رژیم جمهوری اسلامی سرانجام با پذیرش خواست های کشورهای گروه 5+1 به توقف کامل  برنامه های هسته ای نظامی خود تن در داد و تفاهم نامه ای با این کشور ها امضا کرد.

به گزارش رویترز، این تفاهم گامی است به سوی توافقی نهایی، که می تواند به 12 سال بازی با آتش، تهدید و رویارویی پایان دهد.

خبرگزاری آسوشییتد پرس نیز گزارش کرد که ایران  با پذیرش این تفاهم چارچوبی، محدودیت های بزرگی را در امکانات هسته ای خود برای دست کم 10 سال پذیرفت و به بازرسی های بین المللی  تن داد. 

بر پایه ی این تفاهم نامه :

1 ـ سطح و میزان غنی سازی اورانیم در ایران محدود می شود ونیروگاه نطنز تنها مرکز غنی سازی ایران خواهد بود.

2 ـ شمار ساتریفیوژ های ایران از 19000 کنونی به  6104 کاهش خواهد یافت ، که از این شمار تنها 5060 سانتریفیوژ مجاز به غنی سازی می باشند.

3 ـ نزدیک به 13000 سانتریفیوژ موجود کنونی ایران و ابزار های ملحق به آنها به تصرف آژانس بین المللی انرژی هسته ای درآمده از سوی این آژانس انبار و کنترل خواهند شد. 

4 ـ اندوخته ی کنونی اورانیم غنی شده ی ایران از 10000 کیلوگرم کنونی به 300 کیلوگرم ، با غنای 3 و 67 دهم  درصد، کاهش خواهد یافت. 

5 ـ ایران حق غنی سازی اورانیم به میزان بیش از 3 و 67 دهم درصد نخواهد داشت.

6 ـ نیروگاه هسته ای اراک از تولید پلوتونیوم تسلیحاتی بازداشته می شود، بازفرآوری در آن  انجام نخواهد شد و سوخت مصرف شده در آن صادر خواهد گردید.

7 ـ پایگاه هسته ای فردو  دیگر غنی سازی نخواهد کرد و از داشتن مواد شکافت پذیر محروم خواهد شد.

8ـ آژانس بین المللی انرژی اتمی با بهره گیری از فن آوری های مدرن نظارتی،  پایگاه های هسته ای ایران را با اختیاراتی بیش از گذشته مستمراً زیر نظارت فرار خواهد داد.

9 ـ تحریم های  بین المللی علیه ایران به گونه ای مرحله ای، در صورت رعایت تعهدات از سوی رژیم جمهوری اسلامی، برطرف خواهد شد.

پذیرش تفاهم نامه ی ایران و گروه 5+1 در روز 13 فروردین پس از 8 روز مذاکره در شهر لوزان سویس ، از سوی محمد جواد ظریف، وزیر خارجه ی رژیم جمهوری اسلامی و فدریکا موگرینی، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، اعلام گردید.

این تفاهم نامه قرار است چارچوب  یک توافق جامع هسته ای باشد که باید تا 9 تیرماه (30 ژوئن) امسال به انجام رسد. تا این زمان همه ی تحریم ها همچنان پا برجا خواهند بود.