همانطور که هر مخالف دموکرات  رژیم جمهوری اسلامی  بخوبی می داند ، نظام ولایی ج.ا. در طی 40 سال اخیر از هیچ فریب و ترفند و جنایتی در ضربه زدن به مخالفانش کوتاهی نکرده است. این مجموعه جنایتکار و ددمنش بهتر از همه ما به این امر واقف بودند که با حذف رهبران خوش فکر و محبوب در آینده قادر خواهند بود تا از پراکندگی نیروهای تحت امر رهبران مقتول شان بیشترین ضربه را در راه نفوذ و گسترش آنها در درون توده های مردم  بر پیکر اپوزیسیون وارد سازند. هم اینک ما شاهد به ثمر نشستن و میوه دادن این سیاست مزورانه رژیم هستیم یعنی هر شخص یا گروه سیاسی مقیم خارج از کشور به عوض حمایت از ایده بزرگ سازی حجم اپوزیسیون دموکراتیک و سکولار و رفتن به سمت ائتلاف نیروهای  برانداز ، دائما" از دیگری ( شخص دیگر ، گروه دیگر ) انتقاد های مخرب میکنند و در عمل خودشان به هیچ تشکل و سازمانی هم نمی پیوندند.

در چند ماه اخیر که هموطنان ما جانشان را بدستشان گرفته و علیه حکومت به تظاهرات خیابانی پرداختند تعدادی از این دوستان که معمولا و به غلط مبارزه را تنها در مقاله نویسی و مصاحبه خلاصه میکنند شروع به حمله نمودن به افراد دیگر( که به غلط آنها را رقیب خود میدانند) کردند که تنها گناهشان این بود که سعی کرده بودند کنفرانس ، همایش و تشکل های سیاسی در جهت همگرایی مخالفان رژیم ترتیب دهند . متاسفانه متکلم وحده بودن از عادات دیرین ما ایرانیان هست یعنی ما وقتی تنها حرف میزنیم از نتیجه گیری هایی که در آخر حرفهایمان می گیریم به آرامش می رسیم و بدین طریق حس برتر بودن کرده و خود را تنها آلترناتیو رژیم می پنداریم.

دریغ از اینکه مبارزه یک کار جمعی هست و بدون همکاری دیگر گروههای سیاسی دموکرات و برانداز امکان موفقیت در حد صفر خواهد بود. در چند ماهه اخیر که شاهد تحرک زیاد وزارت امور خارجه ایالات متحده آمریکا بر علیه رژیم اسلامی تهران هستیم شایسته بوده و هست که سیاسیون و روشنفکران مخالف رژیم از حداکثر توان و انرژی خود برای بهره برداری از فرصت نادر و مغتنمی که ایجاد شده است استفاده کنند و رژیم را در موضع تدافعی و ضعف قرار دهند اما متاسفانه در کمال ناباوری و حیرت ، کاملا همسو با سیاستهای تفرقه افکنانه نظام  جنایتکار و قاتل مآب ج.ا.  رفتار نمودند و همانند ایام آغازین انقلاب 57 ، با چشم و گوشهای بسته و دهانهای تا حلق باز و طرح نابجا و بی مورد واژه هایی نظیر امپریالیسم ، بورژوازی ، بیگانگان ... علیه سیاستهای کاملا همسو آقای ترامپ با خواسته های ضد رژیم مردم ایران  اخلال ایجاد کردند .

رفتاری که مردم ایران طی 40 سال اخیر از عمده طرفداران چپها ، مجاهدین خلق و تعدادی از چپهای مذهبی شاهد بودند از جنس همان افرادی اند که در مقابل دولت لیبرال و دموکرات شادروان بختیار حداکثر رفتار کینه توزانه  از خود نشان دادند ودر هموار کردن ورود آقای خمینی به کشور و مستقر نمودن نظام اسلامی زحمات زیادی را کشیدند و شوربختانه هم اکنون نیز معرکه گردان رسانه های فارسی زبان هستند. اما مردم ایران همچنان که مجاهدین خلق ، توده ای ها و مذهبی های هم جنس حکومت فعلی را می شناسند و آنها را بر ضد دموکراسی و سکولاریسم معرفی میکنند ، افراد و گروههای سالمی را هم که هیچ دخالتی در جنایات این رژیم نداشته اند را نیز می شناسند و در شعارهای تظاهرات خودشان هم به صراحت آنها را معرفی میکنند.

هم اینک آقای رضا پهلوی محتمل ترین گزینه ایست که هم مورد وثوق اکثریت جامعه معترض ایرانی است و هم دموکراسی و سکولاریسم و ملی گرایی را در حد قابل قبولی داراست و شایسته است اپوزیسیون ملی و دلسوز ایرانی با اتحاد و ائتلاف حول محور ایشان هم پاسخ مناسبی به خواسته های مردم ایران بدهند و هم ضریب موفقیت  خود را در مبارزه علیه رژیم و براندازی ملایان به حداکثر مقدار خود برسانند. بدیهی هست که در درون اپوزیسیون میتوان شخصیتهای مجرب و دموکراتیک تری را نام برد اما مسئله اینجاست که این گزینه های ما بایستی از پایگاه و شهرت و محبوبیت چند ده میلیونی برخوردار باشند تا بتوانند مردم ایران را علیه نظام خونخوار اسلامی مدیریت و رهبری نمایند. لذا چون در میان اپوزیسیون هیچ گزینه ای به اندازه آقای رضا پهلوی از چنان امتیازی برخوردار نیست و بالطبع شانس پیروزی اش به مراتب کمتر از ایشان هست لذا وظیفه همه ماست که با این حساب سرانگشتی مبتنی بر منطق و عقلانیت از ایشان حمایت حداکثری نموده و بتوانیم ضمن حفظ مرام و حزب مطبوع خویش از این گردنه خطیر و حساس به سلامت عبور نماییم.

هم اکنون ملت ایران منتظر اپوزیسیون خارج از کشورند که به دور از تشتت و پراکندگی و سخن پراکنی های پوچ و بی ثمر، رهبری متبلور شده در شعارهای مردم را برگزینند و در زمان کوتاهی به بازسازی مجموعه بزرگی از اپوریسیون دموکرات و سکولار اقدام نمایند. در ماههای اخیر امثال آقایانی نظیر اسماعیل نوری اعلا و حسن اعتمادی (رهبران تشکل سکولاردموکراسی ایرانیان) و فواد پاشایی و شاهین فاطمی (از رهبران حزب مشروطه پادشاهی)که یارگیری مناسبی برای گروه سیاسی و تشکلهای مطبوعشان  با تشکیل جلسات پی در پی فراهم آوردند و یا شخصیتهای مبارزی نظیر منوچهر رزم آرا و علی شاکری زند که حول افکار بلند شادروان بختیارو نهضت مقاومت ملی ایران  گام برداشتند قابل تقدیرند. و نهایتا" از تمامی عزیزانی که علیه فریبکاریها و ظلم و ستم جمهوری اسلامی بر علیه مردم ستمدیده ایران به افشاگری و تحلیلهای آزادیخواهانه پرداختند از قبیل رحیم شریفی ، ایرج مصداقی ، مهدی اصلانی ، حسن داعی ، بهرام بهرامیان ، سعید بشیرتاش ، رضا پرچی زاده ، پرویز دستمالچی ، سعید بهبهانی ، حسین علوی ، علی جوانمردی ، اسماعیل یغمایی ، سیامک شجاعی ، بهرام چوبینه ، علیرضا نوریزاده ، رضا تقی زاده ، عبدالستار دوشوکی ، همن سیدی ، حسین فرجی ، جمشید اسدی و دهها روزنامه نگار شریف دیگر بایستی تقدیر و قدردانی باشکوهی در فردای آزادی ایران بعمل آورد که همواره دنبال آزادی ایران از چنگال خون آلود آخوندها و رهایی مردم از زندان جمهوری اسلامی بوده اند. 

منبع:پژواک ایران