چرا داسیلوا در زندان است و احمدینژاد آزادانه میگردد؟
چرا داسیلوا در زندان است و احمدینژاد آزادانه میگردد؟
دو شیوه برخورد با فساد دو رئیسجمهور؛ تفاوتهای فرهنگی در برزیل و ایران
چکیده : ایران و برزیل با همه تفاوتهای فرهنگی! که دارند اما در عرصه سیاست در یک چیز مشترکالحالاند و آن فساد رییسجمهور قبلی است. اما نتیجه همین تفاوت فرهنگی این شده است که رییسجمهور سابق برزیل برای فساد در دوران ریاستجمهوریاش دستگیر و روانه زندان میشود اما رییسجمهور سابق ایران با وجود پروندههای مختلف فساد اقتصادی و اداری در زمان ریاستجمهوریاش، با آنکه به دادگاه احضار شده اما هیچگاه برابر قانون قرار نگرفته است...
کلمه – نیما ارجمند:
ایران و برزیل با همه تفاوتهای فرهنگی! که دارند اما در عرصه سیاست در یک چیز مشترکالحالاند و آن فساد رییسجمهور قبلی است. اما نتیجه همین تفاوت فرهنگی این شده است که رییسجمهور سابق برزیل برای فساد در دوران ریاستجمهوریاش دستگیر و روانه زندان میشود اما رییسجمهور سابق ایران با وجود پروندههای مختلف فساد اقتصادی و اداری در زمان ریاستجمهوریاش، با آنکه به دادگاه احضار شده اما هیچگاه برابر قانون قرار نگرفته است.
دو روز پیش خبرگزاریهای مهم دنیا خبری را مخابره کردند مبنی بر اینکه پلیس برزیل با حمله به خانه لوئیز ایناسیو لولا داسیلوا، رئیس جمهور سابق این کشور در ارتباط با انجام تحقیقاتی درباره فساد مالی او را بازداشت کرده است.
خبرهای بعدی حکایت از آن داشت که رییسجمهور سابق برزیل به دلیل فساد مالی و پولشویی در کمپانی نفت پتروبراس که شرکتی دولتی است، مورد بازجویی و بازداشت قرار گرفته است.
شباهت آنچه در مورد فساد در برزیل و ایران در زمان ریاستجمهوری روسای قبلی قابل مقایسه با یکدیگر نیست از آن جهت که اگر داسیلوا فقط برای یک مورد اتهامی روانه زندان میشود اما رییس دولت قبلی ایران با اینکه بیش از دهها بار ناماش در جلسات دادگاه بزرگترین متهم پرونده فساد در تاریخ ایران برده شده با این حال سیستم قضایی کشور ترجیح میدهد خود را سرگرم سیاستبازیهای مجلس خبرگان و انتخابات اخیر کند تا به وظیفه ذاتی خود عمل نماید.
این در حالی است که شواهد نشان میدهد آنچه در سالهای گذشته به لحاظ رشد اقتصادی با ایران قابل مقایسه نیست.
آنچه همه اقتصاددانان جهان به آن اعتراف دارند این است که در دوران زمامداری وی، اقتصاد برزیل رشد سریعی یافت و برزیل به عنوان یکی از قدرتهای نوظهور اقتصادی جهان مطرح شد. حال آن را مقایسه کنید با فردی که علاوه بر این که اقتصاد ایران را به نابودی کشید ناماش در انواع و اقسام پروندههای فساد برده میشود.
تنها در یک مورد از آنها یعنی پرونده بابک زنجانی هم به طور مشخص نام رییس دولت به عنوان دستوردهنده و آگاه در دادگاه برده شده و هم نام چهار وزیر کابینه او و رییس بانک مرکزی وقت نیز در پرونده هست. علاوه بر این در دادگاه اختلاس سازمان تامین اجتماعی به صراحت عنوان شده که ۱۳۸ شرکت یک شبه به دستور احمدینژاد بدون طی مراحل قانونی به بابک زنجانی داده شده است.
تنها نگاهی به اسامی شرکتهای داده شده نفس را بند میآورد: فولاد خوزستان، فولادمبارکه اصفهان، بانک صادرات، هتلهای هما، پتروشیمی غدیر، پتروشیمی تبریز، شرکت نفتکش چوب و کاغذ ایران، شرکتهای مختلف بیمهای از جمله ملت، میهن، دانا و پارسیان، کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران، بانکهای تات و دی و صنایع مس شهید باهنر.
اینها بخشی از ۱۳۸ اسم شرکتی است که بنا بر گزارش هیات تحقیق و تفحص مجلس شورای اسلامی، در زمان مدیریت سعید مرتضوی بر سازمان تامین اجتماعی به بابک زنجانی متهم نفتی منتقل شدند.
اما با وجود همه تخلفها محمود احمدینژاد در مصونیت قضایی بهسر میبرد. اولین باری که خبر احضار محمود احمدینژاد به دادگاه منتشر شد ۲۷خرداد ۹۲ بود و هنوز در کاخ ریاستجمهوری سکونت داشت، از آن روز بیش ۸۷۰ روز میگذرد اما هیچ نشانی از تعقیب قضایی رییس دولت قبل شنیده نمیشود.
در مورد اخیر برزیل دهها مدیراجرایی و سیاستمدار در ارتباط با این اتهامات دستگیر شده و یا تحت بازجویی قرار دارند اما در ایران فقط یک نفر تا الان بلاگردان بقیه شده است و دیگری نیز حکم بدوی اعدام را دریافت کرده است.
محمدرضا رحیمی معاون محمود احمدینژاد وقتی روانه زندان شد، اولین کاری که رییس بالادستاش کرد اعلام برائت از آنچه رفیق نزدیکش کرده است، بود. اعلام برائتی که با واکنش تند متهم در زندان یعنی رحیمی مواجه شد.
این تفاوتهای فرهنگی چنان است که سیستم قضایی برزیل بدون توجه به موقعیت فرد خاطی به دفترش حمله میکند و راه را بر هر گونه مماشات میبندد، اما در ایران که ادعای عدالت علی(َع) را به دوش میکشد رییس دولتی که هر روز فساد جدیدی از او آشکار میشود همچنان در حاشیه امن قرار دارد، زیرا او حامی دارد که معتقد است پیگیری فساد را نباید کش داد.
اما نکته جالب اینکه روسای جمهور سابق هر دو کشور یعنی داسیلوا و احمدینژاد در اردیبهشت ۸۹ در ایران با یکدیگر دیدار کردند و از آنجا که داسیلوا هممسلک خود را شناخته بود راه اقتصادی خوبی را میان دو کشور ایجاد کرد. در زمان ریاست جمهوری لولا حجم تجارت ایران و برزیل از ۱۴ میلیون دلار به حدود ۳ میلیارد دلار رسید. رقم، رقم عجیبی است که فقط بوی کاسبی میدهد.
منبع:پژواک ایران