انوجانم

مانوشك نازنين 

بابك عزيز 

با اندوه فراوان خبر سفر ابدى هوشنگ جانمان را خوانديم . با شما همدرد وسوگواريم. آرزوى بردبارى براى شما وخاندان سرافراز عيسى بيگلو، دوستان، آشنايان، همكاران، پناهندگان ايرانى و همه هموطنان داريم. 

هوشنگ جانم از بهترين، خوشنام ترين، و پركارترين دفاتر وكالت ميهن براى درمان تن مجروح وفرسوده اش از مراحم شيخ وشاه به تبعيد آمد . او براى روشن نگاه داشتن جراغ ًخانه اش همراه با انوجان به كار  پرداخت . 

هوشنگ با سرافرازى به كارگاه هاى بتون شكنى رفت تا با باز كردن در خانه اش به روى پناهندگان بى بناه ايرانى وگشودن سفره قناعت وبى نيازى اش براى آنان پناهی  باشد. 

با وجود شما ودوستانش كه به راه او «با كوله بارى از شادى واميد » ادامه خواهيد داد چراغ خانه اش خاموش شدنى نيست. 

شاملو در پایان سروده ارجمندش «خطابه تدفين» چهره جاودانه عيسى بيگلو ها را متبلور كرد: 

در برابر تندر مى ايستند، 

خانه را روشن مى كنند، 

ومى ميرند. 

                    چراغ خانه اتان روشن باد و سرتان سلامت 

                                                                                 خانواده روحانى 

                                                                     ٢ زانويه ٢٠١٥