مقاله ای از حوان ویلیامز برای نشریه هیل

این وضعیتی است که برای انتخابات ۲۰۱۶ در آمریکا پیش بینی می کنم:

۱ به ۳، یک دموکرات کاخ سفید را در اختیار خواهد گرفت، زیرا از شش انتخابات ریاست جمهوری گذشته، در پنج انتخابات دموکرات ها اکثریت آرا را به دست آوردند و در ایالت های پرجمعیت، با بیشترین آرای کالج انتخاباتی دست بالا را دارند.

۱ به ۲، دموکرات ها اکثریت را در مجلس سنا تصاحب خواهند کرد، یا دست کم از اکثریت ۵۴ کرسی جمهوریخواهان کم کرده و به ۴۵ کرسی خود خواهند افزود، زیرا جمهوریخواهان باید از کرسی های بسیاری در ایالت های با اکثریت دموکرات دفاع کنند.

۱ به ۴، جمهوریخواهان اکثریت خود را در مجلس نمایندگان حفظ خواهند کرد، زیرا در تقسیم بندی های ایالتی، حوزه های انتخابیه که از یک انتخابات به انتخابات بعدی از حزبی به حزب دیگر دست به دست می شدند به بیست و چند حوزه انتخابیه محدود شده اند و حتی اگر دموکرات ها تمام کرسی های ممکن را کسب کنند تا ۳۰ کرسی لازم برای به دست آوردن اکثریت فاصله دارند.

با فرض برقرار بودن این احتمالات، نبرد کنونی میان جمهوریخواهان بر سر رهبری مجلس نمایندگان بسیار فراتر از یک نمایش سیاسی است.

اگر گروه محافظه کار موسوم به «انجمن حزبی آزادی» که باعث کناره گیری جان بینر، رییس جمهوریخواه مجلس نمایندگان، شد کماکان رییس بعدی مجلس را از دست زدن به توافقاتی بر سر تصویب لوایح یا مصالحه بر سر بودجه با دموکرات ها برحذر بدارد، ایالات متحده با ادامه ناکارآمدی سیاسی و حتی خطر تعطیلی دولت روبرو خواهد بود.

این یعنی تشدید همان رفتار غیرسازنده در کنگره که درصد محبوبیت اش را به سطحی واقعا ملال آور رسانده است. این آینده تلخ زمانی به واقعیت بدل خواهد شد که جمهوریخواهان اکثریت خود را در سنا حفظ کنند.

هفته گذشته، جان بینر، که تا پایان اکتبر بازنشسته خواهد شد، رها از فشار اعضای تندرو جناح راست حزب جمهوریخواه در همکاری با دموکرات ها، طرح تمدید بودجه کنونی را از تصویب گذراند؛ طرحی که بودجه دولت را تا یازدهم دسامبر تامین می کند. آقای بینر با بی اعتنایی به تندروهای حزب خود قدرت سیاسی لازم برای انجام وظایف ابتدایی کنگره را به دست آورد و از یک تعطیلی دوباره دولت پرهیز کرد.

طرح تمدید بودجه کنونی که با ۲۷۷ رای مثبت در برابر ۱۵۱ رای منفی به تصویب رسید ترکیبی از رای مثبت ۹۹ جمهوریخواه و ۱۸۶ دموکرات بود.

کوین مک کارتی، رهبر اکثریت جمهوریخواه مجلس نمایندگان که از شانس بالایی برای کسب ریاست مجلس نمایندگان برخوردار است، به این طرح رای مثبت داد. دنیل وبستر، نماینده تی پارتی از ایالت فلوریدا، رقیب تندروی مک کارتی برای کسب ریاست مجلس، رای منفی داد. جیسون چفتز، نماینده جمهوریخواه یوتا هم که در رقابت برای کسب ریاست مجلس شرکت می کند، نیز به طرح تمدید بودجه رای منفی داد.

این رای گیری خط گسست بین کاندیداهای پست رهبری را تعیین می کند.

خط گسست مشابهی میان کاندیداهای کسب مقام کنونی مک کارتی (رهبر اکثریت جمهوریخواه) وجود دارد. استیو اسکالیس، معاون رهبر اکثریت جمهوریخواه، به طرح تمدید بودجه رای مثبت داد. تام پرایس، نماینده جمهوریخواه ایالت جورجیا، که برای کسب رهبری اکثریت در مجلس نمایندگان رقابت می کند و پیت سشنز، نماینده جمهوریخواه ایالت تکزاس، که چشم به پست معاونت رهبری حزب دارد، هر دو به طرح تمدید بودجه رای منفی دادند.

این به هیچ وجه نخستین بار نیست که بینر و مک کارتی برای پیشبرد کارهای معمول قانونگذاری و باز نگاه داشتن دولت از نانسی پلوسی رهبر اقلیت دموکرات در مجلس نمایندگان کمک گرفته اند.

در ماه مارس ۲۰۱۵، ۷۵ جمهوریخواه مجلس نمایندگان به ۱۸۲ دموکرات پیوستند تا مانع تعطیلی وزارت امنیت داخلی بر سر فرمان اجرایی رییس جمهوری در مورد مهاجرت شوند. اعضای "تی پارتی" ادعا می کردند که این قانون منابع مالی فرمان اجرایی باراک اوباما را تامین می کند ولی چنین نبود.

وقتی مجلس نمایندگان در ماه ژوئن طرح اعطای «اختیار ترویج تجارت» به باراک اوباما را به رای گذاشت، جان بینر به رای شماری از دموکرات های طرفدار تجارت آزاد نیاز داشت تا با پیوستن به جمهوریخواهان کارشکنی تندروهای تی پارتی را بی اثر کند. اعضای تی پارتی اعتقاد داشتند این طرح قدرتی بیش از حد به اوباما می دهد.

بعد از استعفای بینر، دیوید جالی نماینده جمهوریخواه ایالت فلوریدا، آشکارا نسبت به مسیری که حزب طی می کند انتقاد کرد. او جمهوریخواهان هم حزبی خود را که علیه جان بینر طغیان کردند و آنهایی که می ترسند به آنها برچسب بزنند که به اندازه کافی محافظه کار نیستند، مسئول «حماقت نمایندگانی» توصیف کرد که "بطور مکرر به دنبال ایجاد شکاف بین ما هستند."

او افزود: "گروهی که من آن ها را انجمن حزبی تعطیلی می نامم پیروزی کوچکی به دست آوردند."

اما آیا دلیلی وجود دارد که کوین مک کارتی در مدیریت «انجمن حزبی تعطیلی» وضعیت بهتری از بینر داشته باشد؟

وقتی از مک کارتی در باره تفاوت اش با بینر سوال شد گفت: گمن به اندازه او رنگ پوستم برنزه نخواهد بود."

مک کارتی نهایت سعی خود را می کند تا به تندروهای انجمن حزبی تی پارتی اطمینان بدهد که حرمت آن ها را بیش از بینر نگه خواهد داشت.

او می کوشد با آنهایی که بینر را پایین کشیدند دوستی برقرار کند؛ از جمله تلاش می کند یادآوری کند که از مهمترین حامیان طرح تعطیلی بانک واردات-صادرات بود که از اولویت های اعضای تی پارتی است.

مک کارتی برای جلب دوستان بیشتری در بخش تندرو جناح راست به "شان هنیتی"، مجری تلویزیونی شبکه خبری فاکس، گفت کمیته ویژه تحقیقات بر سر کشته شدن دیپلمات های آمریکایی در بنغازی در لیبی، تلاشی سیاسی برای زمین گیر کردن کمپین انتخاباتی هیلاری کلینتون بود: "همه فکر می کردند هیلاری کلینتون شکست ناپذیر بود، درست است؟ اما ما کمیته ویژه بنغازی را تشکیل دادیم، یک کمیته منتخب. الان وضع کلینتون در نظرسنجی ها چطور است؟ محبوبیتش در حال کم شدن است. چرا؟ زیرا او قابل اعتماد نیست. اگر ما درگیر چنین مبارزه ای نمی شدیم هیچ کس این ها را نمی دانست».

مک کارتی عهد کرد "ماهی یک بار" در برنامه هنیتی حاضر شود تا مخاطبان برنامه او را از کارهایش در مجلس نمایندگان مطلع کند.

در حال حاضر مجلس نمایندگان متشکل از ۲۴۷ نماینده جمهوریخواه و ۱۸۸ دموکرات است. دموکرات ها برای کسب اکثریت و رساندن دوباره ننسی پلوسی به ریاست مجلس به ۳۰ کرسی نیاز دارند که کاری دور از انتظار است.

اما حزب جمهوریخواه که عملا در مجلس کاری انجام نمی دهد برای کاستن از احتمال پیروزی دموکرات ها تدابیری خواهد اندیشید. به یاد دارید که جمهوریخواهان چطور با تاکید بر مخالفت با پلوسی در سال ۲۰۱۰ و اعتراض به سناتور هری رید در سال ۲۰۱۴ موفق شدند.

بیل کلینتون رییس جمهوری پیشین آمریکا، هم در سال ۱۹۹۶ میلادی در رویکردی مشابه نیوت گینگریچ رییس وقت مجلس نمایندگان، را به مساله انتخابات بدل کرد. گینگریچ به خاطر نقش اش در مهندسی تعطیلی دولت در آن زمان از محبوبیت بسیار پایینی برخوردار بود.

اما هفته گذشته جونا گلدبرگ در روزنامه لس آنجلس تایمز و باب بار، نماینده جمهوریخواه پیشین مجلس، گینگریچ ۷۲ساله را به عنوان نامزد ریاست مجلس نمایندگان معرفی کردند.

این امر نشانگر وضعیت بسیار بد رهبری جمهوریخواهان در این روزها و احتمالا سال های پیش رو است.