معرفی کتاب پشت پرده شورای امنیت
|
|
|
|
| نويسنده Anne-Cécile ROBERT عضو هيئت تحريريه لوموند ديپلماتيک آخرين مقالات اين نويسنده:  یورش به دستآوردهای عصر روشنگری اتلانتيکي تر ازمن ... فرانسوا اولاند، رئیس جمهوری بانگی* بر بالین زخم های کشور مالی برگردان: Shahbaz NAKHAEI شهباز نخعي |
پس از پایان یافتن جنگ سرد، شورای امنیت با استفاده از «قدرت نامحدود و وسیع» ناشی از منشور سان فرانسیسکو، به گسترش دامنه ماموریت های خود پرداخت. این شورا ابتدا مفهوم «تهدید صلح و امنیت بین المللی» را به همه جنبه های فرعی درگیری ها مانند (دست یابی به منابع طبیعی) یا تحکیم صلح پس از پایان درگیری ها بسط داد. سپس به موضوعات بسیار گوناگون: راهزنی دریایی، تروریسم، عدالت... پرداخت. به این ترتیب شورای امنیت برای خود حوزه های صلاحیت قضایی مانند دادگاه های جزایی در یوگسلاوی سابق و روآندا را ایجاد کرد. از سی سال پیش، این شورا مجازات هایی را اِعمال می کند که منشور سازمان ملل آنها را پیش بینی نکرده بود و کشورها یا رهبران آنها مانند عراق صدام حسین یا سودان عمرالبشیر را هدف می گیرد. این بدعت ها به عنوان اراده عملی کردن برنامه ی نظم بین المللی مورد ستایش قرارگرفته و این درحالی است که این اقدامات غالبا بیهوده و ناکارآمد بوده است. اما شورای امنیت این اتهامات را غیرمنطقی و بی اساس می خواند و درواقع چنان که آناییس شیل و مولود بومقار یادآوری می کنند همچنان «بر مدت و چهارچوب آنچه تحمیل می کند چیرگی دارد» و به ویژه حاکم بر فهرست مجازات ها است. به این ترتیب، اسرائیل با حمایت پایان ناپذیر آمریکا، که به طور منظم از حق وتوی خود استفاده می کند، به گریز از احکام آن ادامه می دهد. شیل و بومقار دراین مورد می نویسند: «شورای امنیت، به وظیفه ژاندارمی خود، که به روشنی در منشور قید شده، وظیفه قانونگذاری را نیز افزوده که مبنای قضایی چنین وظیفه ای را به دشواری می توان در متن اصلی یافت». با حمایت پنج عضو دائمی، که با وسواس فعالیت های شورای امنیت را کنترل می کنند، این شورا از زیر فشار اتهاماتی که کشورهای نوظهور به آن وارد می کنند می گریزد. اعضای دایمی شورا با خودداری بدخواهانه از گسترش شمار اعضای خود، گاه در روش های کاری خود خلاقیت نشان می دهند: تقسیم ریاست نشست ها با اعضای غیردائمی هردوسال یک بار، «مشاوره های خصوصی» با کنشگران بیرونی مانند انجمن ها، ایجاد گروه های کار مثبت و کارآمد، انجام ماموریت درمحل، تبلیغ درمورد دستورکار... این دو کتاب امکان می دهد که به بازی های قدرت بین قدرت های بزرگ، عمدتا فعالیت احتیاط آمیز چین، توزیع نقش در نگارش متن قطعنامه ها (کدام کشورها صاحب قلم هستند؟) یا همچنین اراده تاکید اتحادیه آفریقا، که پذیرای اکثر عملیات حفظ صلح است، ولی حرفی برای گفتن ندارد... پی برده شود. اصلاح شورای امنیت موضوعی است که گاه به گاه مطرح می شود. اما یکی از چالش های امروز موضوع رفتار پنج کشور بزرگ است که، از کوزوو تا عراق و لیبی از آزادی عملی خیلی آشکار درحقوق بین المللی استفاده می کنند و در حدی وسیع از قطعنامه های شورای امنیت فراتر می روند. لاسابلیه تاکید می کند که: «کشورها درصورتی واقعا به منشور احترام خواهند گذاشت که پنج عضو دایمی شورا مسئولانه عمل کنند. نمی توان هرگاه به صلاح است به اصول متوسل شد و هرگاه مصلحت نبود آنها را کنار گذاشت. به طور قطع، گسترش [شمار اعضای] شورای امنیت مهم ترین مسئله است». ۱- Jean-Marc de La Sablière, Le Conseil de sécurité des Nations unies. Ambitions et limites, Larcier, coll. « Prévenir, négocier, résoudre », Bruxelles, 2015, 352 pages, 40 euros. ۲- Alexandra Novosseloff (sous la dir. de), Le Conseil de sécurité des Nations unies. Entre impuissance et toute-puissance, CNRS Editions, coll. « Biblis », Paris, 2015, 430 pages, 10 euros. |
 نسخه پي.دي.اف نسخه قابل چاپ در اين شماره: نقل انقلاب( بازگوئی داستان انقلاب) کابينه دکتر استرنجلاو * اعتصاب عمومی، مهمانی سرزدهفهرست کامل مقالات,ژوئن ٢٠١٦ |
منبع:پژواک ایران