به علت کمبود وقت تنها به طرحاین پرسش بسنده می‌کنم:

دوستان بسیاری از این که اردوغان به ۳۳۰ کرسی لازم برای رسیدن به هدفش برای تغییر قانون اساسی‌ نرسید خوشحال شدند. اما به امکان بالانس اردوغان میا‌‌ن حزب فاشیستی MHP و حزب دمکراتیک خلقها HDP توجه نمی‌‌کنند. حزب ماورا راستMHP بعد از شکست ۲۰۰۲ هر بار بر تعداد آرا افزوده است. این حزب بشدت مخالف مذاکرات با PKK است. حالا این پرسش پیش میاید اگر خطر دولت مشترک با این نیرو در میا‌‌ن باشد، HDP برای حفظ و تعمیق روند مذاکرات، تخته پرش اردوغان برای رسیدن به هدفش یعنی‌ همه پرسی‌ برای تغییر قانون اساسی‌ نخواهد شد؟ ناسیونالیسم کرد در آینه تجربه تاریخی‌ کارنامه درخشانی ندارد.

جدا از سرنوشت و اهداف شخص اردوغان، آیا با توجه به تعمیق بحران بعد از این انتخابات و وضعیت اقتصادی رو به رکود (شرایط خطرناک منطقه، تورم ۸%، بیکاری ۱۱%، رشد اقتصادی ۲،۵%، توازن منفی‌ میا‌‌ن صادرات و واردات، بازگشت دوباره رشد فقر بعد از یک دهه، شکاف عظیم میا‌‌ن فقر و ثروت و در آخر آغاز حرکتهای کارگری مستقل که اعتصابات در ماه گذشته تنها گوشه‌ای از آن بود) خطر دولت مشترک میا‌‌نAKP و MHP را به دنبال ندارد و به وحدت ناسیونالیسم عظمت طلب ترک با نوستالژی ستهای عثمانی و اسلامی منجر نخواهد شد؟ برخلاف آرزوها نقاط مشترک"سکولارها" و "اسلامیستها" بیشتر از نکات اختلاف آنها است.آینده و اهداف دستگاه "دولت ملی‌" و طبقه مسلط بر هر نکته مورد مناقشه می‌‌چربد. امیدوارم که من اشتباه کرده باشم.

با احترام

فرهاد

منبع:پژواک ایران