«سرخ»
زهره مهرجو
چه زیباست سرخ
باشکوه و پرصداست، سرخ
سرخ جریان مدام زندگی،
سرخ بیگانه با هر چه بیهودگی.
سرخ، گل همیشه تازۀ باغ رنگ هاست،
سرخ، تجسم بی نظیرِ عشق و مهربانی هاست.
سرخ، تردید نمی شناسد!
در کتاب رنگین تاریخ
اعتمادِ رأی خوبی هاست؛
پر از حماسه های بلند و کوتاه
تهور و پرصداست سرخ...
وقتی که زندگی در خموشی
رو به زوال می رود؛
سرخ از حقیقت
سخن می گوید!
سرخ، گاه غمگین و پر ز درد است
مثل بودن کوتاه شقایق
در شبان سرد طوفان زا ...
و دامنه های خونین سوگوار
پس از هجوم وحشیانۀ باد.
خشم سرخ، از ستم و نابرابری هاست
سازش ناپذیر و سهمگین
سرخ، اسارت کبوتران
و مرگ شقایق ها را ..
باور نمی کند؛
برمی خیزد...
و قلمرو حاکمان را
به لرزه می فکند! ...
و در راه خویش
سرخ نمی هراسد
و خستگی را ..
هیچ، نمی شناسد!
* * *
سرخ؛ مثل خون جاری
در شریان عظیم هوشیاری،
زنده.. پویا ..
در ستیز با نابرابری ها
با نهایتِ تاریکی -
در اوج بی پناهی ها!
سرخ؛ مثل قلب طپندۀ انقلاب
منسجم
آماده برای بازتابِ هر ضربه،
سترگ
شکوهمند ..
زندگی بخش ..!
رنگ شادی هاست سرخ ..
پرطراوت و چالاک
رهایی بخش ..
امید فرداهاست سرخ!
منبع:پژواک ایران