حبیب الله معظمی: شگفت سازترین و غیرقابل پیش بینی ترین واقعه انتخابات دوازدهم ریاست جمهوری و  شاید همه دوره های آن، متعلق به کسی است که خود یک دهه است مرد غیرقابل پیش بینی سیاست ایران نام گرفته است؛ محمود احمدی نژاد.

 

محمود احمدی نژاد در دومین روز ثبت نام انتخابات دوره دوازدهم ریاست جمهوری، اقدام به ثبت نام داوطلبی کرد. اقدامی که کسی تصور آن را نمی کرد بخصوص که خود او گفته بود و رهبر معظم انقلاب هم توصیه به عدم حضور کرده بودند.

 

احمدی نژاد تا قبل از سال 1384 سابقه ای در عرصه سیاست ایران نداشت اما رجل سیاسی شناخته شد و به این خاطر آن طور که سر آمد و هشت سالی که ایران و جهان را با سخنانش تحت تاثیر قرارداد، چنان مشتاقش ساخته که به راحتی از این عرصه کناره گیری نمی کند. او برای خود در قبال ایران و حتی جهان رسالت متصور است و تصور می کند که کارهای نکرده بسیاری برزمین مانده که هنور انجام نشده است و باید انجام شود، به این خاطر او عرصه قدرت را هرگز فراموش نکرده ونمی کند.

 

با این شرایط است که او خود را آمادۀ بازگشت به قدرت کرده بود و شرکت کردنش در انتخابات سال 96 نخستین گامی بود که سال گذشته با اقدام به سفرهای استانی متعدد، برداشت. او مصمم بوده است که خود شخصاً به عرصه قدرت بازگردد و خود قدرت را در دست گیرد و شخصا نامزد انتخابات شود ونه مشایی و نه بقایی و نه دیگران یاران مطیعش. اما اتفاقی افتادکه فکرش را نمی کرد و برنامه بازگشتش به قدرت و کاندیدا شدنش را برهم زد و بر رفتارکنونی و ثبت نام اخیرش تاثیر عمیق گذاشت.

 

او شهریورماه سال گذشته با رهبر معظم انقلاب دیداری انجام داد. هدف او از این دیدار تسهیل امکان ورودش به این عرصه، فراموش شدن برخی مسائل مربوط به دولت دومش بخصوص وقایع سال 90 به بعد و نیز آرام کردن فضای سیاسی در قبال خود بود. اما سخنان رهبر انقلاب در این دیدار در توصیه احمدی نژاد به عدم کاندیداتوری و متعاقب آن عدم تمکین وی به این سخنان، و مجدداً سخنان علنی و صریح رهبر انقلاب در پنجم مهرماه سال گذشته، احمدی نژاد را کاملاً غافلگیر کرد و نقشه هایش را کاملا بهم ریخت. 

 

بنابراین به زعم احمدی نژاد تنها راهی که برایش مانده بود استفاده از شگرد کاندیداسازی با جلو فرستادن یکی از پیروان مطیع کاملش به نام حمید بقایی بود تا اگر معاون سابقش هم به قدرت رسید، در واقع این خود او باشد که  فرمان راهبری قوه مجریه را در اختیار دارد.

 

با این حال او فضا را بعد از این و بعد از کاندیداسازی، سنجید و زمزمه هایی که به گوشش می رسید که بقایی احتمال رد صلاحیت دارد،‌ کاملا زیر نظر داشت تا اینکه در کنفرانس خبری خود قبل از ثبت نام این پیام را به صراحت و محکم داد که:1- بقایی فردی پاک و بیگناه است (که معنایش اینست که نباید رد صلاحیت بشود) 2- حمایت کامل از بقایی حتی اگر نیاز باشد دست به «اقداماتی» بزند.

 

او اما در این فاصله پاسخی مطمئن دریافت نکرد که بقایی صددرصد تایید صلاحیت می شود بنابراین بهترین راه را در این دید که خود نیز همراه با بقایی ثبت نام کند که هدف اولیه اش نیز این بود یعنی ثبت نام خودش.

 

احمدی نژاد می داند که کاندیدا شدنش برایش گران تمام می شود و او را بیشتر به سمت اپوزیسیون سوق می دهد. بنابراین دو سناریو برای این وضعیت طراحی کرده است:1- بقایی کاندیدای اصلی است و در صورت تایید صلاحیت او در کنارش می ماند و البته از انتخابات کناره گیری می کند و خود را مطیع رهبری هم نشان داده و فقط  به رای مردم چشم می بندند که خودش بخصوص مشایی بشدت اعتقاد دارند که رای اول دارد.

 

2-درصورت رد صلاحیت بقایی، احمدی نژاد بعنوان جایگزین او خواهد آمد، چرا که بارها گفته؛ «بقایی فردی پاک و بی گناه است» کما اینکه در اسفند ماه هم و در فروردین هم برای دوبار این را گفته بود.

 

اما این تنها یک سوی مانور احمدی نژاد است. در سوی دیگر چه خواهد شد؟ نتیجه این وضعیت درنهایت رد صلاحیت هردوی احمد نژاد و بقایی است. آنگاه احمدی نژاد را باید دید که در سخنانش که مدام بروز چنین شرایطی را تهدید به واکنش کرده بود، ‌چه خواهد کرد. او هرچه کند بعید است دیگر به دایره نظام برگردد . او اینک بنی صدری با لباس اصولگرایی است . بنی صدر اپوزیسیونی از جنس لیبرال ها بود.اما هرچه شود همین اندازه که احمدی نژاد ثبت نام کرده حاوی نکات مهمی برای آینده نگری آینده است.

 

او اکنون روبروی نظام ایستاده است و به نظر،  هم او و هم بقایی رد صلاحیت می شوند( با همۀ عوارض منفی که رد صلاحیت او دارد که البته بیشتر از پیامدهای ریاستش درصورت به قدرت رسیدن احتمالی است) اما از آنجا که رجل سیاسی نیست و صبر پیشه نمی کند تا در شرایطی مناسب به قدرت بازگردد بازهم به تقابل بیشتر دست می زند.