در گذشت دوست عزیز و همبند سابقم را به خانواده گرامی محمد رحیمی تسلیت میگویم و از صمیم قلب آرزو می کنم سپهر عزیز اخلاق نیک داش عباس را از او به ارث برده باشد و همیشه مانند او بردبار و صبور باشد . مادر صونا زبانم قاصر است که به شما چه بگویم که شما یک عمر صبوری پیشه کرده ای .
روح داش عباس شاد باد
فهرست مطالب رحمان علی کرمی در سایت پژواک ایران