در باره مواضع رسوای سازمان توفان در تحليل اوضاع کنونی!
عبد‌الله باوی
در شرایط بحرانی کنونی که اعمال تحریمهای اقتصادی و سیاسی توسط امپریالیستها بحرانهای سیاسی داخلی رژیم جمهوری اسلامی را تشديد نموده و توده‌ها را در بدترین شرایط زیستی و سیاسی قرار داده است، امپریالیسم آمریکا جهت پيشبرد سياستهای تجاوزگرانه‌اش در ايران و منطقه جدا از تحريم‌هائی که بر ايران اعمال نموده بر احتمال حمله نظامی به ایران نيز تاکيد میکند و در همين چهارچوب هم اسرائيل رسما از حمله به ايران سخن می گويد. اين وضع شرايط بحرانی کشور را ملتهب تر از گذشته نموده و باعث گسترش نگرانی در ميان مردم گشته است. این شرايط بحرانی و پر تناقض باعث شده است تا سازمانها و احزاب هر کدام با دید خاص خود موقعیت کنونی را تحلیل کنند و به همين دليل هم ما شاهد تحليل‌ها و مواضع گوناگونی در رابطه با اوضاع کنونی می باشيم. از تحليل‌هائی که جهت رهائی از شر جمهوری اسلامی از دخالت امپرياليستها حمايت می‌کنند تا جرياناتی که در ضديت با تجاوزگری امپرياليسم از جمهوری اسلامی سراسر جنايت دفاع می‌کنند و برای اين اقدام ضد مردمی خود هم توجيه تئوريک می‌سازند که در میان این طيف مواضع سازمان توفان قابل تامل است. سازمان توفان در مطلبی تحت عنوان "عاملان جنگ داخلی ستون پنجم امپریالیست‌اند"(1) برای توجيه موضع انحرافی و غير کمونيستی خود ابتدا وابستگی جمهوری اسلامی به امپرياليستها را انکار می کند و بعد چنين جلوه می دهد که امپرياليستها رژيم مستقلی را مورد تعرض قرار داده اند! و بعد از اين مقدمه چينی‌ها هم مدعی می شود که در الويت جدال با امپرياليسم امر سرنگونی جمهوری اسلامی به عقب رانده می شود!
توفان در ابتدای اين مقاله چنین مینویسد " امپریالیستها و در راسشان آمریکا و دست نشاندگان آنها در منطقه، میخواهند ایران را به زیر سلطه امپریالیسم درآورند و حکومتی در ایران برپا کنند که مانند حکومت محمدرضا شاه در همه زمینه ها، سیاستهای آنها را پیاده کرده و نوکر دست به سینه آنها باشد." (تاکید از ماست)
از قرار توفان از زیادی درختان، جنگل را نمی‌بیند، آیا توفان در مورد کنفرانس گوادالوپ چیزی نشنیده است!؟ و یا اگر شنیده فکر میکند برای بسرانجام رساندن انقلاب، امپریالیستها به خمینی کمک کردند!؟ آیا توفان واقعاً نمیداند که 34 سال است که حکومتی ماهيتا مانند حکومت محمدرضا شاه که در همه زمینه‌ها سیاستهای امپریالیستها را پیاده کرده است و با نام ارتجاعی جمهوری اسلامی خوانده میشود بر ايران حاکم است؟ 34 سال است که نيروهای انقلابی با استناد به هزاران فاکت سرسپردگی جمهوری اسلامی را به امپرياليستها و نظام جهانی امپرياليستی نشان می دهند ولی توفان که هرگز قادر نبوده و نيست که يکی از اين فاکتها را رد نمايد تنها کاری که می کند اين است که با تمسخر تحلیلهای نیروهای انقلابی، از مستقل بودن جمهوری اسلامی دم بزند و واقعيات را انکار نمايد. واقعياتی چون اینکه رژیم از همان روز اول به قدرت رسيدن، نظام اقتصادی بازمانده از زمان شاه را حفظ و نگهداری نموده است، اينکه در جهت منافع قدرتهای امپرياليستی 8 سال بر طبل جنگ با عراق کوبيده است، اينکه چگونه با ایجاد گروههای مرتجع مذهبی در کل خاورمیانه به پيشبرد سياستهای امپریالیسم خدمت کرده است، اینکه در حمله امپریالیستها به افغانستان و عراق يار و مددکار آنها بوده و هزاران مورد ديگر. البته اینها واقعیاتی هستند که با تحلیلهای این سازمان در تناقض هستند ولی توفان آموخته است که با سیاست تمسخر با واقعيات مواجه شده و آنها را انکار نمايد. و به همين دليل هم هست که می‌نويسد: "عده ای که خودشان را انقلابی جا میزنند و مفهوم انقلابی را نفهمیده اند با یک ادعا که رژیم جمهوری اسلامی خودش نوکر آمریکاست و آمریکائی ها آنها را بر سر کار آورده اند، نه تنها به هر چه تحلیل و مبارزه مردم میهن ماست پوزخند میزنند بلکه نادانی خویش را از حرکت تضادها نشان میدهند. آنها هیچ توضیحی برای تحولات منطقه و لشگرکشی امپریالیستها به منطقه و استقرار نظم نوین جهانی ندارند". به اين می گويند تاکتيک فرار به جلو! وقتيکه قادر نيستی واقعيات را تحليل کرده و توضيح دهی مدعی می‌شوی که ديگران "هيچ توضیحی برای تحولات منطقه و لشگرکشی امپریالیستها به منطقه و استقرار نظم نوین جهانی ندارند"، اتخاذ چنين تاکتيکی اما در زندگی واقعی نشان می دهد که چه کسانی واقعا و در عمل به "مبارزه مردم میهن ما پوزخند میزنند". توفان در ادامه اين لاطائلات و برای توجيه اين موضع غير کمونيستی در همين مقاله چنین مینویسد که "رژیم ایران که یک رژیم متعارف سرمایه داری نیست، علیرغم فشارهای همه جانبه امپریالیستها توانسته است استقلال سیاسی خویش را حفظ کند به نوکری امپریالیست آمریکا تن در ندهد" به اين ترتيب توفان به مردم ما اعلام می کند که جمهوری اسلامی رژيمی مستقل است که منطقا و اجبارا بر اقتصادی مستقل متکی است. يعنی در 34 سال گذشته جمهوری اسلامی حافظ نظام اقتصادی بوده و هست که وابسته به امپرياليستها نمی باشد! اما آيا اين تف کردن به واقعيت نيست؟
توفان برای جمع و جور کردن اين لاطائلات به ناگزير داستان سرائی می کند. در اين داستان و بنا به گفته توفانی‌ها، جمهوری اسلامی يک رژيم " نامتعارف" سرمايه داری است. براستی اين نامتعارف بودن چه معنائی دارد؟ آیا نامتعارف بودن این رژيم از نامتعارف بودن سرمایه داری ايران ناشی می شود؟ يا اين نامتعارف بودن مربوط به فرهنگ و اخلاقیات آنهاست؟ آيا توفان که ادعای مارکسيست بودن دارد می داند که رژيم مستقل و استقلال سیاسی منوط به دولت ملی، و دولت ملی نماینده بورژوازی ملی است؟ حال باید از توفان پرسید پس شما معتقديد که بورژوازی ملی در ایران حاکم است؟ اما اگر کسی چنين بينديشد در مقابل واقعياتی که نشان می دهد سرمایه داری ايران با هزاراران رشته به نظام جهانی امپریالیستی وابسته است چه دارد که بگويد؟ امپریالیسمی که دهه هاست ديگر نمی توان آنرا تنها یک نیروی خارجی جلوه داد.
واقعيت اين است که گرچه سالهاست که سازمان توفان از حزب توده جدا شده است ولی این جدایی هیچوقت یک جدایی ایدئولوژیک واقعی نبوده است. به همين دليل هم تحليل‌های اين جريان به چنين نتايج شرم آوری منجر میشود که در تلاش است آنها را در پس حمله به سازمانهای انقلابی پنهان ساخته و هستی‌اش را با دشنام گویی بدیگران توجیه نماید. بی دليل نيست که توفان همچون حزب توده از دشنام گويان پيگير تئوری کمونيستی مبارزه مسلحانه بوده و می‌باشد. تئوری‌ای که با تحليل ساخت اقتصادی ايران نشان داده نظام اقتصادی حاکم بر کشور وابسته به امپرياليسم می‌باشد و به همين دليل هم رژیم جمهوری اسلامی همچون رژیم شاه وابسته به امپریالیسم است. از نظر اين تئوری سلطه امپرياليسم و سلطه جمهوری اسلامی در هم تنيده شده است و جمهوری اسلامی فاقد هر گونه چهره ملی و مستقل بوده و بايد با آن همچون رژيمی سرسپرده برخورد نمود. و به همين دليل هم مبارزه برای سرنگونی جمهوری اسلامی از مبارزه برای نابودی سلطه امپرياليسم جدائی ناپذير می‌باشد، و توفان با انکار و تحريف همين واقعيت که پایه و اساس تئوری مبارزه مسلحانه است نيروهای انقلابی را متهم به عدم درک شرايط ايران میکند و به تمسخر واقعيات می‌نشيند. سازمانی که فکر میکند که با حمله به نيروهای انقلابی می‌تواند ماهيت واقعی و غير کمونيستی خود را لاپوشانی نمايد . اما در عمل و در هر تند پيچی ميراث توده‌ای بازمانده در آن به آشکاری خود را در مقابل ديد همگان به نمايش گذاشته و رسواتر از گذشته اش می‌نمايد. در حاليکه کمونيستها همواره بر اين اصل تاکيد دارند که رهائی طبقه کارگر وابسته است به نابودی نظام سرمايه داری وابسته به امپریالیسم حاکم که در حال حاضر حفاظت اش بر عهده جمهوری اسلامی گذاشته شده و هر تغيير از بالائی هم به سلطه اين نظام خدشه ای وارد نمی سازد به همين دليل هم هست که کمونيستهای واقعی راه رهائی کارگران و توده های ستمديده را در انقلابی به رهبری طبقه کارگر می ببينند و برای تحقق آن تلاش می کنند.
1ـ توفان شماره 148 تیرماه 1391
عبداله باوی
سپتامبر 2012
منبع:پژواک ایران