به نوروزان

امید سالهامان بود این

بگیرد نحسیِ کهنه

میرِ نوروزی، دیوِ ما؟

که می‌پنداشت آخر؟

آن بهمنِ نفرینی

که دلقک کُشت شاه و شاهیّ

خزانه همه، شلوار* خرید و انقلاب و شلاق

امامزاده، تکیه، مسجد و قبر

از زیر تا وزیر

جلاد گماشت آخوند و قاری

و جنگها کرد پیشه

که « نعمتِ الهیش» بود جنگ

لعنتِ ما بود

هشت خونروز دیدن جایِ نوروز

و روز گشت و روزگارِ پلشت نه!

نحسی نگیرد دامنِ دیوان

این دیو بر تخت

خودِ نحسی ست جانِ ایران را

آیت النحس است

۶ مارس ۲۰۲۰

گفته‌اند یکی از امیران نوروزی امر کرد تا هرچه شلوار در بازار بود بخرند و باز امریه که بیشتر و بیشتر شلوار خریدند. و چون جویایِ علت شدند گفت بی‌شلواری نکشیده‌اید که چه دردی است عظیم.