شهریار میرزاجانلو – شهروند خبرنگار

باشگاه «نفت» تهران طی فرآیندی عجیب، مخفیانه و با هزار و یک معمای بی پاسخ، از خانواده «گلرخسار» به «حمیدرضا جهانیان» واگذار شده است. نفت تهران به عنوان بدهکارترین باشگاه کنونی فوتبال ایران که وضعیت مدیریتی نامعلومی هم داشت، از شرکت «بهنام پیشرو کیش» گرفته شد تا به مدیرعامل شرکت نفتی «پارس طلاییه» برسد.

پوپولیستی ترین رفتار ممکن، انتخاب فوری «علی کریمی» به جای «حمید درخشان» در قامت سرمربی جدید باشگاه بود. حمید درخشاننیمکت نفت تهران را چند ساعتی قبل از بازی «سوپرجام»، از چنگ علی کریمی درآورده بود. حالا مالک تازه وارد به وب سایت برنامه تلویزیونی «90» گفته است: «ما از بازیکنان نظرخواهی کردیم و همه بازیکنان خواهان بازگشت آقای کریمی بودند.» 
فوتبال ایران یا یک دام بزرگ است برای دستگیر شدن متمولان نزدیک به نظام، یا محفلی برای بزرگ شدن چهره های نظامی و بعد دور شدن دایمی آن ها از حوزه سیاست. نمونه ها فراوان هستند؛ «حسین هدایتی»، غول ورزش ایران یکی از آن ها است. «بابک زنجانی» هم در باشگاه «راه آهن» بازداشت شد. 
سردارها نیز کم تعداد نبوده اند؛ از تیمسار «کریم ملاحی» تا سردار «محمد رویانیان» و «اکبر غمخوار». شاید در فوتبال اروپا، سرمایه گذاری چینی ها، روس ها، اماراتی ها و قطری ها تا حدودی جنبه پول شویی پیدا کرده باشد اما در ایران پول و ثروتی در جریان نیست که سندسازی مالی هم رخ دهد. فقط درِ خروجی باز است و درآمدزایی تقریبا براساس مشکلات قوانین کپی رایت، حق پخش تلویزیونی و فروش بلیت، غیر ممکن به نظر می رسد.

حالا «حمیدرضا جهانیان» در فوتبال ایران چه می خواهد؟ نام او را می توان با شرکت خدماتی «رهستان» که در سال 1381 ثبت شده است، شناخت؛ شرکتی که به صورت خانوادگی اداره می شد. خودش بود و برادرش «حبیب الله» که می خواستند شرکت واردات و صادرات کالا در کیش و قشم داشته باشند. شرکت در اصفهان به ثبت رسید اما نام او از سال 1388 بر سر زبان ها افتاد.

26 اسفندماه سال 1388 مجتمع قضايی امور اقتصادی با انتشار اسامی متهمان پرونده كلاه برداری ‌١٧ميليون دلاری از دو بانک دولتی «صادرات» و «صنعت و معدن»، 14 متهم این پرونده را معرفی کرد. در میان متهمان این پرونده، نام حمیدرضا جهانیان به عنوان مدير عامل شرکت «پتروپارس گلف» هم به چشم می خورد.

«غلامحسین محسنی اژه ای»، سخن گوی قوه قضاییه سه روز بعد در جمع خبرنگاران پیرامون اتهامات این 14 نفر این گونه توضیح داد: «این افراد با نفوذ و مقامات و مسوولان بانک‌های دولتی مبادرت به اخذ تسهيلات و گشايش اعتبار اسنادی مجموعاً به مبلغ ‌١٧ ميليون دلار كردند تا به اعتبار تسهيلات مذکور، کالاهای مختلف وارد کشور كنند.علی رغم دريافت تسهيلات بانکی، هيچ‌ گونه کالايي وارد کشور نشده بلکه مدارک گشايش اعتبار اسنادی شامل پروفروما، بارنامه، اسناد حمل، گواهی بازرسی استاندارد و اسناد تضمين بانک، عموماً جعلی و ساختگی بوده اند.»

حمیدرضا جهانیان اسفند سال 88 محکوم می شود به تحمل شش سال حبس تعزيری، پرداخت جزای نقدی به مبلغ چهار ميليارد و 305 ميليون و 875 هزار ريال در حق دولت، سه سال محروميت از حقوق اجتماعی و رد مبلغ 492 هزار و 100 دلار و 27 سنت در حق بانک صنعت و معدن. یعنی او باید تا اسفندماه سال 91 از هرگونه فعالیت اقتصادی محروم و تا اسفند سال 94 در زندان می ماند.

14 دی ماه سال 1389، «خبرآنلاین» در گزارشی تفصیلی خبر داد که جهانیان در حال تحمل حبس است. خبرگزاری «فارس» اما روز دوازدهم اردیبهشت ماه سال 94 با او به عنوان مدیرعامل شرکت فرآورده‌های نفتی پارس طلاییه و کسی که کلید پرونده توقیف کشتی «مرسک تایگریس»(MV Maersk Tigris) در دست او است، مصاحبه کرد.

جهانیان در این گفت و گو، با کت و شلواری شیک بر تن و کراواتی که به گردن آویخته بود، مقابل دوربین و خبرنگار نشست و گفت این کشتی باحکم دادگاه حقوقی تهران توقیف شده است. او از سپاه تقدیر ‌کرد و افزود نیروهای نظامی ایرانی «ابهت» خاصی دارند که همین باعث شده است «دشمن» جرات حمله به ایران را نداشته باشد.

او باید تا اسفند همان سال را در زندان می گذراند اما ناگهان بدل شد به چهره ای که موفق شده است کشتی مرسک با پرچم جزایر «مارشال» را که تحت حاکمیت امریکا است و متعلق به خطوط کشتی رانی مرسک، متوقف کند.

جهانیان که سال 81 یک شرکت واردات و صادرات ثبت کرده و سال 88 محکوم به دور زدن قوانین بانکی شده و به حبس افتاده بود، حالا مدیرعامل یک شرکت نفتی شده بود؛ شرکت نفتی پارس طلاییه.

دلایل حضور جهانیان در فوتبال کشور را با مرور ساده زندگی او در سال های اخیر می توان درک کرد. شاید با پای خودش وارد یک دام شده باشد. او سال 95 در کنار «عباس رزیجی»، تهیه کننده فیلم «دم سرد» شد. جهانیان لابه لای مصاحبه اش با وب سایت برنامه 90 هم به کارهای فرهنگی خود اشاره کرده و گفته بود پیش از این هم میل خودش به امور فرهنگی را با حضور در سینما و تهیه کنندگی دم سرد نشان داده است.

اردیبهشت ماه امسال او همراه با «رضا ایرانمنش»، بازیگر فیلم های «دفاع مقدس»، یک نشست خبری برپا کرد و مقابل خبرنگاران از میل خود برای کمک به فرهنگ اصیل ایرانی و اسلامی سخن گفت: «زمانی که ما صاحب فرهنگ و علم بودیم و کتاب خانه ها و دانشمندان بزرگ داشتیم، سایر کشورهای مدعی به سمت ما گرایش پیدا کرده بودند. اما متاسفانه اکنون فرهنگ ما به سمت غرب سوق پیداکرده است و پیش از انقلاب اسلامی، فرهنگ ما ذوب فرهنگ غرب شد.»

او لابه لای سخن رانی طولانی خود گفت:«طی سال های اخیر، آن گونه که باید، توجهی به فرهنگ نشد و حضرت امام در وصیت نامه الهی خود به رزمندگان جنگ توصیه کردند پس از اتمام جنگ نظامی و برزمین گذاشتن سلاح ها، سلاح قلم را بردارید و با قلم هایتان درمقابل دشمن به مبارزه ادامه و فرهنگ دفاع مقدس را ترویج و گسترش دهید.»

به این ترتیب داشت اعلام می کرد که آماده است فیلم سینمایی جدیدی برای دفاع مقدس بسازد. اما این همۀ میل وافرش برای دیده شدن نبود. 27 فروردین ماه امسال، «تابناک» خبر از کاندیداتوری حمیدرضا جهانیان در انتخابات ریاست جمهوری داد و او را یکی از تجار موفق ایران معرفی کرد که به این پایگاه خبری گفته بود: «با توجه به مشکلات عدیده اقتصادی و عدم بهره برداری صحیح از منابع و ذخایر عظیم انسانی و ملی، بنده به عنوان یک تاجر ایرانی که سال ها است در حال مطالعه بر روی چالش های موجود در راه رسیدن به فرمایش مقام معظم رهبری در خصوص اقتصاد مقاومتی هستم، بر خود واجب دیدم که در دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری شرکت کنم.»

میل به دیده شدن را به خوبی می توان در این اقدام او دید. در قیاس با او، سایر متمولین تازه وارد به ورزش سعی کردند در ماه های نخست، دور از رسانه ها باشند. برادران «شفیع زاده» در اهواز تا یک سال حاضر به مصحبه با مطبوعات نبودند. حسین هدایتی بیش از سه سال با هیچ رسانه ای حرف نزد. او فقط اخبار بذل و بخشش های بی کران خود در «پرسپولیس» و «استیل آذین» را از طریق واسطه هایش در رسانه ها بازتاب می داد. سال 89 خبرنگار برنامه «دوربین خبرساز» تلویزیون روی سکوهای ورزشگاه «آزادی» او را پیدا کرد و پرسید: «چرا حاضر به مصاحبه نیستید؟»
هدایتی گفت: «اهل خودنمایی نیستم.»

بود ولی در لفافه. بابک زنجانی هم تا پیش از بازداشت، فقط یک بار کنفرانس خبری گذاشت و تمام. حتی خانواده گلرخسار که باشگاه نفت را با 15 میلیارد تومان بدهی روی دست فوتبال ایران گذاشتند و رفتندهم میلی برای هم صحبتی با رسانه ها نشان نمی دادند.

اما حمیدرضا جهانیان در همان ساعات اولیه انتقال مشکوک باشگاه نفت، هفت دقیقه با خبرنگار سایت برنامه 90 گفت و گو کرده است. او مدعی شده که به دلایل امنیتی و قانونی، نمی تواند چگونگی انتقال باشگاه و ضمانت هایی که داده است را شرح دهد!

مدیران سابق باشگاه نفت نسبت به این انتقال به وزارت ورزش و جوانان و نیز فدراسیون فوتبال اعتراض کرده اند. شرکت بهنام پیشرو کیش به عنوان مالک سابق این باشگاه در بیانیه ای نوشته است: «وزارت ورزش، اداره ورزش و جوانان استان تهران، فدراسیون فوتبال، سازمان لیگ و هیات فوتبال توجه داشته باشند تاجیک که در رسانه‌ها از انتقال نفت به پارس طلاییه خبر داده ‌است، چه سمتی به عنوان واگذار کننده دارد؟ او عضو هیات واگذاری نبوده‌ و هر انتقالی با نامه او نمی‌تواند وجاهت قانونی داشته باشد. باشگاه نفت با امضای آقایان "قنبرزاده" و "عماد حسینی" و تایید هیات واگذاری وزارت نفت و دارندگان حق امضا، طبق صورت جلسه های ثبت شده در روزنامه رسمی و ثبت شرکت‌ها، به بهنام پیشرو کیش واگذار شده است و وزارت نفت نمی‌تواند و نباید قانونا و عرفا هر بار با امضای اشخاص متفاوتی، باشگاه نفت را به شرکت‌های مختلف واگذار کند.»

در سوی دیگر، مالک جدید واکنشی نشان داده که حتی سایت «ورزش سه» آن را عجیب دانسته است: «مالک این باشگاه در رسانه خبری خود اعلام کرده است که خردکننده هیمنه امریکا، صاحب تیم فوتبال نفت تهران شد.»

اشاره حمیدرضا جهانیان، به توقیف کشتی مرسک تایگریس است؛ همانی که از او یک قهرمان در خبرگزاری فارس ساخت. هرچند در مصاحبه اش با این خبرگزاری گفته بود که این مساله سیاسی نیست.

ورزش سه در نقد سخنان جهانیان نوشته است: «باید دید مدیری که هیمنه امریکا را خرد کرده، می تواند از پس طلب کاران باشگاه نفت هم بربیاید یا نه؟»

باشگاه نفت با بیش از 15 میلیارد بدهی داخلی و انباشته، یکی از مغروض ترین باشگاه های فوتبال ایران به شمار می رود.