«آموزش رایگان، حق مسلم ما است»

دوشنبه ۱۶ اسفند ساعت ۱۲ مقابل کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران

دانشجویان دانشگاه تهران یکشنبه ۱۵ اسفند در تجمع بزرگ خود به کالایی کردن دانشگاهها، قانون سنوات و جریمه های کمرشکن دریافتی از دانشجویان و نیز امنیتی کردن فضای دانشگاهها و نصب دوربین های کنترل کننده و فضای سرکوب و بیحقوقی اعتراض کردند و بر خواست تحصیل رایگان و از بین بردن فضای امنیتی در دانشگاهها تاکید کردند. دانشجویان اعلام کردند که به اعتراضات خود تا تحقق این خواست ها ادامه میدهند و برای روز دوشنبه ۱۶ اسفند فراخوان تجمع دادند. شورای صنفی پردیس هنرهای زیبا نیز در اطلاعیه ای حمایت قاطع خود را از این فراخوان اعلام کرد.

دانشجویان روز یکشنبه حرکت خود را از مقابل کتابخانه مرکزی شروع کردند و با عبور از مقابل دانشکده های پردیس مرکزی، با شعارهایی از جمله "آموزش رایگان، حق مسلم ماست"، "دانشگاه پول گردان، تضعیف زحمت کشان"، "لغو سنوات،همین امروز" و... دانشجویان دیگر دانشکده ها را با خود همراه کردند. سپس با حضور در حیاط مرکزی دانشکده پردیس هنرهای زیبا بیانیه مطالبات خود را قرائت کردند.

در بیانیه دانشجویان آمده است:‌

«هم‌دانشگاهیان گرامی

با توجه به پیشروی‌های اخیر روند کالایی‌سازی و پولی‌سازی دانشگاه‌ها، اینک همه دریافته‌ایم که مواجهه با این مساله شوم جز از طریق مقاومت همگانی دانشجویان امکان‌پذیر نیست. این روند طی چند سال گذشته، نه تنها خود آموزش (که بناست مقوله‌ای رهایی‌بخش باشد) را مورد هجمه قرار داده، بلکه همچنین کل مناسبات تحصیلی را تحت تاثیر قرار داده است؛ از تصویب قانون سنوات گرفته تا اخذ جریمه بابت دروس افتاده و هزینه گرفتن از بابت دروس پیش‌نیاز؛ و چنانکه می‌دانیم مساله به همین موارد محدود نمی‌شود. ما دانشجویان دانشگاه تهران به جد بر این باوریم که باید در برابر این روند کالایی‌سازی و پولی‌سازی ایستادگی کنیم.

 در اشاره به بخشی از این روند، می‌توانیم از اجاره‌دهی فضاهای عمومی دانشگاه (اعم از کلاس‌ها، آزمایشگاه‌ها، آتلیه‌ها، تالارها، کارگاه‌ها، بوفه‌ها و محیط‌های ورزشی که علی القاعده باید مکانی برای تقویت شور و نشاط دانشجویی باشند) و مسائل دیگری از همین دست یاد کنیم.

همچنین باید توجه داشته باشیم که پولی‌سازی دانشگاه چیزی نیست که بتوان آن را مجزای از خصوصی‌سازی و کالایی‌سازی همه مناسبات و روندهای اجتماعی دانست. در واقع، پولی‌سازی دانشگاه‌ها خود نتیجه همین فرآیند است و می‌توانیم رد این مناسبات را در دیگر پایه‌های آموزشی پیش از دانشگاه (از پیش از دبستان تا کنکور) بیابیم؛ فرآیندی که درهای آموزش و تحصیل را تنها بر روی مرفهین اجتماعی باز کرده و از ورود بخش قابل توجهی از متقاضیان آموزش ممانعت به عمل می‌آورد.

با توجه به موارد بالا، ما دانشجویان دانشگاه تهران با تاکید بر مساله سنوات و هزینه‌های سرسام‌آور آن تا زمانی که الغای کل این روند و در دسترس بودن آموزش رایگان و برابر برای همه اقشار اجتماعی محروم و فرودست فراهم نشود، در سطوح مختلف ایستادگی کرده و از پای نمی‌شینیم.»

دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران نیز بیانیه ای علیه امنیتی کردن فضای دانشگاه‌ها و نصب دوربین‌های کنترل کننده منتشر کرده اند. در این بیانیه آمده است:

«دانشگاه که قرار است به اصطلاح، جایی برای پرورش و تعالی اندیشه، آزادی‌ فکر و بیان، علم‌آموزی و گسترش ارزش‌های انسانی باشد، امروزه بیش از هر چیز جایی برای سرکوب هر گونه خردورزی و کنشگری سازنده شده‌است. جریان های مخرب کالایی‌سازی و امنیتی‌کردن بخش‌های مختلف جامعه و ناگزیر فضای دانشگاه‌ها، دو جریانی هستند که دست در دست هم، برای سلب امکان فعالیت جمعی خلاقانه و ترویج فردیت قابل سرکوب، در سطوح مختلف، به‌طور گسترده‌ای عمل می‌کنند. حالیا چندی است اخباری مبنی بر نصب دوربین‌های کنترل‌کننده، در فضای عمومی دانشکده‌ی علوم اجتماعی دانشگاه تهران به گوشمان می‌رسد. این اخبار خطرناک در حالی شنیده می‌شود که دانشکده‌ی علوم اجتماعی از معدود دانشکده‌هایی است که در فضای اختناق‌آور و سرکوب‌شده‌ی فعالیت‌دانشجویی، هم‌چنان به فعالیت جمعی خود و مقاومت علیه چنین جریان‌های مخربی ادامه داده‌است.

روشن است که این فرایند مسموم، مُسری است و می‌خواهد با شکستن سنگر علوم‌اجتماعی، تسری خود در سایر دانشکده‌ها و حتیٰ دانشگاه‌ها را مشروعیت و شتاب بخشد. برای همهی ما دانشجویان آشکار است که نصب این دوربین‌ها هدفی جز خاموش کردن هرچه بیشتر آتش فعالیت دانشجویی و در هم شکستن پویایی دانشجویان علوم اجتماعی ندارد.

بدین‌سان ما دانشجویان دانشکده‌ علوم اجتماعی، مخالفت قاطع و روشن خود را علیه امنیتی کردن فضای دانشگاه، به هر نحوی از انحاء اعلام می‌داریم. پر واضح است که نصب دوربین‌های کنترل‌کننده در فضاهای عمومی دانشکده، اعم از راهروها، درب‌های ورودی، کلاس‌ها، بوفه و اتاق تشکل‌ها و... به عنوان مصداق بارز این امنیتی کردن است.

لازم به ذکر است، بهانه تأمین امنیت مالی و جانی به هیچوجه از جانب دانشجویان پذیرفته نیست؛ چرا که آگاهیم اصلی‌ترین و تنها کارکرد دوربین‌ها امنیتی کردن فضاهای زیست و تنفس ما، سرکوب کنشگریمان و دستمایه‌ای برای اعمال و افزایش فشارهای امنیتی خواهد بود.

بنابراین، بدیهی است در برابر فرایند نصب دوربین‌ها یا هرگونه اقدام جهت افزایش فضای سرکوب و امنیتی کردن دانشگاه، ما دانشجویان به‌طور جمعی، مخالفت خود را به هر شکل ممکن، به عمل خواهیم رسانید.»

خواست های دانشجویان خواست های همه مردم است. آموزش رایگان خواست میلیون ها خانواده دانش آموز و دانشجو و معلمان و کارگران و سایر مردم زحمتکش در سراسر کشور است. خواست لغو امنیتی کردن فضای دانشگاه ها نیز امروز به شعار بسیاری از اجتماعات معلمان و کارگران تبدیل شده است. از این خواست ها و اعتراض بحق دانشجویان حمایت کنیم.

حزب کمونیست کارگری ایران

۱۵ اسفند ۱۳۹۵، ۵ مارس ۲۰۱۷