رسانه ها، صهیونیسم و هنر زنده، زنده سوزاندن آدم ها
پ. مهرکوهی

 
اسراییل بی جنگ با دیگران و سرکوب دیگران نمی تواند دوام یابد. اگر اسراییل نتواند به کشورها ی همسایه یورش ببرد، آنگاه اسراییلی ها به جان هم خواهند افتاد. این را خودشان هم بارها و بارها گفته اند. برای همین است که دولت های چپ و راست اسراییل و رسانه های آن کشور هر روز به شیوه های دمکراتیک برای این یا آن مردم خط و نشان می کشند و آن کشور هر یکی دو سال به بمباران این و آن دست می زند. هر کس هم دهان به اعتراض بگشاید که آن رژیم بویی از مردمسالاری نبرده است، توی دهان اَش می کوبند. مقصود از هر کس نه احمدنژاد و مالخولیای تهران است و نه سران کشورهای عرب، که آنچه آنان در دشمنی با اسراییل کرده و می کنند پیوسته کمکی بوده به نیرومندتر شدن دولت صهیونیستی. سخنرانی های احمد نژاد در سازمان جهانی ی کشورها (UN) بهترین خدمتی بود که می شد به صهیونیسم کرد. در عمل، آماج گفته های آقای احمدی نژاد خالی کردن زیرپای یهودیان ضد صهیونیست در آمریکا بود و این کار را به نیکی انجام داد.
 
برای آوردن نمونه ای روشن و نیز نشان دادن سر سوزنی از هزاران خروار دهان کوبی ها باید به جایی دیگر نگریست، به رسانه های غربی و برخورد بسیار زشت تله ویزیون "بی.بی.سی" برای نمونه.
 
برای نمونه به یکی از برنامه های "گفتگوی بی پرده" (Hard Talk) با نورمن فینکلشتاین اشاره می کنم. کوششی آشکار و گستاخانه در خاموش کردن یک سدای اعتراض ِ آگاهانه. نورمن فینکلشتاین اندیشمند یهودی ی آمریکایی ی مخالف سرکوبگری های دولت اسراییل است ولی ما ایرانیان زیاد او را نمی شناسیم.
 
مایه ی شگفتی است که سدای یهودیان خواستار صلح جهانی و وفادار به آیین و دین یهودیت ولی ناهمسازوار با دولت صهیونیستی ی اسراییل به جایی نمی رسد ولی آن یهودیانی که پیراهن اسلام به تن کرده و آشکارا یهودی ستیزی می کنند، هر خس و خاشاکشان در جهان رسانه ها خریداردارد. با نگاهی به آن برنامه ی "بی.بی.سی"، می توان از همان جا گرفت و دریافت که بی طرفی رسانه های غربی به چه معنا است و چه چشمداشت بی معنایی که اینان سدای برزمین افتاده گان را به جهانیان برسانند.
از نورمن فینکلشتاین نام بردم به یاد آقای محمد علی ی رامین افتادم که سال ها در آلمان زیست و در آنجا احتمالا با شنیدن نام نورمن فینکلشتاین در روزنامه های آلمانی و نگاهی سرسری به ترجمه ی یکی دو تا از کتاب های او آشنایی یافت و سپس برخی چم ها ( مفهوم ها) را از دو کتاب "صنعت هالیکوست" و "آن سوی اهانت، سوء استفاده از یهودستیزی"  کش رفت و در سایه ی یک کش رفتن یک شبه به تئوریسین جمهوری اسلامی دگرش یافت. تصور این که آقای رامین کتاب های فینکلشتاین را خوانده باشد دشوار است. اگر خوانده و فهمیده بود با دلیل و کمی هم خردمندانه به میدان می رفتند، نه آنگونه همیشه مفتضحانه.
فینکلشتاین نثری دارد که برای -دکتر؟ -رامین و -دکتر؟- احمدی نژاد بسیار سنگین می آید. رامین چیزی را از کتاب های فینکلشتاین برگرفته تا دسته گلی به آب دهد و به نوایی برسد، که رسید. بدبختی این جا است که قیمت همه ی دسته گل های آقایان را همیشه مردم ایران می پردازند.
در کنار این بازی ها، با نگاهی به گوشه های بسیار کوچکی که از زد و بندهای پنهان کشورهای اسلامی با اسراییل انجام می گیرد دشوار نیست دریافتن این که واقعیت هایی در پشت پرده است که نه تو دانی و نه من:
نازنینان ما از بردن نام اسراییل پرهیزدارند واز آن به نام رژیم ِ اشغالگر قدس یاد می کنند ولی از خرید میوه از اسراییل به سود ویران کردن باغداری ی ایرانی پروایی نیست. آیا وارد کننده گان ی معمولی سرشان به تن اَشان زیادی کرده تا میوه های اسراییلی را وارد بازار ایران و یا دیگر کشورهای خاورمیانه کنند؟ "اسراییل غاصب" و رژیم های "ناغاصب" در خاورمیانه لازم و ملزوم یکدیگرند وگرنه با یک مبارزه ی صلح آمیز می شد و می شود در کمتر از پنج سال این رژیم را به زانو درآورد و خاورمیانه ای ساخت که هم خانه ی اسراییلی ها باشد؛ هم خانه ی عرب ها و هم خانه ی ایرانیان و ترکان. یک موزاییک فرهنگی که تفاوت ها نه مایه ی چالش ها و تنش ها که مایه ی پربارتر شدن است. ولی در چنان صورتی در کشور ما نه سران تازه مسلمان موءتلفه می توانند جیب مردم ایران را به راحتی ی امروزخالی کنند، نه آیت الله ناصر مکارم ِ یهودی ی اسلام آورده همچنان خواهد توانست هزینه های عظمت اسلام را با سلطان ِ با عظمت انحصار شکر شدن از مردم ایران بستاند. در کشورهای عرب خاورمیانه هم وضع به همین سان است، شیخان آن جاها هم از سایه ی سر اسراییل سود می برند. و اسراییل این همه را وامدار مردمسالاری اش است! 
 
یکی از ویژه گی های مردمسالاری ی اسراییلی مجازات جمعی و خانواده گی ی پلستینیان است. اگر یک تروریست فلستطینی دست به یک کار تروریستی بزند، هم خود آن تروریست را نیست می کنند و هم خانه و زنده گی را بر سر پدر و مادر و خواهر و برادر او خراب می سازند تا درسی بشود برای دیگران. از مردم صلحدوست و با فرهنگ اسراییل هم نگو، نگو، که خار چشم خاورمیانه ای های پیشادوران سنگی اند.
دولتی را علم کرده اند تا به نام مردمسالاری و نشان دادن ارزش های آن و بی ارزشی های ما توی سر ما بزنند و به ما بگویند ما هیچ شایسته گی نداریم و اگر شایسته گی را می خواهیم به دست آورد باید نگاه به دست دولت اسراییل کنیم و یا از آمریکا بخواهیم مردمسالاری را در بسته های بمب خوشه ای بر سرمان بریزد.
از فرهنگ و ادب و حقوق بشرپروری و نجیبی ی و بردباری ی آن ها همین بس که پس از کشته شدن سه جوان اسراییلی به دست فلستطینی ها، تنها و تنها یک نوجوان فلستطینی را زنده، زنده سوزاندند، نه بیشتر. دولت آقای ناتنیاهو هم پیشتر خانه ی شماری از پلستینی ها را بر سرشان ویران کرده بود تا پیروزی ی صلحدوستی ی اسراییلی ها را جشن گرفته باشد. اکنون دو سه تا اسراییلی را به بزه ِ زنده زنده سوازندن یک نوجوان پلستینی دستگیر کرده اند. دستگیر شده گان به بزه اعتراف کرده اند. ولی دولت اسراییل خانه ی پدر و مادر هیچ یک از آنان را بر سرشان ویران نکرده است. در مردمسالاری ی مدل اسراییلی هم همان بحث خودی و ناخودی مطرح است، درست مانند جمهوری ی اسلامی ی نازینن که حق و حقوق ویژه در برابر قانون برای خودی ها، آخوندها را قانونی کرده است.
با آنچه از مردمسالاری ی پر سر و سدای اسراییل می شناسیم، آدم سوزانان اسراییلی را دادگاهی خواهند کرد و برای رنگ کردن افکار جهانیان هر یک از آن ها را به دو تا شش سال زندان محکوم خواهند ساخت، زندانی با تعطیلی از ساعت پنج عصر تا نُه بامداد روز بعد و مرخصی ی پایان هفته. هیچ یک از آنان رسما بیش از یکی دو سال زندان نخواهد کشید. صورت حساب هزینه ی زندان را برای دادگاهی در آمریکا خواهند فرستاد تا به نام مبارزه با تروریسم ِ رژیم جمهوری ی اسلامی از جیب مردم ایران در بیاورند و ایرانیان در جنگی که نه سر پیازند و نه ته پیاز، باید با شکم های خالی و سفره های بی نان همچنان صورتحساب ها را بپردازند تا یاد بگیرند دمکراسی چیست. در سامانه ها ی که دمکراسی در آن فرمان می راند همه در برابر قانون برابرند و هر بزهکاری در هر مقام و جایگاهی که باشد مجازات خواهد شد. بهترین نمونه های مجازات بزهکاران را باید در کشور آمریکا که مادر مردمسالاری است جست. در شانزدهم ماه مارس 1968 یک گروه 22 نفره از سربازان آمریکایی به همراه فرمانده اَشان سروان "ویلیام کی لی" (William Calley) به روستایی در ویتنام یورش بردند، به هر دختر بچه ی کم سن و سالی که دستشان رسید تجاوز جنسی کردند و سپس 503 تن از مردم آن روستا را، از کودک خرد سال تا پیر و جوان، کشتار کردند. -گمان نمی کنم داعش کودکان سه چهار ساله را اعدام کرده باشد-. دادگاه ِ آن بزهکاران چند سال به درازا کشید. همه ی سربازان بی گناه شناخته شدند. تنها سروان "کی لی"  کمی گناه کار شناخته شد. او را به سه سال و شش ماه زندان در خانه ی خودش محکوم کردند. چند روز زندان کشید؟ سه روز.
 
پ. مهرکوهی

منبع:پژواک ایران


فهرست مطالب پ. مهرکوهی در سایت پژواک ایران 

*خیزش نوین ایرانیان و رو در رویی ی همه ی اسلامیان با ایران و ایرانی   [2018 Jan] 
* کشور کردستان، یا کشور بارزان ها   [2017 Oct] 
*درود بر جمهوری ی کتالونیا!‎  [2017 Oct] 
*کشتار، کشتار است، چه در لاس وگاس و چه در ایران  [2017 Oct] 
*ترزا می، کسی که به دزدی ی نان تنگدستان و بینوایان آمده است‎  [2017 Jun] 
*پسر جان! دیگر از این کار ها نکن!‎  [2017 Jun] 
*آیا آقای ترامپ دارند تشریف می برند؟  [2017 May] 
*اندر چرایی و چند و چون ِ پیروزی ی امانوئل مکرون‎  [2017 May] 
*حال و هوای فرانسه خوب نیست   [2017 May] 
*از رام الله تا واشنگتن، انجز انجز انجز وعده کیلویی چند؟‎  [2017 May] 
*پیام رییس جمهور تاریخ به مناسبت یوم الله توحیدی کارگر‎  [2017 May] 
*پیام آقای رییس جمهور کل تاریخ به البشریت به المناسبات الیوم النوروز 1396 الهجریه و الشمسیه‎   [2017 Mar] 
* ناتنیاهو و اردوغان، دو گستاخ آشوب پرست  [2017 Mar] 
*اسکار ِ امسال و گَند توئیت ترامپ‎  [2017 Mar] 
*آیا ترامپ آهسته، آهسته آماده ی جنگ با ایران می شود؟  [2017 Feb] 
*ما، سرنوشت ِ ایران و کارزار جنگ خواهانه ی ترامپ پس از رفتن ِ مایکل فلین   [2017 Feb] 
*اندر داستان اندرزنامه ی اوباما برای اعلیحضرت ترامپ   [2017 Jan] 
*ساختمان پلاسکو را «آن» بساخت و اینان بسوزاندند  [2017 Jan] 
*ولادیمیر پوتین، اعلیحضرت ترامپ و آینده ی ناروشن نقش ِ ایران در سوریه  [2017 Jan] 
*اکبر! رفتی؟  [2017 Jan] 
*آنچه امشب آنگلا مرکل درپیام ِ سال نو خواهد گفت‎  [2016 Dec] 
*داستان ولادیمیر پوتین و پنجه ای که اوباما بر چهره ی ترامپ کشید‎  [2016 Dec] 
*آیا کارلوف، فرسته ی روسیه در آنکارا، به دستور اردوغان کشته شد؟‎  [2016 Dec] 
*ترکیه و کشتن یک فرستاده به دست یک مأمور خدا  [2016 Dec] 
*سلام دوباره آقای ترامپ! خسته نباشید!  گُل بودی و گُل ِ چهره ی نازنین اَت به زیور تازه ای آراسته شد: شخصیت سال [2016 Dec] 
*دیدار ترامپ با مردی که آمریکا بخت رییس جمهور شدن وی را از دست داد‎  [2016 Dec] 
*نگاهی به برآمدن ترامپ  [2016 Nov] 
*با من تا پایان راه عشق برقص   [2016 Nov] 
*در زیر پوست انتخابات آمریکا   [2016 Nov] 
*حجت‌الاسلام م شجونی در سن 84 ساللگی جوانمرگ شد و جهان را در غم درگذشت خود سوگوار کرد  [2016 Nov] 
*منصور پورحیدری، یا معنای انسان زیستن  [2016 Nov] 
*کشور پاکستان، یا چاهکنی که سرانجام در چاه خشونت پروری فرو خواهد رفت   [2016 Oct] 
* در سوگ گل نازنین گلستان ِ برنامه ی «گل ها»  [2016 Sep] 
*آن کس که جهان انسان ایرانی را جهانی کرد، رفت  [2016 Jul] 
*با این اقتدار اسلام که شما دارید، بدبخت تر شدیم، آقا!  [2016 Mar] 
* پیام رییس جمهور تاریخ به جهانیان به مناسبت آغاز سال نو فرنگی و ینگه دنیایی  [2016 Jan] 
*جب بوش و جنگ های احتمالی ی آمریکا در آینده ای نه چندان دور  [2015 May] 
*شوخی های ضد تروریستی ی آمریکا و عربستان در یمن  [2015 Apr] 
*از رفسنجانی و احمدی نژاد تا زمانی برای شادی؟  [2015 Apr] 
*اندر داستان آقای ناتنیاهو در پاریس  [2015 Jan] 
* همه چیز در پاریس آرام راست  [2015 Jan] 
*کریستمس ایرانی  [2014 Dec] 
*بحران پناهنده گی و مهاجرت در سوئد  [2014 Dec] 
*بی تفاوتی در برابر یک نام جعلی ی تازی برای آبراه پارس  [2014 Dec] 
*خداحافظی ی اوباما با «هاگل»اَش!  [2014 Nov] 
*مشکل آقای اوباما و کاپیتولاسیون ایران؟  [2014 Nov] 
*آیا عراق بر می خیزد؟  [2014 Nov] 
*در حاشیه ی نیایش - شماره ی یک، اسید پاشی  [2014 Oct] 
*دولت سوریه در ماه آپریل گذشته بمب شیمیایی به کار برده است  [2014 Aug] 
*چه کسی پیروز ِ جنگ ِ حماس و اسراییل است؟  [2014 Aug] 
*بانو کلینتون و عملیات جنگی ی اوباما در عراق  [2014 Aug] 
*حقوق بشر فرانسوی و خشم دروغین آقای فابیوس از حمام خون ناتنیاهو  [2014 Aug] 
* بگذار کودکستان ها را بمباران کنند  [2014 Aug] 
*تصمیم به انجام جنایت پیرامون سرنگونی ی هواپیمای خط هوایی‌ی مالزی [2014 Jul] 
*رسانه ها، صهیونیسم و هنر زنده، زنده سوزاندن آدم ها   [2014 Jul] 
*آمریکا و داعش در عراق  [2014 Jul] 
*جنگ سوریه در عراق  [2014 Jun] 
*تنش میان ایران و عربستان در عراق   [2014 Jun] 
*آیا جنگ در عراق خاک ایران هم می کشد؟  [2014 Jun] 
*در غم ِ مرگ ِ حضرت مهدوی ی کنی  [2014 Jun] 
*خوشحال ها و«هپی» ها به بهشت نمی روند  [2014 Jun] 
*پوتین، اوکراین و دو دوزه بازی ی جهان ِ غرب/ پ. مهرکوهی   [2014 Mar] 
*چرا آمریکا هواپیمای خط هوایی ی مالزی را سر به نیست کرد؟‎  [2014 Mar] 
*نگاهی به آینده‌ی احتمالی اوکراین و اروپا  [2014 Feb] 
*طنز: پیام ِ رییس جمهور ِتاریخ به مناسبت ِ عید ِ سعید ِ کریثطمس!  [2013 Dec] 
*هوشی و من و افغانستان  [2013 Dec] 
*​ آقا جون الکی بزرگش نکن!   [2013 Dec] 
*نامه ی سرگشاده به آقای جنتی پیرامون ِ بهداشت و آفتابه های سران ِ فتنه  [2013 Dec] 
*کشتن و تشویش ِ اذهان ِ عمومی پنجره ای به سوی خبر، شماره ی یک [2013 Nov] 
*بمب اتمی و امنیت ایران  [2013 Oct] 
*از جنگ تا امید دو یادداشت پیرامون جنگ در سوریه [2013 Sep] 
*جنجال ِ جنگ ِ آقای اوباما  [2013 Sep] 
* طنز: یادداشت های رییس جمهور تاریخ  دفتر یکم: از امام تا ژان پُل سارتر [2013 Aug] 
*قانون آزادی جهان  [2013 Aug] 
*شب های پُر آشوب ِ مصر  [2013 Jul] 
* این اصغر فرهادی اعدام باید گردد!  [2013 Jul] 
* نامه ای سرگشاده ی به آقای جنتی + سنفونی شماره ی پنج  [2013 Jun] 
*شما چه فکر می کنید؟- توییت های ایرانی- شماره چهار  [2013 Jun] 
*چه کسی را رییس جمهور می کنند؟- توئیت های ایرانی / شماره سه   [2013 Jun] 
*چرا من ولایتی را انتخاب می کنم؟- توئیت‌های ایرانی- شماره‌ی دو  [2013 Jun] 
*تویترهای ایرانی! شماره‌ی یک  [2013 Jun] 
*انتقاد پیرامون رد صلاحیت  [2013 May] 
*سنگی بر گور رفسنجانی  [2013 May] 
*نامزدی پ. مهرکوهی در انتخابات ریاست جمهوری اسلامی   [2013 May] 
*خواهش می کنیم، برای رضای خدا، بفرما!  [2013 May] 
* شوالیه های دروغین ِ ایرانی نما  [2013 May] 
*پیام ِ آقای رییس ِ جمهور ِ تاریخ در رثاء حاجی آقا   [2013 May] 
*فرار کنید آقا، بد بخت شدیم!  [2013 May] 
*جنگ در کره؟، کدام جنگ؟  [2013 Apr] 
*یادداشتی درباره‌ی یک مرگ  [2013 Apr] 
*پیام ِ نوروزی رییس جمهور ِتاریخ  [2013 Mar] 
*در نقد ِ گونه ای از سیاست و "بی بصیرتی" ی فراگیر  [2013 Mar]