افسانه حیات دو روزی نبود بیش

آنهم کلیم باتو بگویم چسان گذشت

نیمی از آن به بستن دل شد به این و آن

نیمی دگر به کندن دل زین و آن گذشت

"کلیمی کاشانی"

بسیار کسانی را از نزدیک ندیده ایم و دورادور می شناسیم و از رفتنشان خبر می یابیم و در دل "یادش گرامی باد" می گوییم و اگر برای اندیشه اش احترامی داریم ، سعی می کنیم خاطراتش یا نوشته هایش  را باز مروری کنیم. من اما تا به حال کسی را نداشته ام که بعد از رفتنش، تا این حد حسرت ندیدنش راداشته باشم. آرزو داشتم که شانس بودن در کنار عباس محمد رحیمی و شناخت روحیه شگرف او را از نزدیک می داشتم.

مبارزی که در تمام دوران مبارزه اش دشمن را به استیصال کشاند . خواه ارتجاع خونخوار  حاکم باشد و خواه مسعود رجوی خیانتکار ، مرتجع مغلوب.

رفتن عباس محمد رحیمی را به خانواده گرانقدر رحیمی و بالاخص مادر صونا و سپهر نازنین و تمامی یاران عباس تسلیت میگویم. هرچند گفتار من و امثال من بیقین از سنگینی این غم عظیم نخواهد کاست.

برایتان آرزوی بردباری هرچه بیشتردارم.

منیژه حبشی

یکشنبه ۲۷ دیماه ۱۳۹۴ برابر با ۱۷ ژانویه ۲۰۱۶