همزمان با وخامت اوضاع اقتصادی-سیاسی-اجتماعی آمریکا در هشت سال حکومت جمهوریخواهان، تقریباً مسلم بود که در انتخابات رئیس جمهوری امسال، بطور طبیعی و نوبتی این بار نوبت دموکراتها خواهد بود. در میان کاندیداهای شناخته شدۀ حزب دموکرات، این تنها اوبامای غریبه و ناشناس بود که میتوانست مردم خسته و ناامید از اوضاع فعلی را بنوعی با نظام سیاسی آشتی و در ابعاد میلیونی بمیدان بیاورد! در برابر انزوای داخلی و خارجی رهبری آمریکا، مهم کشاندن مردم به صحنه بود و در مقایسه با بقیۀ کاندیداها، هیچکس به اندازۀ اوباما نمیتوانست مردم ناامید و مستاصل را به هیجان آورده و نسبت به آیندۀ نه چندان روشن، امیدوار کند.

در این میان رنگ پوست اوباما هیچگاه موضوع و تم اصلی انتخابات-چه از جانب شخص اوباما و چه از سوی حزب دموکرات- نبود سیاه پوست بودن وی تنها بعد از اعلام پیروزی بود که در ابعاد جهانی بعنوان واقعه ای تاریخی ثبت شد! بعبارت دیگر هیچکس-شاید بجز بخشی از سیاهپوستان-برای احقاق حقوق پایمال شدۀ سیاهان به اوباما رای نداد مردم آمریکا در عکس العمل به سیاستهای خانه خراب کن جمهوری خواهان، با انتخاب اوباما در واقع با یک تیر دو نشان زدند  ضمن کنار زدن مکّینِ جمهوری خواه و انتخاب اوبامای دموکرات، بطور موازی و همزمان برای اولین بار در تاریخ آمریکا یک آفریقایی-آمریکایی سیاه پوست را به ریاست جمهوری آمریکا انتخاب کردند!

اکثریت رای دهندگان در انتخابات فراتر از رنگ پوست به برنامه و وعده های اوباما رای دادند! سیاه بودن اوباما-مانند شمشیر دو تیغه-همانقدر که برای او مثبت بود بهمان نسبت-در برابر اکثریت سفید پوست آمریکا-منفی نیز بود.

ضمن آنکه تاریخاً اوباما بر شانه های رنجور سیاهپوستان و مبارزات نسلهای پیشین از جمله مارتین لوترکینک و . . بالا رفته بود  ولی مسئله اصلی این انتخابات-برخلاف ظاهر-سیاه بودن اوباما و سفید بودن مکّین نبود جنگ پنهانی و روانی و اجتماعی سیاه و سفید در بطن جامعۀ آمریکا سالیان درازی است که بشکل بیماری مزمن، حضوری ناخوشایند و زننده دارد ولی با این وجود اکثریت رای دهندگان  بمنظور اعادۀ حقوق نقض شدۀ سیاه پوستان نبود که به اوباما رای دادند! مردم آمریکا در چهرۀ سیاه اوباما سپیدی آینده ای بهتر را دیدند و به این امید، رای اعتماد خود را نثار او نمودند!

در ابعاد بین المللی و منطقه ای، برق انتخاب اوباما عبای رژیم آخوندها را خواهد گرفت و علیرغم وجود شایعات مبنی بر کمکهای غیرمستقیم آخوندها به کمپین اوباما-پروژۀ سرنگونی آخوندها کماکان در فهرست برنامه های دولت جدید اوباما خواهد بود!

در تلاش های ناموفق برای رفع مشکلات رابطۀ ایران و آمریکا، تا بحال کِرم از درخت گندیدۀ آخوندها بوده که با اصرار در اتمی شدن و حمایت از تروریست و اخلال در روند صلحِ خاورمیانه و . . کارشکنی کرده است مشکلاتِ قبلی آخوندها با آمریکا با حضور اوباما در کاخ سفید بقوت و شدّت سابق باقی خواهند ماند تا امروز اینگونه نبوده که مثلاً رژیم برای بهبود رابطه با آمریکا میتوانسته قدم مثبتی بردارد ولی بخاطر حضور بوش و نبود اوباما بر نداشته است! رفتن بوش و آمدن اوباما تغییری در ماهیت تروریستی و آشوب آفرین آخوندها نخواهد داشت! بدتر اینکه نفس انتخاب اوبامای سیاهپوست برای رژیم-بعنوان حامی دروغین محرومین و ستمدیدگان-مسئله آفرین است! انتخاب اوباما پیروزی بزرگ دموکراسی در برابر نظامهای غیر دموکراتیک و دیکتاتوری بود و این برای آخوندها حکم تف سربالا خواهد بود. رژیمی که ادعای مبارزه با آمریکا-بعنوان نظام امپریالیستی و سمبل جهانخواری-را دارد حال باید در برابر پیروزی اوباما-خواهی نخواهی و با زبان بیزبانی-اعتراف کند که شیطان بزرگ هنوز آنقدر دموکرات و آزادمنش است که در آن یک سیاه پوست-که تا چند دهۀ پیش حق رای نداشت-اکنون میتواند بر جایگاه بالاترین مقام اجرایی آمریکا تکیه بزند! و این برای رژیمی که بعد از سی سال حکومت در قرن انقلاب اطلاعات و ارتباطات هنوز با عقب و جلو رفتن روسریِ نیمی از شهروندان خود مسئله دارد و رکوردار نقض حقوق بشر و سمبل انواع و اقسام تبعیضات اجتماعی-سیاسی است  بخودی بخود موجب خفت و خواری هر چه بیشتر آخوندهای حاکم بر ایران خواهد بود! رژیم آخوندها که در جریان گروگان گیری، با آزاد نمودن گروگانهای سیاه پوست، ریاکارانه خود را حامی حقوق سیاهپوستان آمریکا معرفی نمود بزودی بایستی بدون بهانه و سرافکنده در برابر نخستین رئیس جمهور سیاه آمریکا در سر میز مذاکره بنشیند و برای به تعویق انداختن سقوط محتوم خود چانه بزند! بر خلاف صلاحدید اصلاح طلبان داخل و خارج طبل پیروزی اوباما میتواند طنین ناقوس مرگ آخوندها باشد!

منبع:پژواک ایران