پژواک ایران

دوستان عزیز سلام

امری غیرقابل پیش‌‌بینی و اجتناب‌ناپذیر مرا از ادامه مصاحبه درباره تحولات سریع روابط دیپلماتیک و تنش‌های جدید در خاورمیانه و تاثیرات آن بر مذاکرات هسته‌ای ۵ به علاوه ۱ با رژیم بازداشت. فرانسوی‌ها چنین امری را «فورس ماژور» می‌خوانند و در فارسی ترکیبات قوه قهریه، قوه قاهره و حادثه غیرمترقبه را معادل آن به کار برده‌اند. امیدوارم شما و خوانندگان گرامی پژواک ایران با این توضیح کوتاه عذر مرا موجه بدانید و پوزش مرا بپذیرید.

با درود فراوان محمدرضا روحانی

بخش دوم مصاحبه

پژواک ایران:  آخرین جمله مصاحبه ماه گذشته این بود که اطراف مذاکرات هسته‌ای دنبال چه چیزی هستند؟ از همین پرسش آغاز می‌کنیم به ادامه مصاحبه

محمدرضا روحانی: هنگامی که شما از اطراف مذاکرات صحبت می‌کنید فورا ذهن متوجه آن هایی می‌شود که در تلویزیون تصاویر آن‌ها را می‌بینیم و نامشان را هر روز می‌خوانیم و می‌شنویم یعنی دیوانسالاران ۵ به علاوه ۱ و عاملان امام امت، ولایت مطلقه امر، رهبر مسلمانان جهان حضرت آیت‌الله العظمی علی حسینی خامنه‌ای. روی صحنه تعدادشان حدود ده نفر است. البته کارشناسان، مشاوران و مترجمان ... لشکر انبوهی هستند در حاشیه و پشت صحنه. در خارج این صحنه نمایش مذاکرات نیروهای گوناگونی هستند که در عین اختلاف نظر و تعارض منافع دنبال ختم به خیر قضایا هستند و آن هم اولاً تمام کشورهای مسلمان نشین، همسایگان ایران و اسرائیل قرار دارند و بعد از آن تقریبا تمام دنیا. روس‌ها و چینی ها چشم انتظار رفع تحریم هستند تا دلارهای نفتی را بگیرند، اسلحه و کالاهای بنجول بدهند. هم‌اکنون حدود دو هزار سرمایه دار و سرمایه گذار ایرانی و آمریکایی عازم سفر به برلن هستند تا در روزهای ۴ تا ۶ ژوئن فکری به حال تقسیم حدود صد و بیست میلیارد دلار وجوه توقیفی که احتمالاً آزاد می‌شود بکنند. اروپایی‌ها هم لحظه شماری می‌کنند. جمهوری‌خواهان آمریکایی و کنگره آمریکا سیاست‌های آقای اوباما را در صورتی قبول خواهند کرد که موجودیت اسرائیل را بپذیرد و تهدید نکند. به علاوه مجلس شورای اسلامی مقید خواهد شد که قرارداد الحاقی را یکسره و اجباراً قورت بدهد. عربستان، ترکیه، مصر، اسرائیل، بحرین، امارات متحده و ... هرکدام لابی‌ها و سیاست‌های خود را دارند. فحش‌های کوچک‌زاده رهبر شناخته شده‌ی گروه‌های استشهادی به ظریف در مجلس شورای اسلامی را اهمه شنیده‌ایم و هم‌چنین فرمایشات رهبر که اجازه مصاحبه با دانشمندان و بازدید مناطق نظامی را نمی‌دهند. حالا این که سردار نقدی می‌خواهد کاخ سفید را بر سر آقای اوباما خراب کند یا سردار دیگری قرار می‌گذارد تا بازرسی از پایگاه‌های نظامی را با گلوله پاسخ دهد و سومی که به سیاستمداران اسلامی امر می‌کند که اگر نمی‌توانند منویات رهبر را عمل کنند جای خود را به نظامی‌ها بدهند و بالاخره فیروزآبادی رئیس ستاد مشترک نیروهای مسلح جمهوری اسلامی که خط و خطوط قرمر پررنگی برای مذاکره‌کنندگان ترسیم می‌کند به این‌ها اضافه کنید وعده سردار سرلشگر بسیجی یحیی رحیم صفوی دستیار و مشاور نظامی رهبر را که خبر می‌دهد: «هشتادهزار موشک آماده شلیک به تل‌آویو است» و و و با این دود و دم ها می‌خواهند مسئول شکست احتمالی را از تیررس انتقاد‌ها و اعتراض‌ها دور کنند. این مجموعه نامتحد اطراف مذاکره هستند که تاثیرات آن‌ها در روند مذاکرات را نمی‌توان از نظر دور داشت.

پژواک ایران:‌ شما از ختم به خیر مذاکرات و در عین حال شکست احتمالی و مسئول آن صحبت کردید کدام ختم به خیر؟ کدام شکست؟ کدام مسئول؟‌

محمدرضا روحانی: ختم به خیر یعنی کندن ریشه نیش اتمی افعی عمامه‌دار یعنی ولی مطلقه فقیه. چه چیزی بالاتر از آن؟‌

بمب اتمی بیمه نامه عمر منحوس این رژیم است که با ملت ایران و مدنیت معاصر سر دشمنی داشت و دارد و خواهد داشت. رسیدن به این نقطه به نفع بشریت، محیط زیست، مسلمانان، صلح جهانی، تنش‌زدایی، جلوگیری از مسابقه تسلیحاتی هسته‌ای هدف مشترگ همگی است و برنده اول هم ملت ایران است.  این برای ایرانیان ختم به خیر است. ولی «هرکه نقش خویش می‌بیند برآب – برزگر باران و گازر آفتاب»

نباید بی‌جهت به سراب خوش بینی چشم‌ بیاندازیم. منافع متضاد متعددی کنش و واکنش‌های متفاوتی ایجاد کرده و می‌کند که می‌تواند زیرآب مذاکرات و حتی توافق احتمالی را بزند.

پژواک ایران: یعنی شکست مذاکرات؟

محمدرضا روحانی:  نه تنها شکست مذاکرات حتی لغو توافقنامه احتمالی و بدتر از آن دبه‌کردن آخوندها و سواری ندادن به آژانس انرژی اتمی برای راستی آزمایی. این یک کلاف سردرگم است. اگر موافقت‌نامه‌ای به امضای طرفین مذاکره، یعنی آن‌هایی که روی صحنه و پشت میز مذاکره می‌نشینند بگذرد تازه نوبت کنگره آمریکا و بعد مجلس شورای اسلامی و شورای نگهبان فرا می‌رسد.

پژواک ایران: شما به نتایج مذاکرات بدبین هستید و آنرا بیهوده می‌دانید؟‌

محمدرضا روحانی:  صرف اجبار خامنه‌ای به علنی‌کردن مذاکرات پنهانی یک پیروزی بود. ۱۶ بهمن ماه سال گذشته آخوند حیدر مصلحی وزیر اطلاعات ولی فقیه در کابینه احمدی‌نژاد در لنگرود و در «نشست بصیرتی عماران ولایت» سخنرانی کرد در یک جمله پرده‌برداری از مذاکراتی دهساله شد که پنهان بود و فقط در شایعات انعکاس داشت و این هم تمام حقیقت است که «مذاکره با آمریکا از دهسال پیش در جریان است...»

پژواک ایران: پس اختلافات آشکار در مجلس، سپاه، بیت‌رهبری، دولت و قوه‌قضاییه درباره همه مسائل و به ویژه امروز درباره مذاکرات هسته‌ای در چه ریشه دارد؟‌

محمدرضا روحانی: همه بازیگران روی صحنه و پشت صحنه نظام ولایت مطلقه فقیه سرتاپا یک کرباسند. واله و عاشق و شیدای رژیم هستند. تصور یک لحظه زندگی در امنیت خارج از سلطه نظام را ندارند. حق هم دارند. بطور غریزی اصل صیانت ذات آن‌ها را به هم‌ پیوند می‌دهد در برابر مردم. این نظام باید با ولایت مطلقه فقیه و حضور مستمر «فصل‌الخطاب» اداره شود .

رجایی نور چشم امام بود و  عاشق رهبر، رفسنجانی سردار سازندگی میانه‌رو هنوز که هنوز است خامنه‌ای را عمود یا عماد خیمه نظام می‌خواند. موسوی نخست‌وزیر ۸ ساله کابینه امام‌زمانی و جنگی خود از عوامل مهم سرکوبی بود. کروبی زمام روحانیون مبارز را برای قوام و دوام این رژیم به دست گرفت. خاتمی اهل جامعه مدنی خامنه‌ای را متصل به وحی می‌دانست. احمدی‌نژاد برکشیده مقام معظم رهبری است و خامنه‌ای عروج او را از معجزات الهی خواند. روحانی عنصر قدیمی امنیتی رژیم است که در سرکوبی جنبش دانشجویی سال ۷۸ و اعتراضات سال ۸۸ نقش جدی داشت. حالا اگر موسوی و کروبی محصورند، رفسنجانی مغضوب است، خاتمی ممنوع المنبر، ممنوع التصویر و ممنوع‌الخروج شده، احمدی‌نژاد مهجور، سر به زیر و سربراه به نظر می‌رسد. در کابینه اعتدال روحانی سرکوبی و فقر تشدید شده و این مأمور معذور گاه با احتیاط نق می‌زند معنایش این نیست که این قهر و آشتی ‌ها و بالا و پایین رفتن‌ها بر سر حقوق و آزادی‌های ملت است. همه این‌ها در کشتارها و تجاوز‌ها شریک و سهیم بودند، هستند و تا در قدرت باشند خواهند بود .در عین حال بر سر نحوه تقویت و حفظ منافع و موجودیت و مصلحت نظام با هم اختلاف سلیقه دارند. این رقابت برای استمرار تسلط ارتجاع خونین ، استبداد بی حد و حصر و مطلقه و البته غارت و چپاول غنائم ناشی از اشغال میهن ما و برای زر و زور و قدرت است . این ها با هم رقیب هستند در کادر نظام و برای حفظ آن. با هم دشمن نیستند تا هستند در دشمنی با مردم جبهه واحد دارند. زندگی انگلی در شکاف این اختلافات زیر چتر اصلاح‌طلبی بعد از ۳۷ سال تجربه خودفریبی جاهالانه نیست بزدلی عالمانه است. به هر حال اختلافات در هیأت حاکمه در روش است نه در ماهیت سیاست‌های این رژیم.

۶ خرداد ۱۳۹۴