PEZHVAKEIRAN.COM

جنگلهای پرپشت و سالم و سرحال « مائده آسمانی » اند ، برای جامعه انسانی ، محیط زیست شهری- طبیعی و کلیّت موجودات زنده‌ هزارو یک فایده دارند:
- آنها بزرگترین نیروگاه جذب و تبدیل انرژی خورشیدی به انرژی شیمیایی - یعنی محل فرآیند معروف فتوسنتز و تبدیل انرژی خورشیدی به انرژی بیوشیمی - هستند.
- جنگلها بزرگترین تولید کننده اکسیژن هستند: درختان جنگل در طول روز، در ابعاد کلان، گاز اکسیژن تولید می‌کنند و بدین ترتیب مایه بهبود هوای تنفسی موجودات زنده می‌شوند.
- جنگلها، همزمان، پالایشگاه طبیعی آلودگیهای گوناگون و در صورت وجود گرد و خاک و ریزگرد درهوا، جذب کننده ذرّات و غبارهای سمّی اند.
- جنگلهای پرپشت و سرحال، در ایجاد و حفظ تعادل درجه گرما و سرما، و ملایمت و کیفیت لطیف هوای منطقه نقش مثبت دارند. با تبخیر و تعریق به تعادل آب و هوای اقلیم مدد می‌رسانند. جنگلها حافظ آب و خاک سرزمیند.
- جنگلها هنگام برف و باران و تگرگ، با گرفتن ضرب بارشها مانع تخریب می‌شوند.
- جنگلها با ریشه درختان، خاک گرانقدر جنگلی را حفظ می‌کنند و با جذب آب و مرطوب نگه‌داشتن خاک مانع فرسایش خاک می‌شود. بهنگام بارشهای ناگهانی و سنگین، با تقسیم طبیعی حجم سنگین بارشها، جذب و انتقال بخش مهمی از نزولات آسمانی مانع کوبش و آسیب زمین و خاک می‌شوند، با گرفتن و پخش و نفوذ تدریجی حجم عظیمی از آب به عمق زمین، در بازسازی منابع آبی و سفره‌های زیرزمینی منطقه نقش درجه اول دارند.
به‌خصوص این فایده‌ی عظیم در یک سرزمین کم آب مثل ایران از اهمیت خاصی برخوردار است. در یکی از نشریات از قول کارشناسی آمده بود که:
«هر هکتار از جنگلهای پهن برگ شمال کشور قادر به جذب ۱۶۰۰ تا ۲۰۰۰ مترمکعب آب در خاک است»..
- جنگلها، هنگام وزیدن بادهای تند، نقش بادشکنهای قوی و مؤثر را بازی می‌کنند و از توفانهای خطرناک در منطقه خود مانع می شوند.
- همین طور جنگلهای حاشیه کویرها و شنزارها جلوی هجوم شنهای روان را می‌گیرند، با شکستن بادها جلوی ضربه را گرفته ، آبادیهای کناری را حفظ و عملاً از پیشرفت بیابانها جلوگیری می‌کنند.
- جنگلها در صورت بهره‌برداری علمی و به قاعده - منابع تأمین پایدار و تجدیدشونده‌ی چوب، مواد پروتئنی/ سلولزی و مخزن مواد اولیه دارویی و یک بانک بی‌مانند ژنتیک به‌ شمار می‌روند.
- جنگلداری با مراعات اصول اکولوژیک و توسعه پایدار، به یقین می‌تواند تأمین کننده فرصتهای شغلی مداوم و حافظ جمعیتهای ساکن حاشیه و متن جنگل باشد. - جنگلها محیط زیست و تولید نسل شمار کثیر حیات وحش، انبوه پرندگان و – درصورت مراعات قواعد مربوطه- محل شکار پایدار، یافتن گیاهان و قارچهای مفید و کمیاب، محل ذخیره و پرورش طبیعی گونه‌های نادر گیاهی و حیوانی، میدان مشاهده و پژوهش و کشف و بهره‌گیری علمی می‌باشند. - جنگلها در همه جای جهان از دیرباز محل گردش و تفرّج مردم و بخشی فایده‌مند و زیبا و جذّاب از رشته های گوناگون گردشگری کشورها بوده و هستند. علم و دانش زیسبوم شناسی جدید قویاً به سرمایه‌گذاری پایدار و فزاینده در حفظ و گسترش جنگلها و سلامتی و نگهداری آنها فرامی خواند. با ویژگیهای نامبرده که فهرست حداقلی عمده کارکردها و ارزشهای دیرینه جنگلها بود، به یقین ما از یک اکوسیستم اساسی، و در ایران از یک گنجینه بی‌مانند ملک و ملتمان سخن می‌گوییم. در ضمن، جنگلهای ایران و به‌خصوص باقیمانده جنگلهای شمال کشور، به‌لحاظ برخورداری از ذخایر نایاب گیاهی اهمیت بین‌المللی دارند.

اما، طی 36 سال حاکمیّت ولایت فقیه و نهادهای جوراجور نظامی - مالی آن، متأسفانه حال و وضع کمی و کیفی همه جنگل‌های ایران حاکی از سقوط همه جانبه عرصه های جنگلی به ویرانی سراسری است. نماینده فائو در ایران می‌گوید: جنگلها در ایران به سرعت ناپدید می‌شوند. و بانک جهانی می‌نویسد: خسارات ناشی از نابودی جنگل‌های خزری در ایران سالانه ۹۰۶ میلیون دلار آمریکا... .. جاده سازان، سدسازان، ویلاسازان، زمین خواران با نفوذ، شرکتهای بهره‌بردار وابسته به حاکمان، نهادهای نظامی رژیم، همه در این تخریب و نابودی فزاینده و فاجعه‌بار جنگلها دست دارند و هیچ مرجع و مقامی مانع و جوابگو نیست. آمارها بسیار مختلف، مغلوط و غیرقابل اطمینان هستند. اما همه کارشناسان و دانشگاهیان از تخریب مداوم و مصیبت بار جنگلها گزارش می‌کنند. یکی می‌نویسد، روزانه ۴۰ هکتار از جنگل‌های کشور نابود می‌شود و دیگری از سالانه ۵۰ الی ۱۰۰ هزار هکتار نابودی جنگلها سخن می‌گوید. آشنایان به دامنه تخریب جنگلها به تکرار نوشته‌اند: در مجموع بدون احتساب جنگل‌های «ارسباران» و «خلیج عمانی» سالانه ۱۲۵ هزار هکتار از جنگل‌های کشور نابود می‌شوند که این رقم معادل یک درصد از کل جنگل‌های کشور، یعنی با این حساب ۳۳ درصد جنگلهای ایران طی دوران آخوندی نابود شده است. در رسانه‌های داخلی و حکومتی هم آمده که حدود ۳۰ درصد جنگل‌های زاگرس در حال تخریب و این میزان در استان ایلام حتی به ۴۰ درصد رسیده است. با این حال بعضی از دولتیها با وقاحت تمام منکر می‌شوند و مدعی‌اند تخریبی در کار نیست!

این تخریب و ویرانگری فاجعه بار با عمر مصیبت بار جمهوری اسلامی آغاز و به طورمداوم و شدت یابنده یکسره ادامه داشته است. در شمال کشور، جنگل‌های جلگه‌ای حاشیه خزر یا به مناطق مسکونی تبدیل شده‌اند و یا فوقش به‌ زمین‌های کشاورزی و مراتع و باغات مرکبات. در حالی که زمانی سرتاسر جلگه شمال ایران را جنگل‌های انبوه می‌پوشاند، ولی، با افزایش مداوم جمعیّت – که سیاست رژیم بوده و هست – به جای سرمایه‌گذاری در آبادانی و حاصل دهی بیشتر زمینهای کشاورزی، رویه غارت عرصه‌های جنگلی باب شده، تبدیل جنگل به مرتع و زمین کشاورزی، راندن میلیونها دام به عرصه‌های حاشیه و داخل جنگلها، یا پاک تراشی عرصه‌ها و تبدیل آنها به عرصه‌های مسکونی و ویلاسازی.
علاوه بر اینها، اشغال عرصه‌های جنگلی توسط نهادهای نظامی و غیره برای پروژه‌های نامعلوم و مشکوک،- بعضاً به نام جستجوی معدن - و... هم فاجعه ای مضاعف بوده است که لازمست جداگانه به این موارد و عواقبشان بپردازیم. به تآکید می نویسم: ازهرزاویه ای می نگریم سیستم ولایت فقیه طی 36 سال اخیر عمر خود جز تخریب و غارت و نابودی جنگلهای ایران( درخدمت سوداگران و چاق و چرب شدن صاحبان قدرت وحکومت)، دراین عرصه سراسری حاصلی جز افسوس و اندوه برای مردم و تاریخ ایران نداشته است. دریغ است ایران که ویران شود.