چه خوب بود اگر
ثریا پاستور
چه خوب بود اگر
شعلههای عشق
آتش میزد
" خرمن کدورت "ها را
رنگ سیاه نفرت
تزریق نمیشد
در رگ ها
و "طوفان خشم"
گًل آلود نمیکرد
رود خانه ی وجود را
چه خوب بود اگر
"تخم پلیدیها "
بارور نمیگشت ،
در زمین پاک
"مهتاب سپید اندیشه "
کدر نمیشد ، با
"جنون درون "
و دستهای نوازشگر
خون آلود نمیگردید
با "توطئه ی خار"
چه خوب بود اگر
پوچیها را
با "تیر اراده"
رهایشان میکردیم
در تاریکیهای زمان
و "کرم شب تاب " را
راهنما یشان
بر "دیوار نیستیها "
پدید میآوردیم
"روزنههای هستی" را
و با "سوزن زندگی"
و ریسمانی به رنگ آبی
می گذشتیم
از لابلای روزنه ها
و زندگی را
پیوند میدادیم
با " روز "
و سینه ریزی از یک پیوند ابدی
می آویختیم
بر گردن آن
آری ! چه خوب بود اگر؟!
شعلههای عشق
آتش میزد
" خرمن کدورت "ها را
ثریا پاستور
لوس آنجلس / کالیفرنیا ۱۶ نوامبر ۲۰۱۵
منبع:پژواک ایران