اردک شَل روحانی، آغاز فروپاشی سیاسی
مجید محمدی

 اصلاح‌طلبان در دی ۹۶ به آخر خط وعده‌های توخالی و رژیم انتخاباتی «بد و بدتر» رسیدند.

آنها با قرار گرفتن در کنار ماشین سرکوب نشان دادند که وفاداری‌شان به ولی فقیه است و نه مخالفان و منتقدان وضعیت موجود. با پایان برجام (۵+۱) اعتدالگرایان (چپ و راست) نیز نمایش تنش‌زدایی قلابی‌شان را پایان یافته خواهند دید به ویژه وقتی تحریم‌های نفتی بازگردد. بدین ترتیب مهم‌ترین دستاورد روحانی با خروج ایالات متحده در حالت تعلیق قرار گرفت. در سه سال آینده دولتی که ادعا می‌کند مطالبات مردم را نمایندگی می‌کند یک اردک شَل خواهد بود بدون هیچ گونه سرمایه‌ی سیاسی.

در طرف مقابل روحانی نیز احمدی نژاد و دوستان قرار دارند که در پی اهداف خود در براندازی نظام تعجیل دارند. به همین دلیل روحانی بعد از خروج ایالات متحده از برجام هیچ سخنی مبنی بر خروج ایران از این توافق نگفت. خامنه‌ای نیز که گفته بود در صورت پاره شدن برجام توسط ایالات متحده آن را آتش خواهد زد این تهدید توخالی را اجرا نخواهد کرد چون روحانی بدون هماهنگی با وی از برجام اروپایی دفاع نمی‌کرد.

پایان توافق برجام و اصلاح‌طلبی به شکلی که آنها را می‌شناختیم، ناراضیان از سیاست داخلی و خارجی موجود در کشور را در یک صف قرار خواهد داد: گذر از بخش اعتدالگرا و اصلاحگرا و آماده شدن برای براندازی. البته ناراضیان ممکن است در شکل براندازی طرح‌های متفاوتی داشته باشند اما بسیار دشوار خواهد بود که دوباره بازگشته و از سیاست دلواپسان در حوزه‌ی خارجی و اصلاح‌طلبان ولایت‌محور در سیاست داخلی دفاع کنند. آنها دیگر نه گزینه‌ای دارند (برنامه‌ی توهمی اصلاح‌طلبانه در حوزه‌‌ی داخلی یا همان بدها) و نه امیدی (گشایش‌های اقتصادی وعده داده شده در حوزه‌ی خارجی).

مقامات جمهوری اسلامی تلاش کرده و خواهند کرد خروج ایالات متحده از برجام را رخدادی کم اهمیت جلوه دهند اما سرگیجه گرفتن آنها در سناریوهای واکنش به تصمیم ترامپ دقیقا از دستپاچگی آنها و گره خوردن برجام به شیشه‌ی عمر نظام حکایت دارد: از ماندن در برجام اروپایی (دیدگاه روحانی و وزارت خارجه) تا خروج از ان‌پی‌تی (دبیر شورای عالی امنیت ملی) و شکستن بتون نیروگاه اراک (رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس). اینها بر خلاف ادعای روحانی به معنای «آمادگی در برابر همه‌ی سناریوها» است.

از سخنان و مواضع مقامات جمهوری اسلامی در برابر خروج ایالات متحده از برجام هم تهدید به چشم می‌خورد، هم دلسوزی برای منافع «شیطان بزرگ» و هم بی‌اهمیت یا کم‌اهمیت نشان دادن پیامدهای این اقدام: «ممکن است دو ماه یا سه ماه درگیر آن مشکل باشیم اما از آن عبور خواهیم کرد.» (حسن روحانی، ایسنا ۱۸ اردیبشهت ۱۳۹۷) اینها را نیز باید در کنار دیگر وعده‌های مقامات مثل عدم فیلتر نشدن شبکه‌های اجتماعی، رفع حصر، پایان گشت ارشاد و اشتغال قرار داد.

امید واهی به اروپایی‌ها

دولت‌های اروپایی ممکن است تلاشی برای تضعیف نظام انجام ندهند اما هنگامی که رژیم در سرازیری سقوط قرار گرفت نیز به داد آن نخواهند رسید. این فیلم را همه در تحولات لیبی دیده‌ایم. همانطور که بسیاری از اروپایی‌ها در برابر ارتش هیتلری می‌گریختند و با کمونیست‌های روسی هم در دوره‌ای پالوده می‌خوردند در این مورد نیز در کنار جمهوری اسلامی قرار گرفته‌اند اما پس از چندی وقتی قرار باشد حساب و کتاب‌هایشان را چک کنند حتی چپ‌ترین آنها در کنار ایالات متحده قرار خواهند گرفت. آنها وقتی در معرض تهدیدی قرار گیرند به یاد می‌آورند که باید به سراغ ناجی همیشگی بروند. غیر از آن مشخص نیست که دولت‌های اروپایی چگونه می‌خواهند منافع حاصل از داد و ستد با اقتصاد ۱۸٫۵ تریلیون دلاری ایالات متحده را با منافع اقتصادی ارتباط با اقتصاد ۴۰۰ میلیارد دلاری ایران تاخت بزنند.

از فروپاشی اجتماعی و اقتصادی تا فروپاشی سیاسی

فروپاشی اجتماعی ایران از اواسط دهه‌ی هشتاد آغاز شده و همچنان تداوم یافته است. آمار جرائم و حاشیه‌نشینی و کارتن‌خوابی و فقر و بیکاری چنین روندی را نشان می‌دهد. فروپاشی اقتصادی در دوران تحریم‌های نفتی کلید زده شد و حتی تزریق ۱۵۰ میلیارد دلار به حکومت توسط اوباما- به علت هزینه‌بر بودن مداخلات منطقه‌ای- نتوانست آن را به عقب بازگرداند. فساد، اتلاف و ناکارآمدی فراگیر و ساختاری شده است. دلار ۷۲۰۰ تومانی در کنار توقف طرح‌های عمرانی و تعطیلی کارخانه‌ها نشانه‌ی بسیار روشنی از فروپاشی اقتصادی هستند. وفادارترین مقامات حکومتی (مثل احمد جنتی) به وجود ایرانیانی که شب سر گرسنه بر زمین می‌گذارند اعتراف دارند. حکومت با چهل میلیون نانخور و حدود ۲۰۰ هزار مدیر رانتخوار حداکثر می‌تواند کشور را از این روز تقویمی به روز دیگر بکشاند. دو فرایند فروپاشی اجتماعی و اقتصادی، فرایند فروپاشی سیاسی رژیم را تقویت خواهند کرد. ممکن نیست یک چهارم جمعیت کشور در حلبی‌آبادها و بیغوله‌ها (رژیم اسم اینها را گذاشته «بدمسکن») زندگی کند و سیاست آن کشور به روال عادی‌اش ادامه پیدا کند. ممکن نیست رژیمی سرویسی را که چهل میلیون نفر از آن استفاده می کنند فیلتر کند و هیچ پیامدی بدین واسطه گریبانش را نگیرد.

محاسبه سود- زیان تداوم رژیم

امروز تداوم رژیم نه به نفع ایالات متحده و متحدان اروپایی‌اش است، نه به نفع قدرت‌های منطقه‌ای مثل ترکیه و اسرائیل و عربستان سعودی است و نه به نفع همسایگان ایران (از پاکستان و افغانستان تا آذربایجان و کردهای عراقی). سه کشور اروپایی صرفا از دیدگاه منافع اقتصادی خواهان تداوم برجام بوده‌اند. زیان تداوم رژیم از سود تداوم آن بیشتر شده است. تداوم رژیمی یاغی در جهت هیچ یک از اهداف سیاسی و اقتصادی قدرت‌های بزرگ و قدرت‌های منطقه‌ای نیست. حتی چین و روسیه نیز از سرنگونی رژیم ضرری را متحمل نخواهند شد که قابل جبران نباشد. جمهوری اسلامی دوست و هم‌پیمانی قابل اتکا ندارد. همراهان جمهوری اسلامی مثل حزب‌الله لبنان و رژیم اسد و حوثی‌ها تنها انگل‌های دلارهای نفتی ایرانند و نه هم‌پیمان ایران.

ترس‌های توهمی از پایان برجام

مخالفان تصمیم ترامپ می‌گویند خروج ایالات متحده از برجام باعث خواهد شد ایران نتواند به اقتصاد جهانی بپیوندند. اما چهار دهه از عمر این رژیم گذشته و رژیم هرگز در پی انجام چنین کاری نبوده است. از حرکت آن در چهار دهه گذشته می‌توان فهمید که در آینده نیز چنین عزمی وجود نخواهد داشت. پیوستن ایران به اقتصاد و جامعه‌ی جهانی هیچگاه در برنامه‌های جمهوری اسلامی نبوده است وگرنه به شیوه‌ی دیگری رفتار می‌کردند.

می‌گویند برجام جلوی مسابقه‌ی تسلیحات اتمی در منطقه را گرفته و می‌گیرد. برجام با دادن امکان بلندپروازی‌های منطقه‌ای به جمهوری اسلامی به مسابقه‌ی تسلیحاتی از جمله تسلیحات اتمی در خاورمیانه دامن زد و جلوی آن را نگرفت. برجام تضمین‌کننده‌ی عدم دستیابی جمهوری اسلامی به سلاح هسته‌ای نیز نبوده و نیست. تنها خوش‌باوران و خوش‌خیالان با فتوای کسی که هر روز دروغ می‌گوید خام می‌شوند.

می گویند پایان برجام بر رنج ایرانیان خواهد افزود. مسئول رنج‌های مردم ایران حکومت آن و سیاست‌هایش است و نه خروج ایالات متحده از یک توافق.

می‌گویند خروج ایالات متحده مردم را در برابر غرب و پشت سر رژیم متحدتر خواهد کرد. قائلان به سیاست خشنودسازی جمهوری اسلامی چهار دهه است که این سخن بی اساس را تکرار می‌کنند که مخالفت دولت‌های خارجی با جمهوری اسلامی یا فشار بر آن مردم را پشت سر رژیم بسیج می‌کند اما تظاهرات سراسری دی‌ماه ۹۶ یک سال بعد از روی کار آمدن ترامپ این سخنان شعبده‌بازانه را باطل کرد.

می‌گویند برجام در جهت صلح در منطقه است. برجام در سه سال گذشته هیچ تاثیری بر ایجاد صلح و ثبات در منطقه، میانه‌روی حکومت، ورود جمهوری اسلامی به جامعه‌ی بین‌المللی، و پیشگیری از مسابقه‌ی اتمی در منطقه نداشته و در آینده هم نخواهد داشت. کسی به برجام و توافق میان اوباما و خامنه‌ای اعتماد ندارد. گروه‌هایی که امروز در مخالفت با ترامپ از مداخلات منطقه‌ای جمهوری اسلامی انتقاد می‌کنند هفت سال در برابر این مداخلات سکوت کرده بودند. خروج ترامپ از برجام دهان آنها را باز کرده است.

می‌گویند تنها روش حل مشکلات با ایران دیپلماسی و مذاکره است. رژیم ایران یک رژیم عادی نیست که مقابله با آن تنها با روش‌های دیپلماتیک ممکن باشد. تنها در سایه تهدید دائمی است که رژیم‌های یاغی دست از یاغیگری بر می‌دارند. راه حل نهایی نیز براندازی این رژیم‌هاست؛ نخست از راه‌های غیرخشونت‌آمیز و اگر ممکن نبود با واکنش به آنها در مواردی که دست به خشونت می‌زنند.

چرا برجام مرد؟

اول به این دلیل که توافقی نبود که منافع طرف‌ها را تامین کند. برجام نه متضمن منافع و امنیت ملی مردم ایران بود و نه متضمن منافع و امنیت ملی مردم امریکا. در ایران مردم و رسانه‌ها حق ندارند در حوزه‌ی سیاست خارجی نظر بدهند و حتی در دوران بیعت نیز سیاست خارجی همه‌ی نامزدهای شواری نگهبان یکی است اما در ایالات متحده مردم نامزدی را انتخاب کردند که منافع و امنیت ملی آنها را تامین کند. طبیعی است که وقتی یک طرف در آن منفعتی نبیند از آن خارج می شود.

دوم به این دلیل که این توافق هم مثل بسیاری از دستاوردهای اوباما بر اساس نظر و خواست رئیس دولت بدون توجه به نظر کنگره به پیش برده شده بود. اگر این توافق در کنگره به تصویب رسیده بود به این راحتی نمی‌شد آن را لغو کرد و البته اگر سر و کارش به کنگره می‌افتاد حتما به انجام نمی‌رسید.

و سوم آنکه برجام هیچ ساز و کاری را برای کنترل برنامه‌های پیوسته به برنامه‌ای اتمی مثل برنامه‌ی موشکی پیش‌بینی نکرده بود و و همین نقائص مایه‌ی مرگ آن شده است. اروپایی‌ها نیز وقتی قرار باشد خود با این قرارداد منافع و امنیت‌شان را تامین کنند و بُرد موشک‌های جمهوری اسلامی به آنها برسد و تهدید شوند حتما در آن تجدید نظر خواهند کرد.

براندازی موهبتی است که به مردم ایران تعلق دارد

فروش نفت رگ حیاتی جمهوری اسلامی است: تا فروش نفت ادامه دارد تروریسم، مداخلات خارجی، برنامه‌ی اتمی و دو ماشین سرکوب و تبلیغات حکومت ادامه حیات می‌دهند. درآمد نفتی کشور عمدتا هزینه‌ی اینگونه امور می‌شود و نه رفاه حال مردم ایران. کسانی که از ادامه‌ی فروش نفت جمهوری اسلامی با مخالفت با تحریم‌ها دفاع می‌کنند از تزریق سالانه ده‌ها هزار میلیارد تومان به دیوان‌سالاری دینی و ده‌ها میلیارد دلار به دیوان‌سالاری نظامی رژیم دفاع می‌کنند. از عادی ساختن روابط اقتصادی و سرمایه‌گذاری خارجی تنها دیوان‌سالاری نظامی و امنیتی در کنار دیوان‌سالاری دینی بهره می‌برند و نه مردم عادی. سهم مردم عادی در هر شرایطی فقر و تورم و بیکاری بعلاوه‌ی تحقیر و تبعیض هر روزه است. در حوزه‌ی سیر شدن شکم‌ها نیز رژیم مدعی خودکفایی گندم است. در این حال بود و نبود برجام چه تفاوتی به حال آنها می‌کند؟! اما نبود برجام کاست حکومتی را مورد تهدید قرار می‌دهد.

بلافاصله بعد از اعلام ترامپ مبنی بر خروج ایالات متحده از برجام، ترس‌محوران و ضدامپریالیست‌ها شروع کردند به جنگ‌طلب خواندن مخالفان برجام و ترساندن مردم از جنگ و بمب و حرف‌های بی‌اساسی مانند اینکه: امریکا نجات‌بخش مردم ایران نخواهد بود. ولی خروج ایالات متحده از برجام برای نجات مردم ایران نبوده است؛ برای مهار جمهوری اسلامی و کاهش مخاطرات امنیتی آن برای دنیاست که البته مردم ایران را نیز شامل می‌شود. مردم ایران بعد از خروج ایالات متحده از برجام نباید نگران حمله‌ی نظامی باشند چون سیاست ترامپ تغییر رژیم با حمله‌ی نظامی نیست؛ تغییر رژیم با کمک فشارهای اقتصادی خارجی انجام خواهد گرفت چون رگ حیاتی رژیم شیرهای نفت و گاز است. براندازی رژیم اسلامی مثل همیشه موهبتی است که به مردم ایران تعلق دارد.

 

منبع:کیهان لندن


فهرست مطالب مجید محمدی  در سایت پژواک ایران 

*علیه یهودستیزی و اسرائیل ستیزی اتحاد اسلامیسم، مارکسیسم و فاشیسم علیه یهودیان و دولت سکولار آنها [2023 Nov] 
* پنج مجموعه پرسش و پنج خلط در راستای صلح‌طلبی توهمی  [2023 Oct] 
*ستاد فرماندهی عملیات جنایی حماس و جهاد اسلامی در تهران است  [2023 Oct] 
*چگونه می‌توان منابع یک دولت-ملت را غارت کرد و آن را به خاک سیاه نشاند؟  [2023 Sep] 
*سه هدف تغییرناپذیر هر جنبش اعتراضی در ایران آینده: انحلال سپاه و بسیج، تعطیلی روحانیت شیعه، و برکناری همه مقامات رژیم  [2023 Sep] 
* نهادهای انتصابی رژیم اسلامی در ایران بلاموضوع شده‌اند   [2023 Aug] 
* دادخواه گیج و گنگ یا سوسیالیست متوهم در برابر یک انتخاب سخت  [2023 Apr] 
*شرم بر دولت بایدن  [2023 Feb] 
*لابی رژیم کودک کش، شبکه ی عوامل آن در بوق های تبلیغاتی غربی، و اصلاح طلبان شیپور را از سمت گشادش می نوازند  [2023 Feb] 
*جامعه ایران به شرایط ماقبل ۲۶ شهریور ۱۴۰۱ باز نخواهد گشت  [2023 Jan] 
*۱۲ پرسش در باب وکالت سیاسی به شاهزاده رضا پهلوی در دوران براندازی و گذار از یک رژیم تمامیت‌خواه  [2023 Jan] 
* روحانیت شیعه، بزرگ‌ترین بازنده انقلاب سکولار و آزادی‌خواهانه ۱۴۰۱  [2022 Dec] 
*زمان گردهمایی ۱۰۰هزار نفری در واشنگتن دی‌سی فرا رسیده است  [2022 Oct] 
* ماشین سرکوب جمهوری اسلامی خسته و متزلزل شده است   [2022 Oct] 
*صدها هزار نفر را کتک می‌زنند تا مردم را قانع کنند مهسا را کتک نزده‌اند  [2022 Sep] 
* کشته شدن مهسا امینی و «اسلام‌هراسی»  [2022 Sep] 
*بخت مجتبی در نشستن بر کرسی ولایت فقیه  [2022 Sep] 
*خیز برداشتن برای جنگ با ناتو بعد از تبدیل امنیت ملی به کالای اسقاطی  [2022 Jul] 
* سرنوشت صدام در انتظار پوتین است  [2022 Mar] 
*چهار ننگ ابدی که بر پیشانی روحانیت شیعه باقی خواهد ماند  [2022 Mar] 
*مراسم سالگرد انقلاب در سال ۱۴۰۰ هیچ ربطی به انقلاب ۵۷ نداشت  [2022 Feb] 
*چگونه می‌توان یک دولت-ملت را به نکبت و فلاکت کشاند؟  [2022 Jan] 
*یورونیوز فارسی: باجی که اتحادیه اروپا به رژیم اسلامی داده است  [2022 Jan] 
* ممنوعیت‌ زنان به ورزشگاه ها؛ ممنوعیت‌های ابلهانه یا منافع پنهان   [2021 Dec] 
* بی‌نظیری سه قوه‌ دافعه، تخریب و وحشیگری امپراطوری شیعه در تاریخ امپراطوری‌ها  [2021 Dec] 
*فلاکت‌ها را چگونه توجیه می‌کنند؟   [2021 Dec] 
* اندیشکده‌های «نظام»: موسسات زیباسازی سیاست‌ها و تصمیم‌های لات‌ها و چاقوکش‌ها   [2021 Dec] 
*هزینه‌های یکدستی حاکمیت و نیروهای گریز از مرکز   [2021 Dec] 
*گران کردن بنزین عملی‌ترین راه‌ حل بحران کسری بودجه برای دولت رئیسی   [2021 Oct] 
* آیا نسل «همه‌چیزدان‌»‌های شیعه رو به انقراض است؟  [2021 Oct] 
*تبلیغات سیاسی و «چانه‌زنی در بالا» سطح مهمل‌گویی را ارتقا می‌دهد استدلال‌هایی که مرغ پخته را به خنده می‌اندازد [2021 Sep] 
*تحفه‌هایی که با پست هوایی امریکایی-فرانسوی تحویل می‌شوند   [2021 Aug] 
*آیا ۳۰ میلیون دوز وارداتی رئیسی هم به ۶۰ میلیون دوز وارداتی روحانی خواهد پیوست؟   [2021 Aug] 
* شعارهای مترو صادقیه و پاساژ علاء‌الدین به شعارهای ملی تبدیل خواهند شد  [2021 Jul] 
*جمهوری اسلامی ایران دوران سختی در پیش رو دارد  [2021 Jul] 
*چشم‌اندازهای دولت ابراهیم رئیسی   [2021 Jun] 
*آینده‌ سیاسی محمدجواد ظریف   [2021 Jun] 
*روش‌های رقابت میان نامزدهای «نظام»  [2021 Jun] 
*چهار محور تبلیغات سیاسی به نفع حماس و جهاد اسلامی  [2021 May] 
*جانشینی خامنه‌ای + بازیگران کلیدی در رویداد ۲۸ خرداد ۱۴۰۰   [2021 Apr] 
*سه گونه سفارت جمهوری اسلامی ایران در ایالات متحده و کانادا   [2021 Apr] 
* ایرانیان سال را با هشت دروغ خامنه‌ای آغاز کردند   [2021 Mar] 
*سمت و سوی پنج پرونده امنیتی جمهوری اسلامی  [2021 Mar] 
*دانشگاه مریلند یا آشپزخانه‌ بیت، سپاه و دستگاه‌های امنیتی؟   [2021 Mar] 
* اسلامی‌سازی علوم؛ از آکادمی منیر‌الدین حسینی و مغازه مصباح تا دانشگاه هاروارد  [2021 Feb] 
*دلایل توقیف نفتکش و غنی‌سازی ۲۰ درصدی در آستانه انتقال قدرت در آمریکا  [2021 Jan] 
*کارنامه‌ی بی‌حاصل سیاست مماشات و خشنود‌سازی برای مهار جمهوری اسلامی  [2020 Dec] 
*در «بیت» خامنه‌ای چه می‌گذرد؟   [2020 Nov] 
*در جنگ ایران و عراق هر دو کشور شکست خوردند هیچ جنگی مقدس نیست  [2020 Sep] 
*نوبت بازنشستگی سیاسی حسن روحانی فرا رسیده است  [2020 Jul] 
*بازار پر رونق پیامبری، مهدویت و ارتباط با امام زمان در ایران  [2020 Jun] 
*دشمنی که نمی‌شناسند، سه افسانه‌سازی غالب در مورد ایالات متحده آمریکا  [2020 May] 
*برنامه‌ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی برای ایران چیست؟   [2020 May] 
*میزان بی‌اطلاعی از مسائل ایران در گزارش‌های رسانه‌های غربی حیرت‌آور است  [2020 May] 
*خامنه‌ای: القای توهم منجی و فرار از پاسخگویی  [2020 Apr] 
*«نابحران» کُرونا و تحریم‌ها: نظام و لابی آن فرصتی برای تجدید قوا یافته‌اند  [2020 Apr] 
*پنج موج مهاجرت از جمهوری اسلامی، موج پنجم به غارتگران منابع کشور تعلق دارد،  [2020 Feb] 
*لابی جمهوری اسلامی ایران هم مانند خود آن غیرعادی است   [2020 Jan] 
*پنج افسانه در مورد قاسم سلیمانی  [2020 Jan] 
* از نظام قرار نیست «چیزی» باقی بماند   [2019 Dec] 
*آدرس‌های غلط تحلیلی در مورد اعتراضات آبان ۹۸  [2019 Nov] 
*از «یانکی گو هوم» تا «ایران برو بیرون»   [2019 Oct] 
*مغازه‌ی دو نبشی که جمهوری اسلامی باز کرده است   [2019 Oct] 
*روزی که «نرمش قهرمانانه‌ی- ۲» فرا خواهد رسید  [2019 Oct] 
*مداح اسرائیلی دیگر چه صیغه‌ای است؟ روش خلق این شتر گاو پلنگ   [2019 Sep] 
*چرا مردم ایران علیه رژیم به خیابان‌ها نمی‌آیند؟   [2019 Aug] 
*از همه‌ی دنیا طلبکارند، با همه‌ی نکبت و فلاکتی که به ارمغان آورده‌اند  [2019 May] 
*روش‌های مهندسی عقیدتی‌ـ‌سیاسی تجمعات ۲۰ هزار بلیت داربی بهار ۹۸ برای از‌ ما‌ بهتران  [2019 Apr] 
*یورونیوز فارسی آشکارا به دیگر بوق‌های تبلیغاتی فارسی‌زبان پیوسته است  [2019 Apr] 
*مردم ایران در دوران گذار، به رهبرانی مثل ترامپ نیاز دارند  [2019 Jan] 
*از زهرا کاظمی ‌تا جمال خاشقجی: رسوایی رسانه‌های غربی در گزارش نامتوازن قتل دو روزنامه‌نگار  [2018 Oct] 
*سوریه‌ای شدن، نه؛ یمنی سازی و ونزوئلایی شدن، آری  [2018 Oct] 
* کدام یک مبتذل است: موسیقی سوسن و جواد یساری یا امضای نامه‌ی لابی جمهوری اسلامی؟   [2018 Jul] 
*سه (بعلاوه یک) سناریو برای سقوط جمهوری اسلامی  [2018 Jul] 
* شش نمایش تهوع‌آور در حکومت اسلامی   [2018 Jul] 
*رهبران ایران اشغالگرند، یا هموطن؟  [2018 Jun] 
* تمام دروغ های ظریف   [2018 Jun] 
*اردک شَل روحانی، آغاز فروپاشی سیاسی  [2018 May] 
*رادیو فردا به یک خانه‌تکانی جدی نیاز دارد  [2018 Apr] 
*کاهش میانگین سن ازدواج دختران در ایران؛ چرا؟  [2018 Apr] 
*مرثیه ‌ای برای همه‌ء غرب ‌ستیزان   [2018 Mar] 
*تراژدی اسلام‌شناسی، خاورمیانه‌شناسی و ایران‌شناسی در دانشگاه‌های ایالات متحده   [2018 Feb] 
*رژیم‌های سیاسی با همه‌پرسی ساقط نمی‌شوند  [2018 Feb] 
*محمود احمدی نژاد: «رهبر انقلابی» که غیبش زد   [2018 Jan] 
*پا گذاشتن جمهوری اسلامی جای پای شوروی   [2018 Jan] 
*چهار ویژگی متمایز کننده‌ خیزش دی ۹۶: جدال با کابوس مستقر  [2018 Jan] 
*مهم‌ترین خطر امنیتی کشور: جمهوری اسلامی و تداوم آن   [2018 Jan] 
*«بازندگان جنبش اعتراضی دی ماه ۹۶»  [2018 Jan] 
*توهم «تغییر و اصلاح» به پشیمانی رسید  [2017 Dec] 
*سپنتا نیکنام و مرگ حاکمیت قانون و حقوق شهروندی   [2017 Nov] 
*اصلاحات سال‌ها پیش مُرد. همین!   [2017 Oct] 
*«جان اسنو» در تهران   [2017 Sep] 
*دشمنی اسلامگرایانه با غرب چه نتایجی دارد؟  [2017 Aug] 
*نظرسنجی‌هایی بدون ارزش علمی  [2017 Aug] 
*علی شریعتی: ایدئولوگ نظام سرکوب   [2017 Jun] 
*گام دوم مهندسی انتخابات ۹۶: چینش نامزدها و جهت دادن به کارزارها   [2017 Apr] 
* مهندسی انتخابات ۹۶ آغاز شده است  [2017 Apr] 
*از چپ عدالت‌گرا تا چپ امنیت‌گرا: طلیعه‌ ناسیونال-سوسیالیزم ایرانی  [2017 Apr] 
*جریان «اصولگرا»: واگرا و آشفته   [2017 Apr] 
*رسانه‌های فارسی‌زبان با مالیات شهروندان و منابع عمومی کشورهای غربی چه می‌کنند؟  [2017 Mar] 
*معضل محمد خاتمی برای «نظام»: ضعیف، کم آزار، اما غیر قابل اعتماد  [2017 Feb] 
*چهار روایت شخصی از جنایات داعشی جمهوری اسلامی   [2017 Feb] 
*«آشتی ملی»؛ طرحی توخالی و بی حاصل برای تقرب به خامنه‌ای   [2017 Feb] 
*هاشمی رفسنجانی؛ سیاست‌ورزی اسلامگرایانه در چارچوب ممکن‌ها  [2017 Jan] 
*مهندسی غرور ملی با هیچ  [2016 Dec] 
*ساختار آسیب‌های اجتماعی در ایران در سه نمودار  [2016 Nov] 
*دوازده پرسش پیرامون چرایی و چگونگی پیروزی ترامپ و شکست کلینتون  [2016 Nov] 
*واکنش ها به پیروزی ترامپ/ موج نارضایی‌ها، «نخبه‌گرایی، چند فرهنگ‌گرایی و جهان‌گرایی» را به عقب راند  [2016 Nov] 
*کودک آزاری جنسی در پناه «بیت» المجرمان  [2016 Oct] 
*جنگ با مردگان «غیر خودی»   [2016 Oct] 
*نهادهای پشتیبانی ایدئولوژیک برای استبداد مذهبی، تمامیت خواهی و کشورگشایی درایران   [2016 Oct] 
*مدیران جمهوری اسلامی در چه مواردی به اراذل و اوباش و لات‌ها متوسل می‌شوند؟   [2016 Oct] 
* انگاره بومی اداره و توسعه: واقعیت یا توهم؟  [2016 Sep] 
*میرقلی‌خان، امیری، دری اصفهانی: گامی کوچک از «قهرمان» تا «جاسوس»   [2016 Sep] 
*کدام‌یک اسلام را دزدیده‌اند: تروریست‌ها یا اصلاح‌طلبان؟  [2016 Jun] 
*نگاهی به نهادها و مبانی تصمیم‌گیری قوه قضائیه جمهوری اسلامی   [2016 May] 
*یک دیدار معمولی، یک عکس عادی، و موجی از اتهام و اعتراض  [2016 May] 
*عرصه‌های جدیدی که روحانیت شیعه در نوردیده  [2016 Apr] 
*ویروس ضد امریکایی؛ برندگان و بازندگان  [2016 Apr] 
*از چپ عدالت‌گرا تا چپ امنیت‌گرا: طلیعه‌ ناسیونال-سوسیالیزم ایرانی  [2016 Apr] 
*چرا در انتخابات مهندسی‌شده شرکت می‌کنند؟  [2016 Mar] 
*پدیده های قابل توجه و شگفت انگیز در نتایج انتخابات ۹۴  [2016 Feb] 
*انتخابات در نظام‌های اقتدارگرا تمامیت‌خواه  [2016 Feb] 
*چهار دلیل برای ترغیب به مشارکت در انتخابات ۹۴ و نقد آنها   [2016 Feb] 
*تصویب توافق اتمی در ایران: مجلس یا شورای امنیت ملی؟   [2015 Aug] 
*رژیم خمینی چگونه تداوم یافت؟  [2015 Jun] 
*نظام بی‌شرم جمهوری اسلامی: شرم، سیری چند؟ وقتی مردم قدرت پرسش نداشته باشند [2015 Mar] 
*قاسم سلیمانی: «الهه مهربانی»، «سردار عارف» یا فرمانده ترور؟  [2015 Mar] 
*معجزه‌ی حکومت ولایی شیعی: یزید نقش امام حسین را بازی می‌کند  [2014 Sep] 
*موضوعاتی که صدای آمريکا پوشش نمی‌دهد يا در اولويت آن نيست  [2014 Sep] 
*بی بی سیزاسیون صدای امریکا  [2014 Sep] 
*داعش، «سپاه قدس» اسلام‌گرایان سنی  [2014 Jun] 
*مسجدسازی دولتی به جای ساخت مسکن عمومی  [2014 Mar] 
*افسانه‌ی کمبود روحانی شيعه در ايران، مجيد محمدی  [2014 Feb] 
*برنامه‌ تلويزيونی روحانی و پنج بازنمايی از وضعيت دولت   [2014 Feb] 
*رژیم تحریم علیه تحریم  [2013 Sep] 
*ملی‌گرايی تکثرستيز: ضد غرب و پرونده‌ساز  [2013 Aug] 
*سياست‌ورزیِ تهی از شرم  [2013 Jul] 
*چرا سفر به ایران را تحریم نمی کنید؟  [2013 Jul] 
*شان يونسکوی رضا داوری: ننگ و آه  [2013 Jul] 
*توهمات علی خامنه‌ای  [2013 Apr] 
*علی خامنه‌ای و دروغ‌ها، رجزخوانی‌ها و مدعیات بی اساسش  [2013 Apr] 
*بخش فلسفه‌ی دانشگاه تهران، دکان علم‌فروشی و مدرک‌سازی  [2013 Apr] 
*فرسایش بنیان‌ها و پیوندهای اجتماعی در ایران  [2012 Dec] 
*ناشر غير امين و تبليغات سياسی  [2012 Jun] 
*تندیس‌های تنفر، اسلام رحمانی و مخاطرات امنیتی اسلام سیاسی  [2012 May] 
*خلائق را از براندازی ولایت فقیه می ترسانند  [2012 Apr] 
*«جامعه‌ ايران در سراشيبی انحطاط اجتماعی و اخلاقی»   [2012 Mar] 
*مطالعات خاورمیانه یا بسط تنفر، بی خیالی و پرده پوشی  [2012 Mar] 
*روشنفکران دینی و مقدسات مردم  [2012 Mar] 
*آمريکاستيزی روشنفکران ـ فعالان چپ ايرانی: سندرم "از موضع بالا"  [2012 Mar] 
*امپریالیسم و ادبیات لجن مالی در سنت سیاسی چپ  [2012 Feb] 
*مشکلات دروازه بانان سابق رسانه‌ها  [2012 Jan] 
*کارنامه‌ی سياه و سوگناک دين سازمان‌يافته  [2011 Dec] 
*صدايش را در نخواهند آورد  [2011 Dec] 
*دين سازمان‌يافته، مروج تنفر و تبعيض  [2011 Dec] 
*بیست روش گریز از پاسخ گویی: نقدی بر گزارش جمهوری اسلامی به کمیته حقوق بشر سازمان ملل  [2011 Dec] 
*آیا بدون دین سازمان یافته، دنیای بهتری نمی داشتیم؟ تقديم به رافق تقی، نويسنده‌ی آذربايجانی که طعمه‌ی ترور و خشونت دين سازمان يافته شد [2011 Nov] 
*همه از دولت‌ها پول می گیرند، اما ...   [2011 Nov] 
*در جستجوی فرزندان از دست رفته   [2011 Nov] 
*رهبر بعدی چگونه تعیین خواهد شد؟   [2010 Jun] 
*يک دروغ بزرگ ديگر؛ فساد اخلاقی ساختاری غرب  [2010 May] 
*جنبش سبز: اسلامگرا یا سکولار   [2010 May] 
*شهرنشينی، دانشگاه و طبقه متوسط: تهديدات امنيتی عليه ولايت فقيه  [2010 Apr] 
*از ربانی سالاری به اوباش سالاری؛ تحول ساختار قدرت در جمهوری اسلامی   [2010 Mar] 
*رهبر جمهوری اسلامی و مداحی به قصد تقرب   [2010 Feb] 
*هشت تحليل غلط؛ پيش و پس از انتخابات رياست جمهوری   [2010 Feb] 
*زمان محاکمه‌ی خامنه‌ای در دادگاه جنایی بین‌المللی فرا رسیده است   [2009 Jul] 
* الگوهای رایج فریب‌کاری در نظام جمهوری اسلامی  نام‌گذاری، دست‌کاری و تغییر مفاهیم و آمار، و از آنِ خود سازی [2009 Feb]