17  نفر از كارگران معدن طلاي اق دره كه حق و حقوق خود را از كارفر ماي معدن مطالبه كرده بودند به شلاق محكوم شده و حكم شلاق در باره  آنان اجرا شد.

 اين اولين بار در تاریخ نيست كه كارگران و زحمتكشان در ايران براي احقاق حقوق خود به شلاق، كه يكي از  وحشيانه ترين مجازات های ضد انساني است،
محكوم می شوند. كارگران و زحمتكشاني كه در سخت ترين شرائط براي گذران زندگي خود و خانواده هايشان كار ميكنند، جسمشان، در آلوده ترین شرایط کاری به سرعت فرسوده می شود و محیط زندگی خود و خانواده هایشان به دلیل عدم رعایت موارد زیست محیطی درخطر جدی است. (در این کارخانه جهت استحصال و فرآوری طلا روزانه 4 تن سیانور ، 6 تن انواع مواد سمی دیگر روانه منطقه و طبیعت تکاب می شود) آنان بارها به شیوه های مختلف اعتراض خود را به شرایط غیرانسانی که در آن به تناوب کار می کنند و بیکار می شوند ابراز داشته اند. از تحصن و تجمع و
اعتصاب گرفته تا نوشتن و ارسال نامه به مقامات مسوول.
این کارگران به چه چیزهایی اعتراض داشته اند؟
آنان به حقوق نگرفته، اخراج های بی دلیل، نداشتن بیمه بیکاری، استحصال بیش از حد، غیرقانونی و غیر اصولی معدن و همچنین آلودگی شدید محیط زیست شان  بارها و بارها اعتراض کرده اند.
اما گوش شنوای مسوولان فقط برای صاحبان سرمایه باز است و پیگیرانه شکایت صاحبان معدن را پیگیری می کنند تا مبادا اندکی از سود سرشارشان کاسته شود. اما چشم و گوش آنان بر جنایتی که هر روزه بر این کارگران و خانواده
هایشان می شود، همیشه بسته بوده است. معادن طلائي كه سود هاي سرشاري نصيب دولت و صاحبان معدن ميكند، گويا براي اطفای حرص سيري ناپذير اين سرمايه داران كافي نيست، بلكه بايد حتي دستمزد بخور و نمير كارگران را هم دزديد تا بر آز سيري ناپذير خو د مرهم بگذارند و  از خشم به بن بست رسيدن همه برنامه هاي خود و افشای شیوه های غیرانسانی سودجویی شان، كارگران را به شلاق ببندند تا شايد راه استثمار و بهره كشي را بازتر كنند. غافل از آنكه اين اعمال نشان از به آخر رسيدن خط ستم و استثمار است

کانون مدافعان حقوق  کارگر
خرداد 1395

منبع:پژواک ایران