارید دست بردارید و شعار ندهید

نتیجه:امروز شرایط حساسی است و همه شما هم می دانید که این بحرانها چقدر به ویرانی ایران اسیب می رساند.تنها راه نجات ایران طرح حاکمیت ملی است که می تواند بر اساس سکولاریسم..اعلامیه جهانی حقوق بشر ..تمامیت ارضی ایران و عدم تمرکز قدرت.و.انحلال و براندازی این حکومت باشد.اگر به حاکمیت ملی اعتقاد دارید و به رای و نظر مردم احترام می گذارید.پس حکومتی که حاکمیت مردم را غصب نموده و فرهنگ و هویت ایران و ایرانی را به چوب هراج گذاشته است  را با طرح و برنامه این حاکمیت ملی را  در یک کمیته تدارکات که در بر گیرنده جمهوری خواهان و مشروطه خواهان و اقوام ایرانی که احزاب منطقه ایی محسوب می شوندو همچنین افراد سکولار در داخل ایران و با پیوند داخل و خارج از ایران این حق را به مالک اصلی ان که مردم ایران هستند برگردانید.و بعد از حکومت جور و ستم ولایت فقیه نوع حکومت و نوع مدیرت اینده را بعد از بررسی های کارشناسانه در یک انتخابات ازاد به رای مردم بگذارید.زمان به سرعت می گذرد و همه شما در قبال نسل اینده باید پاسخگو باشید.

با مهر

محمد زمانی روزنامه نگار و فعال سیاسی.  

منبع:پژواک ایران