قربانیان عاشورای ۸۸؛ خانواده دانشپور
قربانیان عاشورای ۸۸؛ خانواده دانشپور
«آتنا دائمی»، فعال مدنی وحقوق کودک که به تازگی با حکم هفت سال زندانِ دیگر روبه رو شده است، هفته گذشته در صفحه فیس بوک خود نوشت: «مرتضوی اعتراف کرد به جنایات کهریزک که چندین نفر را کشته و هنوز آزاد است اما چهار تن از اعضای خانواده دانشپور هشت سال است بی این که به احدی صدمه ای زده باشند، با دو حکم اعدام و دو حکم پانزده و ده سال در زندانند.»
اعضای خانواده «دانشپور» روز هفتم دی ماه سال ۸۸، در روز عاشورا در منزل خود بازداشت شدند. آن ها را متهم به «همکاری و ارسال گزارش از جریان اعتراضات بعد از انتخابات به سازمان مجاهدین خلق» کرده بودند.
یک منبع آگاه گفته است: «آن ها روز عاشورا فقط با موتور رفته بودند تا سوپری محل و برگشته بودند و اصلا شرایط شان اجازه حضور در تجمعات را نمی داد.»
با این وجود، «مطهره بهرامی» و «محسن دانشپور مقدم» را به همراه پسر و عروس شان، «احمد دانشپور» و «ریحانه حاج ابراهیم دباغ» بازداشت کردند. پس از محاکمه، احمد و محسن دانشپور به اعدام، فاطمه بهرامی به ۱۰ سال حبس و ریحانه حاج ابراهیم دباغ به ۱۵ سال زندان محکوم شدند. این دو نفر نیز ابتدا محکوم به اعدام شده بودند.
علاوه بر این ها، «هادی قائمی»، یکی از دوستان نزدیک این خانواده نیز بازداشت شده است. او یک بازاری است که یک سال در روزهای دهه 60 با محسن دانشپور در زندان بوده است و بعد از آن با هم رفاقت داشته اند. ماموران امنیتی، قائمی را هم به ظن همکاری مشترک بازداشت کردند گر چه آن ها وجود هرگونه همکاری را انکار می کردند. هادی قائمی به 15 سال حبس و تبعید به گناباد محکوم شده است. او نیز ابتدا محکوم به اعدام شده بود.
آتنا دائمی می گوید حتی پیش از دوران زندان، از آن جایی که بر علیه احکام اعدام فعال بوده، خبرهای مرتبط با خانواده دانشپور را دنبال می کرده است: «وقتی رفتم داخل، با ریحانه حاج ابراهیم، همسر احمد دانشپور همبند شدم. ما توی یک اتاق بودیم. شرایط بازداشت شان را برای من تعریف کرد و برایم گفت زمان بازجویی، اعترافات اجباری از آن ها گرفته بودند.»
یکی از نزدیکان این خانواده به «ایرانوایر» می گوید: «آن ها به جرم ارسال گزارش اعتراضات روز عاشورا دستگیر و تنها 20 روز بعد از بازداشت شان، توسط قاضی صلواتی به اعدام محکوم شدند. آن ها علیه خودشان اعتراف کرده بودند. شاید هم علت این اعترافات، ضرب و شتم اعضای خانواده جلوی همدیگر بوده است.»
پیش تر یک منبع نزدیک به این خانواده به «کمپین بین المللی حقوق بشر» گفته بود که احمد دانشپور را به شدت جلوی چشمان پدرش مورد ضرب و شتم قرار داده بودند به شکلی که او تحمل دیدن این صحنه ها را نداشته است.
آتنا دائمی هم تایید می کند شرایط فیزیکی محسن دانشور و مطهره بهرامی اجازه حضور در تجمعات را نمی داده است: «احمد دانشپور که در زندان به سر می برد، حتی قادر نیست از جایش حرکت کند. فاطمه بهرامی هم با 10 سال حبس مواجه بوده ولی بعد از چند سال تحمل حبس، به علت حاد بودن وضعیت فیزیکی و بیماری های متعددش، به شکل مشروط و برای درمان آزاد می شود. او اکنون عملا در منزلش به شکل حبس خانگی به سر می برد و قرار شده است هر وقت خواست از خانه اش خارج شود، از کلانتری و مراجع ذی صلاح اجازه بگیرد.»
اضافه می کند: «ریحانه و احمد دانشپور که زمان بازداشت نامزد بودند، بعدها در طول دوران حبس خود، در سالن اجرای احکام زندان اوین با هم ازدواج کردند. آن ها شرایط خیلی بدی داشتند. ریحانه در طول این چندین سال زندان، اصلا مرخصی نرفته است و از همه بدتر این که آقای محسن دانشپور و پسرش احمد هیچ حکم قطعی و مکتوبی ندارند. شفاهی به آن ها حکم اعدام اعلام شده و کماکان بلاتکلیف هستند.»
آتنا دائمی وقت آزادی به ریحانه و همه کسانی که در سکوت در زندان هستند و هیچ رسانه ای ندارند، قول داده است در مورد شرایط آن ها اطلاع رسانی کند: «آن ها چند نفر فرد بیمار و بی آزارند و بدون این که اسلحه دست شان گرفته یا به کسی آسیبی رسانده باشند، به اتهام محاربه تمام این سال ها در زندان نگه داشته شده اند.»
این خانواده قبلا هم قربانی داشته اند؛ دو برادر محسن دانشپور در دهه ۶۰ اعدام شده اند و یکی از پسران او هم سال ها در کمپ «اشرف» عراق ساکن بوده است. یکی از اتهامات دیگر این خانواده، رفتن به کمپ اشرف برای دیدار با فرزندشان ذکر شده است.
محسن دانشپور که اکنون در آستانه 70 سالگی است، در جریان بازجویی ها گفته است در سال های دهه 60 هوادار سازمان مجاهدین خلق بوده، مدتی هم در زندان توسط «اسدالله لاجوری»،رییس وقت زندان اوین تحت فشار بوده و بعد توبه کرده و بیرون آمده است.
فرد نزدیک به خانواده دانشپور به «ایرانوایر» می گوید: «این خانواده فقط از سر دلتنگی برای پسر دیگرشان که در کمپ اشرف به سر می برد، یک بار برای ملاقات به عراق سفر کردند تا بعد از سال ها، فرزندشان را دیدار کنند. مسولان باید بدانند که آن ها به هر حال پدر و مادر هستند و عاطفه دارند.»
در طول سال های گذشته، دانشپورها حق مرخصی نداشته اند و احمد دانشپور شرایط فیزیکی و روانی وخیمی دارد. او پیش از زندان، 90 کیلوگرم وزن داشته ولی در طول این چند سال وزنش به کم تر از 50 کیلو رسیده است. او در بلع و هضم غذا با مشکل جدی مواجه است و به بیماری «کولیت اولسروز» که یک بیماری التهابی و مزمن روده بزرگ است و تنها راه درمان آن جراحی است، مبتلا است. او همچنین بیماری حاد اعصاب و روان دارد.
دانشپورها بارها از این زندان به آن زندان منتقل شده اند؛ یک بار به زندان رجایی شهر، سپس به زندان قرچک ورامین و بعد از آن مجددا به اوین برگردانده شده اند. یک منبع آگاه به «ایرانوایر» می گوید: «محسن دانشپور حتی قادر نیست راه برود. الان سال ها است که زمین گیر شده و پسرش در زندان او را تر و خشک می کند. او حتی پیش از زندان هم مدام یک گوشه افتاده بود و از درد زانو می نالید. چه طور ممکن است با این همه بیماری با یک سازمان معاند همکاری کند؟»
«مهناز پراکند» در مورد احکام اعدام صادر شده برای دانشپورها بر پایه ارسال عکس و ویدیو برای مجاهدین، به کمپین بین المللی حقوق بشر گفته است: «بر اساس قانون جدید مجازات اسلامی، تنها شرط محارب بودن، استفاده از اسلحه است. یعنی اگر کسی اسلحه هم داشته اما از آن استفاده نکرده باشد حتی اگر عضو یا هوادار گروه مخالف نظام هم باشد، طبق قانون جدید مجازات اسلامی محارب تقلی نمی شود.»
آتنا دائمی هم به این نکته اشاره می کند و می گوید:«قصدم از اطلاع رسانی، دشوار کردن شرایط این زندانی ها نیست که مبادا برای انتقام گیری یا زهرچشم گرفتن، این دو نفر را ببرند و اعدام کنند. می خواهیم توجه مقام های قضایی را به حقوق این افراد جلب کنیم که از حداقل های حقوق یک زندانی برخوردار شوند.»
خانواده دانشپورها سه سال پیش در نامه ای سرگشاده، به مشکلات خود اشاره کردند و نوشتند: «ما هزینه شلوغی عاشورا شدیم؟ آیا به پیرمرد ۷۰ساله عدم تحمل کیفر تعلق نمی گیرد؟»
نتیجه این پرسش ها و نوشتن آن رنجنامه، آزادی مشروط مادر بیمار خانواده بود ولی کماکان محسن دانشپور در زندان است و تغییری در وضعیت پسر و عروس او ایجاد نشده است.
منبع:ایران وایر