PEZHVAKEIRAN.COM سیزده بدر امسال و درسی که مردم به حکومت دادند
 

سیزده بدر امسال و درسی که مردم به حکومت دادند
محمود زهرایی

در تاریخ ۴۵ ساله جمهوری اسلامی و شاید هم‌ در تاریخ شیعه از زمان شکل گیری آن تا کنون، باید برای اولین بار باشد که حکومتگران و متولیان شریعت از مردم بخواهند تا در روز قتل امام اول شیعیان شادی و پایکوبی نکنند.
مردم خود بنابر اعتقادات و شاید هم برعادت معمول، ناگفته همیشه این روز و روزهای مشابه را گرامی داشته‌اند و هیچگاه نیازی به تشویق و تذکر نبوده است. اما مصادف شدن سیزده بدر امسال با ماه رمضان و سالگرد قتل امام ‌اول شیعیان موجب گردید تا سردمداران رژیم در هراس از بزرگداشت این جشن ملی و ایرانی از طرف مردم، با انتشار اعلامیه‌های تهدیدآمیز و با استفاده از خطیبان مذهبی و دادن اندرزهای دینی از طرف آنها و تقاضای اجتناب مردم از انجام معصیت شادمانی و‌ روزخواری در روز سیزده بدر، سعی در کنترل و تحت فشار قراردادن مردم نمایند.
حکومتگران به انتشار اعلامیه و تشویق و تهدید مردم از طریق امامان جمعه و روضه خوانها بسنده نکردند و در تلاشی نا هماهنگ و آشفته اقدام به بستن پارک‌ها و تفرجگاهها و ایجاد ممنوعیت و محدودیت برای ایجاد تجمع و گرفتن جشن نمودند. اما فیلم‌ها و‌اخبار متعدد رسیده از ایران که توسط شبکه‌ها و رسانه‌های فارسی زبان خارج کشور پوشش داده شده است، نشان از حضور گسترده مردم در طبیعت و برگزاری مراسم رقص و پایکوبی دارد.
این پیش آمد از این لحاظ مهم، قابل تامل و برای حکومتیان هشداردهنده است که مردم در انتخاب بین دین و مقدسات مذهبی و پاسداری از جشن و آیین ایرانی، دومی را انتخاب کرده‌اند. در انتخاب بین سالگرد قتل امام علی و سیزده بدر، سیزده بدر را انتخاب کرده‌اند. و مثل همیشه در انتخاب بین آنچه حکومت میخواهد و آنچه حکومت نمی‌خواهد، آنرا انتخاب کرده‌اند که حکومت نمی‌خواهد.
هنوز درصد بالایی از مردم ایران علیرغم ۴۵ سال حکومت ظلم و‌جنایت جمهوری اسلامی و علیرغم دافعه‌های بیشماری که عملکرد این حکومت و مبلغان و سفیران مذهب شیعه با خود داشته، مسلمان هستند. و هرچند درصد بالایی از این افراد مسلمان خود را موظف به اجرای احکام اسلام نمی‌دانند، اما بیشتر آنها احترام و پایبندی به بعضی شعائر مذهبی از جمله احترام به روزهای درگذشت پیشوایان‌ مذهبی را همچنان حفظ کرده‌اند. بویژه در ارتباط با سالگرد قتل امام‌ اول شیعیان، که عکسهایش حتی هنوز از دیوار خانه‌های معتقدین آویزان است و در بعضی سفره‌های هفت سین در کنار کتاب حافظ، قرار دارد، بی تفاوت نبوده‌اند. و اگر هم مثل مادربزرگ من از نیمه شب ۲۱ رمضان تا صبح در عزای از دست دادن امامشان با صدای بلند ضجه و‌ناله نکنند، ولی حداقل اینکه در این روز علنا شادی نخواهند کرد و بساط موسیقی و طرب نیز راه نخواهند انداخت.
از یکطرف پاسداری از یک جشن و آیین ملی و ایرانی و از طرف دیگر مخالفت همیشگی مردم با آنچه مورد نظر و خواسته سردمداران رژیم است، باعث شد تا مردم بطور فعال در این آیین ملی شرکت کنند و حتی کسانی هم که بطور عادی خود را ملزم به شرکت در این آیین‌ها نمی‌دانستند، به جمع شرکت کنندگان بپیوندند. بیشک تهدید و تطمیع نکردن مردم به عدم شرکت در جشن سیزده بدر، می‌توانست افراد کمتری را به دشت‌ها و چمن زارها بکشاند و حداقل کسانی را که معتقدتر و مقیدتر بودند، در خانه نگه دارد. اما از یکطرف مذهب گریزی و رویکرد بخش عظیمی از مردم به آیین‌های نشاط آور ایرانی و از طرف دیگر ضدیت و دهن کجی به خواسته‌های ناموجه و غیرمتعارف حکومت، باعث شد تا سردمداران جمهوری اسلامی ضربه غافل گیر کننده‌ای از عزم عمومی مردم دریافت نمایند.
مردم علیرغم همه فراخوان‌ها و تهدیدات وعلیرغم بازدارندگیهای مذهبی خود، این روز را جشن گرفتند و به رقص و‌پایکوبی پرداختند. آیا این زنگ خطر و هشداری برای مجریان و مروجان دین خواهد بود؟ آیا سردمداران حکومت به میزان تنفر مردم از خود و اعتقادات خود پی خواهند برد؟ آیا مردم از تمام خط قرمزها عبور کرده و در رویارویی و‌دشمنی با رژیم اسلامی، بخشی از حساسیت‌ها و‌اعتقادات مذهبی خود را هم زیر پا می‌گذارند و بین ندای عقل و و جدان و پاسداری از فرهنگ و‌اهداف سیاسی از یکسو و اعتقادات دینی و شعائر از سوی دیگر، اولی را برمی گزینند؟
بیشک مردم بعد از تجربه چهار دهه ریاکاری، دین فروشی و زیرپا گذارده شدن تمام معیارهای انسانی از طرف متصدیان دین، به شدت از دین و اعتقادات خالصانه گذشته خود پا پس کشیده‌اند، اما علیرغم همه اینها و علیرغم این اتفاق بدیع و ساختارشکنانه نباید تصور کنیم که مردم این انتخاب و رویارویی را برای مقابله با مذهب و آیین‌های مذهبی انجام‌داده‌اند. آنها فقط با انتخاب درست خود در بوته یک آزمایش سخت نشان دادند که حتی اگر لازم باشد برای شنا کردن برخلاف جهتی که رژیم و سردمداران رژیم می‌خواهد، موقتا هم که شده، بعضی اعتقتدات خود را به کناری خواهند گذارد. این یک انتخاب درست و آگاهانه است. ناممکن خواهد بود حدس بزنیم مردم در آینده و در مواجهه با موارد مشابه چه گزینه‌ای را انتخاب خواهند کرد، اما می‌توان گفت که برای رسیدن به هر هدفی، تنها برداشتن قدمهای نخست سخت است. در ادامه، راه هموار خواهد شد و رونده راحت تر گام برخواهد داشت. هیچکدام از ما تا قبل از جنبش مهسا تصور نمی‌کردیم که روزی زنان، اینگونه همگانی حجاب اجباری را زیر پابگذارند و بی پروا در مکانهای عمومی، بدون حجاب اجباری ظاهر شوند. هیچکدام از ما تصور نمیکردیم که پس از ۴۵ سال تسلط و حکمرانی اسلام، اینک با اعتراف یکی از وابستگان رژیم، میزان روزه خواری مردم در ماه رمضان جاری، در تمام ۴۵ سال گذشته بی سابقه باشد.
مطمئنا هدف ما تشویق به روزه خواری و مذهب گریزی نیست. مبارزه ما با مذهب و اعتقادات مردم نیست. مردم با اعتقادات مذهبی و یا بدون این اعتقادات همچنان در تضاد جدی با حکومت جنایتکار اسلامی هستند. آنچه مورد نظر است گذار مردم از هراس‌ها و دغدغه‌های کاذبی است که آخوندها و حکومتیان برای مردم دیندار و معتقد ایجاد کرده‌اند و با دست آویز قرار دادن آن سعی در سو استفاده و بهره وری مزورانه از اعتقادات مردم را دارند.
پیام روشن حرکت مردم در روز سیزده بدر در سه چیز خلاصه می‌شود:
۱- بزرگداشت وارجح دانستن آیین کهن ایرانی بر تمام رسوم و آیین‌های دیگر.
۲- حرکت آگاهانه در جهت خلاف آنچه حکومتیان می‌خواهند.
۳- در مواجهه با هر اتفاقی تنها به مدد خرد خود تصمیم بگیرند و مغلوب تهدیدها و تبلیغات رژیم نشوند.
رژیم از این پس دیگرهیچ آس برنده‌ای برای جذب مردم و‌کشاندن آنها به سمت خواسته‌های خود ندارد و مردم در جدال مداوم با اهداف و خواسته‌های رژیم جمهوری اسلامی سدها و موانع بیشمار دیگری را از میان برخواهند داشت.
محمود زهرایی

منبع:پژواک ایران


محمود زهرایی

فهرست مطالب محمود زهرایی در سایت پژواک ایران 

*خشونت علیه کادر پزشکی در ایران، فساد و ناکارآمدی حکومت یا فروپاشی اخلاقی بخشی از مردم   [2024 Nov] 
*آقای زیدآبادی « گندش بزنن» یا « گندش زده اند»؟  [2024 Nov] 
*آهو دریایی صدای رسای زن زندگی آزادی  [2024 Nov] 
* به بهانه فیلم «دانه انجیر معابد»، ساخته محمد رسول اف   [2024 Oct] 
*آزادی به شرط انتشار نامه و یا آزادی پس از انتشار نامه  [2024 Sep] 
*یک شرمساری دیگر برای جامعه پزشکی ایران   [2024 Jul] 
*«نه» به جلیلی، «نه» به پزشکیان، «نه» به صندوق رای، «نه» به خامنه ای  [2024 Jul] 
*قربانی شدن عدالت و شرافت بر خوان کثیف سیاست  [2024 Jun] 
*پزشکیان، محلل نظام یا پزشکی برای دردهای خامنه ای  [2024 Jun] 
*شادمانی و خشم در یک قاب  [2024 May] 
*زنان شجاع را در خیابانها و دانشگاهها تنها نگذاریم  [2024 Apr] 
*سیزده بدر امسال و درسی که مردم به حکومت دادند  [2024 Apr] 
*گزارش کمیته حقیقت ‌یاب سازمان ملل؛ گزارشی که فعالان حقوق بشر باید قدر آن را بدانند  [2024 Mar] 
* انقلاب ۵۷، شرمساری یا افتخار؟  [2024 Feb] 
*تاثیرات برگشت ناپذیر جنبش زن زندگی آزادی بر سینمای ایران   [2024 Feb] 
*گزارشی از پنجاه و سومین جشنواره بین المللی فیلم رتردام - هلند  [2024 Feb] 
*قانون ضدبشری و هولناکی بنام قصاص  [2024 Jan] 
*آیا اپوزیسیون به بن بست رسیده است؟  [2023 Dec] 
*در ستایش عدالت و دموکراسی تایید محکومیت حمید نوری توسط دادگاه تجدید نظر به مثابه پیروزی عدالت و دادخواهی [2023 Dec] 
*مستند پنج قسمتی ثابتی و نقد مخالفان و تحسین موافقان  [2023 Dec] 
*آخرین جلسه دادگاه تجدید نظر حمید نوری و استدلالهای بی پایه وکلای مدافع   [2023 Nov] 
*مسلمانان و پوست هندوانه دموکراسی زیر پای اروپائیان  [2023 Oct] 
*سالگرد قتل مهسا و انتظارات ما  [2023 Sep] 
*واکاوی حضور یا عدم حضور قشر خاکستری جامعه ایران در خیزش (های) آینده  [2023 Aug] 
*خبر نادرست بستری شدن نیری در کلینیک هانوفر و اظهارات نادرست پروفسور سمیعی  [2023 Jul] 
*تفاو‌ت‌ها و تشابهات دو دادگاه آدولف آیشمن و حمید نوری  [2023 Jul] 
*آیا رهبری انقلاب الزاما باید در دست سیاستمداران با سابقه باشد؟   [2023 Jan] 
*درک نادرست از شرایط موجود به بهانه تجربه آموزی از انقلاب ۵۷  [2023 Jan] 
*پزشک، درمانگر انسان یا ناظر و همکار شکنجه‌گر  [2022 Aug] 
*وقتی حمید نوری...  [2022 Jul] 
*محاکمه حمید نوری و درس‌هایی که از آن باید آموخت   [2022 Apr]