به مرغان ِ شب شکن!
برزین آذرمهر
بر صخره ها،
غریو پلنگان تیز چنگ،
بر گرده ها،
کبودی شلا قهای باد...
بگذار
چابکانه بتازم به درهها ،
در چشمههای ژرف،
بشویم ملال راه!
اندوه آهوانه ی دیرین
فرو نهم!
پر شور،
نعرههای پلنگانه،
سر دهم!
در د یولاخ شب
هربند،
بر درَم
زنجیر
بگسلم!
خرسنگهای شب
در خشم
بشکنم!
از تیغههای کوه
رهوار،
برشوم!
ماننده ی عقاب
پر خاشگر
شوم!
تا اوج بر کشم
تن خونین وزنده را!
تا از فراز قله ی مغرور
بنگرم
صبح دمند ه را!
برزین آذرمهر
منبع:پژواک ایران