ده دوازده پسربچه فلسطینی با لباس فوتبال و توپ‌به‌دست سمت معاله آدومیم می‌روند - یکی از بزرگ‌ترین شهرک‌های یهودی‌نشین در سرزمین‌های اشغالی کرانه غربی.

نیروهای پلیس و سربازان اسرائیلی جلوی دروازه ورودی شهرک را گرفته‌اند. اینجا حدود ۴۰ هزار اسرائیلی زندگی می‌کنند.

فادی قران که تجمع را سازمان داده، در حالی که خبرنگاران دورش جمع شده‌اند، به یک افسر ارشد اسرائیلی می‌گوید بچه‌ها می‌خواهند توی زمین فوتبال محله بازی کنند.

افسر می‌گوید: "نمی‌شود. دلیلش را هم خودت می‌دانی."

فادی می‌گوید: "چرا؟ چون فلسطینی‌اند؟"

افسر می‌گوید: "نه، نه، چون باید مجوز داشته باشید."

فادی می‌گوید: "مردم دنیا این تصویرها رو می‌بینند. باید بدانند که اینجا سیاست جداسازی دارید."

دقایقی بعد بچه‌ها پراکنده می‌شوند. تجمع به ظاهر بی‌نتیجه بوده، اما اهمیت نمادین داشته: قرار است فیفا همین هفته تصمیم بگیرد که تیم‌های شهرک‌نشین‌، از جمله معاله آدومیم، باید از اتحادیه فوتبال اسرائیل کنار گذاشته شوند یا نه.

شهرک‌نشین‌‌ها در سرزمین‌هایی ساخته شده‌اند که اسرائیل سال ۱۹۶۷ اشغال کرد - جایی که قرار است کشور مستقل فلسطینی ایجاد شود. جامعه بین‌الملل این شهرک را "غیرقانونی" و "مانعی برای صلح" می‌داند، اما اسرائیلی‌ها این حرف را قبول ندارند.

فلسطینی‌ها می‌گویند تیم‌های فوتبال شهرک‌نشین‌ قوانین فیفا را نقض می‌کنند. یکی از قوانین فیفا این است که فدراسیون‌ها و اتحادیه‌های عضو حق ندارند بدون اجازه عضو دیگر در زمینش بازی کنند. فلسطینی‌‌ها همچنین به یک مورد اخیر اشاره می‌کنند که یوفا پس از آنکه روسیه کریمه را اشغال کرد، تیم‌های کریمه را از بازی در لیگ روسیه منع کرد.

اتحادیه فوتبال اسرائیل مدعی است که تنها دغدغه‌اش "نفع فوتبال" است و به "مسایل سیاسی" کاری ندارد. مشاور حقوقی این اتحادیه می‌گوید فوتبال باید "ابزاری برای پیشبرد صلح و برقراری رابطه همسایگی بین مردم و ملت‌های مختلف باشد."

موضع فیفا هم تقریبا همین است، اما زیر فشار است که موضعی منطبق با روحیه انصاف که تبلیغش می‌کند بگیرد - به خصوص با توجه به رسوایی‌های اخیری که در فیفا بار آمده.

مسئولان سازمان غیردولتی دیده‌بان حقوق بشر معتقدند فیفا باید اتحادیه فوتبال اسرائیل را مجبور کند همه مسابقات رسمی را داخل مرزهایی که جامعه بین‌الملل به‌عنوان کشور اسرائیل به رسمیت می‌شناسد برگزار کند. ساری بشی، مدیر بخش اسرائیل و فلسطین دیده‌بان حقوق بشر، می‌گوید: "فیفا با برگزاری مسابقه در زمین‌های دزدی، چهره زیبای ورزش فوتبال را مخدوش می‌کند."

در یک گزارش دیده‌بان حقوق بشر آمده که زمین‌های فوتبال شهرک‌نشین‌‌ها روی زمین‌های فلسطینی که مالک خصوصی دارند ساخته شده، و خود فلسطینی‌های کرانه غربی، به جز کارگرانی که اجازه کار دارند، نمی‌توانند وارد شهرک‌‌ها بشوند یا از خدمات‌شان استفاده کنند.

بچه‌هایی که جلوی معاله آدومیم جمع شده بودند، در حقیقت می‌خواستند همین نابرابری را نشان بدهند. موقع رفتن، همچنان خطاب به رئیس فیفا شعار می‌دادند: "اینفانتینو (رئیس فیفا)، ما هم می‌خواهیم بازی کنیم."

بعضی از بدوی‌های فلسطینی (مردم صحرانشین) به خاطر گسترش شهرک‌ها به زمین‌های خودشان دسترسی ندارند. گذشته از این، برای بعضی‌شان حکم صادر شده که باید خانه‌شان خراب شود.

اسرائیلی‌ها و فلسطینی‌‌ها فوتبال‌دوستند. و این اولین بار نیست که مشکلات دیرپای‌شان به فوتبال هم کشیده می‌شود. پارسال، نمایندگان فلسطینی در فیفا می‌خواستند طرح تعلیق فوتبال اسرائیل از رقابت‌های بین‌لمللی را در نشست فیفا به رأی بگذارند، اما لحظه آخر زیر فشار سنگین آمریکا و برخی کشورهای دیگر منصرف شدند.

پس از آن ماجرا یک کمیته نظارتی به همین منظور تشکیل شد که ریاست‌اش با توکیو سکسویل است - از مقام‌های فیفا که پیشتر در آفریقای جنوبی سیاست‌مدار و فعال ضدآپارتاید بوده.

هدف کمیته مزبور بررسی محدودیت‌هایی است که اسرائیل برای بازیکنان و تیم‌های فلسطینی ایجاد می‌کند - همچنین بررسی اتهام نژادپرستی و تبعیض، و وضعیت تیم‌های فوتبال شهرک‌ها که همه در دسته‌های پایین لیگ اسرائیل بازی می‌کنند.

قرار است آقای سکسویل این هفته نتایج بررسی‌ و پیشنهادهای کمیته را اعلام کند. می‌توان تصور کرد که نتیجه هرچه باشد، یکی از طرفین اعتراض خواهد کرد.