PEZHVAK-E-IRAN ... پژواک ایران

طره مشکبوی تو مذهب دلبری گرفت

غمزه سحر ساز تو رسم ستمگری گرفت

نمیدانستم عرض تسلیت گفتن به یک مادر داغدیده و مشوش و پربشان حال از غم فراق فرزندانش، از جانب آقای سازمان جرم و گناهی نا بخشودنی محسوب میشود. و زندانیان سیاسی را که بدون شک از شعور و معرفت و مردانگی و صداقت برخوردارند و از جوانی جذب افکار و ذهنیتهای یکشبه آقای سازمان شده بودند را در رسانه های خود ناجوانمردانه و با بیرحمی هرچه تمامتر با القاب چندش آور بریده مزدور و کوفی و....می نامید. و به خیال خام خود برای رسیدن به اهداف شوم خود قربانی میکنید.

اما شعله مقدس عشق از جانب زندانیان سیاسی زبانه کشید و شاهد آن هستیم که آن شعله بینی ناکسان و ناپاکان را سوزاند بطوربکه خرو پف کنان و با مکر و حیله وبا سیاست و استراتژی غلط پاکترین و بهترینهای نسل ایران زمین را با بشرمی بدترینها عنوان میکند.

آقای سازمان تا به کی غوطه ور شدن در دنیای رنگین بیخبری، تا به کی ترسیم حدها و میانه ها با افراد با وجدان و آگاه، تا به کی خود کامگی، تا به کی صحبتهای غیر متعارف و غیر اخلاقی، و تا به کی رنگ آمیزی با پیستوله؟

تا به کی انسان های پاک به خاطر نقشه و مراسلات شما و به اصطلاح فرماندهی داخل کشور و دیگر ننه قمرهای مرتبط با سازمان به جو خه اعدام سپرده شوند تا شما شرمست از این ماجرا شوید؟

و تا به کی فعالییتهای ارادی و هوشیارانه ذهنی انسانهایی که طبق نقشه و مراسلات شما از به اصطلاح فرماندهی داخل کشور گرفته تا دیگر ننه قمر های مرتبط سازمان سالها پیش، از این پاکان را به جوخه های اعدام سپرده میشدند،و خود سرمست از این ماجرا...

آقای سازمان دلجویئ از مادری رنجور و دل شکسته اتفاقا هم روح و هم ایده ها را پالایش میدهد. شما با این موضع گیری بچه گانه آبروی بنیان گذاران سارمان را هم بردید. امیدواریم بی وجدانها؛ آگاهی و روشنایئ ضمیر پیدا کنند. هر چند بعید میدانیم، حتی اگر رعدی هم غرش نماید و صاعقه ای هم پدید آید،بعضی را بخود آورد، فی قلو بهم مرض فزادهم الله مرضا و لهم عذاب الیم بما کانوا یکذبون (در دلهایشان بیماری است،پس خدا ایشان را بیماری افزود و آنان را به سزای اینکه دروغ میگفتند عذابی دردناک است)

شکرالله متحمل ـ علی اکبر نیک بخت سروستانی