آذرماه امسال هیجدهمين سال جان باختن پروانه و داریوش فروهر را كه به دست آدم کشان انيرانى  استبداد دينى در خاك و خون غلتيدند به سوكوارى و داد خواهى مى نشينيم ! داد خواهى از بيدادگرانى  كه  جز به بسط  قدرت  خويش نمى انديشند !  هرگز حقوق حقه  شهر وند  در بند ايرانى را كه خواهان آزادى فكرى فردى است برسميت نمى شناسند .همان حق مشروع ومحترم آزادى كه ملت ايران براى نيل به آن دست اندر كار كوششى خونبار شد !ولى خود محورى و انحصار طلبى نهادينه در خوى وخصلت روحانيت مرتجع با سركوبى خونين در همش شكست و از تحققش جلو گيرى كرد .وپروانه و داریوش را كه دلباخته راه سرافرازی وآزادى ايران وايرانى  بودند و به ادامه مبارزه پيشين مصمم كرد . تا عاقبت جان بر سر پيمان نهادند و در مسلخ عشق  ايران ، به دست نا پاك انيرانيان  سلاخى شدند  . نام آوران وطن خواهى  كه در حافظه  تاریخی ملت ایران زند گان جاويدند . 

همين تمهيد است كه ابعاد وحشتناك جنايت هاى تصور ناپذير را بر بنياد مقاصد دينى متعصبانه رقم مى زند ،تا در هزاره تاريكى هاى جهل وتعصب وخودكامگى تحديد آزادى هاى فردى وجمعى را با باز داشت و شكنجه كشتن  آزاديخواهان ميسر سازد . وراه ماندن وسود جستن از قدرت مدارى وثروت اندوزى نامشروع را بر حاكمان خود كامه متظاهر به دين باورى هموار كند.