نظری بر معنی ترسا (نام ایرانی مسیحیان)
جواد مفرد کهلان
تصور میشود که این نام پهلوی به معنی ترسنده، خلاصه شدۀ خدا ترس باشد. ولی مسیح و خدایش، نبی و خدای ترسناک نیستند که پیروانش به چنین مفهومی گرفته شده باشند. لذا به احتمال زیاد ترسا به مفهوم کامل خودش به معنی سنسکریتی مشتاق بوده است و در این صورت منظور از آن نخستین مسیحیان یعنی زئالوتها (مشتاقان) پیروان معلم انقلابی، یهودا پسر زیپورایی است که برای مخفی نگهداشتن هویت وی از رومیها، ملقب به عیسی مسیح شده است:
तर्ष m. tarSa desire for
तर्षा f. tarSA desire
در تأیید این گفته نام اوستایی و پهلوی مسیحیان یعنی اوسیج (اوسَ-ایج) را هم می توان از ریشۀ اوسَ (آرزو کردن) به معنی مشتاق گرفت:
औशिज adj. ausija wishing
خداترسی در اساس نه از تعالیم عهد جدید مسیحیت بلکه از تعالیم عهد عتیق است:
موضوع محبت خدا در مسیحیت:
محبت خدا از کمالات الهی است که ذاتاً در او وجود دارد و فقط یک انگیزه ی احساساتی نیست، بلکه عاطفه ای عقلانی و ارادی است و بر اساس قدّوسیت و حقیقت است و با انتخاب آزاد الهی ظاهر می گردد...
کلام خدا، خدا را «خدای محبت» می خواند (نامه ی دوم قرنتیان، ۱۳: ۱۱) و اعلام می دارد که او «محبت» است (نامه ی اول یوحنا، ۴: ۸ و ۱۶)؛ خدا ذاتاً محبت می نماید و او شروع کننده ی محبت است (نامه ی اول یوحنا، ۴: ۱۰)؛ پدر پسر را محبت می نماید (متی، ۳: ۱۷) و پسر پدر را (یوحنا، ۱۴: ۳۱)؛ خدا جهان را محبت می نماید (یوحنا، ۳: ۱۶) و به فرزندان واقعی خود محبت دارد (یوحنا، ۱۴: ۲۳)؛ اطمینان در مورد محبت خدا باعث تسلی مؤمنان می گردد (رومیان، ۸: ۳۵ و ۳۹).[۴۴[
ـ نیک خواهی خدا: خدا با تمام مخلوقاتش با لطف و مهربانی رفتار می کند و نیک خواهی او به مؤمنان محدود نمی گردد؛ «زیرا که آفتاب خود را بر بدان و نیکان طالع می سازد و باران خود را بر عادلان و ظالمان می باراند. »[۴۵[
ـ شفقت یا رحمت خدا: یعنی نیکویی او نسبت به کسانی که در بدبختی و ناراحتی هستند. «خدا در رحمانیت دولتمند، (افسسیان، ۲: ۴) به غایت مهربان و کریم (یعقوب، ۵: ۱۱) و دارای رحمت عظیم است. » (نامه ی اول پطرس، ۱: ۳).
ـ لطف یا فیض خدا: یعنی نیکویی او نسبت به کسانی که شایستگی آن را ندارند. خداوند نسبت به گناهکاران صبر دارد و مجازات آنها را به تأخیر می اندازد. (رومیان، ۲: ۴؛ ۳: ۲۵ و ۹: ۲۲) به آنها نجات ارزانی می دارد (نامه ی اول یوحنا، ۱: ۲) و کلام خود را به آنان عطا می کند (هوشع ۸: ۱۲).
علاوه بر این، خداوند فیض مخصوصی برای برگزیده شدگان دارد: این ها کسانی هستند که نجات می یابند (اعمال، ۱۸: ۲۷)، تقدیس کرده می شوند (رومیان، ۵: ۲۱)، پایدار می مانند (نامه ی دوم قرنتیان، ۱۲: ۹)، خدمت می کنند (رومیان، ۱۲: ۶) و جلال می یابند (نامه ی اول پطرس، ۱: ۱۳).
آیات فوق باعث شده که برخی صاحب نظران تفاوت خدای مسیحی با یهودی را در این بدانند که «خدای مسیحی با «عشق» یکی است و او از طریق عیسی به مردم درس عشق و محبت می دهد.
موضوع ترس از خدا بیشتر در عهد عتیق به خصوص در مزامیر مطرح است که با تعالیم اسلامی در پیوند است، مواردی هم که در عهد جدید از خدا ترس بودن صحبت می دارد به تأسی از تعالیم عهد عتیق است:
مزمور 34: 9
" ای مؤمنین، خداوند را گرامی بدارید، زیرا کسی که او را گرامی بدارد محتاج به چیزی نمی شود ".
مزمور 34: 7
" فرشته خداوند گرداگرد ترسندگان او است؛ اردو زده، ایشان را می رهاند".
مزمور 112: 1-2
" هللویاه! خوشابحال کسی که از خداوند می ترسد و در وصایای او بسیار رغبت دارد. ذریتش در زمین زورآور خواهند بود. طبقه راستان مبارک خواهند شد ".
مزمور 25: 12
" کیست آن آدمی که از خداوند می ترسد؟ او را بطریقی که اختیار کرده است خواهد آموخت".
مزمور 25: 14
" سرّ خداوند با ترسندگان او است و عهد او تا ایشان را تعلیم دهد ".
مزمور 31: 19
" زهی عظمت احسان تو که برای ترسندگانت ذخیره کرده ای و برای متوکلانت پیش بنی آدم ظاهر ساخته ای ".
مزمور 33: 18
" اینک چشم خداوند بر آنانی است که از او می ترسند، بر آنانی که انتظار رحمت او را می کشند ".
مزمور 85: 9
" یقیناً نجات او به ترسندگان او نزدیک است تا جلال در زمین ما ساکن شود ".
مزمور 103: 11
" زیرا آنقدر که آسمان از زمین بلندتر است، به همان قدر رحمت او بر ترسندگانش عظیم است ".
مزمور 103: 13
" چنانکه پدر بر فرزندان خود رئوف است، همچنان خداوند بر ترسندگان خود رأفت می نماید ".
مزمور 103: 17
" لیکن رحمت خداوند بر ترسندگانش از ازل تا ابدالآباد است و عدالت او بر فرزندانِ فرزندان".
مزمور 111: 4-5
" یادگاری برای کارهای عجیب خود ساخته است. خداوند کریم و رحیم است. ترسندگان خود را رزقی نیکو داده است. عهد خویش را به یاد خواهد داشت تا ابدالآباد ".
مزمور 115: 13
" ترسندگان خداوند را برکت خواهد داد، چه کوچک و چه بزرگ ".
مزمور 128: 1-4
" خوشا بحال هرکه از خداوند می ترسد و بر طریق های او سالک می باشد. عمل دستهای خود را خواهی خورد. خوشا بحال تو و سعادت با تو خواهد بود. زن تو مثل مو بارآور به اطراف خانه تو خواهد بود و پسرانت مثل نهالهای زیتون، گرداگرد سفره تو.اینک همچنین مبارک خواهد بود کسی که از خداوند می ترسد ".
مزمور 145: 19
" آرزوی ترسندگان خود را بجا می آورد و تضّرع ایشان را شنیده، ایشان را نجات می دهد ".
امثال 10: 27
" ترس خداوند عمر را طویل می سازد، اما سالهای شریران کوتاه خواهد شد ".
امثال 14: 26
" در ترس خداوند اعتماد قوّی است، و فرزندان او را ملجأ خواهد بود ".
امثال 14: 27
" ترس خداوند چشمه حیات است، تا از دامهای موت اجتناب نمایند ".
امثال 15: 23
" ترس خداوند ادیب حکمت است، و تواضعْ پیشرو حرمت می باشد ".
امثال 16: 6
" از رحمت و راستی، گناه کفّاره می شود، و به ترس خداوند، از بدی اجتناب می شود ".
امثال 19: 23
" ترس خداوند مؤدّی به حیات است، و هر که آن را دارد در سیری ساکن می ماند، و به هیچ بلا گرفتار نخواهد شد ".
امثال 22: 4
" جزای تواضع و خدا ترسی، دولت و جلال و حیات است ".
امثال 23:17
" دل تو به جهت گناهکاران غیور نباشد، اما به جهت ترس خداوند تمامی روز غیور باش،"
جامعه 8: 12-13
"اگرچه گناهکار صد مرتبه شرارت ورزد و عمر دراز کند، معهذا می دانم برای آنانی که از خدا بترسند و به حضو روی خائف باشند، سعادتمندی نخواهد بود. اما برای شریر سعادتمندی نخواهد بود و مثل سایه، عمر دراز نخواهد کرد چونکه از خدا نمی ترسد".
جامعه 12: 13-14
" پس ختم تمام امر را بشنویم. از خدا بترس و اوامر او را نگاه دار چونکه تمامی تکلیف انسان این است. زیرا خدا هر عمل را با هر کار مخفی خواه نیکو و خواه بد باشد، به محاکمه خواهد آورد ".
ارمیا 10: 6-7
" ای یهوه مثل تو کسی نیست! تو عظیم هستی و اسم تو در قوّت عظیم است! ای پادشاه امّت ها کیست که از تو نترسد زیرا که این به تو می شاید چونکه در جمیع حکیمان امّت ها و در تمامی ممالک ایشان مانند تو کسی نیست".
و مکاشفه 15: 4
" کیست که از تو نترسد، خداوندا و کیست که نام تو را تمجید ننماید؟ "
و ارمیا 5: 22-24
" خداوند می گوید آیا از من نمی ترسید و آیا از حضور من نمی لرزید که ریگ را به قانون جاودانی، حّد دریا گذاشته ام که از آن نتواند گذشت و اگرچه امواجش متلاطم شود غالب نخواهد آمد و هر چند شورش نماید اما از آن تجاوز نمی تواند کرد؟ اما این قوم، دل فتنه انگیز و متمّرد دارند. ایشان فتنه انگیخته و رفته اند. و در دلهای خود نمی گویند که از یهوه خدای خود بترسیم که باران اول و آخر را در موسمش می بخشد و هفته های معین حصاد را به جهت ما نگاه می دارد ".
مزمور 33: 6-9
"به کلام خداوند آسمانها ساخته شد و کل جنود آنها به نَفْخِه دهان او. آبهای دریا را مثل توده جمع می کند و لجّه ها را در خزانه ها ذخیره می نماید. تمامی اهل زمین از خداوند بترسند؛ جمیع سکنه ربع مسکون از او بترسند.زیرا که او گفت و شد؛ او امر فرمود و قایم گردید."
امثال 2: 1-5
" ای پسر من اگر سخنان مرا قبول می نمودی و اوامر مرا نزد خود نگاه می داشتی، تا گوش خود را به حکمت فراگیری و دل خود را به فطانت مایل گردانی، اگر فهم را دعوت می کردی و آواز خود را به فطانت بلند می نمودی، اگر آن را مثل نقره می طلبیدی و مانند خرانه های مخفی جستجو می کردی، آنگاه ترس خداوند را می فهمیدی، و معرفت خدا را حاصل می نمودی."
اعمال 9: 31
" آنگاه کلیسا در تمامی یهودیه و جلیل و سامره آرامی یافتند و بنا می شدند و در ترس خداوند و به تسلی روح القدس رفتار کرده، همی افزودند."
اول پطرس 2: 17
" همه مردمان را احترام کنید. برادران را محبّت نمایید. از خدا بترسید. پادشاه را احترام نمایید. "
دوم قرنتیان 7: 1
" پس ای عزیزان، چون این وعده ها را داریم، خویشتن را از هر نجاست جسم و روح طاهر بسازیم و قدّوسیت را در خداترسی به کمال رسانیم."
کولسیان 3: 22
" ای غلامان، آقایان جسمانی خود را در هر چیز اطاعت کنید، نه به خدمت حضور جویندگان رضامندی مردم، بلکه به اخلاص قلب و از خداوند بترسید."
کرنلیوس اولی شخصی بود که انجیل در خانه اش موعظه شد. او کسی بود که از خدا می ترسید. اعمال رسولان 10: 1-2 به ما می گوید:
اعمال 10: 1-2
" و در قیصریه مردی کرنیلیوس نام بود، یوزباشی فوجی که به ایطالیانی مشهور است. و او با تمامی اهل بیتش متقی و خداترس بود که صدقه بسیار به قوم می داد و پیوسته نزد خدا دعا می کرد."
اعمال 10: 34-35
" پطرس زبان را گشوده، گفت: «فی الحقیقت یافته ام که خدا را نظر به ظاهر نیست، بلکه از هر امّتی، هر که از او ترسد و عمل نیکو کند، نزد او مقبول گردد."
عبرانیان 4: 14 -16
" پس چون رئیس کهَنه عظیمی داریم که از آسمانها در گذشته است یعنی عیسی، پسر خدا، اعتراف خود را محکم بداریم. زیرا رئیس کهنه ای نداریم که نتواند همدرد ضعفهای ما بشود، بلکه آزموده شده در هر چیز به مثال ما بدون گناه. پس با دلیری نزدیک به تخت فیض بیاییم و فیضی را حاصل کنیم که در وقت ضرورت (ما را) اعانت کند."
یوحنا 4: 17 -19 به ما می گوید:
" محبّت در همین با ما کامل شده است تا در روز جزا ما را دلاوری باشد، زیرا چنانکه او هست، ما نیز در این جهان همچنین هستیم. در محبّت خوف نیست بلکه محبّتِ کامل خوف را بیرون می اندازد؛ زیرا خوف عذاب دارد و کسی که خوف دارد، در محبّت کامل نشده است. ما او را محبّت می نماییم زیرا که او اوّل ما را محبّت نمود."
فیلیپیان 2: 5 -11
" پس همین فکر در شما باشد که در مسیح عیسی نیز بود که چون در صورت خدا بود، با خدا برابر بودن را غنیمت نشمرد، لیکن خود را خالی کرده، صورت غلام را پذیرفت و در شباهت مردمان شد؛ و چون در شکل انسان یافت شد، خویشتن را فروتن ساخت و تا به موت بلکه تا به موت صلیب مطیع گردید. از این جهت خدا نیز او را بغایت سرافراز نمود و نامی را که فوق از جمیع نامها است، بدو بخشید. تا به نام عیسی هر زانویی از آنچه در آسمان و بر زمین و زیر زمین است خم شود، و هر زبانی اقرار کند که عیسی مسیح، خداوند است برای تمجید خدای پدر."
یوحنا 14: 23 -24
" عیسی در جواب او گفت: «اگر کسی مرا محبّت نماید، کلام مرا نگاه خواهد داشت و پدرم او را محبّت خواهد نمود و به سوی او آمده، نزد وی مسکن خواهیم گرفت. و آنکه مرا محبّت ننماید، کلام مرا حفظ نمیکند؛ و کلامی که میشنوید از من نیست بلکه از پدری است که مرا فرستاد."
منبع:پژواک ایران