نامه رسیده: در ارتباط با حمله مسلحانه به مرکز پلیس در ارمنستان
پس از بازداشت ژیرایر سفیلیان هماهنگ کننده مجموعه ایئ سیاسی در ارمنستان بنام مجلس موسسان (هیمنادیر خورهرداران) گروهی مسلح متشکل از برخی افراد این مجموعه ، مرکز لجستیکی پلیس ارمنستان در پایتخت را بامداد 17 جولای تسخیر کرده و اولین درخواستش آزادی ژیرایر و سایر زندانیان سیاسی اعلام نموده وخواهان برکناری رییس جمهور سرژ سرکسیان و تشکیل دولت موقت مورد اطمینان عمومی است.
این حرکت تقریبن از طرف عموم مردم پذیرفته شده ، هرچند تمام رسانه های اجتماعی که همگی تحت کنترل رژیم هستند این گروه را تروریست معرفی نمودند و سعی کردند تا آنها را بی اعتبار سازند زیرا یک افسر رده بالا در این بین کشته شد. اما این ترفند کارآمد واقع نشد و نگرانی عمومی از اینکه رژیم سعی کند تا با توسل به زور بخواهد آنها را خنثی سازد بالا گرفت، زیرا اغلب افراد این گروه از مبارزین بنام جنگ قره باغ هستند ودر بین مردم محبوبیت دارند. برای جلوگیری از خونریزی احتمالی ابتدا هواداران و سپس دیگران به سمت محوطه محاصره شده توسط پلیس در منطقه جنوبی ایروان اربونی حرکت کرده و تجمع نموده اند.
محل تجمع در مسیر مرکز لجستیکی پلیس قرار دارد که توسط نیروی پلیس حدود 1000 تا 2000 نفری و شاید بیشتر بلوکبندی شده است.
اکنون رژیم و بخصوص تنها شخص تصمیم گیرنده آن منفعل و از رییس جمهور هیچ خبری در رسانه ها نیست. خواست برکناری رییس جمهورو حکومت الیگارشی مافیایی رژیم به صورت یک تقاضای عمومی همیشه بالفعل وجود داشته زیرا رژیم و عموم مردم در دو دنیای بی ارتباط با هم قرار دارند ولی هم اینک گویا پس از اقدام این گروه زمینه ی تحقق آن آماده میشود. زیراطی این روزها عملن نه رییس جمهور، نه رییس مجلس و نه رییس پارلمان هیچ عکس العملی نشان نداده بودند ودر رسانه ها حضوری فعال نداشتند ، هنوز معلوم نیست رییس جمهور کجاست . نخست وزیر نیز ضمن اینکه اقدام گروه را غیر قابل قبول ارزیابی کرد از نامیدن آنها بعنوان تروریست پرهیز کرد و از آنها فقط به عنوان افراد مسلح نام برد. سخنگوی حزب حاکم جمهوریخواه به سرکردگی ریییس جمهور اعلام داشت که مسایل در کشور مسلحانه حل نمیشوند. حالا تنها نیروی فعال و تعیین کننده دولتی پلیس است.
اما دیگر روشن شده که دیگر اوضاع نمیتواند همانند قبل از اقدام این گروه باقی بماند و همه جا صحبت ازتشخیص چرایی و زمینه های ظهور چنین حرکت افراطی است و تقریبن همه اذعان دارند که حزب جمهوریخواه ارمنستان ازطریق انتخابات از حکومت دور نمی شود. با توجه به این که رییس جمهور به صراحت اعلام میدارد که در انتخابات هر درصد از آرای را که بخواهیم بدست می آوریم. امید به برگزاری انتخابات آزاد و عادلانه واهی است و در طول سالیان گذشته برای عموم ثابت شده.
اکنون همه چیز به میزان و گسترش شراکت عمومی در این تجمع بستگی دارد. واروژان آوتیسیان سخنگوی گروه مسلح مستقردر مرکز لجستیکی پلیس ارمنستان اعلام داشته که ما کار خودمان را کردیم و به جای مردم نمی توانیم عمل کنیم، مردم باید کار خودشان را انجام بدهند. او مردم را فراخوانده تا به خیابان بریزند و با شکستن سد معبر پلیس به آنها ملحق شوند که درصورت تحقق یافتن این امر رژیم عملن در مسیر ساقط شدن قرار می گیرد.
دو مسئله اصلی در بطن خواست عمومی برکناری رییس جمهور سرژیک سرکسیان قرار دارند.
1- برقراری استقلال و حکومت خود گردان و قانون و نابودی اقشار فراقانونی و بتبع آن از بین بردن تمام شرایط بروز نابسامانی های اقتصادی و اجتماعی و به تبع آن خاتمه دادن به پروسه عمومی تخلیه ارمنستان.
2 -در ارتباط با آرتساخ یا مناقشه قره باغ حرکت کردن از موضع عدم تسلیم حتی یک وجب از اراضی تحت کنترل نیروهای ارمنی و جلوگیری از حضور نیروهای به اصطلاح حافظ صلح در منطقه است.
منبع:پژواک ایران