توضیحی کوتاه، «مرز سرخ» کجاست
نریمان حیدری

در تاریخ 30دی من و برادرم قهرمان، نامه ای سر گشاده با مضمون مطلع شدن از سلامتی و امکان تماس با برادرانمان سلیمان و رحمان حیدری؛ خطاب به خانم مریم رجوی نوشته و منتشر کردیم. "جوابیه"ی منتصب به برادرانمان بعد از 9 روز و پاسخ ما به آن جوابیه در همان روز منتشر شد. سالهاست که قهرمان از جمله راجع به شورای ملی مقاومت و سازمان مجاهین خلق مطلب مینویسد به یاد ندارم اسمی از برادرانش که در عراق هستند برده باشد. من نیز در نوشته هایم  اسمی ازآنها نبرده ام . یادآوری این موضوع به این خاطر است که من و قهرمان پذیرفته ایم که انتخاب آنها "آگاهانه" است .

پس، موضع سیاسی ما، بویژه در رابطه با حضور مجاهدین در عراق قبل از "نامۀ سرگشاده" کاملا روشن بود. نام بردن از دو نفر فقط جنبۀ عاطفی- خانوادگی دارد؛ برای تمام خانواده، نه فقط ما دو نفر. این حق برای کل خانواده همچنان محفوظ است . فهم این مسئله نباید کار سختی باشد.

همانطور که گفتم موضع سیاسی من وقهرمان کاملا مشخص است. ما تضاد اصلی، در واقع دشمن اصلی خود و تمام مردم ایران را رژیم جنایتکار و ضد بشری جمهوری اسلامی می دانیم با همۀ رنگها، باندها، طیف ها و قانون اساسی آن. ما به هیچ عنوان و در هر شرایطی "ولایت" را بر نمی تابیم و برای حفظ و پا فشاری برموضع خود احتیاج به تائید رهبران پنهان و پیدا نداریم.

با نگاهی انتقادی به کارنامۀ یکسالۀ شورای ملی مقاومت و سازمان مجاهدین خلق میشود فهمید که "مرز سرخ" کجا فدای مصلحت – فردی، گروهی-و قدرت شده است. رهبرعقیدتی با نامه نگاری "حقیر"انه به دشمن‌ترین دشمنان طلب سهم میکند و درجائی دیگر مرز سرخ شرف، وجدان و اعتماد را با توضیح هیجان انگیز فاعل و"مفعول"در می نوردد. در پائین ترین سطح هرم نیز، یعنی "خانوادۀ بزرگ مقاومت"و به عنوان یک نمونۀ لو رفتۀ آن، شخصی را در خود می پذیرد که به قول ونوشتۀ خودش با سعید امامی گفتگو وسالها نشست وبرخاست داشته است؛ و حالا در اروپا با بدست گرفتن عکس"شهید اشرفی"اشرف نشانی است که مقالات و عکسش زیور سایت های مقاومت شده است. 

  نریمان حیدری

منبع:پژواک ایران