کشتی‌آزاد ایران در راه بازیهای‌آسیایی؛ میانگین‌سنی زیاد، اصلی‌ترین تهدید
محمودرضا گران

 
یک‌ماه پس از خاتمۀ رقابت‌های انتخابی تیم‌ملی، اردوهای تدارکاتی این تیم برای حضور در بازیهای‌آسیایی جاکارتا -که اواخر ماه آگوست برگزار می‌شود- آغاز شده‌است. امسال این مسابقات برای هر رده -بانوان، فرنگی و آزاد- در ۶وزن برنامه‌ریزی شده تا فقط اوزان المپیکی، فرصت حضور در این سطح را داشته‌باشند.
 
مراجعه به سال‌های نسبتا طولانی حضور تیم‌های کشتی ایران در این مسابقات، نشان می‌دهد که همواره چشم مسئولین دستگاه‌ ورزش به مدال‌های کشتی دوخته‌شده و بار بیشترین انتظارها بر روی دوش کشتی بوده‌است. امسال اما با توجه به شرایط نسبتا افت‌کرده بعضی رشته‌های ورزشی نسبتا موفق، تصور می‌شود که سطح توقع‌ها از کشتی بالاتر هم برود هرچند دستگاه نابخرد ورزش ایران -در یک‌ مورد مشخص کمیته ملی المپیک- بودجۀ کشتی را به نسبت دوسال پیش، تا نصف کاهش داده‌اند و یا حتی جوایزی که فقط حواله‌اش را به‌دست قهرمانان کشتی سال‌های پیش داده‌اند را هنوز نپرداخته‌اند اما قهرمانان سایر رشته‌های ورزشی مشمول چنین کم‌لطفی‌ای نشده‌اند. اینها البته هیچ‌کدام دلیلی نمی‌شود که قهرمانان کشتی ما، از میزان تلاش‌شان کم کنند یا بخواهند به‌تلافی این‌همه کم‌مهری، کم‌فروشی کنند که دلیران همیشه افتخارآفرین کشتی، با قلب‌هایشان و برای یک‌لحظه شادکردن ملت -که در قحطی نشاط و سرور و در زیر بار فشار اقتصادی خردکننده به‌سر می‌برند- حاضرند آرش‌وار جان و دل گرو بگذارند.
 
بر مبنای نتایج مسابقات انتخابی تیم‌ملی در اوزان المپیکی رضا اطری (۲۴) حسن مرادقلی (۳۰)، مصطفی حسین‌خانی (۲۹)، حسن یزدانی (۲۳)، علیرضا گودرزی (۳۳ ) و پرویز هادی (۳۱)، ۶ فرد برتر محسوب می‌شوند اما این ترکیب یک‌جای کارش آشکارا لنگ می‌زند. سوای اینکه تعدادی از این نفرات چند سالی از سطح اول کشتی ایران و آسیا دور بوده‌اند، میانگین‌سنی -حدودا ۲۹سال- این نفرات بی‌اغراق زیاد است. با احترام به زحمات این عزیزان، هیأتها و مربیان‌شان اما نمی‌توان این واقعیت تاریخی را نادیده گرفت که هرگاه میانگین‌سنی یک تیم از محدودۀ ۲۶سال فراتر رفت، به‌همان اندازه، شانس کسب موفقیت، کاهش می‌یابد و این عدد نه فقط در مورد ایران، بلکه در بررسی‌ها و پژوهش‌های مختلف مراکز علمی و دانشگاهی به اثبات رسیده‌است. آمار ثبت‌شده در سامانه‌های کمیته بین‌المللی المپیک هم همین اصل را تائید می‌کند.
علیرضا گودرزی ۳۳ساله و حسن مرادقلی ۳۰ساله از سه جهت تهدید محسوب می‌شوند. اول اینکه سالهاست از اردوهای تیم‌ملی و مسابقه رسمی به‌دورند و مشخص نیست به مقررات جدید داوری چه‌اندازه اشراف دارند و آیا تغییرات را درک کرده‌اند. دوم اینکه توان تطابق با شرایط جدید و وزن‌کشی‌های دوگانه صبح‌گاهی‌شان، چه میزان‌است. سومین تهدید اینجاست که در فشار سخت تمرینات اردویی، آیا بدن این‌دو در شرایطی هست که به‌اصطلاح "برگردد" در زمان مسابقات و "خالی‌نکند". شاید اگر در نابسامانی‌های ماه‌های پیش از برگزاری انتخابی تیم‌ملی، فرصت حضور در اردوها و مسابقات "هدف" برای یونس امامی دارنده دو مدال برنز جهانی جوانان و زیر ۲۳سال دنیا در سال گذشته، فراهم می‌شد او حالا با دغدغه‌ای کمتر نفر اول وزن ۶۵کیلوگرم می‌شد. همچنین است اوضاع مجتبی گلیج که با وجود کسب دو مدال طلای جوانان و زیر ۲۳ساله‌های دنیا، همچنان در مصاف‌های داخلی، فاقد اعتماد‌به‌نفس کافی و پراشتباه به‌نظر می‌رسد اما او در میادین خارجی همچون شیری گرسنه، رقبا را له‌ولورده از تشک خارج می‌کند و امروز می‌تواند عصای دست رسول خادم باشد در وزن مهم ۹۷کیلوگرم.
 
واقعیت این‌است که با موجودیت فعلی کشتی ازبکستان -که تیم منتخبی‌است از روسیه و گرجستان- کار کشتی ایران در جاکارتا بسیار دشوار است چراکه طلاهای سنتی ایران در میان‌وزن به‌بالا، حالا مدعیانی بسیار سرسخت پیدا کرده‌است. ماگومد ایبراگیم‌اف دارنده مدال برنز المپیک ریو که در پیشینه‌اش، پیروزی مقابل رضا یزدانی (المپیک ریو) حسین شهبازی (قهرمانی آسیا پارسال) امیر محمدی (جهانی پاریس) و مجتبی گلیج (قهرمانی امسال آسیا) را داراست، گرگ باران‌دیده‌ای است که باید برای تک‌تک ثانیه‌های مبارزه با او حساب‌وکتاب کرد و جنگید. او با تخصصی که در چسبیدن به دست‌‌چپ رقبا دارد، به‌راحتی با اجرای پیش‌انداز از پهلو، لنگ و تندر رقبا را به بند می‌کشد اما اشکال کشتی‌اش اینجاست که ایستا کشتی می‌گیرد و کم‌نفس است. ایبراگیم‌اف ۳۳ساله در شمار حریفان سخت‌جانی است که او را به‌اصطلاح باید "زد تا بیافتد". او را باید آن‌چنان ذله کرد که احساس‌کند "قلب‌اش در دهان‌اش" می‌زند. او با دست‌وپاهای کشیده و اندام ترکه‌ای فقط تا زمانی‌که ارتفاع‌گاردش بالاست، می‌ایستد و می‌جنگد اما رقبای باکلاسی که می‌دانند چگونه او را "تکان بدهند"، "قوس کنند" و درنهایت "ارتفاع گاردش" را پائین بیاورند، باعث برهم‌خوردن نظم گام‌هایش می‌شوند و اینجاست که با عبور از دست‌های او و اجرای زیر دوخم با حداکثر سرعت، ورقۀ شکست را کف دست‌اش می‌گذارند.
 
در وزن ۸۶کیلوگرم و با حضور حسن یزدانی، جای نگرانی‌ای وجود ندارد و می‌توان با توجه به فاصله اختلاف سطح فنی نمایندگان ایران با رقبایی آسیایی، حتی فرصت حضور در این میدان را به کامران قاسم‌پور جوان داد که در ماه‌های اخیر هم قهرمان جام‌ تختی شده و هم فاتح تورنمنت بین‌المللی اوکراین. به این‌ترتیب می‌توان حسن یزدانی را برای رقابت‌های معظم قهرمانی‌جهان -که اواخر ماه اکتبر برگزار می‌شود در بوداپست- مهیا کرد. در فوق‌سنگین اما پرویز هادی اگرچه در مراحل اول و نهایی انتخابی تیم‌ملی بسیار قبراق و باانگیزه کشتی گرفت اما او هماوردی سرسخت همچون داوید موزمانش‌ویلی را پیشِ‌رو دارد که بردن از او کار دشواری است. مودزمانش راست‌گارد، روی خم مخالف به‌درستی و با تخمین مسافت صحیح زیرگیری می‌کند و توان‌اش در تبدیل زیر یک‌خم به دوخم بالاست اما به‌همان نسبت، پای چپش آسیب‌پذیر است. رقبایی که زیر سرتو از خم مخالف را شگرد دارند و راه‌های تبدیل آن به مچ‌پا را اجرا می‌کنند، برای شکست‌دادن او شانس بالایی دارند.
از رقابت‌های قهرمانی‌آسیا امسال، گئورگی ساکاندلیدزه نفر سوم جوانان‌جهان در سال ۲۰۱۰ هم ترجیح داد قید رقابت با گنو پتریاش‌ویلی و پیراهن تیم گرجستان را بزند و با پیراهن تیم‌ملی قطر در صحنه حاضر شود. او را نباید از نظر دور داشت که حالا و با کسب مدال نقره آسیا، انگیزه‌هایی بیشتر هم به‌دست آورده‌است. در سبک‌وزن رضا اطری حالا باتجربه‌تر از گذشته، اگر به حرکت آرام و البته کند پیشرفت‌اش ادامه بدهد، برای قرارگرفتن بر روی یکی از سکوها کم‌شانس نیست اگرچه در این وزن کشتی ایران حسرتی ۲۸ساله را احساس می‌کند و مدال طلایی که در بازیهایی‌آسیایی ۱۹۹۰ پکن نصیب اویس ملاح دلاور شد و دیگر راهی به اردوی ایران نیافت. در وزن ۷۴کیلوگرم مصطفی حسین‌خانی در شرایطی در مسابقات قهرمانی‌آسیا امسال مدال برنز گرفت که به‌ویژه پس از پیروزی انتقامی‌اش مقابل بکزاد عبدالرحمن‌اف ازبکی و نفر سوم دنیا، انتظار می‌رفت قهرمان شود اما در دام موسلیم اِولویف قرقیزی و روسی‌الاصل گرفتار شد. مصطفی امروز در ۲۹سالگی از مردان باتجربه کشتی ماست هرچند شوربختانه در مبارزه‌های او عنصری که کمتر یافت می‌شود همین استفاده از تجارب گذشته‌است و او بارها در واپسین ثانیه‌ها، کشتی برده را واگذار کرده‌است. در این وزن نفرات خوب و درحال پیشرفتی همچون حسین الیاسی، بهمن تیموری و حمیدرضا زرین‌پیکر به‌یکباره و با تولد وزن ۷۹کیلو به وزن جدید رفتند و هیچ‌کس با خود فکر نکرد در وزن جدید و با حضور امید حسن‌تبار، عزت‌اله اکبری و علیرضا قاسمی چقدر شانس موفقیت وجود دارد و البته این بی‌توجهی‌ها از ضعف مدیریتی و بی‌ثباتی‌های ماه‌های اخیر کشتی ماست.

منبع:پژواک ایران


محمودرضا گران

فهرست مطالب محمودرضا گران در سایت پژواک ایران 

* درد بی‌درمان ندانستن  [2020 May] 
* باقر یخ‌کشی پدیده‌ای بی‌مهار؛ شکست بزرگان و درخشش جوان‌‌ترهای کمتر دیده‌شده در جام یاشار دوغو   [2018 Jul] 
* یک قهرمان در همه‌حال باید احساس سرداری کند   [2018 Jul] 
*با استعفای احتمالی رسول خادم، چه کسی نماینده ایران در فدراسیون‌جهانی‌کشتی خواهد شد؟   [2018 Jul] 
*کشتی‌آزاد ایران در راه بازیهای‌آسیایی؛ میانگین‌سنی زیاد، اصلی‌ترین تهدید   [2018 Jun] 
*سرمایه‌سوزی کشتی ایران و اتلاف وقت با فرصت‌دادن به ابراهیم امامیِ قاضی‌القضات  [2018 May] 
*تا نگردی آشنا زین پرده رمزی نشنوی/ گوش نامحرم نباشد جای پیغام سروش  [2018 May] 
* آقایان پیر و سیر، از زمان بازنشستگی‌تان هم گذشته  [2018 May] 
* حلقۀ گم‌شده‌ی کشتی ایران؛ جوانان زیر ۲۳سال  [2018 Apr] 
*تیغ تیز سانسور بر سر خانواده رسانه و کشتی  [2018 Mar] 
*سیمای نازل و فروپاشی اخلاقی یک قهرمان سوخت‌شده   [2018 Mar] 
*به یاد و خاطرۀ زنده‌نام ابوالفضل انوری   [2018 Feb] 
*دروغ‌گویی سیستماتیک، کنتور نمی‌اندازد  [2018 Feb] 
*بازی برد-برد مامیاش‌ویلی، خودزنی به‌سبک ایرانی  [2018 Jan] 
*شاگردان شایسته‌‌ی حمید باوفا؛ تاریخ‌ساز و طلایی‌تر از طلا  مسعود شجاعی و احسان حاج‌صفی فرزندان شایسته‌وشجاع ایران‌زمین  [2017 Aug] 
*کلیدِ گم‌شده‌ی کشتی ایران  [2017 Aug] 
*هیچ کیمیاگری نتوانسته که مس را طلا کند   [2017 Jul] 
*سنگینی مصیبت‌بار سایه‌ی سلیقه‌ی سخیفِ سیمای میلی  [2017 Jul] 
* سایه روشن‌های زندگی استاد عطاء بهمنش  [2017 Jun] 
*«داوران ترسو و فاقد تفکر حرفه‌ای ، آفت بزرگ کشتی ایران»  [2017 Jun] 
*«خبرنگاران ورزشی زرد، دروغ‌پردازان رسانه‌های عاشق کلیک»   [2017 May]