دویچه وله: الله ‌بخش ۱۴ سال پیش مطب دندان‌پزشکی خود را در گوشه خیایان در کنار این ایستگاه اتوبوس در شهر بنگلور هند افتتاح کرد. او به همراه پسر، برادر و برادرزاده‌هایش همه‌روزه به درمان بیماران می‌پردازد. در مطب الله‌‌بخش حدود ۲۰ مریض در روز مداوا می‌شوند.

الله ‌بخش می‌گوید: «فقرا هم این حق را دارند که دندان‌هایی زیبا داشته باشند. اتحادیه رسمی دندان‌پزشکان بر این نظر است که هزینه مداوای بیماران فقیر در مطب‌های دندان پزشکی بسیار اندک است و به همین دلیل دندان‌پزشکان "غیرقانونی" نباید حق مداوا و عمل جراحی دندان را داشته باشند.

در مطب‌های دندان‌پزشکی گوشه خیایان در هند از دندان‌های مصنوعی به وفور استفاده می‌شوند. این دندان‌های مصنوعی در چین و هند تولید می‌شوند. دندان‌های مصنوعی این مرد حدود ۱۰ یورو هزینه برداشته و قرار است حدود چهارسال دوام بیاورد.

در مطب‌های دندان‌پزشکی گوشه خیایان در هند انواع دندان‌های مصنوعی موجودند. از یک دندان گرفته تا مجموعه دندان‌های بالا یا پائین آرواره. قیمت یک تک‌ دندان کمی کمتر از یک یورو است. رشد قشرهای متوسط در شهرهایی چون دهلی نو و خواست آنها برای بهداشت بیشتر فعالیت دندان پزشکان دوره گرد را با مشکلات فراوانی روبرو کرده است.

به‌رغم این که همه‌ساله از دانشگاه‌های هند ۳۰ هزار دندان پزشک فارغ التحصیل می‌شوند، باز در مناطق شهری این کشور کمبود دندان‌پزشک وجود دارد و هر دندان‌پزشک به طور متوسط پاسخگوی ۱۰ هزار بیمار است. این آمار در روستاهای هند یک دندان‌پزشک برای هر ۲۵۰ هزار نفر است. به این ترتیب مشخص می‌شود که به علت کمبود ‌پزشک هنوز نمی‌توان زمانی را برای پایان کار افرادی چون الله ‌‌بخش در گوشه خیایان‌ها تعیین کرد.

منبع:پژواک ایران