PEZHVAK-E-IRAN ... پژواک ایران

کلاه از سر بر میگیرم

اسماعیل وفا یغمائی

اگر زمین را به سگان و گرگان سپرده بودند

شاید زمین هنوز زیباترین سیاره ی زنده ی منظومه بود

با آبهایش و هواهایش ، و درختان و گیاهان و حشراتش

اگر بوزینگان شاهان بودند وگربگان وزیران

اگرحاکمیت زمین در دست خرسان وگرازان بود

زمین به از این بود که هم اکنون

و این چنین به حاکمیت فیلان و کرگدنان و شیران

و آهوان و بزان و گوسفندان و... میاندیشم

بی آنکه بدانم

چگونه میبینند

وچگونه میاندیشند.

شاید ، گاهی، صاعقه ای، سیلابی

فوران آتشفشانی، زلزله ای

دراینجا و آن دور دست میکشت و میگذشت

ونه اینچنین که ما کشته ایم و میکشیم و میگذریم.

چه هستیم ما آدمیان؟

نه قدرتمندان و ثروتمندان و شاهان و خدایگانان

بل ما بی قدرتان وبی ثروتان وبندگان و خادمان!

با زنگوله مضحک اشرف مخلوقات

به ریش خویش آویخته

بی آنکه بیندیشیم که چه کرده ایم

با زمین و بازمان

و با هستی پیرامونمان

تاریخ تیره و تبار هیچ حیوان و حشره ای

تاریخ جنایت و قساوت و بیرحمی نیست

و تاریخ ما آدمیان هست.

گذشته ایم و میگذریم

بر راههای زمین مومن و دروغزن

و یاوه باف و وراج و گزافه گوی

با اندیشه های تاریک و خدایان و خویشتن جاهل و جلادمان

و درخت و آب و هوا و حیوان و اتش و خاک و خود را

بر دار میکشیم

و کشیده ایم

تاریخ تیره و تبار هیچ حیوان و حشره ای

تاریخ جنایت و قساوت و بیرحمی نیست

و تاریخ ما آدمیان هست.

به حسرت

گربه نشسته در پشت پنجره را مینگرم

و به احترام کلاه از سر بر میگیرم

به حسرت

گربه نشسته در پشت پنجره را مینگرم

و به احترام کلاه از سر بر میگیرم

به حسرت

و ایکاش سگی را میافتم تا سر برشانه اش بگذارم

و بغض خویش را بترکانم.....

اسماعیل وفا یغمائی

14 نوامبر 2015