خون مورسی از خون چه کسانی رنگین تر است؟
منوچهر تقوی بیات

در فرهنگ ایران کشتن مردم به هیچ روی و به هیچ بهانه ای پذیرفتنی نیست. فردوسی توسی اندیشمند بزرگ ایرانی نیز در بیش از هزار سال پیش گفته است که:

« مَکُش مورکی را که روزی کَش است
که او نیز جان دارد و جان خَوش است »

سعدی نیز گفته ی فردوسی را به گونه ای دیگر آراسته و گفته است:

« میازار موری که دانه کش است 

که جان دارد و جان شیرین خَوش است»

این به آن معناست که از نگاه فردوسی و فرهنگ ایرانی شکنجه، آزار و کشتن مردم ناروا و ناپذیرفتنی است تا جایی که فردوسی در داستان رستم و سهراب کشتن هر ناشناسی چون سهراب را کشتن فرزند می داند و رستم را برای چنین کاری بسیار سرزنش و بی آبرو می کند. بگذریم از آن که برخی از هم میهنان ما با یدک کشیدن پاژنامه های دهان پرکن دکتر و پروفسور، بدون آن که دریافت درستی از فرهنگ ایرانی و فردوسی داشته باشند، گفتار فردوسی را با دانش ناچیز خود می سنجند و هر ناروایی را به فردوسی می چسبانند بی آن که از ژرفای اندیشه و فلسفه ی فردوسی آگاهی داشته باشند. سیاوش کسرایی شاعر میهن دوست روز گار ما مانند بسیاری از سرایندگان فرهنگ پارسی و ایرانی، همین سخنان فردوسی و سعدی را با دریافت درست از فرهنگ پارسی چنین سروده است. «... اما من غمین گل های یاد کس را پرپر نمی کنم من مرگ هیچ عزیزی را باور نمی کنم... ».

من هم بر پایه ی آموخته هایم از فرهنگ ایرانی و آنچه در بالا گفتم، مرگ مردم را نمی پسندم. از نگاه من نیز هر کسی عزیز و گرامی است و کشتن او ناروا و ستم است. مرگ محمد مورسی رهبر اخوان المسلمین و رییس جمهور پیشین مصر، هم مرگ گونه ای از مردم است. من اما اخوان المسلمین را هم مانند فداییان اسلام ضد اسلامی و ضد انسانی می دانم. با کنکاش و ژرف نگری در تاریخ خاورمیانه و ایران، با جنایت ها و خیانت هایی که اینگونه مسلمین انجام داده اند، درمی یابیم که واژه های اخوان(برادران)، مسلم، فدایی و اسلام را بر ضد مردم و بر ضد اسلام به کار برده اند. کشتن مردم با هر بهانه ای، کشتن است و کشتن؛ ددمنشی و ضد زندگانی و ضد مردمی است. نواب صفوی، خلیل طهماسبی، خمینی، خامنه ای، مورسی و این گونه کسان به راستی ناکسان و دشمن مردمانند. داوری دین و آیین مورسی و کسانی مانند او کار من نیست اما من بر پایه ی آنچه دیده ام و آزموده ام به باور من، مورسی نه به راستی مسلم بود و نه به راستی از برادران مسلمین بود. ما نباید مسلم بودن مورسی را راستین بدانیم و نه برادری اش را با مسلمان ها و انسان ها باور کنیم. مورسی هم گونه ای نامسلمان مانند خمینی بود. امروز دیگر مسلمان های راستین برپایه ی ستم ها، دروغ ها و مردمکشی های خمینی و خامنه ای و دیگر آخوندها باید دانسته باشند که چرا او مسلم نبود و ما نباید او را انسان و از مردم بدانیم. گفتار و کردار و شیوه ی اندیشه ی مورسی هم نشان داده است که او هم کیش خمینی و یا خامنه ای بوده است. به هر روی کشتن کسی چون مورسی هم نادرست و نارواست.

اما چرا ناگهان خون مورسی از خون مردمان مصر و مردمان رنجدیده و آزاده جهان ارزشمندتر و گرانبها تر شده است؟  همه می دانند که پیش از مرگ مورسی و پس از مرگ او میلیون ها جوان آزادیخواه و مردم دوست را در زندان های سراسر جهان کشته اند و می کشند، کسی از سیاستمداران جهان به روی خود نیاورده و سخنی در پشتیبانی از آن ها نگفته است اما اکنون که مورسی مرده یا کشته شده است، برخی از سیاستمداران جهان، مرگ او را طبیعی ندانسته اند. رجب اردُگان رییس جمهور ترکیه مورسی را شهید نامید و دیکتاتورهای مصر را درباره ی کشته شدن او مسئول دانسته و می گوید که باور نمی کند که مورسی به مرگ طبیعی مرده است. روپرت کول ویل سخنگوی کمیته حقوق بشرسازمان ملل متحد می گوید؛ همه ی مرگ های ناگهانی که در زندان ها رخ می دهد باید از سوی یک سازمان مستقل بی طرف بررسی شود، البته اگر چنین کاری را سازمان ملل انجام دهد بسیار ارزشمند و خجسته است. اگر سازمان ملل قتل های سیاسی را ممنوع کند و یا دادگاهی برای رسیدگی به چنین مرگ هایی برپا کند پسندیده و دادگسترانه است.

آیا دستگاه حقوق بشر سازمان ملل و آقای روپرت کول ویل از مرگ دلخراش جوان ۲۱ ساله علیرضا شیرمحمدعلی که گناهش نوشتن در فضای مجازی بوده، خبر دارند و آیا درباره ی او سخنی گفته اند. مرگ مورسی به هر شیوه و به هر روی در برابر چشم جهانیان، سیاستمداران، دستگاه های سخن پراکنی، در بهترین بیمارستان ها و زیر نظر پزشکان و در آرامش انجام گرفته است. اما علیرضا شیرمحمد علی را دو چاقو کش آدمکش پیشینه دار در برابر چشم خونخوارترین زندانبان ها و در فضایی دهشتناک، کشته اند و بیمارستان و پزشکی هم در کار نبوده است. این کارها برای آن است که فضای زندان ها راترسناک تر کنند تا زندانیان از ترس نتوانند از حقوق خود دفاع کنند و کسی در جهان از مرگ آنان با خبر نشود. خبرنگاران، آزادیخواهان ایران، دوستان و پدر ومادر علیرضا اگر گلوی خود را هم با فریاد و شیون پاره کنند صدایشان به کمیته ی حقوق بشر سازمان ملل نخواهد رسید. تازه اگر برسد چه خواهد شد؟ آیا مگر نسرین ستوده که کاری بجز دفاع از حقوق بشر نکرده چه سرنوشتی دارد؟ جان نسرین ستوده سال هاست که در خطر است و همه ی جهانیان و دستگاه های حقوق بشر هم از آن خبر دارند. نسرین ستوده و علیرضا شیرمحمدعلی نیز مانند هزاران هزار زندانی جمهوری اسلامی و میلیون ها ایرانی اسیر و همچنان محکوم به مرگ هستند و حقوق بشر نیز کارش تماشا کردن و گاه گاهی سخن های پریشان گفتن است.

منوچهر تقوی بیات

استکهلم ـ دوم تیرماه ۱۳۹۸ خورشیدی برابر با ۲۳ ژوئن ۲۰۱۹ میلادی

  

 

   

 

منبع:پژواک ایران


منوچهر تقوی بیات

فهرست مطالب منوچهر تقوی بیات در سایت پژواک ایران 

*تفسیر غزل ۳۶۴ دیوان حافظ  [2024 Mar] 
*کشتن مردم به هر بهانه ای درنده خویی است!  [2024 Feb] 
*آزادی گرفتنی است!   [2024 Jan] 
*غوغای جهانی نرگس محمدی و بانوان ایرانی  [2023 Dec] 
*باید کاری کرد، باز گو کردن مصیبت ها بس است!  [2023 Dec] 
*حافظ راهنمای اهل کرم  [2023 Dec] 
*ز هر طرف که شود کشته سود اسلام است!  [2023 Nov] 
*دموکراسی، حزب، قانون  [2023 Sep] 
*در باره ی حزب، جبهه و کنگره ملی  [2023 Jul] 
*دومین نشست سالانه حزب سوسیال دموکرات و لائیک ایران گزارشی از یک پیروزی [2023 Jun] 
*پرنده ی فلزی و انقلاب در ایران  [2023 Jun] 
*شستشوی مغزی ابزار فریب توده ها  [2023 Jun] 
*فریاد، فغان و ناسزا به خامنه ای، خمینی و الله...  [2023 May] 
* آسیب شناسی و درمان بیماری میهن ما  [2023 May] 
*برگی غم انگیز از تاریخ ایران  [2023 Mar] 
*از کف خیابان تا کنگره ی ملی موقت ایران  [2023 Feb] 
*چرا نمی توانیم سازمان یا حزب بسازیم؟  [2023 Feb] 
*آیا در ایران، پس از این توفان، نسیم آزادی خواهد وزید؟  [2023 Feb] 
*گند آن سخن!  [2023 Feb] 
*آزادی، حزب و دموکراسی!  [2023 Jan] 
*چرا انقلاب ها در ایران پیروز نشده اند؟  [2023 Jan] 
* فرهیختگان ایران پیروز خواهند شد  [2022 Dec] 
*چرا کنگره ملی؟ و چگونه؟  [2022 Dec] 
*امروز چه باید بکنیم؟  [2022 Dec] 
*راه برون رفت از بن بست  [2022 Nov] 
*نامه سرگشاده به ملت ایران و به آقای حامد اسماعیلیون  [2022 Nov] 
*جبهه ای به گستردگی سراسر ایران/ کوچه به کوچه کو به کو  [2022 Oct] 
*در ایران سندیکاها شایسته ترین نمایندگان زحمتکشان هستند  [2022 Oct] 
*دولت موقت چیست و کی برپا می شود؟  [2022 Oct] 
*راه رهایی میهن ما خرد جمعی است  [2022 Sep] 
*حافظ در کوچه ی رندان  [2022 Sep] 
*به یاد پرویز رجایی که در سی ام تیر کشته شد  [2022 Jul] 
*حافظ دلداده ی صحبت جانان  [2022 Jul] 
*قران و دین؛ دام بندگی و اسارت ما ایرانیان است  [2022 Jul] 
* ملت ایران می تواند حکومت اسلامی را سرنگون کند  [2022 Apr] 
*سوسیال دموکراسی و لائیسیته؛ راهی به آزادی و آسایش مردم  [2022 Apr] 
*پیروزی چهارشنبه سوری!  [2022 Mar] 
*پندهای رندانه ی حافظ  [2022 Mar] 
*راه های مبارزه با حکومت اسلامی دست نشانده و دیکتاتور کدامند؟  [2022 Feb] 
*آیا اعتراضات صنفی فرهنگیان می تواند حزب آموزگاران را پدید آورد؟   [2022 Feb] 
*حافظ عاشق مردم، رند ازلی   [2022 Jan] 
*حزب سوسیال دموکرات و لائیک ایران (همسازی ملی جمهوری خواهان) چیست و چرا ؟   [2021 Dec] 
*حافظ در محراب (مهراب)   [2021 Nov] 
*مقام حافظ در راه عشق   [2021 Sep] 
*پس اپوزیسیون کجاست؟   [2021 Aug] 
*حافظ و صوفی باز خوانی غزل ۴۷۴  [2021 Aug] 
* عشقت رسد به فریاد  [2021 Jun] 
*خامنه‌ای آدمخوار از ضحاک خونخوارتر است  [2021 May] 
*حافظ و دکتر مصدق غزل ۴۴۹   [2021 May] 
*دستگیرشد، زندانی شد، کشته شد!  [2021 Apr] 
*خامنه‌ای خائن همه‌ی ایران را به چین می‌فروشد!   [2021 Mar] 
*اسفند ماه؛ ماه زنده ماندن و جاودانه شدن دکتر مصدق   [2021 Mar] 
*حافظ؛ عاشق و رند و می‌خواره  [2021 Mar] 
*ساقی بیار باده که ماه صیام رفت  [2021 Jan] 
*دایی جان ناپلئون برائت جنایات انگلیس و نوکرانش در ایران  [2021 Jan] 
*جشن کریسمس یادگاری از آیین مهر ایرانی  [2020 Dec] 
*استبداد استعماری و مردمان زیر ستم  [2020 Dec] 
*حافظ خدمت به رندان را به بهشت ترجیح می دهد عافیت چشم مدار از من ‌میخانه نشین! غزل ۳۰۷ [2020 Nov] 
*باده‌ی صبوحی و نماز صبح   [2020 Nov] 
*ترس به جان خامنه ای و روحانی افتاده است   [2020 Oct] 
*غزل ۲۸۹حافظ؛ همنشین رندان، سربازان و جانبازان   [2020 Oct] 
*دموکراسی و آزادی چگونه به دست می آید؟  [2020 Sep] 
*سرنگونی یا گذار؟  [2020 Aug] 
*حافظ و خرقه پوشان غزل ۳۷۹   [2020 Jul] 
*برای جوانان میهنم و دوستداران حافظ  [2020 Jun] 
*حافظ رند و فَتویٰ خرد  [2020 Jun] 
*به نظر شما کی از همه خائن‌تر بوده ... «کلاً مثلاً روشنفکرها؟» تو، سالومه!   [2020 May] 
*مایک پمپئو درباره ی خلیج فارس یا دروغ پراکنی می کند یا بی سواد است؟   [2020 May] 
*واپس ماندگی، سزاوار ملت ما نیست  [2020 Apr] 
*غزل ۳۶۶ صدای سخن عشق   [2020 Apr] 
*مشروطه با همراهی مشروعه، راه را بر آزادیخواهی بسته است!   [2020 Mar] 
*با نابسامانی میهن مان؛ چه باید کرد؟  [2020 Jan] 
*جشن کریسمس یادگاری از آیین مهر ایرانی   [2019 Dec] 
*حافظ رند و واعظ نامسلمان غزل ۲۰۰   [2019 Dec] 
*تروریست های حاکم بر ایران درنده تر و بیرحم تر از هر اشغالگری هستند!  [2019 Nov] 
*در همه ی جهان صاحبان قدرت از مردم می هراسند ‏  [2019 Oct] 
*نه می بخشیم و نه فراموش می کنیم!  [2019 Oct] 
* سخنی درباره ی« جامعه شناسى نخبه كشى»   [2019 Aug] 
*خون مورسی از خون چه کسانی رنگین تر است؟   [2019 Jun] 
*هیولای جنگ بر فراز ایران  [2019 Jun] 
*و امروز چه باید کرد؟  [2019 May] 
*برای رهایی مردمان میهنان مان از بدبختی، چه باید کرد؟   [2019 Apr] 
*چرا ما نمی توانیم به آزادی و استقلال دست بیابیم؟  [2019 Mar] 
*پهلوی ها؛ غیر مستقل، قانون شکن و ضد حقوق بشر بودند  [2019 Feb] 
*هُشدار درباره ی پیام های بی نام و نشان!‏  [2018 Dec] 
*ملی مذهبی ها و راه مصدق  [2018 Nov] 
*کوروش و حماسه‌ی کوراوغلو  [2018 Oct] 
*لائیسیته یا آزادی از دین  [2018 Sep] 
* استبداد دینی ی امروز، نتیجه ی استبداد سلطنتی است   [2018 Sep] 
*نقش دین و مذهب در تاریخ  [2018 Aug] 
*رضا خان اجرا کننده ی قرارداد ۱۹۱۹ رویداد شگفت انگیز اکتبر ۱۹۱۷ در ایران [2018 Jun] 
* حزب چپ ایران یا اتحاد فدایی ها؟  [2018 Apr] 
*دوازدهم فروردین روز فریب ملت ایران  [2018 Apr] 
*فدرالیسم؛ کلاهی که برای سر ما ایرانیان گشاد است!   [2018 Mar] 
*جبهه ملی یک مفهوم فلسفی است!   [2018 Mar] 
*انقلاب راهی برای دستیابی به حقوق شهروندی و حق حاکمیت ملی  [2018 Feb] 
*درباره ی سخنرانی و گفتگو در کلن آلمان، پیرامون جنبش سراسری در ایران   [2018 Feb] 
*تفاوتی هست یا نیست؟  [2018 Jan] 
*در باره ی «کارزار حاکمیت ملی و مردمی در ایران»  [2017 Nov] 
*چرا ما و مردمانِ میهن ما به چنین روزِ سیاهی دچار شده‌ایم؟ چاره‌ی رهاییِ میهنِ ما از چنین بن‌بستی چیست؟   [2017 Sep] 
*علی گدا در «مأموریت آزار مردم»   [2017 Aug] 
*کدام ملت بدون تغییر حکومت مشکل خود را حل کرده است؟  [2017 Jun] 
*نامه ی سرگشاده به آقای محمد رضا عالی پیام؛ آقای هالو   [2017 Apr] 
*پهلو‌ی‌ها هم مانند جمهوری‌اسلامی ننگ تاریخ ایرانند  [2017 Mar] 
*فال در دیوان حافظ  [2017 Feb] 
*سیاسی شدن یا خرد ورزیدن؟  [2017 Jan] 
*کودتای ترکیه هدیه ی الهی بود!  [2016 Jul] 
*یادداشتی بر یادداشت خسرو سیف  [2016 May] 
*«حکومت اسلامی»، نیکلا هِنَن، خبرنگار فرانسوی اسیر شده را آزاد کرد!  [2015 Dec] 
*ملی می تواند ناسیونالیست نباشد!  [2015 Jun] 
*غزل ۹۴ ؛ عشق بیکران حافظ به مردم   [2015 Apr] 
*آقای محمد امینی! ما فاتحان شهرهای رفته بربادیم.   [2014 Dec] 
*میهن دوستی دکتر محمد مصدق  [2014 Dec] 
*فیلم بزرگداشت دکتر مصدق در احمدآباد؛ ۱۴ اسفند ۱۳۵۷  [2014 Dec] 
*خودی ها و خودمانی ها، نگاهی به «جامعه شناسی خودمانی»  [2013 Nov] 
*کودتاهای ویرانگر؛ شکستی سه گانه  [2013 Aug] 
*آیا جبهه ملی آرزویی دست نیافتنی است؟  [2013 Aug] 
*آش ملاعلی یا انتخابات؟  [2013 Jun] 
*کالای خارجی دشمن اصلی ما ایرانیان است  [2012 Sep] 
*میعادگاه عاشقان ایران !   [2011 Sep] 
*آیا آزادی و استقلال ما با شیوه ی اندیشیدن و زندگی ما کار دارد؟  [2011 Apr] 
*جنبش سبز و کیستی ملی و ایرانی ما   [2011 Jan] 
*حافظ رند ازلی  [2010 Nov] 
*چرا با خرد جمعی خود برای نگهبانی جان و آزادی خود، هم پیمان نمی‌شویم؟   [2010 Oct] 
*آزادی که نباشد نه استقلال هست و نه عدالت !  [2010 Oct] 
*حافظ رند و شیخ پشمینه پوش (غزل ۴۳۸ )  [2010 Jun] 
*توطئه ی رد «تئوری توطئه»  [2010 Apr] 
*جنگ برای مردم ما نکبت و برای دشمنان ملت ایران نعمت است !   [2010 Feb] 
*دکتر مصدق ملی بود و به ملت ایران باور داشت، نه به ولایت فقیه !   [2009 Dec] 
*۲۸ مرداد ۳۲ نخسین سنگ بنای انقلاب سبز   [2009 Aug] 
*دو دزد رأی مردم را دزدیدند! دزد سوم را با چشم خرد و دیدگان بیدار، هوشیارانه بپاییم ! ؟ [2009 Jul] 
*اندیشیدن به سرنوشت مردم ایران  [2009 Jun] 
*خیمه شب بازی تکراری و محمد ملکی گلادیتوری گرفتار در قفس درندگان وحشی  [2009 May] 
*محمود دولت آبادی زنده بودن خود را اعلام کرد !  [2009 May] 
*حافظ صاحب نظر؛ رند نظر باز!  [2009 Mar] 
*مسئله ی حزب و حکومت های دست نشانده در ایران  [2008 Apr] 
*دانشجویان چپ ، دانشجویان راست  و پیام دکتر مصدق! [2007 Dec]