1 ـ در گذشته بودند لات ها و چاقو کشانی که به هنگام درگیری و دعوا، دیگری را چاقو می زدند و برای فرار از مجازات و فریب مأموران شهربانی و  دادگاه ها، استادانه یک، دو ضربه نه چندان کاری نیز به سر و گردن خود وارد می آوردند تا که چاقو زدن به دیگری را دفاع از خود بنامند. این رفتار لات ها را "خودزنی" می گفتند. این چنین لات ها به ویژه برای کلانتری های محل خود به خوبی شناخته شده بودند. خود زنی گذشته از این که گاه به یاری این لات ها آمده و آنان را از مجازات در خور رهایی می داد دو مزیت خوب دیگر نیز برای این لات ها داشت: یکی اینکه جای زخم ها بر سر و روی آن ها، مقام و مرتبه اشان را بین دیگر لات ها بالا می برد(هر چه جای رد چاقو بر سر و گردن و صورت بیشتر، اُبُهت آنان نیز بیشتر) و هم میان مردم عادی ترس و وحشت از آن ها را افزایش داده و هر چه بیشتر از نزدیکی و درگیری با چنین آدم ها دوری می کردند.

2 ـ رویداد تروریستی وحشتناک در اهواز، از دید من همین حکایت "خود زنی" از سوی حکومت مافیایی ایران بوده است و من در این راستا با بیانیه برای نمونه "شورای دمکراسی خواهان ایران" و یا دیگرانی که بر این خود زنی تاکید نموده اند، همخوان هستم با این افزوده که من نه  این گروه و یا دیگر گروه ها که در بیانیه خود به درستی بر این نکته انگشت نهاده اند را می شناسم و نه هیچ گونه تماسی با آن ها دارم.

3 ـ نگارنده در نوشته پیشین خود نیز بر این امر تاکید داشت که ماهیت مافیایی حکومت اسلامی چنان تبهکارانه است که حتا نمی توان آن را با هیچ سازمان مافیایی شناخته شده برابری داد. برای این حکومت، نابود کردن شماری از "خودی ها" و یا مردم عادیِ بی خبر، هر گاه که نیاز باشد و برای ماندگاری و یا پیش برد سیاست های خود بدان نیاز داشته باشد، از اندک اهمیت ممکن بر خوردار است. این حکومتی است که دروغ، ریا، خشونت، شکنجه، کشتار، سرکوب و آزار در هر جا که بتواند چه در درون و چه بیرون از ایران، درونمایه و ذات وجودیش است.

4 ـ تاسف بار است که پس از چهل سال، شماری از هم میهنان کوشنده هنوز به ماهیت واقعی این حکومت تبهکار پی نبرده اند. آن ها فکر می کنند این حکومت نمی تواند با داعش نیز در ارتباط باشد و یا بنام داعش دست به بمب گذاری و کشتار در ایران زده و با نفوذی های خود آن را بنام داعش اعلام نکند! خوشبختانه در همه مورد ها دُم خروس بیرون زده است. نه آن یورش به مجلس و به گور خمینی و نه این آخرین جنایت، سازمان دهش داعش نبوده است زیرا هیچ یک از رفتار ها و حرکت های آنان با شیوه همیشگی کار داعش همآهنگی و همسویی ندارد. نه از پرچم آن ها خبری هست، نه از خواندن آیات قرآن و نه شعارهای تند مذهبی و تهدید به کشتار همه کفار. روشن است که سازمان اصلی داعش از انتساب این جنایت به خود خوشحال نیز شده و اعتراضی هم نکرده و نخواهد نمود چون تبلیغی مُفت و مجانی برای وجود و نیرومندی این آدمکشان است. این را حکومت از پیش حساب نموده بوده ولی ناشیانه!

5 ـ برای شماری از هم میهنان شاید پذیرشش سخت باشد ولی مگر بار نخست است که چنین جنایت ها از حکومت اسلامی و رهبر معظم برای گمراه نمودن و مظلوم نمایی در میان مردم ایران و جهان، سر می زند؟ مگر هم اکنون حکومت در همآن حال که با حکومت افغانستان، که آن را دولت برادر می نامد، در ارتباط و مراوده است برای رسیدن به هدف های شوم خود در منطقه، به طالبان  یاری نمی رساند و با آنها که دشمن حکومت کنونی افغانستان هستند، ارتباط ندارد؟ مگر این ها از آغاز با آدمکشی(آتش زدن سینما رکس آبادان)، دروغ و ریاکاری بر مسند قدرت ننشسته اند؟ مگر در حرم به قول خودشان "مقدس امام رضا" بمب نگذاشتند و آن را بنام مجاهدین ننامیدند و سه جوان زندانی را زیر شکنجه وادار به اعتراف و سپس اعدام نکردند؟ مگر پسر امامشان را نکشتند و امروز حتا از کشتن رفسنجانی سخن در میان نیست؟ مگر در سال 87 برنامه ریزی نکرده بودند تا حتا در چند ایستگاه مترو بمب گذاری کنند تا با استفاده از ایجاد بلبشو و تبلیغِ بر این امر که جنایت کار مخالفان است، براحتی خیزش مردم را سرکوب کنند؟ نوار این جلسه محرمانه که به بیرون درز یافت و منتشر شد. مگر بنام اسراییل شماری را بنام "دانشمندان اتمی" به قتل نرساندند؟ (محبوبه حسین پور خواهر یکی از این دانشمندان ـ اردشیر حسین پور ـ شاهد زنده ماجرا، هم اکنون در بیرون از کشور است و بارها در این باره نوشته و گفته است که چگونه مأمورانِ حکومت، برادرش را کشتند). سقوط هواپیما و هلی کوپتر فرماندهان سپاه و ارتش که بویی از مخالفت آن ها شنیده شده بود که افسانه نیست! افشاگری تازه جناب احمد منتظری در باره جاسازی مواد منفجره وسیله سپاه پاسداران در ساک های حاجیان بدون آگاهی آن ها برای انفجار در بین زیارت کنندگان و متهم نمودن  بنام عربستان به انجام آن هم اینک روی وب سایت ها از آن میان "گویا" هست. به این لینک ها از جلسه های محرمانه سپاه و بسیج توجه کنید:

پیش از آخرین انتخابات( 2،25 دقیقه)

https://www.youtube.com/watch?v=EVpl3Qr-YdQ

در باره سرکوب دانشجویان در تبریز و تهران(8 دقیقه):

https://www.youtube.com/watch?v=z6C2G3XlWyM

یک نمونه از شیوه های کار حکومت حتا در بیرون از ایران(2،01دقیقه):

https://www.youtube.com/watch?v=zsroptZTSfk

6 ـ  نگاهی به رفتار حکومت در همین زمان کوتاه پس از این رویداد جنایتکارانه، نشاندهنده این واقعیت است که همه در راستای هدف های تبهکارانه از پیش ترسیم شده حکومت اسلامی انجام گرفته است. هدف حکومت چون همیشه چند سویه بوده است:

ـ مظلوم نمایی و خود را قربانی تروریست نامیدن درست در آستانه سفر روحانی به اروپا و سپس نشست سازمان ملل تا سرکوب ها در ایران و تجاوز به کشورهای دیگر را توجیه کنند؛

ـ دست باز داشتن برای سرکوب بیشتر در درون ایران و دستگیری فله ای کوشندگان و مخالفان؛

ـ به بهانه سرکوب داعش، به وجود آوردن امکان قدرت نمایی در برابر اروپا و آمریکا با تکیه بر توان موشکی خود. موشک پرانی های دو روز گذشته به سوریه گویاتر از آنست که در آن تردید شود. پیش از آن نیز که با پرتاپ چند موشک به مقر حزب دمکرات به جنایت در کردستان عراق دست زده بودند. هفته پیش سند محرمانه خرابکاری سپاه در بین گروهای کرد در کردستان عراق نیز که منتشر شد.

***

ولی همه این رویدادها نشان از سستی و هراس حکومت چه از وضع درونی ایران و چه موقعیت بسیار ضعیف و لرزان و بدنامی گسترده در بیرون از کشور و در سطح جهان است. این خود زنی حکومت نه تنها چیزی را به سود حکومت دگرگون نمی سازد که وضعش را بیش از بیش بحرانی تر خواهد نمود. ماه که همیشه در زیر ابر پنهان نمی ماند!

کوروش گلنام

سه شنبه 10 مهر 1397 ـ 2 اکتبر 2018

منبع:پژواک ایران