چه برسرِ درآمدهایِ نفتی آمده است؟
هوشنگ کردستانی

گزارش مرکز تحقیق مجمع تشخیص مصلحت نظام، حاکی از آن است که درآمدهای نفتی ایران از زمان کشف و تولید نفت در دوران سلطنت مظفرالدین شاه تا پایان سال 1390 به روی هم 1116 میلیارد دلار بوده است.

 
جدول درآمدهای نفتی ایران به میلیارد دلار در این مدت بدین شرح می باشد:
 
 
از آغاز تولید نفت تا پایان  سال 1357               « پایان سلطنت محمدرضا شاه»
 
سال های:                                                   1358  تا پایان سال 1360
 
در دوران هشت‌ساله نخست‌وزیری  میرحسین موسوی:            1360 تا 1368
 
دوره هشت‌ساله ریاست‌جمهوری  هاشمی رفسنجانی:               1368 تا 1376
 
دوره هشت‌ساله ریاست‌جمهوری  محمد خاتمی:                    1376 تا 1384
 
در هفت‌ساله ریاست‌جمهوری  احمدی نژاد:                         1384 تا 1390
139.537 $
 
35.806   $
 
110.686 $
 
141.703 $
 
157.277 $
 
531.882 $
 
 
     بدین ترتیب مشاهده می شود که درآمدهای نفتی در هفت ساله دولت احمدی نژاد بیشتر از کل درآمدهای نفتی ایران از  زمان سلطنت مظفرالدین شاه تا پایان سال1384 بوده است.
    حال باید دید این مبلغ کلان 531.882میلیارد دلار که طبق قانون ملی شدن صنعت نفت متعلق به ملت ایران است، کجاست و چه مبلغ آن موجود و چه مبلغ آن برای زیرساخت برنامه های عمرانی –فرهنگی و اجتماعی کشور به مصرف رسیده است .
    آمار نشان می دهد درصد بسیار بالایی از این درآمد در هفت سال گذشته صرف واردات فراورده های مصرفی و خدماتی شده است.
   با توجه به آنکه سهم واردات کالاهای سرمایه ای در این مدت تنها حدود 14 % بوده بنابراین 86 % بقیه صرف واردات کالاهای مصرفی و ( غیر ضروری و)چه بسا بُنجل شده است.
     در این آمارگیری درآمدهای نفتی با قیمت ثابت دلار مقایسه نشده است چنانچه بر مبنای دلار ثابت، مثلاً با دلار سال1970 مقایسه می شد نتیجه گیری درست تری دست می داد.
 
    امروز بهای هر بشکه نفت خام حدود 120 دلار است در صورتیکه در سال 1350، 12 دلار  بود. بنابراین، درست تر می بود که مقایسه بر مبنای قیمت ثابت دلار آنجام می گرفت. اکنون پرسش این است که چه بر سر این درآمد کلان آمده است؟ و اگر در راه پیشرفت اقتصادی و ترقی کشور بکار گرفته می شد، امروز در چه شرائطی می بودیم.
     گفته شده است که 86% مبلغ531.882 میلیارد دلار صرف واردات شده که در حدود 442 میلیارد دلار می شود. 14% این مبلغ یعنی حدود 62 میلیارد دلار سهم کالاهای سرمایه ای بوده است، بقیه می شود 380میلیارد دلار. اگر فرض را بگیریم که در خرید کالاهای سرمایه ای حق کمیسیون – درصد سهم واسطه خرید – گرفته نشده باشد از 380 میلیارد خرید فراورده های مصرفی ( غیر ضروری)بی شک گرفته شده است. چنانچه کمیسیون 15 % فرض شود به رقم 47 میلیارد دلار می رسیم. این مبلغ به حساب چه کس یا کسانی از وابستگان رژیم اسلامی و این پاک ترین دولت[!]،  رفته است؟
    تنها با شعارهای توخالی، هیچ کشوری به استقلال دست نمی یابد. تا زمانی که در بیشتر زمینه های تولیدی و صنعتی نیازمند خارج هستیم و سالانه مبلغ 55 میلیارد دلار برای خرید فراورده های مصرفی به جیب بیگانگان می ریزیم، ادعای مستقل بودن بیشتر به شوخی شبیه است تا حقیقت.
 
     نه تنها سردمداران نظام بلکه متأسفانه برخی از مخالفان جمهوری اسلامی هم با این توهم که جمهوری اسلامی، از استقلال برخوردار است به ایران برگشته اند و چه بسا همکاری هم می کنند.
 
     میان رفتارهای خودکامگان و سیاست کشورهای قدرتمند غربی- استعمارگر، امپریالیست یا به هر نامی که گفته شوند-گاه وجوه مشترکی یافت می شود. آن ها با پیشرفت و صنعتی شدن کشورهای صاحب نفت و گاز موافقت ندارند و در پی آنند که با فروش فراورده ای صنعتی و جنگ افزارهای نظامی«پترو دلار» را از این کشور پس بگیرند. خودکامگان هم برای سوء استفاده های مالی یا خرید فراورده های مصرفی سیاستی موازی با منافع قدرت های بزرگ بکار می برند.
 
    قدرت های پیشرفته صنعتی خواهان دست یابی مواد اولیه صنعتی ارزان قیمت از کشورهای عقب نگاهداشته شده و فروش فراورده های صنعتی و جنگ افزار خود به آن ها با بهای گزاف هستند.
 
   سردمداران جمهوری اسلامی نیز صادر کننده مواد خام و وارد کننده فراورده های صنعتی خارجی هستند، تا آن حد که ایران تبدیل به فروشگاه فراورده های بیگانه شده است که تنها یک نتیجه مصیبت بار آن، بیکاری 9 میلیون تن از ایرانیان است.
 
     چنانچه این سرمایه عظیم بدست آمده از درآمدهای نفتی صرف ایجاد و گسترش واحدهای تولیدی و صنعتی می شد، در جهت ساختن واحدهای مسکونی به مصرف می رسید، خرج کشیدن بزرگراه ها و شبکه راه آهن سراسری و راه آهن شهری می شد، پالایشگاه ساخته می شد، چه میزان کار و اشتغال فراهم می شد، چه شماری از مردم عادی و تحصیل کرده مشغول کار می شدند و در کوتاه مدت تا چه میزان از خرید فراورده های ساخت بیگانه بی نیاز می شدیم؟!
 
    از آن هنگام که نیازمند خرید بنزین از خارج گشتیم تا کنون شاید سرمایه ای به اندازه ایجاد ده ها پالایشگاه نفت صرف خرید بنزین از خارج شده است. سردمداران اسلامی ترجیح داده و می دهند به عوض ساختن پالایشگاه که ایران را نه تنها بی نیاز از واردات بنزین بلکه به یک کشور صادر کننده فراورده های پالایش شده نفتی تبدیل می کند، همچنان وارد کننده باقی بمانیم.
 
    یادآور شدیم که خودکامگان آگاه و یا ناآگاه برخی از سیاست هایشان موازی با منافع قدرت های جهانی است.
 
    در مورد نفت، آن ها نفت را به صورت خام می فروشند و پس از پالایش با چند برابر قیمت وارد می کنند. برای قدرت های  جهانی نیز آنچه مهم است پول است. آن ها نفت خام را با بهای ارزان خریداری و پس از پالایش با قیمت بسیار بالا به تولید کنندگان می فروشند. واردات، افزون بر آنکه ارقام میلیارد دلاری به عنوان – کمیسیون(درصد واسطه خرید) – نصیب باندهای مافیای در حاکمیت اسلامی می کند، مانع ایجاد واحدها و کارخانه های تولیدی و صنعتی شده و به تعطیل و نابود شدن آنچه هم که داشته ایم می انجامد و با این ترتیب خطر تمرکز و تجمع های کارگری را که رژیم از آن وحشت  دارد از میان برده یا دست کم کاهش می دهد.
 
     سردمداران اسلامی به همان اندازه از تجمع کارگران و کارکنان واحدهای صنعتی وحشت دارند که از تجمع دانشجویان دانشگاه. آن ها اعتصاب های دانشجویی و کارگری، بویژه اعتصاب کارکنان و کارگران شرکت نفت، در ماه های پایانی سلطنت محمد رضا شاه را به یاد دارند و قدرت ناشی از همبستگی اتحادیه های کارگری و دانشجویی را در سال های اخیر مشاهده کرده اند.
 
   سردمداران جمهوری اسلامی که از عمق نارضایتی مردم آگاهند، از امکان وقوع یک قیام و خیزش سراسری وحشت دارند. از این رو، هر نوع تجمع و گردهمآئی را بر نمی تابند حتی اگر مراسم ساده یادبود سالروز جان باختن فروهرها باشد.
    از موارد دیگر عملکرد مشترک سیاست خودکامگان با کشورهای قدرتمند از جمله یکی آن است که قدرت های جهانی هم، مانند خودکامگان با اصل آزادی موافق نیستند. خودکامگان از آزادی مردم کشورهای تحت تسلط شان وحشت دارند. آزادی خواهی را سرکوب و آزادیخواهان را بازداشت و شکنجه و چه بسا از میان بر می دارند، و قدرت های جهانی نیز چندان موافق با اصل آزادی مردم در کشورهای استبداد زده نیستند.
 
     ممکن است گفته شود که کشورهای قدرتمند غربی به ویژه در سال های اخیر در پی استقرار دمکراسی در جهان هستند.بنابراین، نمی توانند با اصل آزادی مردم که از ارکان مردم سالاری است موافق نباشند. این مطلب گرچه به ظاهر درست می نماید، واقعیت، اما غیر از این است.
 
     در دوران جنگ سرد، قدرت های بزرگ غربی سعی در آن داشتند که با انجام کودتا و به قدرت رساندن نظامیان به بهانه مبارزه با کمونیسم از آزادی ملت ها جلوگیری کرده و با سرکوب آزادیخواهان مانع استقرار مردم سالاری در آن کشورها شوند. پس از پایان جنگ سرد، سیاست کاربُردی آن ها تغییر کرده و به ظاهر در پی استقرار دمکراسی در کشورهای عقب نگاهداشته شده به ویژه کشورهای تولید کننده نفت و گاز هستند.
 
آنان تا زمانی که خودکامگان می توانند با زور و ایجاد وحشت، بگیر و ببندها و کُشت و کُشتار آزادیخواهان در مسند قدرت بمانند آشکار و پنهان از حمایت شان دریغ نمی ورزند اما هنگامی که متوجه می شوند در اثر خیزش و قیام مردم، امکان تداوم قدرت خودکامه مشکل و نا ممکن است، برای جلوگیری از ایجاد دمکراسی و مردم سالاری واقعی، عوامل وابسته به خود را – مذهبی یا غیر مذهبی – با کمک معجزه رسانه های خبری جانشین دیکتاتور پیشین کرده و نظام سرکوبگر جدید با چهره های نو و زیر نامی تازه و دلنشین بر مردم این سرزمین ها اِعمال می کنند.
 
    اساساً یکی از شیوه های سنّتی استعمار کهن – که اکنون قدرت های بزرگ از آن پیروی می کنند – از این قرار است که آن هنگام که در اثر قیام های مردمی نمی توانستند به استعمار کشوری ادامه دهند با اعطاء استقلال ظاهری، عوامل وابسته به خود را در رأس قدرت آن کشور به استقلال رسیده قرار می دادند. این بر کرسی قدرت نشستگان جدید سیاستی موازی با سیاست های استعمارگران اتخاذ کرده و با سرکوب و کاربُرد خشونت مانع استقرار مردم سالاری حقیقی و آزادی مردم می شدند.
 
    نگاهی به آنچه در سال های اخیر در ایران خودمان و در کشورهای پاکستان، افغانستان، عراق، ترکیه، یمن، تونس، مصر و لیبی گذشت و هم اکنون در سوریه در جریان است، نشان از این سیاست دارد.
 
   البته این اصل همواره و در همه کشورهای مستعمره صادق نبوده است و کشورهائی هم وجود دارند که پس از کسب آزادی و برقراری نظام مردم سالار، در جاده پیشرفت و ترقی افتاده اند.
 
    در ایران سال های پنجاه خورشیدی، آن هنگام که مردم برای کسب آزادی های سیاسی و اِعمال قدرت خود بپا خاستند، به دلیل عدم توجه سیاست مداران آزادی خواه و احزاب مدعی طرفدار مردم سالاری و حاکمیت ملی، بیگانگان توانستند نظام استبداد مذهبی را که خشن ترین نوع دیکتاتوری هاست بر ایران حاکم سازند. با این ترتیب مردم نه تنها به آنچه می خواستند نرسیدند بلکه، بسیاری از دستاوردهای پیشین را هم از دست دادند و هم اکنون نیز بیگانگان با حمایت های آشکار و پنهان خود از رژیم استبداد مذهبی  مانع اصلی سرنگونی آن و استقرار مردم سالاری در ایران هستند.

منبع:پژواک ایران


هوشنگ کردستانی

فهرست مطالب هوشنگ کردستانی در سایت پژواک ایران 

*پوتین از خامنه ای امتیاز می گیرد در عوض به اردغان امتیاز می دهد  [2022 Aug] 
*نقشه ضد ایرانی اردکان، خلیفه رجب، در مورد قطع مرز مشترک ایران و ارمنستان.  [2022 Aug] 
*پوتین از خامنه‌ای سرسپردگی می خواهد و نه همکاری  [2022 Jan] 
*رد نظریه های نادرست و مغایر با دیدگاه جبهه و اندیشه ملی  [2021 Aug] 
*درگذشت خسرو سیف   [2021 Jul] 
*بنام پایندگی ایران ۲۸ خرداد روز خلع ید از حکومت مطلقه   [2021 Jun] 
* اندیشه ها سیاسی و منش اخلاقی مصدق   [2021 May] 
*شادباش روز جهانی کارگر یازدهم اردیبهشت ماه برابر است با اول ماه مه، روز همبستگی کارگران جهان [2021 Apr] 
*ماندن در خانه ها در روز نمایش انتخابات، نشانه قدرت مردم است ،  [2021 Apr] 
*توافق نامه -بدون اعتبار- میان جمهوری اسلامی و چین   [2021 Apr] 
*نوروز نماد شکوهمند ملت مان را گرامی میداریم   [2021 Mar] 
*سالروز درگذشت مصدق نماد ملی  «ملتی که تاریخ خود را نداند محکوم به تکرار آن است.» [2021 Mar] 
*نامه سرگشاده به شی جین پینگ، ریاست جمهوری چین   [2020 Jul] 
*فاجعه دردناک کرونا و وضیعت اسف انگیز مردمو کاربدستان مردم ستیز  [2020 Apr] 
*برتری مردم سالاری براستبداد   [2020 Mar] 
*ناقوس مرگ اسنبداد مذهبی به صدا در آمده است   [2020 Mar] 
*«نه» حماسی مردم به نمایش انتخابات فرمایشی  [2020 Feb] 
*سکوت سنگین مردم در روز انتخابات فرمایشی   [2020 Feb] 
*سقوط هواپیمای مسافری اوکراین تصادفی بود یا عمدی؟  [2020 Feb] 
*ضرورتِ اخلاق سیاسی و«شورای مدیریّت گذار»!  [2019 Oct] 
*اندیشه های مصدق کدامند؟ «به مناسبت سالگرد تولد دکتر محمد مصدق» [2019 Jun] 
*تایید درخواست برگزاری گردهم آیی جبهه ملی  [2018 Feb] 
*نظام ولایت، فقیه سوم به خود نخواهد دید   [2018 Jan] 
*پافشاری بر نکات تفرقه افکن سد راه شکل گیری همبستگی ملی است   [2017 Oct] 
*همه پرسی اقلیم کردستان و پی آمدهای آن   [2017 Oct] 
*فرمانروایی قانون، نه خودکامگی   [2017 Sep] 
*سامان استبدادی مذهبی از درون می پاشد   [2017 Jul] 
*استبداد مذهبی در سراشیبی سقوط  [2017 Jun] 
* سخنی چند پیرامون انتخابات اخیر  [2017 May] 
* 28 اردیبهشت را به روزهمه پرسی نفی نظام استبداد مذهبی تبدیل کنیم   [2017 May] 
*سی و هشتمین سال استقرار نظام اسلامی و آینده تاریک آن  [2017 Feb] 
*سی و هشتمین سال استقرار نظام اسلامی و آینده‌ی تاریک آن  [2017 Feb] 
* خطر تکرار فاجعه دردناک ساختمان پلاسکو   [2017 Feb] 
* به یاد سر سپردگان نهضت ملی ايران پروانه و داریوش فروهر   [2016 Nov] 
*احتمال یک دگرگونی سیاسی و نظامی در منطقه   [2016 Sep] 
*اشک‌های پهلوان وهمبستگی‌ مردم   [2016 Aug] 
*فرجام یک کودتای نافرجام  [2016 Aug] 
*یادی از ۲۵ خرداد سال۶۰  [2016 Jun] 
*پایان آتش بس میان جناح های درون حاکمیت  [2016 Jun] 
*آشکار شدن دروغ و نیرنگ  [2016 Mar] 
*تجلی سکوت سنگین مردم در روز رأی گیری  [2016 Feb] 
*درخواست خامنه ای از مخالفان نظام  [2016 Feb] 
*توانایی های ملتمان را باورکنیم  [2015 Nov] 
*دوگانگی سیاست غرب با بنیادگرایی  [2015 Nov] 
*سالگرد به خون خفتگان نهضت ملی ایران پروانه و داریوش فروهر  [2015 Nov] 
*آیا در سوریه ورق بر می گردد؟ (۲)  [2015 Oct] 
*آیا در سوریه ورق بر می گردد؟  [2015 Oct] 
*ماجرای نفت ایران از آغاز تا کودتا  [2015 Sep] 
*حکایت همچنان باقی است ...  [2015 Aug] 
*پی آمدهای شکست حزب عدالت و توسعه ترکیه در منطقه  [2015 Jun] 
*پیوند تاریخی ایران و یمن  [2015 May] 
*نوروز نماد شکوهمند ملیت ایرانی  [2015 Mar] 
*منفعت عمومى يا منافع فردى ،پيروزى انتخاباتى نتان ياهو يا مصالح حياتى اسرائيل  [2015 Mar] 
*چرا چنین شد؟  [2015 Feb] 
*سخنی پیرامون اسنادی که منتشر نشد و موقعيت سياسى كشور  [2015 Jan] 
*پاسخی به فتوای ادیب برومند  [2014 Dec] 
*نبرد حماسه آفرین کوبانی  [2014 Nov] 
*«خلافت اسلامی» و خطر احتمالی آن برای ایرانیان  [2014 Oct] 
*جنگی نامشروع به نام «دفاع مشروع»  [2014 Jul] 
*گروه تروریستی «داعش» چرا و چگونه پدید آمده است؟  [2014 Jul] 
*موهبت نیک اندیشی  [2014 May] 
*با امید به پیروزی ملی به پیشواز نوروز می رویم  [2014 Mar] 
*گذشت زمان واقعیت ها را آشکار می سازد  [2014 Mar] 
*یادی از اول بهمن1340 دانشگاه تهران   [2014 Jan] 
*توضیح ویادآوری  [2014 Jan] 
*شاه باید سلطنت می کرد یا حکومت؟  [2013 Dec] 
*وضعیت اسفناک افغان ها در ایران  [2013 Nov] 
*اعتراف سیا C.I.A به شرکت در کودتای 28 مرداد  [2013 Aug] 
*نبوغ رفسنجانی بود یا تدبیر خامنه ای؟  [2013 Aug] 
*این بار هم در انتخابات تقلّب شد  [2013 Jun] 
*تصمیم مردم به تحریم انتخابات خواب سردمداران نظام را آشفته کرده است  [2013 Jun] 
*عدم شرکت در انتخابات «نه» گفتن به کلیت نظام است  [2013 May] 
*عوام فریبی و همسویی با منافع بیگانگان  [2013 Apr] 
*ترفندی نو برای کشاندن مردم به پای صندوق های رأی گیری   [2013 Mar] 
*به کنون و آینده ایران بیاندیشیم  [2013 Feb] 
*به سود کدام جریان به نماد آزادگی و ملی گرائی می تازیم؟  [2013 Jan] 
*چه برسرِ درآمدهایِ نفتی آمده است؟  [2012 Dec] 
*چرا آمریکا با حمله هوایی اسرائیل به ایران موافق نیست  [2012 Nov] 
*بحرین از گذشته تا کنون  [2012 Jul] 
*رویدادهای 25 خرداد 60 و 25 خرداد 88 و تفاوت های آن ها  [2012 Jul] 
*سخنی پیرامون جزایر سه گانه ایران و خلیج فارس  [2012 Jun] 
*سوریه به کدام سو می رود؟  مردم سالاری یا استبداد مذهبی [2012 May] 
*درسی که باید از انتخابات اخیر گرفت  [2012 Mar] 
*نوروز نمودی از هویت ملی ایرانیان  [2012 Mar] 
*ایران آبستن حوادث است  [2011 Nov] 
*تجزیه طلبی و راه رویارویی با آن  [2011 Aug] 
*کشمکش های درون نظام جمهوری اسلامی نشانه شتاب در فروریختن آنست  [2011 Aug] 
*جنگ خامنه ای با رئیس جمهور برگزیده اش  [2011 Jul] 
*نوروز نمودی از هویت ملی ایرانیان   [2011 Mar]