روز دوشنبه ۲۰ اسفند اما خبر اعدام یک پدر و پسر در زندان مرکزی بیرجند منتشر شد. این دو زندانی به اتهام انجام جرائم مرتبط با مواد مخدر به اعدام محکوم بودند. آنان ۵۰ ساله و ۲۰ ساله بودند.

یک منبع مطلع به سازمان حقوق بشر ایران گفته است:

«این دو زندانی که نسبت پدر و فرزندی با هم داشتند از سال ۹۱ به اتهام حمل مواد مخدر به بند ۱۰۵ زندان بیرجند منتقل شده بودند اما تاریخ بازداشت ایشان را کسی نمی‌داند.»

مشخص نیست چرا در بازبینی پرونده‌های محکومان به اعدام و حبس ابد مواد مخدر، حکم این پدر و پسر به حبس تبدیل نشده است.

نام و هویت این دو از سوی سازمان حقوق بشر ایران احراز و اعلام شده است.

این دو زندانی از سال ۱۳۹۱ در این زندان بوده‌اند اما قتل دو پلیسی که در گزارش پایگاه خبری پلیس به آن اشاره شده، سال گذشته اتفاق افتاده است و به همین دلیل شواهد و مدارکی در دست نیست که نشان دهد سه اعدام اعلام شده از سوی منابع رسمی، در بر گیرنده دو اعدام غیر‌رسمی روز دوشنبه است.

علاوه بر این اعدام‌ها اما روز یک‌شنبه ۱۹ اسفند نیز یک زندانی در زندان مرکزی زاهدان اعدام شد که برخی منابع خبری از او به عنوان عضو سابق تیم ملی کیک ‌بوکسینگ ایران نام برده‌اند.

حبیب‌الله سربازی، فعال حقوق بشر بلوچ درباره این اعدام گفته است:

«ابراهیم گرگیج ورزشکار بوکسور که به اتهام قتل حکم اعدام دریافت کرده بود، اعدام شده است. او را روز چهارشنبه ۱۵ اسفند برای اجرای حکم به قرنطینه منتقل کرده بودند. بستگانش گفته‌اند که او در یک درگیری برای حمایت از یک شهروند مرتکب قتل غیر‌عمد شده بود.»

ابراهیم گرگیج در سال ۱۳۹۰ به اردوی تیم ملی کیک بوکسینگ کشور دعوت شده بود. او سال ۱۳۹۱ به اتهام قتل عمد بازداشت شد.

گرگیج ۳۳ساله، متاهل و دارای دو فرزند بود.

اعدام ابراهیم گرگیج از سوی منابع رسمی و رسانه‌های داخل ایران اعلام نشده است.

مطابق ماده ۲۱ آیین‌نامه نحوه اجرای احکام اعدام، رجم، صلب، قطع یا نقض عضو، «خبر اجرای حکم با ذکر نوع جرم و خلاصه رای دادگاه» باید در روزنامه‌ها منتشر شود. در غیر این‌صورت اعدام‌های اعلام نشده در زمره «اعدام‌های مخفیانه» قرار می‌گیرند.

اعلام نشدن اعدام‌ها و شفاف نبودن سیستم قضایی ایران در صدور و اجرای احکام اعدام که با قوانین داخلی جمهوری اسلامی نیز در تضاد است، خبر رسانی دقیق درباره اعدام‌ها در ایران را دشوار کرده است.