روی صندلیها چه کسانی نشسته اند؟
شعله امید
در خبرها آمده است که :
« سازمان منع استفاده از سلاحهای شیمیایی» برندهء نوبل صلح 2013 شد. سازمان مذکور با حروف اختصاری «اوپی‌سی‌دبلیو» و مقری در لاهه هلند روز دهم دسامبر سال جاری جایزه ۱.۲۵ میلیون دلاری را دریافت خواهد کرد. این جایزه ء صلح توسط کميته نروژی بنياد نوبل در اسلو اهدا میشود. »
نوبل صلح سال گذشته نیز به اتحادیه اروپا اهداء شده است.
حال سوال اینست که از سال 2012 تاکنون اتحادیه اروپا چه کار مفید و ارزنده ای در خدمت به بشریت و صلح جهانی انجام داده است؟ و آیا وظایف این اتحادیه با دریافت جایزهء فوق الذکر بپایان رسیده است؟ جنگ و کشتار مردم بیگناه در طول سال 2012 و 2013 را چطور باید ارزیابی و تلقی کرد؟
و یا حتی پیش از آن ، اتحادیهء اروپا چه نقش و خدمتی ایفا کرده و در افغانستان و پاکستان و عراق و سایر مناطق چکار کرده بود که شایستگی دریافت این جایزه را داشت؟؟؟
چنانچه معیار و ملاک لیاقت هر انسان و سازمان به خدمات انسانی و اجتماعی باشد ، این دو برندهء صلح نوبل یعنی اتحادیه اروپا و سازمان منع استفاده از سلاحهای شیمیایی ( و حتی برندگان سالهای قبل) در طی دهه های اخیر که جنگ و کشتار منطقهء خاور میانه را به ناامن ترین و بی ثبات ترین مناطق جهان تبدیل کرده است چه خدمات اجرایی و عملی و قابل شهود و ملموس انجام داده اند؟ چه وقت دخالت امریکا در افغانستان و پاکستان و سوریه و لیبی و مصر و عراق و دیگر کشورها و حضور و اعمال سیاستهای کشورهای استثمارگر و غارتگران جنایتکار را در خاورمیانه ، محکوم کرده و دستشان را از خاورمیانه بریدند؟
هیچگاه ! و هرگز!
آنچه مسلم است اینست که در طی سالیان متمادی ( لااقل تا آنجا که نسل ما شاهد بوده و بدبختی ها را چشیده است و نه حتی با استناد به کتابهای تاریخ و آوردن فاکت و سند از کتب موثق دهه های دور) همیشه و همیشه اینچنین بوده که اغلب سازمانها و اتحادیه ها بر علیه مردم کشورهای جهان سوم اقدام کرده اند و همواره سیاستهای دولتهای غربی را بر علیه ملتهای محروم و فقرزدهء فرهنگی و اقتصادی ، تایید و تحکیم نموده و پایه های نفوذ و دخالت آنها را استوارتر ساخته اند.
باید دید که ملاک اهدای این جوایز چیست؟ و افرادی که بر تعیین صلاحیتها ، قضاوت و داوری دارند چه کسانی هستند؟
چه کسانی بر صندلی های تقسیم جوایز نشسته اند و این بده و بستان جوایز نوبل را همچون سیرک مضحکی در جهان اداره میکنند؟
تقسیم کنندگان جوایز صلح نوبل که با دستهایی سخاوتمند به هر فرد و سازمانی که تابع سیاستهای مورد تاییدشان باشد ، جایزه میبخشند اینرا بدانند که نه خود صلاحیت اهدای جایزه دارند و نه ملتهای جنگزده و فقرزده برای دریافت کنندگان این جوایز اهمیتی قائل خواهندشد ، چراکه اگر یک مدعی ِ صلح ، هدف اصلی اش منع استفاده از سلاح شیمیایی باشد و یا چنانچه اتحادیه و یا هر ارگان دیگری هدف و قصدش ایجاد صلح در جهان باشد ، پیش از هرچیز بایستی بانیان جنگ و عوامل نفوذ برای غارت و چپاول را زیر سوال برده و آنها را به دادگاههای بین المللی فراخوانده و مورد بازخواست قرار دهند.
این درحالیست که تولیدکنندگان سلاحها و کمپانی های بزرگ و زرادخانه هایی که با فروش سلاحها و ادوات جنگی ( چه شیمیایی و چه غیر شیمیایی )، روز به روز میلیاردها دلار بر سرمایه های نجومی خود می افزایند ، همگی متعلق به همان کشورهایی هستند که در جنگ افروزی بطور مستقیم و غیرمستقیم نقش فعال داشته و برای ایجاد بحران و جنگهای داخلی و خارجی دائما" در سیاستهای داخلی کشورهای مناطق تحت سلطهء اقتصادی یا فرهنگی خود ، دخالت و نقش موثر و اساسی را ایفا میکنند.
و کلام آخر اینکه « روی صندلیهای داوری و انتخاب برندگان جوایز بین المللی » همانهایی نشسته اند که خود ضد صلح و ضد بشریت هستند و بجز منافع مالی دنیای غرب ، اندیشهء دیگری نداشته و برای نیل به این هدف از هیچگونه رذالت و جنایت جهانی فروگذاری نمیکنند و با اعمال سیاستهای کثیف استثماری خود خاورمیانه را به خون و آتش کشیده و بیش ازینهم خواهندکشاند. روی صندلی کسانی نشسته اند که خود جنگ افروز و جنایتکارند و با نقابی از صلح بر چهره ، جایزه توزیع میکنند ! همانها که هم از آخور میخورند و هم از توبره ، چراکه با برچیده شدن تمامی عوامل و ابزارهای اعمال سیاست و کنترل دولتهای چپاولگر ، هم نانی که از تولید و فروش سلاح های جنگی بدست می آورند ، آجر میشود و هم ناچارند از سیرک جهانی صلح نوبل استعفا دهند و درش را تخته کنند!
نابود باد نظامهای سرمایه داری غارتگر
نابود باد حکومتهای دست نشانده با سیاستهای جنایتکارانه وضد بشری
زنده باد آگاهی. آزادی . برابری
زنده باد سوسیالیسم
شعله امید - ایران
منبع:پژواک ایران