همزمانی انتشار چاپ دوم "راز" مرگ صمد...!؟" (چگونه ارتجاع مرگ مشکوک صمد را دستاویز حمله به یاران او قرار داده است) از رفیق اشرف دهقانی با انتشار کتابی که وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی(واواک) تحت عنوان "چریکهای فدایی خلق از نخستین کنش ها تا بهمن 1357" بر علیه نیروهای مبارز جامعه و درجهت تثبیت شرایط زندگی دهشتناک توده های رنجدیده ایران که در زیر فقر و بدبختی و اختناق و دیکتاتوری دست و پا می زنند، نوشته است، فرصتی را فراهم آورد تا با تاملی کوتاه بر مضامین این دوکتاب، رابطه آن دو را بشکافیم.  

اگر بخواهیم مضمون اصلی کتاب پلیسی -امنیتی که اخیرا وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی در حمله به انقلابیون فدایی در دهه 50 منتشر کرده است را مختصرا بیان کنیم، این کتاب مبین یورشی وسیع به باورهای مبارزاتی و ارزش های کمونیستی مورد تاکید انقلابیون فدایی در دهه 50 از یکطرف و تلاشی مذبوحانه برای سیاه و کدر کردن چهره های تابناک صدیق ترین کمونیستهای ایران از طرف دیگر می باشد و این در شرایطی ست که همه می دانندکه صداقت و یکسانی گفتار و کردار کمونیستهای فدائی بگونه ای بود که آنان حتی از جان شیرین خود نیز برای تحقق آرمانهای والای انسانی شان گذشتند. اما، هدف واقعی یورش گسترده و تلاش ضد انقلابی اخیر دشمن در این کتاب، فراتر از آن است که صرفا به دهه 50 مربوط شود. این کتاب در تداوم حمله ای صورت گرفته است که مدتهاست از سوی طبقه استثمارگرحاکم و مرتجعین و قلم بدستان آن بمنظور براه انداختن یک جنگ روانی و سیاسی ایدئولوژیک بر علیه جوانان و نیروهای مبارز جامعه ما در شرایط کنونی سازمان یافته است.بنابراین باید روی آن تاکيد شود که انتشار کتاب اخیر دشمن، در مقطعی حساس از پروسه هجوم سیاسی – ایدئولوژیکی ای صورت می گیرد که از مدتها پیش از سوی   نیروهای ضد انقلابی (چه از طرف خود ماموران قلم به مزد وزارت اطلاعات و چه از طرف سازشکارانی که در بساط دشمن نقش آفرینی می کنند) بر علیه جنبش انقلابی و تمامی مبارزین جامعه ما آغاز شده است.اتفاقا با نگاهی به تاریخ این پروسه خواهیم دید که شروع روند مورد بحث به اولین دوره ریاست جمهوری رفسنجانی و به زمانی بر می گردد که نشریه آدینه با ریا کاری تمام در اجرای یک پروژه کثیف سیاسی – امنیتی و با ادعای فریبکارانه یافتن "حقایق" تاریخی،حمله قلمی ای را علیه صمد بهرنگی و یاران او سازمان داد. 

بنابراین،می توان دید که صمد بهرنگی و یاران فدائی او بهروز دهقانی، کاظم سعادتی، علیرضا نابدل و امیر پرویز پویان از اولین مبارزین کمونیستی بودند که دشمنان مردم نیروی متمرکزی را برای تخریب شخصیت والای مبارزاتی و انسانی آنان بکار گرفتند. به عبارت دیگر، سوژه اولین تلاش ضد انقلابی وزارت دار و شکنجه جمهوری اسلامی برای پیشبرد پروژه ای که با انتشار کتاب اخیر خود دنبال کرده است، صمد بهرنگی و نزدیکترین یاران او (که اسامیشان در بالاذکر شد)  را تشکیل می داد.  

درست بر مبنای چنین واقعیتی، قابل تاکید است که کتاب "راز مرگ صمد....!؟" در افشای آن اولین پروژه پلیسی- امنیتی وزارت اطلاعات و امنیت جمهوری اسلامی به تحریر درآمد و از این افتخار برخوردار است که توانست در شناساندن چگونگی عملکرد نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی جهت اجرای سیاست "باورشکنی" ( و یا در واقع جایگزین کردن باورهای غیر انسانی و ارتجاعی بجای باور نیروهای انقلابی و ارزشهای مبارزاتی آنان) و باز کردن مشت صحنه گردانان آن سیاست، نقش بارزی ایفا نماید. 

درست است که در کتاب "راز" مرگ صمد...؟" مشکوک بودن مرگ صمد بهرنگی، این نویسنده متعهد، معلم انقلابی توده ها و یار همیشگی زحمتکشان مورد تاکید قرار گرفته است، ولی این واقعیت موضوع اصلی کتاب را تشکیل نمی دهد. همچنین در این کتاب بحث صرفا با کسانی نبوده و نیست که برای تبرئه ساواک از انبوه جنایاتی که بر علیه کارگران و خلقهای تحت ستم مرتکب شده به هر دروغ ننگینی متوسل می شوند.همانطور که اشاره شد هسته اصلی این کتاب افشای یکی از توطئه های وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی بر علیه مردم مبارز ایران و برملا ساختن سیاست "باور شکنی" آن می باشد. رفیق اشرف دهقانی در این کتاب هدف فوق را با توضیح و تشریح رویدادهای کاملا عینی که در جریان مرگ مشکوک صمد بهرنگی پیش آمد و با ارائه استدلالات و اسناد متعدد بطور هر چه زنده و واقعی با خوانندگان در میان گذارده است.  

چاپ دوم کتاب "راز" مرگ صمد...؟" با اسناد و مدارک جدید و با توضیحات بازهم مستدل و مستند همراه است که در بخشی تحت عنوان "افزوده ها" آورده شده است. مطمئنا مطالعه این کتاب در شرایط يورش گسترده سیاسی- ایدئولوژیک جمهوری اسلامی به نیروهای مبارز ایران به درک هرچه بیشتر کارکردها و چگونگی سیاست های رذالت بار و فریبکارانه دشمن کمک خواهد کرد. برای یاد آوری و در جهت کسب هر چه بیشتر شناخت از سیاست های پلیسی امنیتی وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی و آگاهی از جوانب سوژه توطئه گرانه ای که در سال 1370 از طریق نشریه آدینه در رابطه با مرگ صمد بهرنگی  به پیش برده شد، باید دید که براستی "راز" مرگ صمد در چیست؟ در پاسخ به این موضوع بی مناسبت نیست که قسمتی از مقاله ای که تحت همین عنوان توسط نگارنده این سطور نگاشته شده و در شهریور 1383 در پیام فدائی ویژه صمد بهرنگی چاپ شده است را در ادامه درج کنم. در خاتمه آن  نوشته آمده است:

   واقعیت این است که در جنجال اخیر، این صرف اثبات چگونگی مرگ صمد نیست که برای هواداران اندیشه ها و شخصیت این نویسنده مبارز برجسته گشته است (اگر چه در اثبات مشکوک بودن مرگ او و دست داشتن ساواک در این مرگ به اندازه کافی ادله و اسناد واقعی وجود دارند.) صمد، نویسنده آگاه و مبارزی بود که خود با برخورداری از یک دید وسیع تاریخی تأکید می کرد: "مرگ من مهم نیست. مهم این است که زندگی یا مرگ من چه تأثیری در زندگی دیگران داشته باشد". به همین اعتبار در واقع مساله اصلی برای هواداران و همفکران او - و برای مرتجعین - تأثیراتی ست که زندگی و مرگ و ایده های صمد - و یاران کمونیست اش - بر زندگی دیگران گذارده است و درست از همین زاویه است که صمد بهرنگی و یاران و رهروان او زیر لفافه چگونگی مرگ صمد آماج حملات مرتجعین و راست ها قرار گرفته اند. چرا که آثاری که او در تمام مدت زندگی تا مقطع مرگ خود به جای گذارد تأثیرات بیکرانی بر چگونگی زندگی و مرگ حداقل دو نسل از مردم ما و به ویژه جوانان گذارد.نوشته ها و اندیشه صمد چه در زمان زندگی و چه پس از مرگ اش نسلی از نوجوانان و جوانان مبارز و کمونیست در جامعه تحت سلطه ما را با خواست به دست گرفتن "مسلسل پشت شیشه" و با هدف آزادی از اسارت دشمن و برقراری عدالت اجتماعی پرورش داد. و امروز سی و شش سال پس از مرگ او اندیشه ها و تفکرات والای این نویسنده انقلابی و یار زحمتکشان و آرمان های او همچنان الگوی پرجاذبه نسل جوان و مبارز ما در پیکارشان برعلیه رژیم سرکوبگر جمهوری اسلامی است.  صمد سمبل روشنفکر متعهدی است که برخلاف رسم جاری زمانه خویش، زندگی کوتاه و پربارش را مصروف نشخوار کردن حرف های میان تهی روشنفکرانه نکرد و در مقابل یک جامعه تحت ستم اما تشنه آگاهی، "راه" نشان داد. آثار او به سرعت به الگوی بچه های "دانا" و سمبل جوانان انقلابی و پرچم شور و شورش آنان بدل شد. و همین واقعیت است که همواره چون تیری بر قلب سیاه استثمارگران و تاریک اندیشان و دشمنان رنگارنگ خلق نشسته است و در جریان حکومت سیاه دو رژیم پهلوی و جمهوری اسلامی آنها را واداشته تا برای بازداشتن این روند، برای ستاندن "خنجرهایی" که در شرایط سلطه دیکتاتوری هر روز توسط "ماهی های سیاه کوچولوی دانا" برعلیه "مرغان ماهی خوار" سیه دل یعنی ستمگران حاکم از پستوها برداشته می شوند، تلاش کنند و علاوه بر سرکوب عریان با ترفندهای گوناگون به کوبیدن شخصیت و اندیشه های صمد و اعتقادات کمونیستی او و یارانش بپردازند. تمامی سازشکاران و قلم بدستان نان آلوده خور و آستانبوس قدرتی که در جنجال اخیر، آگاهانه و نا آگاهانه به بازی در بساطی پرداخته اند که دشمنان مردم ما زیر عنوان چگونگی مرگ صمد به راه انداخته اند وظیفه دارند تا برای باورشکنی و کمونیسم ستیزی، صمد و یارانش را مشتی دروغگو جلوه دهند که نباید به آنها اعتماد کرد و مهم تر از آن نباید راه آنان را مورد تقلید و پیروی قرار داد. درست به همین خاطر است که در کوران چنین کارزاری و در حالیکه صمدستیزان فریبکار حتی جرأت نمی کنند که وارد یک بحث جدی در مورد دروغپردازی های خود در مورد اثبات چگونگی مرگ صمد بهرنگی شوند، "عوضی زاده های سیاسی"ای را زیر نام "جوانان" به صحنه می فرستند و از قول آنها "فحش های" چارواداری نثار صمد و همفکران او می کنند. امری که قبل از هر چیز، حقارت و زبونی دشمنان صمد و بی بضاعتی وحشتناک سیاسی آنان را به نمایش می گذارد. از سوی دیگر به رغم آنکه تمامی نوشته ها، دروغ ها و ادعاهای آنان در اثبات "مرگ طبیعی" صمد، حداقل در چند سال اخیر در کتاب "برادرم صمد بهرنگی" نوشته اسد بهرنگی و سپس به نحو جامعی در کتاب "راز" مرگ صمد...!؟ نوشته اشرف دهقانی جواب گرفته، این گونه "پژوهشگران" و "روزنامه نگاران" با توطئه سکوت و تخطئه، نشان داده اند که حتی جرأت وارد شدن به میدان یک بحث آزاد و سالم در مورد مدارک مندرج در این دو کتاب - که حاصل و جمع بندی دهها سند و خاطره دست اول است - را هم ندارند. امری که به سادگی بیانگر ماهیت ادعاهای آنان و آبشخور سیاسی ای است که سر در آن دارند. 

   در کارزار اخیر که توسط وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی برای ترور شخصیت صمد و یارانش و از این طریق، کمونیست ستیزی در جامعه ما به راه افتاده، نکته مهم و تأسف انگیز دیگری وجود دارد و آن هم مُهر سکوت خائفانه ای ست که نیروها و جریانات مدعی "چپ" و "انقلابی" در مقابل این تعرض ایدئولوژیکی دشمن بر لب زده اند. این مدعیان که خود را "چپ"، "رادیکال" و "رهرو" آرمان های صمد و هم مسلک او می نامند، جریاناتی که در روزهای "آفتابی" با نسبت دادن صمد به خود، در واقع محبت و احترام عمیق توده ها نسبت به این آموزگار انقلابی را به حساب خود و سازمان هایشان واریز می کردند، امروز و در روزهای "ابری"، در شرایطی که مرتجعین و جاده صاف کن هایشان زیر نام چگونگی مرگ صمد، یک هجوم تبلیغاتی مسموم را بر علیه جنبش انقلابی مردم و تمامی چپ ها و کمونیست ها سازمان داده اند، میدان را برای ترکتازی آنها خالی کرده و در واقع جبهه به زمین سائیده اند. بسیاری از این افراد و جریانات، با پُز "چپ"شان هیچگاه فراموش نمی کنند که حتما و در هر مورد، در دفاع از "حق دمکراتیک" هر "لیبرال" راست و حتی مرتجعینی امثال منتظری ها اعلامیه بدهند. اما در شرایطی که وظیفه انقلابی هر نیروی مبارز و به ویژه داعیه دار چپ و رادیکال - به رغم هر اختلاف قابل درکی هم که با صمد و برخی از اندیشه های او دارند - افشای توطئه کثیف حکومت و راست های نفرت انگیزیست که زیر نام چگونگی مرگ صمد به ایجاد موج جدیدی از آرمان ستیزی و باورشکنی در جامعه ما پرداخته اند، این نیروها چشمان خود را بسته اند و از ترس اینکه مبادا با ورود به این بحث در شرایط نامساعد فعلی "داغ" دفاع از "کمونیسم" بر پیشانی آنها حک شود و مارک "رادیکالیسم"، "افراطی گری" و "خشونت طلبی" بخورند، می کوشند تا از این "غائله" اجتناب کنند و با عافیت طلبی، در حقیقت از آتش خشم ضدانقلابی مرتجعین و راست ها تبری جویند. در حالیکه بر عکس، یکی از معیارهای "انقلابی" و "چپ" بودن یک نیرو، مقابله بی امان با تعرض ایدئولوژیکی دشمن به ایده ها و مواضع کمونیستی  و در این زمینه مقابله با تعرض ایدئولوژیکی کثیفی است که جمهوری اسلامی با کمک معرکه گیران رنگارنگ اش به بهانه چگونگی مرگ صمد، برعلیه تمامی کمونیست ها، برعلیه سمبل ها، چهره ها و پرچم های آنان و به این اعتبار بر علیه خود این نیروهای عافیت طلب سازمان داده است.      

   در کارزار مربوط به پرونده مرگ صمد، ارتجاع می کوشد تا با استفاده از شیوه های نامقدس (دروغپردازی، جعل اسناد، ترور شخصیت و فریبکاری) توسط افراد نابکار و نامقدس (از متهمین همکاری با ساواک جمهوری اسلامی گرفته تا اکثریتی های سابق و راست های دو آتشه) به اهداف نامقدس خود (یعنی کمونیسم ستیزی و باورشکنی) دست یابد. ارتجاع با کمک تمامی ریزه خواران خویش مرگ مشکوک صمد را با دروغپردازی و پرونده سازی به دستاویزی برای حمله به کمونیست ها و یاران او و راه او قرار داده است. این "راز" ساده ولی مهم نهفته در چگونگی مرگ صمد بهرنگی است. 

ضمن آنکه به نوبه خود قویا مطالعه کتاب "راز" مرگ صمد...؟" (چگونه ارتجاع مرگ مشکوک صمد را دستاویز حمله به یاران او قرار داده است) را به تمام مبارزین توصیه می کنم، لیست اسناد و مدارک و مطالبی که در چاپ دوم این کتاب به آن افزوده شده است را در اینجا یاد آور می شوم: 

1- افشای بعضی قصه سازی‌های افسر همراه صمد  در آراز(حمزه فراهتی)

2-سندی به جا مانده از شهریور 1347 در ارتباط با جستجوی جسد صمد بهرنگی در آب‌های رودخانه آراز.

3-  به جستجوی جسد صمد بهرنگی در آراز

4-  متن کامل آگهی روزنامه کیهان شهریورماه 1359 (پرونده مرگ صمد بهرنگی به جریان می‌افتد).

5- متن کامل اظهارات مادر صمد بهرنگی، درج شده در نشریه دریچه گفتگو شماره دو

6- متن کامل "قصه راز کشنده ارس" با امضای "حمزه فلاحتی"، درج شده در آدینه شماره 67  سال 1370.

7- چرا "آدینه"، نامه‌‌های اعتراضی را چاپ نکرد؟

8- توضیحاتی در باره اتهاماتی که به جلال آل احمد وارد می‌کنند!

9-مدارکی در رابطه با درگیری صمد بهرنگی با "کمیته ملی پیکار جهانی با بی سوادی" در مورد کتاب "الفباء   

این اثر ارزشمند را می توانید از طریق آدرس پستی زیر تهیه کنید: 

BM Box 5051 

London WC1 3XX

England 

منبع:پژواک ایران