هوشنگ عيسی بيگلو، گُرد زندان و تبعيد در گذشت

" هميشه پيش از آنکه فکر کنی اتفاق می‌افتد " . هوشنگ عيسی بيگلو، يکی از سرشناس ترين زندانيان سياسی عصر پادشاهی به ناگهان در اثر ايست قلبی در فنلاند درگذشت. خبری بس باورنکردنی برای کسانی که هوشنگ را می شناسند. هوشنگ خود هميشه مراقب سلامتی ديگر ياران بودو اکنون خودش بدون نياز به مراقبت، مثل آذرخش دوستان را ترک گفت. آنان که هوشنگ را از نزديک ميشناسند ميدانند که علت مرگ او در اساس درد و رنج غربت بود. او سال پيش در جمعی از دوستان گفت که وقتی سال ميلادی تحويل ميشود تنها احساسی که دارد بغضی در گلو است که چرا طوری کشته ميشود که هيچ دودی هم از آن بر نمی‌خيزد. او گفت که هميشه به هنگام سال نو خود را به کاری مشغول ميکند تا غم غربت را کمتر احساس کند. و امسال نيز، در آخرين روز اين سال، او رفت روی پشت بام و برف پارو کرد و در همان لحظه به يکی از دوستان زنگ زد و گفت، باز دارم خودم را در کار ذوب ميکنم تا درد غربت را احساس نکنم. اما اين بار دردی ديگر در قلب او پديدار شد. بغض گلويش به گره قلبش بدل شد. به خانه رفت و در کنار خانواده خود رنج کوتاه را متحمل شد و با چشمی خيره در خاطرات، با چشمی خيره در آرزوی فقط يک بار ديدن وطن و گشتی در کوچه‌های صميمی روزگاران حماسی خويش، پرواز کرد و رفت. به همين آسانی.

هوشنگ يک انسان سرشار از عاطفه ی شورانگيز بود و عشق عظيم او به زندانيان سياسی دوران پادشاهی همتايی نداشت. هوشنگ حقوقدان و مبارز راه حقوق بشر بود و طی ۵۵ سال مبارزه سياسی همواره به ارزشها و باورهای انسانی خود وفادار مانده بود.

هوشنگ عيسی بيگلو از همان روزهای آزادی از زندان شاه، در مقام حقوقدان، وکيل دادگستری و مدافع حقوق بشر ، برای رهايی باقی زندانيان سياسی تلاش کرد. او هم با نهادهای مدنی و حقوقی جامعه همکاری داشت و هم همراه هياتی با زندانيان ديدار و گفتگو ميکرد . هوشنگ در واقع پرنمودترين چهره در جمع زندانيان سياسی بود که در سالهای اخير همديگر را در گوشه و کنار جغرافيای تبعيد و مهاجرت پيدا کرده‌اند.

مرگ ناگهانی او حيرت انگيز و باورنکردنی است. چه روزی مرگ اورا درربود. آستانه گردش سال و فوران نورها در آسمان جهان. ای يار ! ای يگانه ترين يار! ما نام و ياد تو را به ميهن می سپاريم. به ايران، به تهرانی که سنگرت بود، به آذربايجان و به تبريز سرفراز که عشق تو بود. آه ای دوست نام و يادت را به هيچ کجايی نخواهيم سپرد مگر به ايرانت. مگر به دشت خاطراتی که تمام زندگی تو بودند و به آن لاله های دامنه ی حيدر بابا که در حسرت ديدار آنها چشم بر هم نهادی. بدرود!

زندانيان سياسی زمان شاه:
ابراهيم رنجکشان- ابراهيم محجوبی- احمد امانی- احمد پورمندی- احمد خوشبخت- احمد شيبانی- احمد محمدی- ارسلان پورقباد- اژدر بهنام- اسد ترابی- اسفنديار صادق زاده- اسفنديار کريمی- اسماعيل ختائی- اشرف ميرهاشمی- اصغر بی نيازان- اصغر خرسند- اکبر دوستدار- اکبر سوری- اکبر سيف- اکبر محمدی- امير ممبينی- ايرج تقی زاده- ايرج نيری- باقر ابراهيم زاده- باقر قليائی- بهروز حقی- بهروز خليق- بهروز مطلب زاده- بهروز نظمی انصاری- بهزاد کريمی- بهمن امينی- بيژن برهمندی- پرويز قليچ خانی- پرويز مختاری- پرويز نويدی- تقی اغنيا- جعفر امينی نژاد- جمال سجادی- حبيب پرزين- حسام امام- حسن جعفری- حسن صمديان- حسن عزيزی- حسن فخاری- حسن گلشاهی- حسين بهبودی- حسين پورجانکی- حسين سازور- حسين مولودی صفا- حماد شيبانی- حميد حميدبيگی- حميد درخشنده- داود ابراهيمی- رحمت رنجبر- رسول آذرنوش- رضا ابراهيمی- رضا اکرمی- رضا بديعی- رضا جوشنی- رضا دقتی- رضا عظيم زادگان- رضا علامه زاده- رضوان خرسند خسروشاهی- رقيه دانشگری- سيامک لطف الهی- سيروس ماوائی – شفيقه حقی- شهرام قنبری- شيدا نبوی- ضرغام محمودی- عاطفه جعفری- عباس پاک نژاد- عباس خليلی- عبداله قوامی- عبدالعلی فرزام- عزت مصلی نژاد- علی برزوئی- علی پاينده- علی پورنقوی- علی ستاری- علی صراف زاده- علی طلوع- علی لاريمی- علی معتدل- عليرضا بهتوئی- عيسی صفا- غلام دوستدار- فرج سرکوهی- فرخ نگهدار- فردوس جمشيدی- فرزاد کريمی- فرهمند رکنی- فريدون احمدی- قدرت قلی زاده- کاوه دادنهال- کريم منيری- کيومرث سلطان آبادی- مجيد عبدالرحيم پور- محسن فومنی- محسن يلفانی- محمد آزادگر- محمد اعظمی- محمد جودکی- محمد حدادپور- محمد دستگير- محمد شيبانی- محمد فارسی- محمدرضا زمانی- محمدرضا مهجوريان -مرتضی حقيقت- مرتضی محيط- مرتضی ملک محمدی- مسعود فتحی- مسعود مولازاده- مصطفی مدنی- مصطفی مصطفائی- منوچهر مختاری- مهدی پرويز- مهدی جباری- مهدی فتاپور- مهدی کاظمی- مهری معمارحسينی- نادر عصاره- ناصر آذرافروز- ناصر رحمانی نژاد- ناصر رحيمخانی- نسيم خاکسار- نصراله نوائيان- نقی حميديان- وجيه اله قاسمی- وحيد توکلی- ويدا حاجبی تبريزی- هادی شيخ الاسلاميان- هادی ميرمؤيدی- هدايت سلطانزاده- همنشين بهار- يداله بلدی