با این جمله ها کتاب ِ آقای هربرت ریموند مکمستر، تازه ترین رایزن امنیت ملی ی آمریکا آغاز می شود. مکمستر سی و چهارساله بود که کتابِ او، "رخوت و سستی در انجام وظیفه" از چاپ بیرون آمد. به باور من همین چند جمله ی آغازین کتاب او، گوشه ای و سرنخی از شخصیت مکمستر را روشن و بازگو می کند. اگرچه او در شناخت چگونه گی ی شکست آمریکا به کژراهه می رود ولی غم و درد آن شکست در درون او و در بند، بند کتابش موج می زند. 

این سپهبد 54 ساله یک افسر عملیاتی است و کنکاشگر میدان نبرد ولی از توانایی ی چندان در تحلیل سیاسی برخوردار نیست. همین ویژه گی ی او در تحلیل میدان نبرد است که از او چهره ای ساخته دلخواه ترامپ. مکمستر در جریان جنگ ِ آمریکا با صدام توانست با شمار کمتری تانک و زره پوش، هنگ های لشکر زرهی ی آرتش عراق را نخست فلج و سپس نابود سازد. گزینش چنین کسی که با منطقه ی خاورمیانه به خوبی آشنایی دارد و در میدان رزم سری نترس، هشدار برانگیز است. پیشتر گزینه ی ترامپ برای این جایگاه دریاسالار رابرت هاروارد بود، که او نپذیرفت. چرا؟ چرا ترامپ در میان ده ها افسر زبده که به شایسته گی از پس این کار بر می آیند تنها در جستجوی کسانی است که از توانایی های عملیاتی ی بالایی برخورداند و آشنا به منطقه ی آبراه پارس؟ به باور من ترامپ در گفتگوی خود با دریاسالار رابرت هاروارد از اراده ی خود و دولت اَش برای جنگ با ایران سخن گفته است و دریاسالار هاروارد با چنین جنگی که وضع خاورمیانه را از این هم آشفته تر خواهد ساخت ناهمسازوار بوده، از پذیرفتن آن پُست سرباز زده است. هر روز که زمان می گذرد، روشن تر می کردد که جنگ با ایران مانند یک مسأله ناموسی برای ترامپ، ایوانکا و شوهر ایوانکا و دیگر دوستان است.

پ. مهرکوهی

سه شنبه، بیست و کم فوریه ی 2017